ตอนที่ 178 ชอร์ตอสังหา

"ซื้อต่อ?"

ดวงตาของจางหม่านเบิกกว้าง จะซื้อต่อกิจการของบริษัทที่เพิ่งจะทะเบียนได้ไม่นานอย่างงั้นเหรอ?

ว่านเซี่ยนกรุ๊ปเพิ่งก่อตั้งได้ไม่ถึงปี แต่กำลังจะเริ่มซื้อกิจการกลุ่มที่เพิ่งจดทะเบียนแล้ว

พระเจ้า!!!

ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานี่ เธอก็ได้ยุ่งวุ่นวายกับการเป็นประธานบริษัทอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่หน้าฉากก็เถอะ แต่เธอก็ต้องมาจัดการปัญหาเล็กๆน้อยๆช่วงที่ซูข่านไม่อยู่

และตอนนี้เจ้านายของเธอกำลังจะซื้อกิจการอื่นต่อ ซึ่งจะต้องมารวมอยู่ใต้บริษัทว่านเซี่ยงกรุ๊ป งานของเธอจะก็ยิ่งปวดหัวไปอีก หวังว่าเจ้านายจะไม่ทิ้งเธอกลับไปที่หนานจิงอีกนะ

ทั้งหมดที่จางหม่านมีวันนี้ได้ก็เพราะซูข่านได้มอบโอกาสให้กับเธอ หากว่าวันนั้นจางหม่านปฏิเสธซูข่าน ป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่าเธอจะเป็นยังไงบ้าง

จางหม่านเริ่มหายถี่ขึ้นด้วยความตื่นเต้น

หลู่เฉียนซานได้ยินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ด้วยสภาพคล่องทางการเงินและเงินทุนหมุนเวียนในบริษัท เราไม่มีปัญหาที่จะซื้ออสังหาจงเฮงเลย"

เงินของบริษัทว่านเซี่ยงมีอยู่หลายพันล้าน ถ้าเทียบกับบริษัทจงเฮงเลยมีเพียงไม่กี่ร้อยล้านเท่านั้น

สามารถซื้อขาดทั้งบริษัทได้เลยโดยไม่เหลือหุ้นไว้สัก % เดียว

แม้ว่าหลู่เฉียนซานจะมีบุคลิคที่เย็นชา แต่การที่ซูข่านจะซื้อกิจการอื่นต่อ ทำให้เธอแสดงความอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

"ซื้อได้ง่ายๆเลยสินะ"

ซูข่านยิ้มอย่างพอใจ

"แกร๊กๆ"

ในขณะนั้น เสียงรอกบนคันเบ็ดก็ดังขึ้น ดวงตาของซูข่านก็เป็นประกาย

"ดูเหมือนปลาจะกินเหยื่ออีกแล้ว"

เขารีบคว้าคันเบ็ดเดี๋ยวมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็แบ่งมือหนึ่งไปจับที่รอกแล้วค่อยๆหมุนเอ็นตกปลาเข้าหาตัว

ปลาตัวนี้จะไม่ใหญ่เท่ากับปลาเก๋ายักษ์ตอนแรก แรงกระชากของมันดูอ่อนกว่าอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่ใช่ปลาตัวเล็กจนเกินไป มันมีแรงกระชากอยู่พอสมควร

วันนี้ท่าทางจะโชคดี

ในช่วงเวลาสั้นๆสามารถตกปลาทะเลได้ถึง 2 ตัว แถมขนาดก็ยังใหญ่กว่าปกติอีกด้วย

ในอนาคตอีกสักไม่กี่ปีข้างหน้า ชาวประมงที่ออกหาปลาแถบชายฝั่ง พวกเขาแทบจะไม่เหลืออะไรให้จับขึ้นมาแล้ว ปลาก็จะลดขนาดลงเหลือเพียงตัวเล็กๆเท่านั้น รวมถึงกุ้งและหอยอีกด้วย

การตกปลาได้ขนาดใหญ่แบบนี้ถือว่าเป็นโชคดีมาก

สายตาของทั้งจางหม่านและหลู่เฉียนซานได้จ้องมองมาที่ซูข่าน ทั้งคู่กำลังเอาใจช่วยซูข่านอยู่

เมื่อเห็นว่าซูข่านสามารถสู้กับปลาตัวนี้ได้อย่างสบาย ทั้งสองคนก็หันมามองหน้าก็ทีหนึ่งก่อน จากนั้นก็มองซูข่านต่อไป

