ตอนที่ 188 ทบทวนแผนเก่า
ตัวของสูเจิ้งเหมาสั่นเล็กน้อย เขาจ้องไปที่ซูข่านด้วยความตกใจ
500 ล้าน
ตึกที่มูลค่ามากขนาดนี้ โรงงานของเขาต้องใช้เวลากี่ปีถึงจะหามาได้ ตอนนี้โรงงานในเผิงเฉิงมียอดสั่งซื้อเดือนละ 20 ล้านเท่านั้น
แถมนี่เป็นเพียงคำสั่งซื้อเท่านั้น ยังไม่ได้หักต้นทุนแล้วเอาไปคำนวนกำไร พอคิดอย่างงั้นแล้วกว่าที่โรงงานของเขาจะทำเงินได้ 500 ล้าน สงสัยต้องรอไปอีกหลายชาติ
แต่คุณซูจะให้เงินกับเรา 500 ล้านสำหรับสร้างตึก
แค่ 5-50 ล้านในฮ่องกงก็สามารถซื้อตึกหรือสร้างอาคารหรูๆได้แล้วในเซียงเจียง
แล้วยิ่งในเผิงเฉิงไม่ต้องพูดถึงเลย เงิน 500 ล้านนี่จะสร้างตึกได้เป็นสิบๆแห่ง
จางหม่านตกใจมาก อาคารอะไรมูลค่าตั้ง 500 ล้าน
เงินจำนวนนี้สามารถซื้อตึกที่ไหนก็ได้ในเซียงเจียง รวมไปถึงตึกสำนักงานของตระกูลหลี่ด้วย
แล้วบริษัทว่านเซี่ยงของเรายังไม่มีตึกสำนักงานเลย เจ้านายจะไปสร้างตึกที่เผิงเฉิงทำไม?
ซูข่านมองไปที่จางหม่าน เขาเห็นเธอกำลังสับสนอยู่เลยอธิบายว่า
"นี่เป็นแผนที่ฉันคุยกับเหลาสู ก่อนลงฟิวเจอร์น้ำมันเมื่อครึ่งปีก่อน"
"ฟิวเจอร์น้ำมัน?"
สูเจิ้งเหมาได้ยินคำว่าฟิวเจอร์น้ำมันก็ดูงุนงง เขาได้มองไปที่จางหม่านก็พอทำความเข้าใจได้เล็กน้อย
เงินที่บริษัทว่านเซี่ยงหาคงมาจากฟิวเจอร์น้ำมันและคงให้จางหม่านไปจัดการ
บริษัทว่านเซี่ยงมีจางหม่านเป็นประธานนิ
ถึงแม้ว่าสูเจิ้งเหมาจะอิจฉาจางหม่านอยู่เล็กน้อย แต่เขาก็รู้สึกชื่นชมในตัวซูข่านมากกว่า ชายคนนี้สามารถบริหารบริษัทได้โดยตัวของเขาอยู่ที่หนานจิง
มันเป็นสิ่งที่คุณซูได้สร้างขึ้นมาเองในเวลาเพียงไม่กี่เดือน
แต่การสร้างตึกด้วยเงิน 500 ล้าน มันจะเป็นตึกที่สูงที่สุดในประเทศจีน
หากว่าข่าวนี้หลุดออกไป คนทั้งประเทศจะตั้งตกใจแน่ๆ ตอนนี้มีตึกที่สูงอยู่เพียงไม่กี่ตึกเท่านั้น ขนาดที่สูงที่สุดก็แค่ 100 ชั้นเอง
แต่ความสูงขนาดนี้ก็ติดอันดับตึกที่สูงสุดในโลกแล้ว
หากว่าตึกมูลค่า 500 ล้านถูกสร้างขึ้นมาจริงๆ สถิติตึกที่สูงที่สุดจะต้องเปลี่ยนมาเป็นของคุณซูแน่นอน
แล้วตอนนี้ประธานสหพันธ์สิ่งทอกวางตุ้งก็ได้เป็นของเขาแล้ว หากว่าตึกนี้สร้างเสร็จ ประธานสหพันธ์สิ่งทอของประเทศก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
