ตอนที่ 64 วิธีการ
“แล้วไงต่อ?” การแสดงออกของโอลิเวียจริงจังมากขณะที่เธอมองไปยังเฉินเหิงและถามออกมา
เธอตระหนักมานานแล้วว่าการค้าขายระหว่างทางเหนือและทางใต้มีความสำคัญเพียงใด
อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้ เธอให้ความสำคัญกับผลกำไรของอาณาเขตของตัวเอง และเรื่องนี้ก็ทำให้เธอมีปัญหากับผู้ปกครองทางเหนือ เพราะพ่อค้าจะมาหยุดอยู่ที่อาณาเขตของเธอและไม่เดินทางต่อไปยังพื้นที่ทางเหนือ
เมื่อได้ยินคำอธิบายของเฉินเหิง เธอก็ตระหนักว่าเส้นทางการค้านี้มีความสำคัญต่อผู้ปกครองทางเหนือเพียงใด
“ต่อไปจำเป็นต้องมีการให้รางวัลและสนับสนุนผู้ปกครองที่ประสบความสำเร็จในการต่อสู้”
เฉินเหิงกล่าวต่อว่า “ในอดีต ผู้ปกครองคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่จะเพิกเฉยต่อผู้ปกครองทางเหนือที่ต่อสู้กับพวกต่างแดน และพวกเขาก็รู้สึกว่านั่นมันเป็นปัญหาของผู้ปกครองทางเหนือ
“อย่างไรก็ตามหากฝ่ายเหนือไม่ป้องกันแรงกดดันที่มาจากทะเลทรายเอาไว้ ภูมิภาคกูตูทั้งหมดจะต้องเผชิญกับแรงกดดันมหาศาล และขุนนางเหล่านั้นก็จะไม่ได้อยู่กันอย่างสุขสบายอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้”
เจ้าหญิงโอลิเวียพยักหน้าเงียบ ๆ
เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่อดีต นอกจากชนกลุ่มน้อยบางกลุ่มแล้ว ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับชะตากรรมของผู้ปกครองทางเหนือ
ทุกคนคิดว่าการต่อต้านชาวต่างแดนจากทะเลทรายเป็นหน้าที่ของพวกเขา
ด้านหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาเห็นแก่ตัว และอีกด้านหนึ่งเพราะเป็นไปตามประเพณีของยุคนี้ ปัญหาของดินแดนย่อมตกเป็นของผู้ปกครอง
ผู้ปกครองมีสิทธิและความรับผิดชอบภายในอาณาเขตของตัวเองเท่านั้น
“ภายใต้ประเพณีเหล่านี้ มันจึงออกมาเป็นอย่างที่เห็น” เฉินเหิงกล่าว “แต่สถานการณ์ในฝั่งเหนือไม่ใช่เรื่องที่สามารถล้อเล่นได้ การต่อสู้กับแรงกดดันจากทะเลทรายไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผู้ปกครองทางเหนือ หากวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์สุดวิสัยขึ้นมา สถานการณ์ที่ตามมาจะเลวร้ายมาก”
“อะไรจะเกิดขึ้น?” โอลิเวียถามตามสัญชาตญาณ
“สงครามเป็นสิ่งที่ต้องมีเงินทุน หากผู้ปกครองทางเหนือไม่สามารถได้รับประโยชน์จากมันและไม่ได้รับการสนับสนุนจากภาพรวมก็จะมีเพียงสองผลลัพธ์ที่เป็นไปได้” เฉินเหิงอธิบาย “พวกเขาจะพังทลายลงภายใต้แรงกดดันมหาศาลและภูมิภาคกูตูจะสูญเสียโล่ป้องกันทางเหนือ หรือผู้ปกครองทางเหนือเหล่านี้จะแสวงหาทางออกอื่น”
สงครามเป็นสิ่งที่ต้องมีค่าใช้จ่าย
พืชผล อาวุธ อุปกรณ์ และกำลังคนล้วนแล้วแต่มีค่าใช้จ่ายสูง
เมื่อผลกำไรจากสงครามไม่สามารถครอบคลุมค่าใช้จ่ายได้ ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผู้ปกครองทางเหนือจะอ่อนแอลงเรื่อย ๆ
เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น พวกเขาจะมีเพียงสองทางเลือก
พวกเขาจะพังทลายลงและในที่สุดก็จะล่มสลายหรือค้นหาเส้นทางอื่นเพื่ออยู่รอด
“เมื่อถึงเวลานั้น ผู้ปกครองทางเหนือส่วนใหญ่จะค้นหาเส้นทางอื่น” เฉินเหิงพูดเบา ๆ และถอนหายใจออกมา “คุณคิดว่าพวกเขาจะทำอย่างไร”
“ทำอย่างไร?” โอลิเวียถามไปตามคำอธิบายของเฉินเหิง
คำตอบนั้นค่อนข้างชัดเจน
“พวกเขาจะละทิ้งดินแดนของตัวเองและนำกองทัพไปทางใต้” เฉินเหิงกล่าว “เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถชดเชยความสูญเสียจากการสู้รบได้ พวกเขาจะปล้นสะดมและขโมยมันจากที่อื่น”
“เมื่อถึงเวลานั้น ผู้ปกครองทางเหนือจะโจมตีผู้ปกครองกูตูคนอื่น ๆ และส่งผลให้เกิดพายุใหญ่ในภูมิภาคกูตู”
โอลิเวียอดไม่ได้ ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเทา
กลุ่มผู้ปกครองทางเหนือไม่สามารถทำการทารุณและโจมตีผู้ปกครองทางใต้ได้ นี่อาจทำให้ภูมิภาคกูตูทั้งหมดพังทลายลง
โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาค้นพบว่ากองทัพของผู้ปกครองทางใต้รับมือได้ง่ายกว่าชาวต่างแดนในทะเลทราย
แม้ว่าผู้ปกครองทางเหนือจะยากจน แต่นั่นเป็นเพราะพวกเขาต้องต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง แต่พลังการต่อสู้ของพวกเขายังคงสูงที่สุดในภูมิภาคกูตูทั้งหมด
บวกกับความจริงที่ว่าถ้าหากพวกเขาสิ้นหวังและไม่มีทางเลือกอื่น พลังที่พวกเขาจะสามารถระเบิดออกมานั้นแค่คิดก็ทำให้รู้สึกสั่นไปทั้งตัวแล้ว
เมื่อถึงเวลานั้น ภูมิภาคกูตูทั้งหมดจะต้องเผชิญหน้ากับพายุลูกใหญ่
ยิ่งไปกว่านั้น หากปราศจากการต่อต้านจากผู้ปกครองทางเหนือ ชาวต่างแดนในทะเลทรายก็จะฉวยโอกาสนี้โหมโจมตีและเพิ่มแรงกดดันต่อภูมิภาคกูตู
เมื่อคิดถึงผลลัพธ์นี้ โอลิเวียก็สั่นสะท้าน
“ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงผลลัพธ์นี้ ภูมิภาคกูตูจะต้องสนับสนุนผู้ปกครองทางเหนือเพื่อที่พวกเขาจะได้อยู่ต่อไปได้” เฉินเหิงกล่าวขณะที่มองดูโอลิเวีย
“แต่ราชวงศ์จำเป็นต้องให้ความช่วยเหลือโดยตรงเหรอ” โอลิเวียถามอย่างจริงจัง
“ไม่แน่นอน” เฉินเหิงส่ายหัวขณะที่เขาอธิบาย “นี่เป็นค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาล ถ้าหากราชวงศ์รับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมด ราชวงศ์ก็จะค่อยๆ อ่อนแอลงเช่นกันและให้โอกาสผู้ปกครองอื่น ๆ ดังนั้นผู้ปกครองอื่น ๆ ก็จำเป็นต้องให้การสนับสนุนด้วย”
“เราจะทำสิ่งนี้ได้ยังไง” โอลิเวียถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง สีหน้ามีความคาดหวัง
เธอได้ให้ความสำคัญอย่างเต็มที่กับการสนทนานี้โดยไม่รู้ตัว
คำพูดของเฉินเหิงได้ขยายขอบเขตมุมมองของเธออย่างมาก และทำให้เธอสามารถมองปัญหาจากมุมมองใหม่ทั้งหมด
เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
ทัศนคติของเธอเปลี่ยนจากไม่ใส่ใจไปเป็นจริงจังและกลายเป็นคาดหวังโดยไม่รู้ตัว
“ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน มันเป็นไปไม่ได้โดยธรรมชาติ” เฉินเหิงกล่าว “แต่มีข้อยกเว้น นั่นคือโอกาสในการได้รับดินแดนใหม่”
“คุณสามารถบอกพวกเขาได้ว่า ถ้าพวกเขาสามารถนำกองกำลังของพวกเขาฝ่าขึ้นไปทางเหนือได้ ตราบใดที่พวกเขาสามารถตั้งถิ่นฐานของตัวเองในทะเลทรายและปกป้องดินแดนนั้นได้ พวกเขาก็จะได้รับการยอมรับในฐานะผู้ปกครองของดินแดนนั้น ผู้ที่ไม่ใช่ขุนนางก็จะมีโอกาสได้กลายเป็นขุนนางที่แท้จริง”
“เราสามารถทำแบบนั้นได้…” โอลิเวียเหม่ออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกลับมารู้ตัว
อันที่จริง บรรดาขุนนางต่างก็ใส่ใจในความแข็งแกร่งของตระกูลตัวเอง ภายใต้สถานการณ์ปกติ พวกเขาจะไม่เต็มใจเสียทรัพยากรของครอบครัวไปสนับสนุนผู้ปกครองทางเหนืออย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามอาณาเขตเป็นข้อยกเว้น
ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นใคร ทุกคนต่างก็ต้องการมีอาณาเขตของตนเอง
หากพวกเขามีโอกาสได้รับดินแดนและสามารถกลายเป็นขุนนางที่แท้จริงได้ แม้ว่าพวกเขาจะต้องจ่ายราคาอย่างหนัก ก็จะมีคนส่วนหนึ่งที่เต็มใจ
โดยเฉพาะสำหรับพวกลูกชายคนที่สองที่ไม่สามารถสืบทอดดินแดนและกลายเป็นขุนนางได้เหมือนกับลูกคนโต
เพื่อให้ได้มาซึ่งอาณาเขต พวกเขาจะชักนำประชาชนให้ต่อสู้และยึดครองดินแดนของตนเอง
สิ่งนี้จะลดแรงกดดันต่อผู้ปกครองทางเหนือ
ยิ่งกว่านั้นราชวงศ์จะไม่ต้องจัดหาทรัพยากรให้พวกเขาจำนวนมากและไม่ต้องทำอะไรมาก
ทั้งหมดที่พวกเขาต้องทำคือยอมรับผู้ปกครองเหล่านี้และอาณาเขตของพวกเขา
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ดวงตาของโอลิเวียก็เป็นประกาย