อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 156 ฮาร์ดี้นักธุรกิจถูกกฎหมาย

ตอนที่ 156 ฮาร์ดี้นักธุรกิจถูกกฎหมาย

ฮาร์ดี้เดินเข้าไปในคาสิโนฟลามิงโก้

ซึ่งบิล อลันเพย์น แลนสเตอร์ เฮนรี่ และคนอื่นๆ มาที่นี่เป็นครั้งแรก และพวกเขาต่างก็ประหลาดใจเมื่อได้เห็นคาสิโนที่หรูหราเช่นนี้

"ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณซีเกลจะใช้เงินไปถึง 8 ล้านเหรียญ มันหรูหราจริงๆ ที่นี่หรูหรากว่าคาสิโนอื่นๆ ในลอสแอนเจลิสมาก" บิลชื่นชมจากใจ

มันเป็นคาสิโนที่มีโต๊ะเกมอยู่มากมาย และโรงแรมที่มีห้องพักสามร้อยถึงสี่ร้อยห้อง พ่วงไปด้วยบาร์ ไนท์คลับ ร้านอาหาร สระว่ายน้ำกลางแจ้ง ฟิตเนส สนามเทนนิส ซาวน่า และห้องนวด

สิ่งอำนวยความสะดวกพวกนี้เป็นสิ่งที่ไม่มีที่ไหนอย่างแน่นอน และทุกอย่างก็ยังดีมากอีกด้วย

มันคือที่พักผ่อนสำหรับวันหยุดอย่างแท้จริง

หลังจากที่สำรวจเสร็จ บิลก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า "ทำไมสถานที่นี้ถึงไม่โด่งดังกันล่ะ? และนายจะวางแผนจะจัดการกับมันยังไง มันจะไม่สูญเสียเงินเหมือนกับคุณซีเกลเหรอ?”

ฮาร์ดี้ถอนหายใจ

"ปัญหาที่เกิดขึ้นของคาสิโนฟลามิงโก้นั้นมีเยอะมาก แต่ถ้าจะให้พูดง่ายๆ อย่างแรกก็คือการโฆษณาที่ไม่ดี อย่างที่สองคือการจัดปัญหาได้แย่ และอย่างที่สามคือสำคัญที่สุด..."

"แล้วเหตุผลที่สำคัญที่สุดคืออะไร?" บิลถาม

"โชคร้าย"

ในวันที่ซีเกลเปิดให้บริการ ลาสเวกัสต้องประสบกับฝนตกหนักซึ่งหาได้ยากในรอบ 10 ปี และทำให้แผนการทั้งหมดที่เตรียมไว้หยุดชะงัก

และทันทีที่ฝนตกสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ก็เริ่มมีปัญหา

เพราะในช่วงที่ฝนตกหนักหม้อแปลงไฟฟ้าก็ถูกฟ้าผ่าและในวันรุ่งขึ้นเครื่องปรับอากาศของโรงแรมก็พัง

ซึ่งซีเกลก็ใช้ของที่ดีที่สุดแล้ว และภายใต้สถานการณ์ปกติปัญหาเหล่านี้ก็จะไม่เกิดขึ้น

แต่ฝนกลับตกหนักในวันเปิดให้บริการมากเกินไป และยังส่งผลกระทบต่อการของอุปกรณ์อำนวยความสะดวกอีก

"แล้วเราจะทำยังไงกับมัน?" บิลถาม

“ถ้าเรารู้ว่าปัญหาคืออะไรเราก็แค่แก้ไขมัน และก่อนที่คาสิโนจะเปิดอีกครั้ง สิ่งอำนวยความสะดวกที่นี่จะต้องได้รับการแก้ไขให้เสร็จสมบูรณ์ก่อน รวมถึงโต๊ะเกมและสถานที่ต่างๆ ทั้งหมดด้วย เพื่อที่มันจะกลายเป็นรีสอร์ทสำหรับการพักผ่อนอย่างแท้จริง”

"และเพิ่มการโฆษณาเข้าไปอีก ผลัดกันโปรโมตบนหนังสือพิมพ์ นิตยสาร สถานีวิทยุและทีวี พร้อมกับหาคนมาถ่ายรูปและวิดีโอ ให้มันดูน่าสนใจที่สุด ซึ่งธีมของมันก็ต้องชัดเจนว่า 'มาที่นี่เพื่อการพักผ่อนที่เพลิดเพลิน' "

"นอกจากนี้ยังต้องเพิ่มความสะดวกในการเดินทางมาที่นี่ เพราะเที่ยวบินจากลอสแอนเจลิสมาลาสเวกัสนั้นมีแค่รอบเดียวต่อวัน แน่นอนว่ามันน้อยเกินไป และสายการบินของเราก็ใกล้เปิดให้บริการแล้ว เมื่อถึงตอนนั้นฉันจะทำการเพิ่มจำนวนรอบบินให้มากขึ้น"

"และถ้าใครก็ตามที่มาคาสิโนของเราโดยสายการบินเอชดี พวกเขาสามารถเอาตั๋วมาแลกเป็นชิปได้ พวกนายคิดว่าผู้คนจะมาที่คาสิโนของเราเยอะขึ้นไหม?"

"ซึ่งฉันก็วางแผนที่จะเพิ่มรถโดยสารสาธารณะจากลอสแอนเจลิสมาลาสเวกัส ซึ่งตั๋วจากรถโดยสารก็สามารถเอามาแลกชิปฟรีเพื่อเล่นการพนันได้อีก มันก็เท่ากับว่าผู้คนได้นั่งรถฟรีมายังที่นี่"

"อีกอย่างหนึ่งก็คือผู้หญิงที่มีความสำคัญมากเช่นกัน เมื่อที่นี่เปิดให้บริการ เราจะมีกลุ่มผู้หญิงที่สวย งดงาม และมันก็ต้องมีคนฝึกอบรมกลุ่มผู้หญิงเหล่านั้นก่อน"

"เราจะดึงดูดลูกค้ามาที่คาสิโนโดยการเปิดให้เดิมพันลอตเตอรี่ด้วย เงินเดิมพันขั้นต่ำคือ 1 ดอลลาร์ และจับรางวัลทุกๆ สองชั่วโมง โบนัสการเดิมพันทั้งหมดจะมอบให้กับผู้ชนะ มันจะทำให้ผู้คนเหล่านี้ต้องอยู่ในคาสิโนเพื่อลุ้นรางวัล และการที่เรารักษาคนเหล่านี้ไว้ได้ มันก็คือการทำเงินเหมือนกัน"

"ฉันได้ซื้อที่ดินแถวๆ คาสิโนฟลามิงโก้ไว้แล้ว ในอนาคตสนามแข่งรถ สนามแข่งสุนัข และสนามมวยจะถูกสร้างขึ้น เพื่อที่เราจะได้ดึงดูดผู้คนได้เยอะขึ้นไปอีก"

"นอกจากนี้ฉันจะเปิดช่องทีวีสำหรับคาสิโน เพื่อแนะนำการพนัน สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ และการลุ้นลอตเตอรี่"

"ในอนาคตก็จะมีงานแข่งขันสำหรับนักพนัน โปรโมชั่นสำหรับเกมต่างๆ และจัดงานปาตี้ในช่วงวันสำคัญ"

ฮาร์ดี้พูดเยอะมากจนบิล อลันเพย์น เฮนรี่ และคนอื่นๆ ถึงกับอ้าปากค้าง

พวกเขาต่างประหลาดใจว่า ฮาร์ดี้มีไอเดียมากมายขนาดนี้ได้ยังไง??

