SWO ตอนที่ 82 เมืองหัวตงตกอยู่ในอันตราย!
เขารู้ดีว่าจุดสีแดงเป็นตัวแทนของสัตว์อสูรระดับราชัน ซึ่งจุดสีแดงที่แสดงอยู่ตรงหน้านั้นมีอย่างน้อยสามสิบจุดที่ปรากฏขึ้นในแอเรีย 283
นี่หมายความว่ามีสัตว์อสูรระดับราชันมากกว่าสามสิบตัวในแอเรีย 283
“ข้าไม่กล้าเสี่ยงส่งเหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่นไปตรวจสอบ!” เสียงของผู้บัญชาการจ้าวต่ำลง
ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธเป็นกำลังที่สำคัญที่สุดของเมือง อีกทั้งยังเป็นแนวป้องกันสุดท้าย
หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา เมืองนี้จะไม่สามารถต้านทานเผ่าพันธุ์ภายนอกในพื้นที่รกร้างได้อีกต่อไป
โจวเฮายืนขึ้น “ข้าจะไปตรวจสอบเอง”
"ไม่!" ผู้บัญชาการจ้าวปฏิเสธอย่างเด็ดขาด เขาส่ายหัวก่อนกล่าวต่อ “ผู้อาวุโสโจว ท่านที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นดั่งความหวังของเมือง ต่อให้มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเราทุกคน แต่เมืองก็จะยังปลอดภัยถ้าท่านยังอยู่!”
“ดังนั้นข้าจะส่งทหารไปเพิ่ม”
โจวเฮาโบกมือขัดจังหวะ “นั่นไม่ต่างจากการส่งพวกเขาไปตาย!”
“นอกจากนี้ข้ายังเป็นคนเดียวในเมืองที่สามารถจัดการราชันอสูรขั้นสูงได้ ดังนั้นข้าจึงเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด ไม่ต้องห่วง ข้าจะรีบไปรีบกลับ และไม่เข้าไปพัวพันกับสัตว์อสูรเหล่านั้น”
ขณะที่ผู้บัญชาการจ้าวกำลังจะกล่าว เขาก็เห็นว่าโจวเฮาหายไปแล้ว
เขารีบวิ่งออกมา และมองร่างบนท้องฟ้าที่ค่อย ๆ ห่างออกไปก่อนจะถอนหายใจอย่างหนัก
“แผนกข่าวกรอง ปรับเครื่องตรวจจับให้ถึงค่าสูงสุดทันที และจับตาดูตำแหน่งของผู้อาวุโสโจวไว้!” เขาสั่งเสียงเข้ม
“ครับ ท่านผู้บัญชาการ!”
เวลานี้เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ ก็รีบเข้ามา
การเปลี่ยนแปลงในแอเรีย 283 แม้ว่าผู้บัญชาการจ้าวจะไม่พูด แต่พวกเขาก็ยังสามารถรับรู้ผ่านช่องทางอื่นได้ อย่างไรก็ตาม การสูญเสียทีมที่นำโดยปรมาจารย์อย่างต่อเนื่องก็เพียงพอแล้วที่จะเขย่าเมืองหัวตง
“เอ๊ะ นั่นผู้อาวุโสโจวไม่ใช่รึ? เขากำลังจะเข้าไปในพื้นที่รกร้างอีกแล้ว?”
เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เพิ่งเข้ามาบังเอิญเห็นร่างสีแดงบนท้องฟ้าพอดี
ผู้บัญชาการจ้าวส่ายหัว “ครั้งนี้ผู้อาวุโสโจวไปที่แอเรีย 283!”
เหอเปียว เจิ้นหง และคนอื่น ๆ ที่ได้ยินตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนกลับมาตอบสนองอย่างรวดเร็ว “ผู้บัญชาการจ้าว เกิดอะไรขึ้นที่แอเรีย 283?”
ผู้บัญชาการจ้าวอธิบายสถานการณ์อีกครั้ง
"อะไรนะ? สัตว์อสูรระดับราชันมากกว่าสามสิบตัว?”
“เป็นไปได้ไหมว่าสัตว์อสูรระดับราชันที่หลบหนีไปก่อนหน้านี้จะกลับมา?”
