ตอนที่ 1424 เสียงของผู้เขียน
ตอนที่ 1424 เสียงของผู้เขียน เมิ่งชางกงเฝ้ามองลั่วฉวนและเหยาซือหยานเดินหายไปจนสุดสายตา จากนั้นเขาจึงได้บิดขี้เกียจ เมื่อเขาดีดนิ้วเบาๆ รถอาหารที่มีอยู่ก็ได้แตกกระจายออกคล้ายกับโฟม ยามใดที่ภาพลวงตาไม่มีความแตกต่างจากความเป็นจริง ภาพลวงตาก็คือความเป็นจริง จริงหรือเท็จไม่อาจบอกได้เลย เมิ่งชางกงหยิบโทรศ...
