(ฟรี) บท 285 ในขณะที่คิด เซียนต้นกำเนิดดับสูญ!
ps: มาละครับ ช้าหน่อยนะครับ มีปรับแก้บทก่อนตอนท้ายๆ เพื่อให้สอดคล้องกันกับบทนี้
"เต๋าสูงสุด?"
ในความโกลาหล กระแสพลังของจอมจักรพรรดิผู้โดดเดี่ยวก็หมุนรอบตัวของเขา และความคิดนี้ก็เกิดขึ้นในใจ
ในความเป็นจริง แรงกดดันที่ปล่อยออกมาจากฉินมู่อย่างต่อเนื่องนั้นไม่ได้พุ่งเป้าไปที่เขา ดังนั้น จอมจักรพรรดิผู้โดดเดี่ยวจึงสามารถคิดได้
มิฉะนั้น แรงกดดันก็จะแพร่กระจาย เวลาจะสูญสิ้น พื้นที่จะไม่มีอยู่อีกต่อไป ทุกอย่างจะสูญเสียความหมายไป และความคิดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะหยุดนิ่งอยู่กับมันตามธรรมชาติ และแม้แต่ความคิดเพียงเล็กน้อยก็จะไม่เกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้เมื่อนานมาแล้วจ้าวแห่งเกาะสุขาวดีที่จุติโดยฉินมู่ได้ไขกระจ่างถึงข้อสงสัยของเขา ผู้โดดเดี่ยวจึงเริ่มตระหนักถึงความไม่ธรรมดาของฉินมู่
แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคาดคิดว่า ฉินมู่นั้นจะเหนือกว่าถึงขั้นนี้
เต๋าสูงสุด เต๋าสูงสุด
เกรงว่าเต๋าสูงสุดนี้ คือสิ่งที่เรียกว่าบรรพบุรุษแห่งวิถี เขตแดนไร้ขอบเขตของวิถีแห่งเต๋า!
เมื่อเผชิญกับตัวตนเช่นนี้ ดูเหมือนว่าเซียนต้นกำเนิดจะไม่ใช่คู่เปรียบ
เพียงแค่เห็นการสําแดงในปัจจุบันของตัวตนของเซียนต้นกำเนิดลึกลับนี้ ก็เพียงพอที่จะรู้ว่าน่าสะพรึงกลัวเพียงใด
"อดีตของข้า เป็นสิ่งที่เซียนต้นกำเนิดสามารถสอดแนมได้อย่างงั้นรึ?"
ฉินมู่มองย้อนกลับไป มองไปยังตัวตนเซียนต้นกำเนิด ด้วยท่าทีที่สงบและดูเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้มออกมา
"ข้าไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับท่าน ดังนั้นข้าจะล่าถอยและจะไม่เหยียบย่ำพิภพนี้อีก"
การมีอยู่ของเซียนต้นกำเนิดนั้นน่าหวาดกลัวจนถึงขีดสุด
แม้ว่าเขาจะมาที่นี่ด้วยเศษเสี้ยวของจิตวิญญาณเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่เมื่อตัวตนของบรรพบุรุษแห่งวิถีนั้นเข้ายุ่งเกี่ยวกับกรรม และชำเลืองมองแค่เพียงครั้งเดียวก็จะรู้ได้ว่าอีกฝ่ายนั้นควบคุมวิถีแบบใด
เมื่อรู้ถึงวิถีที่อีกฝ่ายพึ่งพา จะสนใจไปทำไมว่าตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่ายนั้นอยู่ที่ไหน?
เมื่อเต๋าสูงสุดมาอยู่ตรงหน้า ก็เพียงแค่ย้อนกลับไปและถอดวิถีแห่งเต๋าที่เขาฝึกสำเร็จออกไป เขาก็จะตกจากเขตแดนเซียนต้นกำเนิดโดยธรรมชาติ
ดังนั้น ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่นั่นจริงๆ หรือไม่ ก็ไม่ได้สร้างความแตกต่างใดๆ
"โทษตายงดได้ แต่โทษเป็นมิอาจละ เมื่อได้มายังพิภพนี้แล้ว ก็จงดับสูญไปเสียเถอะ"
ฉินมู่พูดอย่างใจเย็นและไม่แยแส
ขณะที่พูด เขายื่นฝ่ามือซึ่งขาวราวกับหยกไปที่เซียนต้นกำเนิดอันลึกลับ
"บูม!"