"คุณซูช่างเป็นคนเก่งจริงๆ"
สูเจิ้งเหมาพูดกับตัวเอง เขาพยายามนึกถึงวันที่ซูข่านได้บอกให้รวมโรงงานเสื้อผ้าหลายแห่งไว้เป็นกลุ่มเดียวกันเพื่อรักษาผลประโยชน์
วันนั้นเป็นวันที่บริษัทซิงซี กรุ๊ปได้ก่อตั้งขึ้น นอกจากจะผลิตเสื้อผ้าภายในประเทศแล้ว ยังมีการให้เขาไปเจรจาทำการค้าระหว่างประเทศอีก
ทุกวันนี้ผลิตภัณฑ์ของพวกเขาได้ส่งออกไปยังทุกภาคส่วนของโลก ในเวลาเพียงครึ่งปี บริษัทซิงซี กรุ๊ปก็ได้ส่วนแบ่งการตลาดมากมายมหาศาล
โดยเฉพาะประเทศที่เป็นหมู่เกาะ พวกเขาไม่มีผ้าไหมหรือผ้าฝ้ายสำหรับผลิตเสื้อผ้า พวกเขาจึงโดนสินค้าเราผูกขาดอย่างสิ้นเชิง
โดยยังไม่รวมสงครามราคาที่คุณซูได้วางแผนไว้อีก เสื้อผ้าคุณภาพเดียวกันสีเดียวกัน ต่างกันแค่ผู้ผลิต ตัวหนึ่งราคา 3 ดอลล่าห์ อีกตัวหนึ่งราคา 5 ดอลล่าห์ ราคาของเสื้อผ้าที่ผลิตมาจากโรงงานของสูเจิ้งเหมาถูกกว่าเกือบ 2 เท่า
อีกไม่เกิน 2 ปีข้างหน้า ผลิตภัฑฑ์ของโรงงานจะสูเจิ้งเหมาก็น่าจะกลืนกินประเทศที่ไม่สามรถผลิตเสื้อผ้าได้เอง ถึงตอนนั้นส่วนแบ่งทางการตลาดก็จะเป็นของสูเจิ้งเหมามหาศาล
ยอดการสั่งผลิตจากต่างชาติก็จะสูงเพิ่มมากขึ้น แล้วตอนนั้นเม็ดเงินจากต่างประเทศก็จะไหลเข้าสู่ในประเทศจีนอย่างไม่ขาดสาย สูเจิ้งเหมาก็จะเป็นที่นิยมของผู้คนในประเทศเพิ่มขึ้นไปอีก
ซูข่านได้พูดต่อ
"จางหม่าน หลังจากที่เธอได้วีซ่าแล้ว เธอไปจัดการโอนเงินให้กับเหลาสูด้วย 500 ล้าน โดยผ่านทางซิงซี กรุ๊ปเท่านั้น"
"ค่ะเจ้านาย"
จางหม่านพยักหน้า
เจ้านายใช้เงินเก่งพอๆกับหาเงินเลย เขามีเงิน 10,000 ล้านโดยใช้เวลาไม่ถึงสองอาทิตย์ แต่ผ่านไปไม่กี่วัน เขาจะใช้เงินแล้ว 500 ล้าน
จางหม่านบ่นกับตัวเอง
ซูข่านพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"ก่อนที่ข่าวการสร้างตึกที่สูงที่สุดจะรั่วไหลออกไป เราต้องรีบไปดำเนินการสร้างให้ไวที่สุด เรื่องนี้มันค่อนข้างละเอียดละอ่อนมาก"
ตอนนี้ลุงเฉินเหมือนจะเป็นผู้นำเขตของเผิงเฉิงอยู่ หากว่าตึกนี้ถูกสร้างขึ้นเขาอาจจะได้เลื่อนตำแหน่งก็ได้
หากเป็นอย่างงั้นลุงเฉินก็ไม่อยู่ที่เผิงเฉิงแล้ว ปัญหาจุกจิกที่เกิดขึ้นที่นั่นเราเองก็ไม่สามารถเคลียร์ได้ด้วยตัวเอง
