ตอนที่ 76 ชัยชนะ

ฝุ่นและเลือดสามารถมองเห็นได้ เลือดพุ่งขึ้นไปเต็มอากาศและตกลงมาจากทุกทิศทุกทาง

การแลกเปลี่ยนระหว่างอัศวินทั้งสองครั้งนี้รุนแรงกว่าเมื่อก่อนมาก ทั้งเฉินเหิงและเดลาโนได้ใช้กำลังเต็มที่แล้ว

ผลพวงจากการปะทะครั้งนี้ค่อนข้างน่าตกตะลึง

เทคนิคลับของอัศวินระเบิดออกมาด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว ถ้ามีอัศวินที่โดนการโจมตีนี้โดยไม่มีการเตรียมการใด ๆ พวกเขาจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือตายทันทีอย่างแน่นอน

หลังจากที่ดาบทั้งสองปะทะกัน ทั้งคู่ก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ

เรื่องนี้ไม่น่าแปลกใจ

ในฐานะอัศวิน อาวุธของพวกเขาไม่ใช่อาวุธธรรมดา แต่เป็นอาวุธชั้นยอดที่ทำจากวัสดุที่ดีที่สุด

แต่ไม่ว่าอาวุธจะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถยืนหยัดได้ตลอดการต่อสู้ครั้งนี้

การต่อสู้นี้ดุเดือดแค่ไหน ใครๆ ก็สามารถนึกภาพออกว่าอาวุธจะต้องได้รับความเครียดมากเพียงใด

ตลอดการต่อสู้สองชั่วโมง อาวุธของพวกเขาได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว การที่พวกมันสามารถอยู่มาได้นานขนาดนี้เป็นเพราะมีพลังชีวิตของอัศวินทั้งสองห่อหุ้มเอาไว้

อย่างไรก็ตามถึงจะเป็นแบบนั้น ดาบของพวกเขาก็ไม่สามารถรับแรงกระแทกได้อีกต่อไปและถูกทำลายไปโดยตรง พลังงานชีวิตที่พวกมันมีอยู่จึงปะทุออกมา

เฉินเหิงเงยหน้าขึ้น

นอนอยู่บนพื้น เขาสัมผัสได้ถึงสายตาของคนอื่น ๆ โอลิเวีย, เวอร์นา, ครูโดและคนอื่น ๆ

พวกเขาทั้งหมดมองมาที่เขาด้วยสายตาวิตกกังวลอย่างไม่น่าเชื่อ

ภายใต้การจ้องมองของพวกเขา เฉินเหิงค่อย ๆ ลุกและยืนขึ้น

อีกด้านหนึ่ง เดลาโนนอนอยู่บนพื้น และเขาก็พยายามจะลุกขึ้นยืนเหมือนเฉินเหิง อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุด เขาก็ไม่มีกำลังพอจะทำแบบนั้น

ในการต่อสู้กับเฉินเหิง เขาได้ใช้พละกำลังของเขาไปจนหมดแล้ว

นั่นคือการโจมตีครั้งสุดท้ายของเขา มันจะเป็นชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ก็อยู่ที่ผลหลังจากการโจมตีนั้น

ถ้าเขาแพ้ เขาจะไม่เหลือกำลังที่จะตอบโต้อีกต่อไป

ในความเป็นจริง เหตุผลที่เขายังไม่ทรุดตัวลงไปอย่างสมบูรณ์เป็นเพราะร่างกายของเขาได้รับการสนับสนุนโดยพลังชีวิตอันทรงพลังของเขา ไม่เช่นนั้น ด้วยสภาพปัจจุบันของเขา เขาควรจะนอนเป็นผักอยู่บนเตียง

“คุณแพ้แล้ว”

เฉินเหิงมาถึงตรงนี้ได้ด้วยความยากลำบากอย่างมาก

เขายังได้ใช้พละกำลังของเขาจนหมด และตอนนี้ร่างกายของเขาก็อ่อนล้าอย่างไม่น่าเชื่อ

ภายใต้แสงแดดอ่อน ๆ ร่างของเขาสูงตระหง่านและตั้งตรง เขาดูองอาจกล้าหาญอย่างเหลือเชื่อ นอกจากนี้ เขายังมอบความรู้สึกที่ทำให้ทุกคนต้องการเคารพเขา

เขาให้ความรู้สึกที่แตกต่างอย่างมากกับเดลาโน

“ข้าแพ้แล้วจริง ๆ”

เมื่อมองไปที่เฉินเหิงที่กำลังเดินออกไป เดลาโนหัวเราะออกมาอย่างขมขื่นและพยักหน้าให้เป็นการยอมรับ

เขาเข้าใจว่าในแง่ของความแข็งแกร่ง ความแตกต่างระหว่างเขากับเฉินเหิงมีไม่มากนัก หากพวกเขาต่อสู้เพื่อฆ่ากันจริง ๆ ชัยชนะและความพ่ายแพ้อาจจะไม่ออกมาเป็นแบบนี้

อย่างไรก็ตามเฉินเหิงอายุน้อยกว่าเขามากและร่างกายของเขาก็อยู่ในจุดสูงสุด

เขาสามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วจากการใช้พละกำลังที่เท่ากัน และเขายังมีความแข็งแกร่งโดยรวมที่มากกว่าเขา