ในส่วนลึกของพื้นที่รกร้าง
ภายใต้ความเร็วเต็มที่ของโจวเฮา เขาได้มาถึงขอบของแอเรีย 283ในเวลาไม่ถึงสิบนาที
โจวเฮาขมวดคิ้วขณะมองไปยังเทือกเขาแห้งแล้งที่อยู่ตรงหน้า
ทันทีที่เขามาถึง แก่นโลหิตของเคล็ดวิชานาคคชสารปัญญาบารมีได้โคจรโดยอัตโนมัติ เห็นได้ชัดว่ามีอันตรายระดับน่าสะพรึงอยู่อีกฟากของเทือกเขา
มิฉะนั้นเทคนิคฝึกฝนของเขาคงไม่เริ่มโคจรโดยอัตโนมัติแบบนี้
“ด้วยการป้องกันของชุดเต่าดำ เวลานี้พลังของข้าจึงมาถึงจุดสูงสุดของระดับปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธ แม้จะพบกับสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ1 แต่ข้าก็ยังมั่นใจว่าสามารถหลบหนีได้อย่างปลอดภัย!”
เมื่อคิดได้ดังนั้น โจวเฮาจึงกระทืบพื้นก่อนพุ่งออกไป ในชั่วพริบตาเขาก็ข้ามเทือกเขาที่อยู่ตรงหน้า
โฮก!!
โฮก…
อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาข้ามมา เขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพเบื้องหน้า
ที่ปลายอีกด้านหนึ่งของเทือกเขาปรากฏสัตว์อสูรจำนวนมหาศาล ในหมู่พวกมันมีระดับราชันหลายร้อยตัวกำลังปล่อยกลิ่นอายอันน่าหวาดกลัวออกมา ขณะที่ด้านหลังของกลุ่มนั้นมีสัตว์อสูรขนาดยักษ์ที่ดูน่าสะพรึงกว่าพวกแรกอยู่สามตัว กลิ่นอายที่พวกมันปล่อยออกมานั้นให้ความรู้สึกราวกับขุมนรก ทั้งยังส่งผลต่อความผันผวนของพลังงานระหว่างสวรรค์และโลกอีกด้วย
ระดับจักรพรรดิอสูร!
สัตว์ยักษ์ทั้งสามนี้ต้องเป็นจักรพรรดิอสูรอย่างไม่ต้องสงสัย!!
โฮก!!!
ราวกับพวกมันสังเกตเห็นโจวเฮา สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิส่งเสียงคำรามดังสนั่น
ครู่ต่อมา
สัตว์อสูรระดับราชันหลายร้อยตัว แม่ทัพอสูรหลายหมื่นนาย และนักรบอสูรเกือบล้านตัวคำรามพร้อมกันจนพื้นที่บิดเบี้ยวเล็กน้อย
กึง…
พื้นดินสั่นสะเทือน ขณะนักรบอสูรเกือบล้านตัวหรือมากกว่าพุ่งเข้าหาโจวเฮาราวกับพายุ
โจวเฮาตอบสนองอย่างรวดเร็ว และรีบกดบันทึกเหตุการณ์ตรงหน้าก่อนส่งมันออกไปทันที พร้อมกันนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นอย่างกังวล “ฝูงสัตว์อสูรกำลังจะโจมตีเมือง!”
ในอดีตมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น หากมีสัตว์อสูรมากกว่าหนึ่งล้านตัวมารวมตัวกันอย่างกะทันหัน…
พวกมันวางแผนจะปิดล้อมเมือง
และครั้งนี้ไม่ใช่เพียงนักรบอสูรนับล้านที่อยู่ข้างตรงหน้าเขาเท่านั้น แต่ยังมีสัตว์อสูรระดับราชันหลายร้อยตัว และระดับจักรพรรดิอีกถึงสามตัว!
นี่ไม่ใช่แค่การปิดล้อมอีกต่อไป แต่เป็นความปรารถนาที่จะทำลายเมืองหัวตง!
…
ณ สถานีทางตะวันออก
ผู้บัญชาการจ้าว เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธอีกลายคนแสดงกำลังรอด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
สถานการณ์ในแอเรีย 283 ทำให้พวกเขาสังหรณ์ไม่ดี
ดิ่ง!
ทันใดนั้นข้อความด่วนก็ดังขึ้น
เมื่อเหอเปียว เจิ้นหง และคนอื่น ๆ เห็นข้อความ พวกเขาต่างก็หน้าซีดทันที
“ปะ เป็นไปได้ยังไง!”
“สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ ทั้งยังมีถึงสามตัว!! คลื่นอสูรระดับนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!”
“เมืองหัวตงของเราตกอยู่ในอันตราย!!”
ความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในสายตาของปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธทุกคน..
……….
*แก้ประโยคที่เรียงมั่วตอนที่ 80 เรียบร้อยแล้วครับ
จักรพรรดิ1 : ต่อจากนี้ใช้จักรพรรดิแทนนเรศวรครับ
