SWO ตอนที่ 83 ศึกใหญ่ใกล้เข้ามา
หากเป็นการเผชิญกับคลื่นอสูรที่เกิดจากสัตว์อสูรระดับราชัน เหล่าปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธยังคงพอสามารถต้านทานมันได้ด้วยความช่วยเหลือจากเมือง อย่างไรก็ตามเรื่องมันจะต่างออกไปทันทีเมื่อคู่ต่อสู้ของพวกเขาเป็นสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ เพราะมันเป็นตัวตนซึ่งเทียบเท่าระเบิดนิวเคลียร์
ผู้บัญชาการจ้าวตัวสั่น แต่เขาบังคับให้ตัวเองสงบลง และสั่งออกไปทันที “เปิดสัญญาณเตือนระดับพิเศษทั่วเมือง และย้ายชาวเมืองทุกคนลงไปใต้ดินทันที!”
"คำสั่ง! ผู้ที่มีระดับฝึกฝนถึงขั้นผู้ฝึกยุทธขึ้นไปให้มุ่งหน้าไปยังแนวป้องกันที่ใกล้ที่สุดภายในสิบนาที และเตรียมพร้อมรับการโจมตีจากคลื่นอสูร!”
ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงไซเรนก็ดังขึ้นทั่วทั้งเมือง
หวอ~
เมืองที่เคยสงบถูกเสียงสัญญาณเตือนภัยฉุกเฉินทำลายในทันที
"เกิดอะไรขึ้น?"
“สัญญาณเตือนห้าตัวถึงกับดังขึ้นพร้อมกัน!”
“นะ นี่มันสัญญาณเตือนระดับพิเศษ!”
ผู้อยู่อาศัยในเมืองไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ทำงาน กำลังซื้อของ หรือเข้าเรียนต่างมองไปยังที่มาของเสียงเป็นจุดเดียวกัน
“เร็ว เร็วเข้า การโจมตีจากคลื่นอสูรกำลังใกล้เข้ามา พนักงานบริษัททั้งหมดจะต้องถูกย้ายลงไปในที่หลบภัยใต้ดิน!”
“นี่เป็นการเตือนระดับพิเศษ เมืองกำลังเผชิญกับวิกฤตที่ไม่เคยเจอมาก่อน!”
คนระดับสูงของรัฐบาล โรงเรียน และบริษัทใหญ่ต่างกังวลอย่างยิ่ง
สัญญาณเตือนการป้องกันภัยทางอากาศห้าสัญญาณดังขึ้นในเมือง บ่งบอกว่าแม้แต่เมืองก็ยังไม่สามารถแก้ไขคลื่นอสูรที่กำลังจะเกิดขึ้นได้!
ไม่นานข่าวคลื่นอสูรที่กำลังใกล้เข้ามาก็แพร่กระจายไปทั่วทุกมุมเมืองราวกับพายุ
ชาวเมืองตื่นตระหนกทันที
โชคดีที่พวกเขาเคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน ทำให้หลังจากตื่นตระหนกได้ไม่นาน พวกเขาก็รีบลงไปใต้ดินอย่างรวดเร็วภายใต้การจัดการของเจ้าหน้าที่ของรัฐ
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีคนมากเกินไปจึงต้องใช้เวลากว่าสองชั่วโมงถึงจะย้ายพวกเขาลงใต้ดินได้หมด
แต่การโจมตีของคลื่นอสูรนั้นไม่ได้ใจดีพอรอให้ทุกคนอพยพจนเสร็จ
บูม!
ไม่นานหลังจากที่โจวเฮาส่งข้อความออกไป พื้นดินนอกเมืองก็สั่นสะเทือน
ณ สถานีทางตะวันออก
ผู้บัญชาการจ้าวกลายเป็นกังวลอีกครั้ง “แผนกข่าวกรองติดต่อผู้อาวุโสโจวได้รึยัง?”
“รายงานท่านผู้บัญชาการ พลังงานที่ปกคลุมบริเวณนั้นรุนแรงเกินไป เราไม่สามารถหาตำแหน่งที่แน่นอนของเขาได้!” ผู้อำนวยการแผนกข่าวกรองกังวลมากจนหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ เขารู้ดีว่าผู้อาวุโสโจวนั้นมีความสำคัญต่อเมืองมากแค่ไหน
ผู้บัญชาการจ้าวที่เป็นคนสุภาพถึงกับสบถออกมาดัง ๆ “ขยะ ขยะไร้ประโยชน์!”
เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ ใจเย็นลงกว่าก่อนหน้านี้มาก แม้ว่าดวงตาของพวกเขาจะยังเต็มไปด้วยความวิตกกังวล แต่อย่าน้อยเวลานี้สีหน้าของพวกเขาก็กลับมาสงบดังเดิม
“ผู้บัญชาการจ้าว เราต้องขอความช่วยเหลือจากเมืองหยานจิงโดยเร็วที่สุด!” ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธหยูกล่าวอย่างเคร่งขรึม
ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือต่างมองไปที่ผู้บัญชาการจ้าวเช่นกัน
ผู้บัญชาการจ้าวกัดฟัน และถอนหายใจ “ข้าได้ส่งข้อความขอความช่วยเหลือออกไปแล้ว และถึงแม้ปรมาจารย์อภินิหารจะรีบเร่งมา แต่ก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง ซึ่งด้วยระดับคลื่นอสูรในครั้งนี้ ข้าเกรงว่าเราคงไม่สามารถต้านจนถึงเวลานั้นได้!”
เจิ้นหงกล่าวขึ้น “ผู้บัญชาการจ้าว ไม่ใช่ว่าเรายังมีอาวุธสุดยอดอย่างปืนใหญ่เลเซอร์เรลอยู่งั้นรึ? อาวุธนี้สามารถคุกคามสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิได้!”
ดวงตาของปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ เป็นประกายเมื่อได้ยินเรื่องนี้
"อะไรนะ? เมืองหัวตงของเรามีปืนใหญ่เลเซอร์เรลด้วย?”
“เยี่ยมมาก ด้วยปืนใหญ่เลเซอร์เรล ตราบใดที่เราสามารถใช้งานได้ถูกจังหวะ เราก็จะสามารถจัดการสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิได้!”
พวกเขาทั้งหมดตื่นเต้น
ปืนใหญ่เลเซอร์เรลเป็นอาวุธเทคโนโลยีล้ำสมัย
ผู้บัญชาการจ้าวสายหัวพลางยิ้มอย่างขมขื่น “ปืนใหญ่เลเซอร์เรลนั้นทรงพลัง และะิงรึ่งนาทีในการสะสมพลังงาน เิ่รื่องมันอกทงใช้เวลาเพียงครึ่งนาทีในการรวบรวมพลังงาน แต่ด้วยพลังงานสำรองของเมืองหัวตง เราจึงสามารถยิงได้เพียงสามครั้งเท่านั้น!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธซึ่งเดิมเริ่มมีความหวังได้เงียบลงไปอีกครั้ง
สัตว์อสูรระดับจักรพรรดินั้นว่องไวมาก ทำให้ยากมากสำหรับพวกเขาที่จะยิงมันด้วยปืนใหญ่ และเนื่องจากสามารถยิงได้แค่สามครั้ง ปืนใหญ่เลเซอร์เรลจึงเป็นได้เพียงตัวยับยั้งเท่านั้น!
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยด้วยปืนใหญ่เลเซอร์เรลเราก็ยังสามารถใช้มันเพื่อขู่สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ และกีดกันพวกมันจากการโจมตีเมืองได้ ตราบใดที่เราอดทนได้จนกว่าปรมาจารย์อภินิหารจะมาถึง เมืองของเราก็จะรอด!” เหอเปียวกล่าวอย่างหนักแน่น
ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือพยักหน้าทีละคน ในตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงกัดฟัน และอดทนเท่านั้น
โชคดีที่แนวป้องกันของเมืองนั้นแข็งแกร่งมากพอจนสามารถทนต่อการโจมตีจากคลื่นอสูรที่มีนักรบอสูรมากกว่าหนึ่งล้านตัวได้
ด้วยแนวป้องกันของเมือง พวกเขาอาจจะยังมีโอกาส
“พยายามติดตามตำแหน่งของผู้อาวุโสโจวต่อไป และติดต่อเขาโดยเร็วที่สุด! เราต้องการเขา!” ผู้บัญชาการจ้าวไม่ได้มองโลกในแง่ดีนัก เขากระตุ้นแผนกข่าวกรอง และออกคำสั่งให้ทหารทั้งหมดเข้าสู่แนวป้องกันทันที
“ข้าหวังว่าผู้อาวุโสโจวจะปลอดภัย!”
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
ขณะที่เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธภาวนาให้โจวเฮาปลอดภัย พวกเขาก็พุ่งไปที่กำแพงสูงของแนวป้องกันทันที
เมื่อมองไปยังคลื่นอสูรที่ค่อย ๆ เคลื่อนตัวเขามาราวกับสึนามิ พวกเขามองหน้ากัน และเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของกันและกัน..