ย้อนเวลากลับสู่วันโลกาวินาศ ตอนที่ 140 ทำความสะอาดค่ายมณฑลซานต๋า

ตอนที่ 140 ทำความสะอาดค่ายมณฑลซานต๋า

1 ชั่วโมงหลังจากหลินฟานฆ่าซอมบี้นักบวช

ซอมบี้รอบ ๆ ค่ายมณฑลซานต๋าโดนทหารดันให้ออกห่างจากกำแพง 100 เมตร สถานการณ์ตอนนี้มนุษย์มีเวลาพักเหนื่อย มนุษย์ในค่ายมณฑลซานต๋าต่างก็เริ่มมีความหวัง

3 ชั่วโมงหลังจากหลินฟานฆ่าซอมบี้นักบวช

กองทัพมนุษย์สามารถยึดพื้นที่รอบ ๆ ค่ายเอาไว้ได้สำเร็จ ส่วนทางด้านกองทัพซอมบี้ก็เบาบางลงกว่าเดิมมาก ในขณะนี้ผู้คนที่อยู่ในเมืองต่างก็เห็นว่าโอกาสของตัวเองมาถึง พวกเขาเลยพากันจับอาวุธลุกขึ้นสู้

ต้องรู้ด้วยว่า ตอนนี้วันโลกาวินาศผ่านมาเป็นเวลาพอสมควร ข้อมูลที่ฆ่าแล้วจะแข็งแกร่งขึ้นคนส่วนมากต่างก็รู้กันแล้ว เมื่อเห็นว่าพวกซอมบี้สู้ไม่เป็นระเบียบ เมื่อเห็นว่ากองทัพฝั่งมนุษย์กำลังได้เปรียบ คนจำนวนมากที่อยู่ในค่ายก็มองเห็นโอกาส

หลินฟานไม่ได้สั่งห้ามให้คนธรรมดาออกไป ถึงเขาจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่คนพวกนี้พยายามฉวยโอกาส เวลาเสียเปรียบเอาแต่มุดหัว แต่เวลาได้เปรียบกลับหาผลประโยชน์เข้าตัวเอง แต่ครั้งนี้หลินฟานสามารถมองผ่านเรื่องนี้ไปได้

ส่วนเหตุผลที่หลินฟานยอมทำเป็นไม่เห็นก็มีอยู่ด้วยกัน 2 เหตุผล

เหตุผลแรกคือคนพวกนี้อนาคตต้องอยู่ภายใต้หลินฟาน แข็งแกร่งขึ้นก็เป็นประโยชน์ต่อกองทัพตระกูลหลิน รู้แบบนี้แล้วหลินฟานจะไปห้ามเอาไว้เพื่ออะไร

ในตอนนี้หลินฟานได้ยึดประตูเข้าออกค่ายมณฑลซานต๋าเอาไว้หมดแล้ว แถมยังมีตัวประกันอยู่ในค่ายกองทัพตระกูลหลินที่หลินหนาน อธิบายง่าย ๆ คือตอนนี้หลินฟานยึดอำนาจแทบทั้งหมดในค่ายมณฑลซานต๋าแล้วนั่นเอง

ส่วนอีกเหตุผลที่เขามองผ่านก็เป็นเพราะว่า พวกซอมบี้มันมีจำนวนมากเกินไป ถึงจะตายไปเยอะจากการต่อสู้แต่พวกมันก็ยังมีเยอะกว่าพวกทหารหลายสิบเท่า แล้วในตอนนี้ซอมบี้ที่อยู่ช่วงกลางคลื่นและหลังคลื่น พวกมันก็เริ่มเดินไปทางอื่นกันแล้ว

แทนที่จะปล่อยให้พวกมันไปโดนซอมบี้ตัวอื่นกิน หรือโดนพวกสัตว์กลายพันธุ์กิน แทนที่จะปล่อยพวกมันไปสร้างความแข็งแกร่งให้ศัตรูในอนาคต ฆ่าทิ้งตอนนี้ดีกว่าเยอะ เพราะเหตุผลพวกนี้หลินฟานเลยมองผ่านเรื่องหน้าด้านที่เกิดขึ้น

10 ชั่วโมงหลังจากหลินฟานฆ่าซอมบี้นักบวช

คลื่นซอมบี้ลดลงไปมากรอบ ๆ ค่าย 1 กิโลเมตร ไม่มีพวกมันอยู่แล้ว

คนที่ออกมาฆ่าซอมบี้ก็เพิ่มจำนวนมากเช่นกัน จากช่วงแรกมีเพียงหลังพันคนตอนนี้มีหลักหลายหมื่นคนเข้าไปแล้ว การที่คนหลายหมื่นคนออกมาฆ่าซอมบี้

20 ชั่วโมงหลังจากหลินฟานฆ่าซอมบี้นักบวช

สิ่งที่หลินฟานคุ้นเคยเกิดขึ้นในสนามรบ อยู่ ๆ ในสนามรบก็เกิดคลื่นความหนาวเย็นและรอบ ๆ ร่างกายหนิงซิวเย่ ก็มีน้ำแข็งล้อมรอบ 1,000 เมตร สิ่งนี้คือสิ่งที่หลินฟานเคยเห็นมันมาก่อน ทักษะนั่นมีชื่อว่าบัลลังก์น้ำแข็ง!