"นายคิดเรื่องมากมายขนาดนี้ในเวลาสั้นๆ ได้ยังไง?" บิลถามด้วยความประหลาดใจ

ฮาร์ดี้พูดอีกว่า "เนื่องจากตอนนี้เวลามันสั้นเกินไป ดังนั้นเรามารีบคุยเรื่องนี้กันดีกว่า ซึ่งในความเป็นจริงมันก็มีหลายวิธีที่จะดึงดูดผู้คน แต่ผลลัพธ์สุดท้ายทั้งหมดมันก็คือการกระตุ้นความปรารถนาของผู้คนออกมา ตราบใดที่เราดำเนินการในทิศทางเหล่านี้ ยังไงผลลัพธ์มันก็จะเป็นไปตามที่เราต้องการ ส่วนจะใช้วิธีการแบบไหนมันก็ไม่สำคัญ"

พวกเขาทั้งหมดนั่งฟังด้วยความชื่นชม

บอสช่างรู้ธรรมชาติของมนุษย์จริงๆ จนพวกเขานึกว่าบอสเป็นนักจิตวิทยาด้วยซ้ำ

"แล้วเมื่อไหร่เราจะเปิดให้บริการคาสิโน?" บิลถาม

ณ จุดนี้ใบหน้าของ ฮาร์ดี้ก็เคร่งขรึมมากขึ้น "มันจะเปิดในอนาคต แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เพราะทุกอย่างจะต้องทำหลังจากจัดการกับห้าครอบครัวใหญ่เรียบร้อยแล้ว"

......

ตอนเที่ยงของวันรุ่งขึ้น

สุสานสาธารณะลาสเวกัส

วันนี้อาจจะเป็นวันที่มีคนมากที่สุดที่เคยมีมาในสุสานสาธารณะของลาสเวกัส

บิลและเหล่าพี่น้องของเขามากกว่า 200 คนยืนอยู่ทางด้านซ้าย

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเอชดี 150 คนยืนอยู่ตรงกลาง

และมีแขกจากคาสิโนในลาสเวกัสอื่นๆ ยืนอยู่ทางด้านขวาอีกร้อยกว่าคน

สมาชิกของแก๊งลอสแองเจลิสทุกคนแต่งกายด้วยชุดสีดำดูเคร่งขรึม

เจ้าหน้าที่ของเอชดีซีเคียวริตี้สวมเครื่องแบบสีดำที่แสดงถึงความน่าเกรงขาม

ส่วนแขกของคนอื่นนั้นมาจากครอบครัวมาเฟียที่แตกต่างกัน

ซึ่งพวกเขาก็ถูกกดดันจากคนสองกลุ่มนี้…

พวกเขามองบิลเป็นครั้งคราวและก็คิดว่าเขาคงเป็นหัวหน้าแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในลอสแองเจลิสบิลพิตต์อย่างแน่นอน

จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่ชายหนุ่มรูปหล่อเหล่าที่ยืนอยู่ตรงกลาง และก็คิดว่าเขาคือทอมฮาร์ดี้ผู้โด่งดังคนนั้น

ซึ่งตอนนี้ฮาร์ดี้มีชื่อเสียงมาก

เพราะปัจจุบันเขามีบริษัทเป็นของตัวเองเยอะมาก

บริษัทรักษาความปลอดภัยที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา บริษัทภาพยนตร์ที่โด่งดังในฮอลลีวูด

และอีกสี่บริษัทล้วนจดทะเบียนภายใต้ชื่อของเขา

ซึ่งแค่นี้ก็ยืนยันตัวตนของเขาได้แล้วว่า เขาคือทอมฮาร์ดี้จักรพรรดิของโลกใต้ดินในลอสแอเนเจลิส

ไม่นานมานี้เขากวาดล้างแก๊งไอริชฝั่งเหนือได้ในครั้งเดียวและยังฆ่าเดวิดนักวางกลยุทธ์ของเรย์มอนด์ไป

ว่ากันว่าเรย์มอนด์โกรธมากหลังจากเหตุการณ์นั้น

แต่ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปกว่าครึ่งเดือนและชาวไอริชไม่เห็นแก้แค้นอะไรเลย

ส่วนบิลพิตต์จากแก๊งลอสแองเจลิสก็น่าจะเป็นคนของฮาร์ดี้

แน่นอน

ในสายตาของคนทั่วไปฮาร์ดี้เป็นนักธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย

สำหรับสถานะโลกใต้ดินของเขา ถ้าไม่มีหลักฐานโปรดอย่าได้ไปหาเรื่องเชียว

ถึงแม้คุณจะรู้อะไรมาก็ตามแต่ก็อย่าพูดอะไรไร้สาระออกไป

เพราะไม่งั้นคุณเองนี้แหละที่ต้องรับผิดชอบต่อคำพูดของตัวเอง

......