พอมีปัญหา งานก็จะเริ่มล่าช้าขึ้นเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นแล้วตึกนี้ต้องรีบสร้างให้เร็วที่สุด และข่าวต้องกระจายออกไปให้น้อยที่สุด
"ครับคุณซู"
สูเจิ้งเหมาพูดต่ออย่างตื่นเต้น
"เดี๋ยวผมจะรีบไปติดต่อกับบริษัทสถาปนิกที่ดีที่สุดในโลกเพื่อออกแบบโครงการนี้"
"ไม่"
ซูข่านส่ายหัว
"เหลาสูไม่ต้องไปหาพวกบริษัทต่างชาติพวกนั้นหรอก"
"ห้ะ"
สูเจิ้งเหมาตกใจเล็กน้อย
ซูข่านเลยพูดด้วยรอยยิ้ม
"ฉันพอจะแนะนำให้กับเหลาสูได้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยสร้างตึกแบบนี้ก็เถอะ"
เรื่องด้วยเหตุผลจากเศรษฐกิจที่จะเกิดขึ้น ตึกส่วนใหญ่ในประเทศหภายหลังจะมีขนาดที่สูงใหญ่มาก ไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาบ้าหรืออวดรวยอะไรกัน แต่มันค่อนข้างประหยัดกว่าการไปซื้อที่ดิน
ทีมวิศวกรรมของประเทศจีนเลยขึ้นชื่อเรื่องการสร้างตึกที่สูงใหญ่
แต่ซูข่านก็ไม่เคยลองใช้บริการพวกเขามาก่อนเหมือนกัน
"ครับคุณซู"
สูเจิ้งเหมาพร้อมที่จะเชื่อซูข่านทุกอย่าง คำแนะนำของซูข่านคือดีที่สุดสำหรับเขา
"เหลาสูลองไปหาคนจากคณะสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยชั้นนำในจีนดูก่อน นายลองมองดูจากหลายๆที่ จากนั้นนายลองให้พวกเขามาทำงานร่วมกันดู"
ซูข่านขมวดคิ้วของเขาเล็กน้อย
เขากำลังคิดถึงอาจารย์คณะสถาปัตยกรรมในประเทศจีนอยู่ พวกเขาเป็นคนที่มีความสามารถมาก น่าจะเต็มใจมาทำงานนี้อย่างเต็มที
ถ้าตึกที่สูงที่สุดในประเทศจีนถูกสร้างจากคนที่มาจากมหาวิทยาลัยนี้ ทางมหาวิทยาลัยคงมีคนต้องการเข้าไปเรียนเป็นจำนวนมาก
ไม่เชื่อลองคิดถึงยุคปัจจุบันดูสิ หากว่าอาจารย์ของมหาวิทยาลัยไหนเคยออกแบบงานใหญ่ๆมา นักศึกษาก็ต่างต้องการที่จะไปเรียนกับอาจารย์คนนั้น
แล้วการสร้างตึกที่สูงกว่า 100 ชั้นมันมีบ่อยที่ไหนกันล่ะ โอกาสแบบนี้ 10 ปีจะมีแค่ครั้งเดียว
"ครับ"
ดวงตาของสูเจิ้งเหมาดูเป็นกังวลเล็กน้อย จางหม่านก็รู้สึกเหมือนกับสูเจิ้งเหมา
ทั้งสองคนกำลังนึกถึงเหตุการณ์ที่เคยบริจาคเงินให้กับมหาวิทยาลัยอยู่
เจ้านายต้องการจะทำแบบเดิมอย่างงั้นเหรอ?