ซูข่านหมุนรอกตกปลาขึ้นเรื่อยๆ เขาหันหน้าไปก็เห็นว่าสองสาวกำลังจ้องมองเขาอยู่ เขาได้ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยกว่าจะพูดว่า

"ชอร์ตอสังหาในเซียงเจียงดีกว่า"

รอยยิ้มของจางหม่านหายไปทันที หลู่เฉียนซานจากที่บุคลิคเย็นชาแล้ว เธอเองก็ยังดูประหลาดใจ

ทั้งสองคนดูตกใจกับความคิดของซูข่านมาก

จางหม่านได้กลืนน้ำลายลงไปอึ้กใหญ่และพูดกับซูข่านว่า

"เจ้านายคะ ตลาดอสังหาในเซียงเจียงเพิ่มขึ้นปีแล้วปีเล่า"

"ใช่ ราคาซื้อขายปัจจุบันก็สูงกว่าปีที่แล้วถึง 30% ในอนาคตราคาก็จะอาจเพิ่มขึ้นไปอีก"

หลู่เฉียนซานขมวดคิ้วของเธอแน่นเลยมองไปที่ซูข่าน เธอไม่เข้าใจในตัวเจ้านายของเธอเลย

ในเวลานี้ที่เซียงเจียงมูลค่าการตลาดของอสังหาริมทรัพย์ได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกันกับบริษัทอสังหาจงเฮง แต่เดิมแล้วมูลค่าของบริษัทไม่ได้สูงมากขนาดนี้

แต่การเพิ่มขึ้นของตลาดอสังหาทั่วเซียงเจียง ทำให้บริษัทจงเฮงได้รับผลพลอยได้ครั้งนี้ไปด้วย

อาจสูงขึ้นกว่าแต่ก่อนถึง 7%

ตลาดอสังหากำลังซื้อง่ายขายคล่องแบบนี้ การไปชอร์ตอสังหาตอนนี้ คนอื่นจะคิดว่าเป็นคนโง่เอา

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ การชอร์ตบริษัทอสังหาเหมือนกับการเอาเงินไปทิ้งเปล่าๆ

ต่อให้เงินจะมามากสักแค่ไหน แต่ถ้าเทียบกับมูลค่าตลาดของฮ่องกงแล้ว

เงินหลายพันล้านก็เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรที่จะทำให้มูลค่าการตลาดลดลงเลยแม้แต่น้อย

การเอาเงินไปชอร์ตอสังหาริมทรัพย์ตอนนี้ ลงไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันที่จะได้คืน

โอกาสมันน้อยมากๆ เรียกได้ว่าเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ

ซูข่านยิ้มเล็กน้อย เขาไม่สนใจเหตุผลที่จางหม่านกับหลู่เฉียนซานบอกเลย

จากนั้นปลาก็ได้ขึ้นมาใกล้กับผิวน้ำ ซูข่านเห็นรูปร่างของมันก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นปลากระพงแดง

น่าเสียดายเป็นปลาธรรมดาเท่านั้น ไม่ได้พิเศษอะไรมากมาย

น้ำหนักของตัวนี้น่าจะประมาณ 2-3 กิโลเอง

ปลากระพงแดงสดถ้าเอาไปนึ่งหรือทอด เขาว่ากันว่ารสชาติของมันดีไม่แพ้กับหมูสามชั้นเลย

ซูข่านค่อยๆหมุนรอกเรื่อยๆ

"ตลาดอสังหาเซียงเจียงสูงขึ้นมานานแค่ไหนแล้ว?"

เขาพูดโดยไม่ได้มองไปที่สาวทั้งสองคน

"เอ่อ"

ทั้งสองสาวแสดงสีหน้าสงสัยและประหลาดใจ

ซูข่านหัวเราะเล็กน้อย

"เมื่อราคาของที่ดินเริ่มสูงกว่ารายได้ทั่วไปแล้ว เดี๋ยวอีกไม่นานราคาก็จะเริ่มดิ่งลง"

"อะไรนะคะ เจ้านายคิดว่าราคาที่ดินในเซียงเจียงจะดิ่งลงงั้นเหรอ?"

จางหม่านพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

เธอแทบไม่อยากจะเชื่อว่าได้ยินคำนี้ออกจากปากของซูข่าน

หลู่เฉียนซานก็ดูตกใจเช่นเดียวกัน

ทุกคนคิดว่าตลาดอสังหาในเซียงเจียงตอนนี้กำลังไปได้ด้วยเหมือนกับฟองสบู่ มีเพียงซูข่านเท่านั้นที่บอกว่าฟองสบู่นี้กำลังจะแตก

ถ้าหากว่าเธอไม่รู้จักกับซูข่านมาก่อน เธอต้องคิดว่านี่ต้องเป็นการปล่อยข่าวลือแน่ๆ

แต่ซูข่านได้พิสูจน์ให้เธอเห็นถึงความสามารถในการวิเคราะราคาน้ำมันระหว่างประเทศแล้ว ชายคนนี้สามารถทำเงินได้หลายพันล้าน

ด้วยสายตาที่เฉียบแหลม และการทำนายที่แม่นยำ เขายังไม่เคยขาดทุนในฟิวเจอร์น้ำมันเลย

หลู่เฉียนยิ่งแปลกใจมากขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างที่คิดถึงตัวตนของซูข่าน

ซูข่านได้ดึงปลากระพงแดงขึ้นมา ตัวนี้ตกง่ายกว่าปลาเก๋ายักษ์ตั้งหลายเท่า

เขาได้ดึงปลาขึ้นมาจากผิวน้ำ ขณะที่เขานั่งลงและกำลังปลดเอ็นออกจากปลาก็ได้พูดว่า

"จางหม่าน เธอได้ดูข่าวเมื่อเร็วๆนี้ไหม?"

"ทำไมหลี่กรู๊ปถึงได้เร่งขายที่ดินของพวกเขาออกทั้งหมด?"

หลี่กรุ๊ป หรือที่รู้จักกันในชื่อซูเปอร์แมนเซียงเจียง พวกเขามีไหวพริบการทำธุรกิจที่สุดแล้ว ตอนที่ตลาดอสังหาได้ขึ้นจนถึงจุดสูงสุด พวกเขาได้ขายอาคารหนึ่งทิ้งไป

การขายครั้งนี้สามารถทำกำไรได้เกือบจะ 2 เท่า

"อึ้ก"

หลู่เฉียนซานก็นึกถึงข่าวนั้นขึ้นมาทันที มันเพิ่งขายไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ทุกคนต่างยกย่องผู้นำตระกลูหลี่ สายตาของเขานั้นเฉียบแหลม เธอได้มองไปไปที่ซูข่าน

ถ้าอย่างงั้นตลาดอสังหาในเซียงเจียงจะพังลงจริงๆอย่างงั้นเหรอ?

ปล.อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการชอร์ตนะครับ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัย ณ ที่นี้

การชอร์ตคือการลงทุนรูปแบบหนึ่ง โดยจะได้กำไรจากมูลค่าของหุ้นที่ลดลง

ผมสรุปให้ดังนี้นะครับ

หากมูลค่าหุ้นตก คนเล่นชอร์ตจะได้กำไร

หากมูลค่าสูงขึ้น คนเล่นชอร์ตจะต้องจ่ายส่วนต่าง และยังไม่รวมค่าธรรมเนียมอีกนะครับ

เหมือนกับว่าเรายืมหุ้นเขามาขายนั่นแหละครับ ยกตัวอย่างง่ายๆ

ผมเล่นชอร์ตหุ้นตัวหนึ่งจำนวน 1,000 บาท ซึ่งราคาหุ้นตัวนี้ตัวละ 100 ละกัน

ทางโบรกเกอร์ที่เล่นกับผม เขาต้องเอาหุ้นที่เขามีโอนมาให้ผม 10 ตัว และขายทันทีเดี๋ยวนั้น

ต่อมาหุ้นตัวนี้ราคาตก เหลือหุ้นละ 80 เมื่อถึงเวลา ผมต้องซื้อหุ้นคืนโบรกเกอร์ไป 10 ตัว แต่ว่าผมจ่ายเพียง 800 เท่านั้นก็ซื้อได้ครบแล้ว ผมได้ส่วนต่างจากตรงนี้ 200 บาท

ในทางกลับกัน หากว่าหุ้นตอนนี้ขึ้นมาเป็น 110 บาท ผมต้องคืนหุ้นเขา 10 ตัว ก็จะเสียเงินไป 1,100 แสดงว่าผมขาดทุน 100 บาท