ตอนที่ 96 ทั้งโลกต่างนอนไม่หลับ
หลิงอี้หมุนวงล้อรายวันทันทีที่กลับมา
เพราะแผนที่ได้รับการยกระดับเป็นแผนที่ระดับกลาง วงล้อรายวันจึงยกระดับเป็นระดับกลาง
ของรางวัลข้างในจึงเปลี่ยนตามไปด้วย
จากนั้นไม่กี่วินาที
[ขอแสดงความยินดีกับรางวัลของคุณจากวงล้อรายวัน: เครื่องดูดสับแสงอาทิตย์]
ด้วย[ย้อนกลับความน่าจะเป็น] เขาจึงมั่นใจมากว่าต่อให้ของที่ได้จะไม่ได้ดีที่สุด แต่มันต้องเป็นสิ่งที่ดีในวงล้อรายวันระดับกลาง
ดังนั้นเขาจึงกดดุรายละเอียดไอเทมด้วยความคาดหวัง
[เครื่องดูดสับแสงอาทิตย์(C)]: สามารถดูดซับพลังงานแสงอาทิตย์และเก็บไว้โดยอัตโนมัติ
1: ความเร็วในการรวบรวมพลังงานคือ1หน่วยต่อนาที การจัดเก็บสูงสุดคือ100หน่วย
2: พลังงานแต่ละหน่วยสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตได้1%
“ของดี”
“แต่คงจะดีกว่านี้ถ้าฟื้นฟูแรงกายได้ด้วย”
หลิงอี้กลายพันธุ์มันหลังจากพูด
ศักยภาพในการกลายพันธุ์ของสิ่งนี้คือสูง และใช้คะแนนการกลายพันธุ์ 32 จุด
จากนั้นไม่กี่วินาที
[เครื่องดูดสับแสงอาทิตย์(C)]: สามารถดูดซับพลังงานแสงอาทิตย์และเก็บไว้โดยอัตโนมัติ
1: ความเร็วในการรวบรวมพลังงานคือ1หน่วยต่อนาที ไม่มีขีดจำกัดในการจัดเก็บ
2: พลังงานแต่ละหน่วยสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตหรือแรงกายได้1%
3: สามารถแสดงผลได้เมื่ออยู่ในกระเป๋าเป้: เมื่อพลังชีวิตหรือแรงกายของเจ้าของลดลง เครื่องดูดสับแสงอาทิตย์จะใช้พลังงานฟื้นฟูโดยอัตโนมัติ
ไม่มีขีดจำกัดในการเก็บพลังงานและเพิ่มเอฟเฟกต์ฟื้นฟูแรงกาย
การเปลี่ยนแปลงทั้งสองอย่างนี้อยู่ในความคาดหวังของหลิงอี้
แต่การใช้งานโดยอัตโนมัติเมื่ออยู่ในกระเป๋าเป้อยู่เหนือสิ่งที่เขาหวังไว้
“ใช้ได้ใช้ได้”
เขาพยักหน้าด้วยความพอใจอย่างมาก “คงไม่สะดวกถ้าหยิบมันออกมาตอนที่สู้อยู่ การใช้งานได้อัตโนมัติเป็นเรื่องที่ดีมาก”
“ถ้าสะสมพลังงานเอาไว้ก็ใช้แก้ปัญหาเรื่องแรงกายได้ชั่วคราว?”
หลิงอี้คิดอย่างรอบคอบและรู้สึกว่าสิ่งนี้แก้ปัญหาความจำเป็นเร่งด่วนได้ชั่วคราวเท่านั้น
หากเขาต้องการแก้ปัญหาเรื่องแรงกายจริงๆ เขาต้องเริ่มด้วยการเพิ่มความทนทานของตัวเอง
ไม่อย่างนั้นแรงกายของเขาจะหมดเร็วเกินไป!
ต่อให้มีพลังงานมากแค่ไหนก็ไม่พอให้ใช้
“อืม อย่างน้อยก็ดีกว่าเดิม”
หลิงอี้ถอนหายใจและมองออกไปนอกหน้าต่าง
ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้าตรู่ ข้างนอกหน้าต่างจึงมืด
“คงใช้มันได้หลังจากตื่น...”