หมื่นวิถีคำราม สร้างความสั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน
ฝ่ามือสีขาวหยกที่ยื่นออกมานั้น เปล่งกระแสพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างไม่น่าเชื่อในทันที ห้านิ้วกางออก ฟ้าดินทั้งหมด จักรวาลอันไร้ที่สุดอยู่ในฝ่ามือของเขา!
มันเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ในขณะที่ฉินมู่เคลื่อนไหว กระแสพลังที่น่าสะพึงกลัวก็คุกคาม ฟ้าดินดูเหมือนจะพลิกกลับด้านอย่างสมบูรณ์ ทุกสิ่งในพิภพดูเหมือนจะถูกบดบังด้วยฝ่ามือสีขาวราวกับหยกนั้น
ในขณะที่ฝ่ามือนี้กำลังกดลงไป มันได้ปิดกั้นทุกสิ่งรอบๆ เซียนต้นกำเนิด
เวลาทั้งหมด มิติทั้งหมด การเปลี่ยนแปลงทั้งหมด ทุกอย่างถูกสะกัดกั้น
ดูเหมือนว่าช่วงเวลาที่ฉินมู่กำลังโจมตีนั้นกรรมก็ได้ถูกสร้างขึ้น ผลก็ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า และความเป็นไปได้ทั้งหมดล้วนถูกปิดกั้นทำลาย
ไม่ว่าเซียนต้นกำเนิดนี้จะต่อต้านอย่างไร ผลลัพธ์ที่เป็นไปได้เพียงอย่างเดียวก็รอเขาอยู่ นั่นคือการถูกฝ่ามือสีขาวราวกับหยกกดลงและกำจัดออกไปอย่างสมบูรณ์!
"โปรดเมตตา โปรดเมตตา!"
เซียนต้นกำเนิดตกอยู่ในความตกตะลึง เมื่อเห็นฝ่ามือสีขาวหยกกำลังกดลงมา และความรู้สึกสิ้นหวังก็ฉายชัดในดวงตาของเขา
ในความเป็นจริง สำหรับเขาแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ที่จุดสูงสุดในตอนนี้และกําลังจะล่วงหล่นจากเขตแดนนี้ อีกทั้งจิตวิญญาณที่มายังพิภพแห่งนี้ก็ไม่ได้มีอะไร แม้ว่าจะสูญสิ้นไปก็ไม่เจ็บไม่คัน
แต่ทว่า ตัวตนของเซียนต้นกำเนิดที่หวาดกลัว ไม่ใช่เพราะการเปลี่ยนแปลง
แม้ว่าก่อนหน้านี้ ฉินมู่จะแค่เอ่ยปากว่าเพียงแค่เศษเสี้ยวจิตวิญญาณของเขาเท่านั้นที่จะถูกสังหาร และไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวตนอื่นของเขา แต่เซียนต้นกำเนิดก็ยังไม่สามารถดีใจได้เลยแม้แต่น้อย
ทําไมล่ะ?
เพราะจากการโจมตีของตัวตนเต๋าสูงสุด เศษเสี้ยวของจิตวิญญาณของเขาจะดับสูญไปอย่างแน่นอน และการสูญสิ้นนี้จะเป็นการทำลายร่องรอยของกรรมและมิติเวลาทั้งหมด
ด้วยวิธีนี้ อย่างมากที่สุดเขาก็สามารถรับรู้ได้ถึงเพียงการสูญสิ้นจิตวิญญาณของเขาเท่านั้น แต่เขาไม่มีทางรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเป็นเช่นนี้ตามลักษณะนิสัยของเขา แม้ว่าคราวนี้เขาจะสามารถหลีกเลี่ยงไปได้ชั่วคราว แน่นอนว่าในที่สุดเขาก็จะเข้ามายังดินแดนนี้อีกครั้ง ทั้งทางกว้างและลึก
ในเวลานั้น ถ้าหากไปยั่วยุตัวตนเต๋าสูงสุดนี้อีกครั้ง ชีวิตของเขาจะไม่สูญสิ้นเลยงั้นหรือ?
