An:บทที่ 282 มีสองด้านในการสังหาร 

An:บทที่ 282 มีสองด้านในการสังหาร

"นายน้อยไม่รู้เรื่องนี้เหรอ" กู่หยุนเทียนดูประหลาดใจมาก

โจวเฮาส่ายหัวและพูดว่า "ข้ามาที่จังหวัดไคเพื่อตามหาลีชา แต่ข้าไม่รู้ว่าเขากลายเป็นทูตสังหารได้อย่างไร"

"เห้อ ก็ไม่น่าแปลกใจ ในเวลานั้นเจ้าสำนักใช้กำลังทั้งหมดของเขาเพื่อส่งนายน้อยออกไปจากนิกายหลัก ท่านเลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น" กู่หยุนเทียนกล่าว

"บอกรายละเอียดข้าหน่อย!" โจวเฮากล่าว

กู่หยุนเทียน ตอบและเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับการล่มสลายของนิกายชิง

" นับตั้งแต่การโจมตีจักรวรรดิมังกรศักดิ์สิทธิ์ ผู้นำนิกายเก่าก็หายตัวไปและสาวกนิกายของเราก็หนีไป หลังจากนั้นพวกเราเริ่มมารวมตัวกันอีกครั้ง เราพยายามถามไปรอบ ๆ และมองหาข่าวเกี่ยวกับผู้นำนิกายเก่า อย่างไรก็ตามเราไม่พบอะไรเลย ทันใดนั้นนิกายชิงก็สูญเสียผู้นำไป ทุกคนแนะนำให้นายน้อยเป็นผู้นำ แต่นักฆ่า ลีชา โต้แย้งและต้องการเป็นผู้นำนิกายเอง!"

" ไม่เพียง แต่เขาต้องการแย่งชิงตำแหน่งของผู้นำเท่านั้นเขายังยุยงให้ครึ่งหนึ่งของนิกายชิงก่อกบฏไปพร้อมกับเขา เขาต้องการฆ่านายน้อย! "

"โชคดีที่จ้าวตู๋เตรียมพร้อมล่วงหน้า เขานำคนของเขาไปต่อต้าน ลีชา ด้วยพลังทั้งหมดของเขา แต่มีผู้ติดตามที่ชั่วร้ายของ ลีชา มากเกินไป พวกเขาฆ่าคนจำนวนมากจนเลือดไหลเหมือนแม่น้ำ ในนิกายหลักเต็มไปด้วยศพทุกหนทุกแห่ง!"

"จ้าวตู๋พยายามอย่างเต็มที่ที่จะฆ่าลีชา แต่ลีชามีจำนวนมากกว่าและไม่สามารถหยุดเขาไว้ได้"

"เพื่อความปลอดภัยของนายน้อย จ้าวตู๋ขอให้คนของเขาพาท่านออกไป จากนิกายอย่างลับๆ"

"ต่อมาลีชาถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนจากนิกายซินเฉิง จากนั้นเขาก็ถอนทหารของเขาและออกจากนิกายหลัก นับจากนั้นเป็นต้นมานิกายชิงถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนนายน้อยเช่นเดียวกับจ้าวตู๋ อีกฝ่ายหนึ่งต้องการสถาปนาฝ่ายของตนเอง และพวกเขายังใช้นายน้อยเป็นเครื่องสังเวยอีกด้วย! "

" หลังจากที่จ้าวตู๋ ส่งนายน้อยไปยังสถานที่ที่ปลอดภัยเขาก็ไม่ได้เผยแพร่ข่าวออกไป เขากังวลว่าฝ่ายของ ลีชา จะพบเจ้าและฆ่าเจ้า! "

" จ้าวตู๋บอกว่าหลังจากที่เขากำจัดกลุ่มของลีชาแล้วเขาจะพานายน้อยกลับมา! "

"หยุนเทียนไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับนายน้อยที่นี่จริงๆ!"

เมื่อเขาพูดจบดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

เมื่อโจวเฮาได้ยินเช่นนี้ทันใดนั้นเขาก็จำจดหมายเลือดที่ จื่อเย่ ได้รับ

เป็นไปได้ไหมว่าจดหมายนั้นเขียนโดยจ้าวตู๋?

หากสิ่งที่ กู่หยุนเทียน พูดเป็นความจริงก็ต้องเป็นว่า จ้าวตู๋ ได้ส่ง "โจวเฮา" ไปยังนิกายไท่หยวน และเขียนจดหมายเลือดถึงจื่อเย่

กู่หยุนเทียน กล่าวต่อว่า "เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เหตุใดนายน้อยทำไมท่านถึงมาที่จังหวัดไค? ท่านอยู่ในจังหวัดไคมาตลอดหรือเปล่า"

เขาถามอย่างเร่งด่วนแล้วพูดว่า "ไอหยา จางหลี่มาจากฝ่ายของลีชา โชคดีที่นายน้อยไม่ได้พบพวกเขา!"

โจวเฮาไม่ได้แสดงสีหน้าแต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยในใจ

เพราะเขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับนิกายชิงเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่ กู่หยุนเทียน พูดนั้นจริงหรือไม่

เขาอยู่ในกลุ่มไหน?

หลังจากไตร่ตรองอยู่พักหนึ่งเขาก็พูดว่า "ข้าได้ยินมาว่าลีชาอยู่ในจังหวัดไค ข้ามาที่นี่เพื่อตามหาเขา ข้าไม่รู้ว่าข้าเคยอยู่ที่ไหนมาก่อน"

"อะไรนะ? ลีชามาที่จังหวัดไค?!" กู่หยุนเทียน ตกใจและในไม่ช้าก็ตระหนักว่าเขาสูญเสียความสงบไป เขาจึงพูดกับโจวเฮาว่า "นายน้อย ลีชาต้องมารวมตัวจางหลี่ที่นี่้! เป็นไปได้ไหมที่พวกเขาจงใจล่อลวงนายน้อยมาที่นี่...?"

เมื่อพูดมาถึงจุดนี้เขารีบสั่งชายคนหนึ่งข้างๆเขาว่า "รีบจัดให้พี่น้องเพิ่มความแข็งแกร่งของยาม เราต้องรับรองความปลอดภัยของนายน้อย ใครก็ตามที่เห็นคนที่น่าสงสัยจะถูกฆ่าโดยไม่มีข้อยกเว้น!"

" รับทราบ! " ชายคนนั้นตอบและรีบออกจากโต๊ะ

" นายน้อยข้าทำผิดต่อท่าน ในช่วงสองสามวันนี้พักที่ร้านอาหารบ๊วยหอมก่อน  ข้าน้อยจะแจ้งให้ จ้าวตู๋ มาที่นี่ทันทีเพื่อต้อนรับนายน้อยกลับมาโดยเร็วที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด!" กู่หยุนเทียนพูดอย่างเคร่งขรึม