หลังจากผ่านการต่อสู้อันดุเดือดสามชั่วโมงทำหเขาเหนื่อยมาก
หลังจากใช้ลูกปัดประสบการณ์กลายพันธุ์ เขาก็ขึ้นไปนอนบนเตียง
......
หลิงอี้กำลังนอนพักผ่อน
แต่คนทั่วโลกนอนไม่หลับ
พวกเขาที่ยังอยู่กับเรื่องที่เสินลู่ออกมาประกาศโลกอีกครั้ง
ตามท้องถนนและตรอกซอกซอย คนธรรมดาที่ดุสนุกสนานและไม่จริงจังกับเรื่องนี้ออกมาพูดคุยกับเพื่อนบ้าน
“รู้หรือยัง? เขต66ล้มราชามอนสเตอร์ได้ภายในหนึ่งเดือน!” ชายชราคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูและพูดกับลุงอีกคนที่ออกมาจากประตูถัดไป
“รู้แล้ว คนที่สู้มีแค่คนเดียวเท่านั้น! นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาสู้กับราชามอนสเตอร์ตัวต่อตัวแล้วประสบความสำเร็จเหรอ?!” ลุงอีกคนเบิกตากว้างด้วยการแสดงออกที่เกินจริง
“ใช่ ต้องรู้สึกปลอดภัยมากแน่ถ้าคนคนนั้นอยู่ในเมืองของเรา!”
“เรื่องนี้มันน่าทึ่งมาก!”
ป้าวัยกลางคนที่อยู่ใกล้ๆหลายคนเข้ามาเข้าร่วมการสนทนา
“นายได้ยินประกาศโลกแล้วใช่ไหม เขาเป็นผู้เล่นที่เก่งมากจริงๆ เสินลู่ปรากฏตั้ง20ปีแล้วแต่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าผู้เล่นแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ด้วย”
“พวกคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกต่างโดนราชามอนสเตอร์ตอนเลเวล30ไม่ใช่เหรอ? แต่คนคนนี้ต่างกันมาก!”
“จิ๊จิ๊จิ๊ แข็งแกร่งขนาดนี้ไม่รู้ว่าจะมีสาวๆมาติดกี่คน”
พอได้ยินแบบนั้นชายชราสองคนที่กำลังคุยกันอยู่จึงรีบถามขึ้น “รู้ไหมว่าผู้เล่นคนนั้นเป็นใคร?”
ลุงอ้วนเท้าเอวแล้วพูด “จะเป็นใครได้อีกล่ะ? เขต66มีผู้เล่นใหม่ลึกลับไม่ใช่เหรอ? นั่นต้องเป็นเขาอยู่แล้ว”
“ที่เรียกว่าดาวคู่น้ำแข็งไฟ?”
“แน่นอน”
“แต่พวกเขามีสองคนไม่ใช่เหรอ?”
“แล้วแยกกันไม่ได้หรือไง?”
เมื่อเทียบกับการคุยแบบทั่วไปแล้วตอบกันอย่างง่ายๆ
ในฟอรัมย่อมมีกลุ่มปีศาจที่กำลังบ้าคลั่ง!
โลกทัศน์ของผู้เล่นหลายคนใกล้จะล่มสลายเต็มทีแล้ว จิตใจของพวกเขาสับสนและบางคนเริ่มสงสัยในตัวเอง
[อย่าตกใจไป พันธมิตรเฉวียนกำลังหาคำอธิบายที่สมเหตุสมผล] (โพสต์โดย: หน่วยลับเสี่ยวหนาน)
[ปรากฏว่าเสิ่นลู่มีความสำเร็จในการชนะราชามอนสเตอร์ภายในหนึ่งเดือนด้วย แล้วที่เราใช้เวลาสามเดือนมันไม่น่าผิดหวังเหรอ?] (โพสต์โดย: จางมู่หลิน)
[ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะใช้เวลามากกว่าสามเดือน หรือว่าผู้เล่นที่เข้าเสินลู่200ล้านคนเป็นพวกอ่อนแอ? ] (โพสต์โดย: มหาสมุทรอันยิ่งใหญ่)
[สอนล้มราชามอนสเตอร์ใน6วัน โปรดมาด้วยความจริงใจ ] (โปสเตอร์ : สุ่ยอิน)