ด้วยความแตกต่างระหว่างพวกเขา ไม่ว่าพวกเขาจะทำซ้ำการต่อสู้ครั้งนี้อีกกี่ครั้ง ผลลัพธ์ก็จะยังเหมือนเดิม

เดลาโนโยนดาบที่หักออกไปแล้วยกมือขึ้น

เสียงเชียร์ดังขึ้นรอบ ๆ ตัวพวกเขา

เวทีที่เงียบงันกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และทุกคนต่างโห่ร้องออกมาและตะโกนชื่อเฉินเหิง

การเอาชนะอัศวินผู้โด่งดังในฐานะอัศวินหน้าใหม่ทำให้เขาได้รับชื่อเสียงมหาศาล

การก้าวข้ามรุ่นก่อนย่อมเป็นวิธีที่เร็วที่สุดเสมอ

ผู้ชมยังคงอยู่ในความโกลาหล และการแสดงออกของหลายคนเริ่มจริงจังเมื่อมองไปยังเฉินเหิงที่ยืนอยู่ด้านล่าง ในขณะนั้นพวกเขาคิดว่าเฉินเหิงควรเป็นคนที่พวกเขาต้องให้ความสำคัญมากขึ้น

คนที่ใกล้ชิดกับเฉินเหิง เช่น เวอร์นา, เคลลี่และครูโดต่างก็ยิ้มออกมา พวกเขารู้สึกมีความสุขมากกับข้อสรุปนี้

อย่างไรก็ตามโอลิเวียกลับขมวดคิ้ว เธอรู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก

“ไคลินซื่อตรงเกินไป เขาควรใช้โอกาสนี้กำจัดเดลาโน เขาหยุดเพื่ออะไร”

เธอเห็นสถานการณ์ด้านล่างอย่างชัดเจน

เฉินเหิงได้เปรียบตลอดการต่อสู้ ถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถกำจัดเดลาโนได้

เดลาโนไม่ใช่คนธรรมดา เขาเป็นอัศวินของอาณาจักรโอลิส และเขายังเป็นหนึ่งในพลังที่กริธยืมมา

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจ

เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู เฉินเหิงไม่ได้ลงมืออย่างโหดเหี้ยมและกำจัดเขา เขาหยุดและเสียโอกาสนี้ไป

ทัวร์นาเมนต์การต่อสู้ไม่อนุญาตให้ฆ่าศัตรู แต่มักมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นระหว่างการต่อสู้เสมอ

ในการต่อสู้ครั้งนี้ ถ้าเฉินเหิงทุ่มสุดตัวและฆ่าเดลาโน ใครจะกล้าบ่น?

“อัศวินไคลินยังเด็กเกินไป แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะยอดเยี่ยม แต่เขาคงไม่ได้คิดเรื่องนี้”

เซนแบนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ โอลิเวียส่ายหัว “เขาไม่เข้าใจโอกาสแบบนี้”

“มันเป็นความผิดของฉันด้วย”

เมื่อได้ยินคำพูดของเซนแบน โอลิเวียก็ยิ้ม “ฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ ดังนั้นฉันจึงไม่ได้บอกอะไรกับเขามากนัก อย่างไรก็ตามสำหรับเขาที่สามารถเอาชนะเดลาโนได้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว”

“หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ เดลาโนไม่ควรจะมีพละกำลังเหลืออยู่มากเกินไป เซนแบน คุณมีความมั่นใจที่จะกำจัดเขาได้หรือป่าว” เธอถามขณะมองไปทางเซนแบน

“วางใจเถอะฝ่าบาท” รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เย็นชาของเซนแบน “ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันอาจจะไม่คู่ควรกับเขา แต่ตอนนี้…”

หลังจากจบการต่อสู้ เฉินเหิงก็ออกจากเวทีไป

ต่างจากที่โอลิเวียคิดเอาไว้ เฉินเหิงไม่ได้ปล่อยเดลาโนไปเพราะเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ แต่เพราะเขาไม่ต้องการทำแบบนั้น

ถ้าเขาภักดีต่อโอลิเวียอย่างสมบูรณ์ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะกำจัดศัตรูคนนี้ของโอลิเวียให้ได้

อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องน่าเสียดายที่เขาไม่ได้เป็นแบบนั้น

การฆ่าเดลาโนนั้นมีประโยชน์สำหรับโอลิเวียแต่ไม่มีประโยชน์สำหรับเฉินเหิง

การสังหารศัตรูที่ยอมแพ้ถือเป็นการละเมิดเกียรติของอัศวิน

คงจะดีถ้าทำแบบนั้นโดยไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ แต่การทำแบบนั้นโดยมีคนจำนวนมากมองอยู่ มันจะเป็นการทำลายชื่อเสียงของเฉินเหิงอย่างใหญ่หลวง

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกว่าเดลาโนไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เขาแสดงออกมา

เฉินเหิงรู้สึกได้ว่าเขายังมีพลังเหลืออยู่ ตั้งแต่เริ่มต้น เขายังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่

เป็นไปได้ว่าตอนนี้เขาอาจไม่ได้อ่อนแออย่างที่โอลิเวียคิด

(วันนี้แค่นี้นะครับ)