ฮาร์ดี้ยืนอยู่หน้าโลงศพของซีเกลและเฟร็ด

ซึ่งพวกเขาก็นอนอยู่ข้างในอย่างเงียบๆ

ซีเกลนั้นแต่งตัวด้วยชุดสูทสีขาว เพราะเขานั้นชอบความสง่างามในตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ และสูทสีขาวก็เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขา….

ข้างโลงศพมีผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีดำและผ้าคลุมสีดำ

ซึ่งเธอก็คือเวอร์จิเนียฮิลล์ผู้หญิงคนสุดท้ายของซีเกล

ผู้หญิงคนนั้นจับโลงศพไว้และร้องไห้สะอื้นออกมา

ก่อนที่ซีเกลจะตายเวอร์จิเนียนั้นอยู่ที่ในชิคาโก

เธอไม่กล้ากลับมาหลังจากที่รู้ว่าซีเกลถูกฆ่าตาย

ฮาร์ดี้จึงแจ้งเวอร์จิเนียล่วงหน้าก่อนการฝังศพของซีเกล

ซึ่งเธอก็เป็นผู้หญิงที่ยักยอกเงินของซีเกล และที่ธุรกิจของซีเกลล้มเหลวก็เป็นเพราะเธอด้วย

แต่นั่นเป็นเรื่องของซีเกล และฮาร์ดี้ก็จะไม่เดินตามรอยเขาอย่างแน่นอน

แน่นอนว่าซีเกลรักผู้หญิงคนนี้มาก และฮาร์ดี้ก็รู้ดีว่าซีเกลจะต้องให้เขาบอกกับเวอร์จิเนียเมื่อตอนเขาตายอย่างแน่นอน

อีกด้านหนึ่งคือเฟร็ด

ภรรยาและลูกๆ ของเฟร็ดยืนมองร่างของเขาด้วยความโศกเศร้า

ซึ่งหลังจากที่บาทหลวงทำการสวดมนต์เสร็จแล้ว ฮาร์ดี้ก็ขึ้นไปพูดในฐานะเพื่อนและญาติของทั้งสอง

"ซีเกลเพื่อนของฉัน...เขานั้นได้สอนอะไรหลายๆ อย่างให้ฉันมากมาย และชีวิตของเขาก็น่าตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา... "

"หลายคนบอกว่าช่วงชีวิตของซีเกลนั้นช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ เขาเป็นทหารผ่านศึก เป็นมาเฟีย เป็นหัวหน้ากลุ่มนักฆ่า หรือราชาใต้ดินแห่งชายฝั่งตะวันตก ได้ฟันผู้หญิงนับไม่ถ้วน ฆ่าคนนับไม่ถ้วน และสุดท้ายก็ถูกยิงตาย...ซึ่งมันก็คือจุดจบของอันธพาลอย่างสมบูรณ์แบบ

"...เขานั้นได้ก่อตั้งคาสิโนฟลามิงโก้เพื่อแสวงหาความสมบูรณ์แบบ และหวังที่จะพัฒนาธุรกิจต่างๆ ของลาสเวกัสผ่านความพยายามของเขาเอง ซึ่งเขาก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบริษัทต่างๆ ที่ลาสเวกัสจะทำเงินได้อย่างมั่นคงและเติบโตไปด้วยกันกับเขา..." // Respect!

เมื่อครอบครัวอื่นๆ ได้ยินคำพูดของฮาร์ดี้ พวกเขาก็แน่ใจเลยว่านี้คือคำเตือน!

เป็นคำเตือนที่บอกว่าให้เดินหน้าไปด้วยกันอย่างมั่นคง

แล้วถ้ามันไม่มั่นคงหรือไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันล่ะ?

จุดจบจะเป็นเหมือนครอบครัวใหญ่ทั้งสี่หรือไม่?

