บทที่ 107 เรื่องธรรมดาของทั้งสอง
เมื่อเห็นรอยยิ้มเป็นมิตรของเมอร์ลิน ปากของลู่เจ๋อก็กระตุก เขาเดาถูก! ดูเหมือนความอับอายนี้จะทำให้ลุงเกลียดเขา มองไปที่รอยยิ้มเป็นมิตรของเขาสิ เขาไม่ได้มีเจตนาดีเลยสักนิด! ลู่เจ๋อยิ้มแห้ง ๆ “คุณลุง อืม ผมว่าผมควรไปย่อยเรื่องที่ลุงสอนวันนี้ก่อน แล้วพรุ่งนี้เราค่อยมาสู้กันดีไหมครับ” แม้ว่าการวิ่งหนีจะอ...
