บทที่ 360 ไม่น่า..เช่นนั้นก็ช่างมันเถอะ 2
บทที่ 360 ไม่น่า..เช่นนั้นก็ช่างมันเถอะ 2 รอนกวาดสายตาไปมองรอบๆ เขาเห็นคนอื่นในกลุ่มนอนแผ่ไปกับพื้น บารอค ชเวฮันและเด็กๆทั้งสามดูเหนื่อยเป็นพิเศษ มีเพียงอูฮาเบ็นเท่านั้นที่ยังคงนั่งอยู่ข้างๆคาร์ลและอ่านหนังสืออย่างตั้งใจเช่นเดิม ทันใดนั้นเอง มีคนกำลังเดินผ่านประตูห้องสมุดเข้ามา “..นี่มันก็เกือบอาทิต...