ตอนที่ 107 โจมตีสวน
ในที่สุดเจ้าตัวแขนหนามที่อยู่ข้างหลังผมก็ออกจากพื้นได้สำเร็จและกำลังเคลื่อนเข้าหา ‘เหยื่อ’ ตอนนี้แขนข้างหนึ่งของมันก็ยังเสียบอยู่ที่เดิม... แต่แก่นี่มันโชคร้ายจริงๆเลยนะ ไม่มีใครเคยบอกเหรอว่าด้านหลังมดน่ะมันอันตรายแค่ไหน!? *จิ้วๆ!* *จิ้วๆ!* *จิ้วๆ!* ผมยิงกรดออกไปสามครั้งซ้อน พอหันกลับไปมองก็เห็นอีก...