[เป็นไปได้ไหมว่าเสินลู่เกิดมีปัญหาและเกิดประกาศโลกที่ผิดพลาด? ] (โพสต์โดย: เข่อเข่อ)
[…]
ไม่ต้องพูดถึงสิบอันดับแรกในรายการค้นหาที่ร้อนแรงเลย เนื้อหา90%ของร้อยอันดับแรกล้วนเกี่ยวกับประกาศโลก
1. “เขามีทัศนคติอย่างไร” (ร้อนแรง)
2. “เขาเป็นคนหรือเทพ?” (ร้อนแรง)
3. “สุดยอดฟองสบู่มีจุดอ่อนที่ยังไม่ถูกค้นพบหรือไม่?” (ร้อนแรง)
“…”
เสินเซี่ย ซ่างตู
ในห้องนั่งเล่นที่สว่างไสว โคมไฟคริสตัลแขวนอยู่บนโดมสูง บนผนังสีทองสว่างมีภาพวาดตัวอักษรอันล้ำค่าแขวนอยู่ซึ่งทำให้ห้องดูสวยงามมากขึ้น
ในเวลานี้ผู้คนต่างรีบวิ่งเข้ามาจากประตูหน้าและรวมกันเป็นฝูงใหญ่ราวกับปลา
ลั่วเหยาเป็นเหมือนผู้เล่นใหม่ที่เข้ารับการสัมภาษณ์ท่ามกลางฝูงชน เธอนั่งอย่างระมัดระวังบนเก้าอี้และเผชิญกับคำถามจากผู้อาวุโส
“เมื่อกี้เธอคุยกับเขาจริงๆเหรอ?”
ลั่วหยวนนั่งตรงข้ามเธอถามคำต่อคำ
“ใช่”
ลั่วเหยารู้สึกหมดหนทาง
เมื่อพ่อถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นในเขตของพวกเธอ เธอจึงบอกความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เป็นผลให้คนทั้งตระกูลเข้ามารวมตัวกันหลายสิบ
เมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้อาวุโส เธอทำได้แค่นั่งอย่างเชื่อฟังและไม่กล้าขยับเขยื้อน
“เร็ว! รีบบอกสถานการณ์ในตอนนั้น”
ลั่วจ้านเทียนพี่ชายของพ่อบีบให้พ่อของเธอเขยิบออกและถามเธอด้วยความอยากรู้
เมื่อเห็นว่าเป็นลุงที่มีตำแหน่งสูงกว่าพ่อของเธอ ลั่วเหยาจึงพูดอย่างจริงจัง “ตอนนั้นเป็นอย่างนี้…”
เธอใช้เวลาหลายนาทีในการเล่าประสบการณ์อย่างละเอียด
รวมถึงของขวัญของไอเท็มระดับCที่มอบให้เขา
“เป็นแบบนี้นี่เอง”
ทุกคนรอบตัวก็พยักหน้าอย่างเข้าใจหลังจากฟัง
ทันทีที่พวกเขาเริ่มพูดคุยกัน
ลุงลั่วจ้านเทียนก็ถามอีกครั้ง “แล้วเธอเห็นหรือเปล่าว่าใครเป็นคนฆ่าราชามอนสเตอร์?”
“อืม...อุกกาบาตสองลูกตกลงมาจากนั้นก็มีเกิดประกาศโลกออกมา ฉันคิดว่าเป็นพี่ใหญ่ลึกลับที่ฆ่ามัน”
เธอซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหินและไม่ได้ดูสนามรบ เธอจึงบอกสาเหตุการตายของราชามอนสเตอร์ไม่ได้
“ตอนนั้นเธอไม่ได้ถามเขาเหรอว่าเป็นคนฆ่าราชามอนสเตอร์หรือเปล่า?”
“ฉันไม่ถาม...เพราะตอนนั้นฉันคิดว่าเขาฆ่ามัน”
“เธอข้อมูลติดต่อเขาไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอไม่ถามเขาล่ะ?”
“เอ่อ...ก็ได้”
ลั่วเหยารู้สึกว่าตัวเองโง่ที่ทำแบบนั้น
แต่เธอไม่อยากโต้เถียงเรื่องนี้กับผู้อาวุโส
แค่ทำไปก็พอ ไม่ว่าเขาจะตอบยังไง เหล่าผู้อาวุโสก็ไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับการกระทำของเขาอยู่แล้ว
เธอไม่อยากโดนพวกเขาพูดพล่ามใส่