SWO ตอนที่ 91 ปรมาจารย์อภินิหารหานผู

“เทวาทมิฬ!!”

เสียงโกรธของผู้บัญชาการจ้าวดังลอดผ่านฟันที่ขบกันแน่น

ในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้เทวาทมิฬได้ทำลายปืนใหญ่เลเซอร์เรลที่สำคัญที่สุดของเมืองไป สิ่งนี้ทำให้พวกเขาทั้งหมดถึงทางตันอย่างไม่ต้องสงสัย!

ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือตกตะลึงเมื่อได้เสียงของผู้บัญชาการจ้าว แต่เมื่อกลับมารู้สึกตัว พวกเขาทั้งหมดก็โกรธเช่นกัน

เห็นได้ชัดว่านี่คือสาเหตุว่าทำไมทีมปืนใหญ่เลเซอร์เรลถึงไม่ตอบสนอง

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ไม่ว่าพวกเขาจะโกรธแค่ไหน การเกลียดเทวาทมิฬไปก็ไม่มีประโยชน์

แน่อนอนว่าผู้บัญชาการจ้าว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือเข้าใจสิ่งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงระงับความโกรธในใจ เฝ้าดูสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิทำลายแนวป้องกันอย่างเมามัน ขณะที่สมองของพวกเขาก็คิดหาวิธีแก้ไขอย่างเร่งด่วน

บูม!

ตอนนั้นเองได้มีธารแสงพุ่งออกมาจากเส้นขอบฟ้า และร่อนลงข้าง ๆ ผู้บัญชาการจ้าว

ร่างนี้สวมชุดป้องกันรัดรูปสีคราม ใบหน้าบาง ผิวขาวใสราวกับเด็กทารก ร่างกายของเขาไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดออกมาทั้งสิ้น แต่ขณะที่เขายืนอยู่ มันทำให้คนรอบข้างรู้สึกราวกับเขาเป็นขุนเขาที่ทำให้ผู้คนบูชา และเคารพ

“ผะ ผู้อาวุโสหาน?!” ผู้บัญชาการจ้าวที่ตกใจในตอนแรกเปลี่ยนเป็นประหลาดใจมากแทน

“เป็นปรมาจารย์อภินิหาร หานผู!”

“เขามาถึงก่อนเวลา!”

“นั่นเยี่ยมมาก!”

ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือรวมทั้งเหอเปียวเผยท่าทีตื่นเต้น

ปรมาจารย์อภินิหารทุกคนคือเสาหลักของเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขาสามารถต่อสู้กับจักรพรรดิอสูรที่น่าสะพรึงกลัว พุ่งเข้าใส่แนวหน้ารอยแยก และสร้างคุณูปการอันยิ่งใหญ่ให้กับมวลมนุษยชาติ!

หานผูถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองดูสถานการณ์ที่เลวร้ายตรงหน้าเขา และกล่าวด้วยความกังวล “ผู้บัญชาการจ้าว ทันทีที่ข้าได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือจากเจ้า ข้าก็รีบเร่งมาทางนี้ด้วยความเร็วเต็มที่ ซึ่งโชคดีที่ข้าอยู่ไม่ไกลจากเมืองหัวตงมากนัก มิฉะนั้น ตัดสินจากสถานการณ์ แม้ว่าข้าจะรีบมาโดยเร็วที่สุด แต่เมืองหัวตงก็คงพังพินาศไปก่อนแล้ว!”

ผู้บัญชาการจ้าวกล่าวอย่างตื่นเต้น “โชคดีจริง ๆ ผู้อาวุโสหาน ข้าว่าเราข้ามเรื่องหยุมหยิมไปก่อน ตอนนี้เมืองกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤติ เรื่องจักรพรรดิอสูรทั้งสามจะต้องได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด!”

หานผูพยักหน้า พร้อมกันนั้นหอกยาวที่ทำจากโลหะพิเศษก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาอย่างรวดเร็ว

“ผู้บัญชาการจ้าว เจ้าควรจัดระเบียบแนวป้องกัน และปิดจุดที่แตกโดยเร็วที่สุด ส่วนเรื่องจักรพรรดิอสูรทั้งสามนี้ปล่อยไว้ให้ข้า!” เขากล่าวอย่างรวดเร็ว

“ครับ ต้องขอรบกวนผู้อาวุโสหานด้วย!” ผู้บัญชาการจ้าวถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินความมั่นใจในเสียงของหานผู

บูม! บูม!

ดังนั้นเขา เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือจึงรีบไปที่แนวป้องกันเพื่อจัดการสัตว์อสูรจำนวนมาก

หานผูพุ่งเข้าหาหมียักษ์

ด้วยเสียงตะโกนต่ำ หานผูวิ่งขึ้นไปในอากาศ พร้อมกันนั้นหอกในมือของเขาก็ระเบิดแสงสีทองนับไม่ถ้วนออกมา แสงเหล่านี้เป็นราวขนนกที่แทงเข้าหาหมียักษ์

ปุ! ปุ! ปุ!

จู่ ๆ รูเลือดนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นบนร่างของหมียักษ์ขณะที่มันคำรามด้วยความเจ็บปวด

งูยักษ์ และจระเข้ยักษ์ซึ่งเป็นจักรพรรดิอสูรที่เหลือทั้งสองเริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน พวกมันเข้าล้อม และหมายจะโจมตีจากทั้งสองด้าน

“หืม พวกเจ้ากล้าถึงขนาดล้อมข้าเชียว?” หานผูเยาะเย้ยในใจ เขาเหยียบไหล่หมียักษ์ พุ่งลอดผ่านช่องว่างระหว่างการโจมตีของทั้งสองเหมือนจรวด ก่อนหันหลังกลับมา และแทงออกไปอีกครั้ง

หอกระเบิดอย่างรุนแรงพร้อมเสียงโซนิคบูม และแทงทะลุขาจระเข้ยักษ์ราวกับเสาแสง

จระเข้ยักษ์คำราม และกวาดหางไปทางหานผูราวแส้ยาว

เมื่อเผชิญกับแส้ที่รวดเร็วดั่งสายฟ้าของจระเข้ยักษ์ หานผูที่ลอยอยู่ในอากาศก็ถอยห่างออกไป

แม้ว่าผู้บัญชาการจ้าว และเหล่าปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธจะกำลังปิดกั้นสัตว์อสูรจำนวนมาก แต่ความสนใจของพวกเขาก็ไม่เคยละไปจากหานผูซึ่งกำลังต่อสู้กับสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิทั้งสามตัว

"สวย!"

“ฮ่าฮ่า สมแล้วที่เป็นปรมาจารย์อภินิหาร!”

“มีเพียงปรมาจารย์อภินิหารเท่านั้นที่สามารถเคลื่อนไหว และหลบหลีกอย่างอิสระในอากาศได้”

เหอเปียว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ อดสรรเสริญไม่ได้

…

โจวเฮาที่เพิ่งมาถึงแนวป้องกันของสถานีทางตะวันออกได้ยินเสียงจากหูฟัง และอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหานผูผู้ซึ่งกำลังต่อสู้กับจักรพรรดิอสูรทั้งสามนอกกำแพงสูงโดยไม่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

“นี่หรือคือปรมาจารย์อภินิหาร… เขาแข็งแกร่งมาก!”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

แม้ว่าเขาจะเปิดกล่องปริศนา และได้รับ ‘เทคนิคกระบี่แยกสวรรค์’ กับกระบี่สังหารเทพเจ้ามา ซึ่งทำให้เขาไม่ด้อยไปกว่าปรมาจารย์อภินิหารตัวจริง แต่โจวเฮาก็ยังมีความสุขอยู่ดีที่ได้รับการสนับสนุนจากปรมาจารย์อภินิหาร

เขาเปิดหน้าจอเสมือนขึ้นมา และมองไปที่มุมล่างขวา

แต้มโชค: 22,713,200 (ระดับปัจจุบัน: สมหวังทุกประการ!)

หลังจากทำลายกองทัพแมลงที่สถานีทางตะวันตก และสถานีทางเหนือ ทำให้แต้มโชคของโจวเฮาเกิน 10 ล้านแต้มอีกครั้ง แต่เนื่องจากจุดเด่นของเผ่าแมลงนั้นอาศัยแมลงระดับต่ำจำนวนมากเข้าโจมตี มันจึงมีแมลงระดับแม่ทัพ และระดับราชันที่ทรงพลังไม่มากนัก

มิฉะนั้นแต้มโชคที่โจวเฮาได้รับจากการจัดการกองทัพแมลงจะไม่ใช่แค่ 10 ล้านแต้ม

“คราวนี้ข้ารวยเละ!” โจวเฮาอารมณ์ดี

ด้วยแต้มโชคมากกว่า 20 ล้านแต้ม นั่นหมายความว่าถ้าโจวเฮาใช้มันเปิดกล่อง เขาจะสามารถกวาดของที่ดีที่สุดเกือบทั้งหมดในกล่องปริศนาสีเงินมาได้

ยิ่งไปกว่านั้น นอกแนวป้องกันของสถานีทางตะวันออกยังมีสัตว์อสูรอยู่อีกมากมายรอให้เขาไปกำจัด… โดยเฉพาะสัตว์อสูรระดับแม่ทัพพวกนั้นที่ให้แต้มโชคโจวเฮามากที่สุด ..