บทที่ 294 อ่อนเพลียและวิตกกังวล
บทที่ 294 อ่อนเพลียและวิตกกังวล “องค์ชาย เกิดอะไรขึ้นขอรับ?” หรงสวินผลักเยี่ยเหลียงเฉินและหรงหยุนเฉิงออกไป “ข้าไม่เป็นไร” จากนั้นหยิบจดหมายแล้วออกจากหมู่บ้านโรคระบาดไปอย่างรวดเร็ว เยี่ยเหลียงเฉินและหรงหยุนเฉิงรู้สึกไม่สบายใจ พวกเขาจึงเดินตามหรงสวินไปและเห็นว่าอีกฝ่ายลอบปาดน้ำตาอย่างเงียบ ๆ “พี่สี่… ...