ทักษะนี้เป็นทักษะสนับสนุนไม่ใช่ทักษะโจมตี แต่ถึงมันจะเป็นทักษะสนับสนุนก็ไม่สมควรไปดูถูกเพราะเมื่อหนิงซิวเย่อยู่ในพื้นที่ของเธอ ค่าพลังต่าง ๆ อย่าง พลังชีวิต ความเร็ว และพลังเวทย์ ของพวกนี้จะเพิ่มขึ้นมาก

หากอ้างอิงตามที่หลินฟานเคยได้ยินมาในชาติก่อน พลังของหนิงซิวเย่จะเพิ่ม 2 เท่า เมื่อเธออยู่ในพื้นที่บัลลังก์น้ำแข็งของเธอ

ต้องรู้ก่อนว่า 2 เท่า พลังเพิ่มขึ้นขนาดนี้มันจะแข็งแกร่งขึ้นมาก เอาตรง ๆ ถ้าสู้กับเธอในอาณาเขตของเธอตอนนี้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี หลินฟานก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะเธอได้ไหม

“ราชินีน้ำแข็งถือกำเนิดแล้วสินะ”

หลินฟานยิ้มระหว่างมองบัลลังก์น้ำแข็งด้านหน้า

….

ณ ห้องโถงในคฤหาสน์ขนาดใหญ่

“นี่มันหมายความว่ายังไงท่านจอมพลหลิน คุณต้องการจะทำอะไร?”

อู่เฉาหยางพูดกับหลินฟานด้วยน้ำเสียงโมโห หลังจากการต่อสู้จบลงได้ 20 ชั่วโมง เขาและทหารระดับสูงของกองทัพมณฑลซานต๋าก็โดนเรียกตัวมาหาหลินฟาน

แต่หลังจากที่เดินเข้าห้องก็พบหลินฟานและทหารเล็งปืนใส่รอบทิศทาง สถานการณ์ที่เกิดขึ้นอู่เฉาหยางพอเดาได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาไม่ใช่คนโง่ เขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่าหลินฟานต้องการยึดค่ายมณฑลซานต๋า

หลินฟานพูดขึ้นว่า

“ ผมไม่ต้องการเสียเวลา พวกเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ตอนนี้ครอบครัวของพวกคุณต่างอยู่ในการดูแลของกองทัพตระกูลหลิน

“ ประตูทางทิศเหนือ ประตูทางทิศใต้ ประตูทางทิศตะวันออก และประตูทางทิศตะวันตก ตอนนี้ประตูทั้ง 4 ทิศ ต่างอยู่ในมือของพวกเรากองทัพตระกูลหลิน หรือพูดง่าย ๆ ตอนนี้กองทัพตระกูลหลินได้ยึดครองค่ายแห่งนี้ไปแล้ว

“สั้น ๆ เลยแล้วกัน จะยอมรับใช้กองทัพตระกูลหลินหรือ…”

หลินฟานไม่อยากอธิบายมาก เขาแค่พูดคร่าว ๆ เขาเข้าใจดีว่าคนในห้องต้องเข้าใจในความหมายที่เขาต้องการจะสื่อ ส่วนเหตุผลก็ง่าย ๆ คนที่อยู่ในห้องโถงตอนนี้ล้วนเป็นทหารระดับสูง ยศทหารระดับสูงไม่ได้จับฉลากได้มากันหรอก ถ้าไม่มีสมองคงอยู่ในตำแหน่งทหารระดับสูงไม่ได้

“พวกเราควรคุยกันดี ๆ พวกเราสามารถเจรจากะ-”

ปัง!!!

หนึ่งในทหารระดับสูงโดนหลินฟานยิง กระสุนเจาะเข้าที่กลางหัวใจของเขาอย่างแม่นยำ จากนั้นร่างของเขาก็ล้มลงกับพื้นและมีเลือดไหลออกมา

ใบหน้าของอู่เฉาหยางและทหารระดับสูงคนอื่น ๆ ซีดลง

“เฮ้อ~”

หลินฟานถอนหายใจยาว จากนั้นก็พูดต่ออีกว่า

“นี่ไม่รู้สถานะของตัวเองตอนนี้หรือไง ทำไมกองทัพตระกูลหลินของฉันต้องไปเจรจาด้วยล่ะ ตอนนี้กองทัพตระกูลหลินเหนือกว่าทุกทาง การเจรจาคือคนที่มีกำลังเท่ากันคุยกัน หรือมีอาวุธเท่าเทียมกันเจรจาเพื่อหาข้อสรุป แต่ตอนนี้กองทัพมณฑลซานต๋ามีอะไรสู้กองทัพตระกูลหลินได้บ้าง”

หลินฟานเว้นช่วงสักพัก จากนั้นก็ถามอีกครั้งว่า

“ยอม! หรือไม่ยอม! พวกแกตอบแค่คำพวกนี้ก็พอ”