SWO ตอนที่ 92 ผู้อาวุโสโจว ท่านเป็นสัตว์ประหลาดงั้นรึ?!

ฟุบ

เขารีบไปหาผู้บัญชาการจ้าว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ

“ผู้อาวุโสโจว!”

“ผู้อาวุโสโจว ทะ ทำไมท่านถึงมาที่สถานีทางตะวันออกได้?”

“สถานการณ์ที่สถานีทางตะวันตกกับสถานีทางเหนือเป็นเช่นไรบ้าง?” เหอเปียว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือถามอย่างกังวล พวกเขาไม่ลืมว่าการโจมตีจากคลื่นอสูรครั้งนี้เป็นการร่วมมือกันระหว่างสัตว์อสูร และแมลง

โจวเฮายิ้ม และกล่าว “มันได้รับการแก้ไขแล้ว เหลือเพียงพวกที่มีพลังไม่มากนัก”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นผู้บัญชาการจ้าว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือก็ผ่อนคลายทันที สัตว์อสูร และแมลงทรงพลังที่โจมตีแนวป้องกันทั้งสามของสถานีทางตะวันตก สถานีทางเหนือ และสถานีทางใต้ได้รับการจัดการแล้ว อีกทั้งตอนนี้จักรพรรดิอสูรของสถานีทางตะวันออกยังถูกผู้อาวุโสหานรับช่วงต่อ ณ จุดนี้ ความปลอดภัยของเมืองถือว่าไร้กังวล!

“รายงานท่านผู้บัญชาการ สัตว์อสูร และแมลงจำนวนมากที่สถานีทางตะวันตกถูกทำความสะอาดเรียบร้อย!”

“รายงานท่านผู้บัญชาการ สัตว์อสูร และแมลงจำนวนมากที่สถานีทางเหนือถูกทำความสะอาดเรียบร้อย!”

เจ้าหน้าที่ทหารจากทั้งสองสถานีได้ทำความสะอาดสัตว์อสูร และแมลงที่เหลืออยู่ทั้งหมดก่อนรายงานเข้ามา

ผู้บัญชาการจ้าวตกใจ“หัวหน้ากองกง หัวหน้ากองจู พวกเจ้าแน่ใจรึว่าจัดการพวกมันหมดแล้ว? พวกมันมีเกือบล้านตัวเชียวนะ!”

“ฮ่าฮ่า ท่านผู้บัญชาการ ผู้อาวุโสโจวที่ท่านส่งมาสนับสนุนเรานั้นเก่งกาจเกินไป เขาได้จัดการสัตว์อสูร และแมลงส่วนใหญ่เพียงลำพัง เหลือไว้เพียงพวกกระจอกที่จัดการง่าย!”

“ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวรบกวนท่าน เราคงรายงานเรื่องนี้ไปนานแล้ว!”

หัวหน้ากองกง และหัวหน้ากองจูซึ่งรับผิดชอบแนวป้องกันของสถานีทางตะวันตก และทางเหนือหัวเราะ

ผู้บัญชาการจ้าวหันความสนใจไปที่โจวเฮาอีกครั้ง และถามราวกับไม่เชื่อ “ท่าน… ผู้อาวุโสโจว ทะ ท่านเป็นคนจัดการพวกมันทั้งหมด?”

เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่โจวเฮา

เช่นเดียวกับผู้บัญชาการจ้าว ตอนแรกพวกเขาคิดว่าที่โจวเฮาจัดการไปมีเพียงแม่ทัพอสูรเท่านั้น

มาตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

โจวเฮายิ้ม และกล่าว “อย่างที่เขาว่า ตอนนั้นข้ารู้สึกเบื่อหลังจากจัดการแม่ทัพอสูรทั้งหมด ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจจัดการพวกระดับต่ำไปด้วยเลย!”