"แม้ว่าเขาจะจากไปแล้ว แต่การกระทำของเขาจะยังคงอยู่ในใจของผู้คน…บางทีอาจจะมีคนมาที่นี่ในหลายสิบปีต่อมา และมายืนที่หลุมศพของเขาพร้อมกับพูดว่า 'เบนจามินซีเกล ผมเคยได้ยินชื่อของคุณ...ผู้ให้กำเนิดความรุ่งเรืองของลาสเวกัส' "

"เฟร็ดเพื่อนของซีเกล คู่หูที่ซื่อสัตย์ที่สุดของซีเกล และมิตรภาพของพวกเขาที่ยาวนานกว่า 20 ปี..."

…

การสรรเสริญจบลง...

ผู้คนขึ้นมาถวายดอกไม้ทีละคน

กลีบดอกไม้สีขาวถูกโรยลงไปในโลงศพ…

ในไม่ช้ามันก็กลืนร่างของทั้งสองหายไป…

…

ยังไงเมื่อมีการเกิดก็มันต้องมีการจากไป…ทว่าสิ่งที่ทิ้งไว้เบื้องหลังต่างหากคือตำนานอย่างแท้จริง

ซีเกลช่างโชคดีจริงๆ ที่เขาทำได้

…

งานศพจบลงแล้ว...

สมาชิกในครอบครัวต่างแยกย้ายกันไป

แต่ผู้ดูแลคาสิโนในลาสเวกัสนั้นยังไม่ออกไปไหน...

พวกเขามารวมตัวกันเพื่อพบกับฮาร์ดี้ เพราะการโจมตีในคือก่อนทำให้ฮาร์ดี้มีจุดยืนในลาสเวกัสแล้ว...

ยังไงโลกใต้ดินความแข็งแกร่งก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุด

ซึ่งฮาร์ดี้ก็แสดงความแข็งแกร่งของเขาออกมาแล้ว...

ชายวัยกลางคนหัวล้านคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าฮาร์ดี้และพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณฮาร์ดี้ ผมเป็นคนดูแลคาสิโนของครอบครัวลูเซร์ซครับ…"

ฮาร์ดี้ยื่นมือออกไปและอีกฝ่ายก็จับมือของฮาร์ดี้อย่างรวดเร็ว

"ผมเคยคุยกับผู้อาวุโสสูงสุดลูเซร์ซผ่านทางโทรศัพท์ และเมื่อปีที่แล้วผู้อาวุโสสูงสุดลูเซร์ซก็ได้ช่วยผมไว้ และตอนนี้ในลาสเวกัส ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือก็บอกผมได้"

"ขอบคุณ คุณฮาร์ดี้!" ใบหน้าของชายวัยกลางคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

"คุณฮาร์ดี้ครับ ผมเป็นผู้จัดการคาสิโนครอบครัวบอเรลโล่ในคลีฟแลนด์"

อีกคนเข้ามาทักทายทันที และฮาร์ดี้ก็ยื่นมือออกไปเพื่อจับมือกับเขา

"คุณฮาร์ดี้ ผมเป็นผู้จัดการคาสิโนของครอบครัวบรูโน่ในฟิลาเดลเฟีย"

"คุณฮาร์ดี้ ผมเป็นหัวหน้าคาสิโนของครอบครัวมาร์เซโล่ในนิวออร์ลีนส์ ผู้อาวุโสสูงสุดของเราให้ผมมาทักทายคุณฮาร์ดี้ และถ้าคุณฮาร์ดี้ผ่านนิวออร์ลีนส์ ผู้อาวุโสสูงสุดบอกว่าเขาจะเชิญคุณมาดื่มและกินไก่ย่างด้วยกัน..."

"..."

หลังจากที่ฮาร์ดี้ทักทายหัวหน้าของคาสิโนเหล่านี้เสร็จ เขาก็ยิ้มและพูดว่า "พวกคุณรู้ใช่ไหมว่าผมเป็นนักธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย และผมก็แค่ได้รับเชิญจากคุณซีเกลให้ช่วยซื้อหุ้นฟลามิงโก้เท่านั้น"

พวกเขาเหล่านี้ปั้นหน้ายิ้มออกมา แต่ในใจของพวกเขานั้นกำลังด่าฮาร์ดี้อยู่

เป็นนักธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย?

ที่ครอบครัวใหญ่ทั้งสี่ไม่สามารถรุกรานหรือโจมตีคุณได้เนี่ยนะ?

พูดมาได้...

ฮาร์ดี้ถอนหายใจเล็กน้อย

"ที่คาสิโนฟลามิงโก้นั้น ผมได้ลงทุนไปหลายล้านเหรียญไม่ว่าจะเป็นเบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง และถ้ามันยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป ผมก็กลัวว่าการลงทุนทั้งหมดของผมจะสูญเปล่า ดังนั้นผมก็เลยต้องมาดูด้วยตัวเอง"

"ซึ่งผมก็ไม่คุ้นเคยกับสถานที่ในลาสเวกัส ดังนั้นผมจึงพาทีมเอชดีซีเคียวริตี้มาด้วยและจะใช้พวกเขาในการปกป้องคาสิโน"

พูดถึงตรงนี้ฮาร์ดี้มองไปที่ผู้ดูแลคาสิโนเหล่านี้

"อย่างไรก็ตาม พวกคุณคิดว่ามันจำเป็นไหมที่จะให้เอชดีซีเคียวริตี้รักษาความสงบและความปลอดภัยของลาสเวกัส..."

พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง

นายถามพวกเราว่าสามารถทำได้ไหม?

พวกเขาจะพูดออกไปได้ไหมล่ะ??

ครอบครัวใหญ่ทั้งสี่ในนิวยอร์กและครอบครัวเซลตันต่างก็ถูกโค่นลงในชั่วข้ามคืน

แล้วจะให้พวกเราพูดอะไรได้!

"แน่นอนว่ามันจำเป็นมาก!" ผู้จัดการคาสิโนลูเซร์ซกลอกตาคิดอะไรบางอย่างและก็พูดออกมา

"ใช่แล้ว! เพราะเอชดีซีเคียวริตี้นั้นทำได้ดีมากและควรอยู่ต่อไป"

"เมื่อได้เห็นรถลาดตระเวนแล้ว ผมก็รู้สึกสบายใจขึ้นกว่าแต่ก่อน..."

ผู้ดูแลคาสิโนทุกคนต่างเห็นด้วยทันที

ฮาร์ดี้ยิ้มและพยักหน้า

"ในบางครั้งรัฐบาลและสมาชิกสภาต่างก็เต็มใจที่จะรับฟังความเห็นของประชาชน หากพวกคุณยินดีที่จะให้เอชดีซิเคียวริตี้อยู่ พวกคุณก็สามารถไปรายงานกับพวกเขา เพื่อที่จะให้สัญญาข้อตกลงการจ้างงานเสร็จสิ้นเร็วที่สุด"

ในที่สุดผู้ดูแลคาสิโนเหล่านี้ก็เข้าใจ

นี่เป็นการฝากข้อความไปยังสมาชิกสภาที่คุ้นเคยกับพวกเขา

"แน่นอนว่าเราจะรีบเสนอกับพวกเขา!" ผู้จัดการคาสิโนของลูเซร์ซพูดขึ้นมาทันที

"ใช่ๆ ผมก็จะรีบไปรายงานกับพวกเขาอย่างแน่นอน!" ผู้จัดการคาสิโนที่ชวนกินไก่ย่างตอบอย่างรวดเร็ว

ซึ่งฮาร์ดี้ก็ยิ้มออกมาอย่างยินดี

ก็ลองคิดดูสิ…

มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหนที่คาสิโนทั้งหมดในลาสเวกัสจะได้เป็นน้ำหนึ่งใจเดียว และรักใคร่กลมเกลียวกันได้

ในที่สุดลาสเวกัสก็เริ่มมีอนาคตที่สดใสแล้วสินะ…

…………………………………………………

Rip ซีเกล & เฟร็ด