สิ่งนี้เป็นไปได้มากที่จะเกิดขึ้น!
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากการโจมตีของฉินมู่ในตอนนี้ เขาจึงไม่สามารถถ่ายทอดข้อความและบอกผู้ใดได้เลย ....
หากเขาผู้นี้รู้ว่ามีบรรพบุรุษแห่งวิถีในสถานที่แห่งนี้ จะไม่แม้แต่จะคิดเรื่องนี้ จะอยู่ให้ห่างไกลจากพิภพนี้ และไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้เลยด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้ปัญหาคือ เขาผู้นี้ไม่รู้!
เมื่อนึกถึงการมาของเขาผู้นี้ในอนาคต ก็อาจเป็นเช่นตอนนี้อีกครั้ง ถูกกำราบโดยบรรพบุรุษแห่งวิถีนี้ ในตอนนี้เซียนต้นกำเนิดก็มีความรู้สึกอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด
แต่อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้น เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้ ทำได้เพียงเฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น
ฝ่ามือขาวหยกตกลงมาครอบคลุมฟ้าดิน ห่อหุ้มด้วยกระแสพลังแห่งการกำราบเกือบจะใกล้เคียงกับวิถีแห่งเต๋า
ตัวตนของเซียนต้นกำเนิดนี้ ไม่มีความคิดหรือการกระทำที่จะต่อต้านเลยแม้แต่น้อย เขาถูกบดขยี้จนเป็นเถ้าถ่านด้วยฝ่ามือขาวราวกับหยกนี้ และก็หายไป
ทันทีที่ฝ่ามือขาวตกลงมา ฟ้าดินก็กระจ่างสว่างไสวมากขึ้นไม่มีร่องรอยของตัวตนเซียนต้นกำเนิดในพิภพอีกต่อไป!
เซียนต้นกำเนิดถูกทำลาย และแรงกดดันที่ปล่อยออกมาจากฉินมู่ก็สลายหายไปเช่นกัน
ในตอนนี้ ทุกการเคลื่อนไหวล้วนเป็นวิถีแห่งเต่า แต่ไม่ได้แสดงออกถึงกระแสพลังแห่งการกำราบและความอยู่ยงคงกระพันไร้ที่สิ้นสุด
จนถึงขณะนี้ สิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกในพิภพทั้งหมด ได้รับการปลดปล่อยจากมิติที่ต่ำกว่าและกลับสู่มิติเดิม และในเวลาเดียวกันความคิดของพวกเขาก็กลับคืนมา
เซียนต้นกำเนิดที่น่าสะพรึงกลัว ล้มลงได้ง่ายขนาดนั้นเลยงั้นรึ?
เซียนต้นกำเนิดล้มลง สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในพิภพล้วนอยู่ในภาวะชะงักงัน
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป ตั้งแต่การโจมตีจากเซียนต้นกำเนิด ไปจนถึงการปรากฏตัวของฉินมู่ที่น่าตกตะลึง อีกทั้งการโจมตีของฉินมู่
ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นในเวลาเพียงชั่วครู่ สั้นจนดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!
PS: อธิบายเพิ่มเติมก็คือ ตัวเซียนต้นกำเนิดที่มายังพิภพนี้ไม่สามารถบอกตัวเองที่อยู่ในพิภพอื่นได้ ดังนั้นตัวตนในพิภพอื้นจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แล้วก็มีสิทธิ์ที่จะมาอีกครั้งอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่