ทันทีที่เขาพูดจบ เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือก็ตกตะลึงโดยสมบูรณ์

พวกเขาไม่สงสัยในคำพูดของโจวเฮาเลยเพราะพวกเขาเคยเห็นความแข็งแกร่งของโจวเฮามาก่อน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังรู้สึกว่าคนที่มีพลังขนาดนี้ไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหก

กล่าวอีกนัยหนึ่งโจวเฮาได้จัดการสัตว์อสูร และแมลงเกือบล้านตัวด้วยตัวเขาเอง

ที่สำคัญที่สุดนั่นใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ

เกือบล้านตัวเชียวนะ!

แม้พวกมันจะยืนนิ่ง ๆ และปล่อยให้ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธจัดการ แต่อย่างมากสุดก็ฆ่าได้เพียงแค่พันตัวในหนึ่งนาทีเท่านั้น ซึ่งรวมแล้วต้องใช้เวลาทั้งหมด 15 ถึง 16 ชั่วโมงในการจัดการให้ได้อย่างเขา!

“ผู้อาวุโสโจว ทะ ท่านเป็นสัตว์ประหลาดงั้นรึ!”

“ใช่ ใช่…”

“ข้ามั่นใจว่าเขาเป็น!”

เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือพูดไม่ออก

ผู้บัญชาการจ้าวก็พูดไม่ออกเช่นกัน

โจวเฮานั้นทรงพลังเกินไป ในระดับหนึ่ง เขาผิดปกติเสียยิ่งกว่าปรมาจารย์อภินิหาร เพราะแม้จะเป็นปรมาจารย์อภินิหาร แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการพวกสัตว์อสูร และแมลงเกือบล้านตัวในช่วงสั้น ๆ เช่นนี้

“พวกเจ้าคิดมากไป มันแค่ข้าเพิ่งเรียนรู้เทคนิคลับที่ช่วยให้ข้าสามารถโจมตีวงกว้างได้ก็เท่านั้น!” โจวเฮากล่าวขณะที่เขาฟันออกไปเหมือนเป็นการสาธิต

ฉัวะ!

รัศมีกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวกวาดออกไปอย่างรวดเร็วหมายจะฉีกกระชาก

นักรบอสูรนับหมื่น และแม่ทัพอสูรหลายร้อยที่อยู่ข้างหน้าเขาถูกตัดออกเป็นสองส่วนในทันที!

รูกำแพงสูงที่มีอยู่เดิมได้รับการเติมเต็มทันที

ผู้บัญชาการจ้าว เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือต่างตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้ พวกเขาถึงกับอ้าปากค้าง

โฮก!

อย่างไรก็ตาม  เวลานี้จักรพรรดิอสูรที่น่าหวาดกลัวทั้งสามคำรามก็ด้วยความโกรธ ร่างกายของพวกมันคายพลังงานมหาศาลออกมา

พลังงานเหล่านี้รวมตัวเป็นเปลวไฟ หมอกพิษ ลูกศรน้ำ และการโจมตีขนาดใหญ่อื่น ๆ ทันที พวกมันกระจายไปทั่วท้องฟ้า และโถมเข้าหาปรมาจารย์อภินิหาร หานผูอย่างรวดเร็ว

ผู้บัญชาการจ้าว และคนที่เหลือไม่มีเวลาตกใจขณะที่ตะโกนอย่างกังวล “ผู้อาวุโสหาน!”

โจวเฮาเองก็ตกใจเช่นกัน เขาไม่คิดเลยว่าพลังศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิดที่ปลดปล่อยโดยจักรพรรดิอสูรจะน่ากลัวยิ่งกว่ามิงค์เมฆาเจ็ดหางที่เขาจัดการไปเมื่อครั้งที่แล้ว พวกมันกระทั่งสามารถส่งผลกระทบต่อมิติโดยรอบ

บูม!

พื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง หมอกพิษ และลูกศรน้ำก็ระเบิดออกด้วยแสงสีทองในทันใด