ตอนที่แล้วตอนที่ 202
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 204

ตอนที่ 203


ตอนที่ 203

แผนเดิมของลั่วเหวินหยงคือต้องทำให้เสร็จภายในสามวัน แต่เพียงเพราะว่าเขาอยากจัดการให้ไร้ที่ติ เขาจึงกล่าวว่าหนึ่งสัปดาห์

คาดไม่ถึงว่าบอสจะมีรางวัลให้

แพ็คเกจผลไม้สด หรือเป็นผลไม้กระป๋องในส่วนการแลกเปลี่ยนหรือไม่?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลั่วเหวินหยงก็อดที่จะเลียปากของเขาไม่ได้ นานๆทีจะได้กินผลไม้ เขาต้องทำงานหนักเพื่อสร้างเกม็จโดยเร็วที่สุด

ไม่ใช่เพื่อผลไม้สด ใช่ ฉันทำเพื่อให้งานสำเร็จ

เมื่อได้ยินว่ามีรางวัลให้ พนักงานทั้งหมดก็เริ่มทำงานอย่างเต็มกำลังในทันที และทั้งสตูดิโอก็เต็มไปด้วยความคึกคัก

หลิวหมิงอวี่ดึงหม่าจุนฮ่าวออกมาด้านข้างและถามว่า “เมาส์ ได้ยินคุณบอกว่าคุณสามารถ DIY หมวกเสมือนจริงได้ ผมจะอนุญาตให้ไปหาดูว่ามีคนที่ที่เหมาะสมกับงานนี้หรือไม่ หาผู้ช่วยมาและดูว่าคุณสามารถออกแบบได้หรือไม่”

เขารู้ว่าหม่าจุนฮ่าวสามารถใช้อุปกรณ์เสริมบางอย่างเพื่อทำหมวกเสมือนจริงได้ แต่สิ่งที่เขาต้องการคือหมวกเสมือนจริงที่ผลิตขึ้นเป็นจำนวนมาก และสิ่งที่เขาต้องการคือภาพร่างการออกแบบ

หากไม่สามารถผลิตได้ในยุควันสิ้นโลก ไม่ได้หมายความว่าไม่สามารถผลิตได้ในโลกแห่งความเป็นจริง

เมื่อหมวกเสมือนจริงเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาแล้ว เขาจะสามารถสร้างหมวกเหล่านี้ได้ในโลกแห่งความเป็นจริง

หม่าจุนฮ่าวพยักหน้า “ไม่มีปัญหาครับบอส แต่คนที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือคนที่สามารถออกแบบและร่างแผงวงจรภายในได้ ผมคิดว่างานออกแบบจะลัดขั้นตอนได้ถึงครึ่งหนึ่ง”

หลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “คุณกำลังพูดถึงหานหยวนฮั่วหรือไม่

ชายคนนี้ที่พัฒนาเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่ 5 ที่นี่ การพัฒนาหมวกเสมือนจริงด้วยเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่สองไม่ใช่เรื่องง่าย

ผู้สร้างและประกอบหมวกอาจจะไม่มีผลมากนักในการพัฒนาเกม ลั่วเหวินหยงและคนอื่นๆ ก็เพียงพอแล้วที่จะพัฒนาเกม เขาดูจะเหมาะสมที่สุด”

หม่าจุนฮ่าวพยักหน้าและกล่าวว่า

“ใช่ครับบอส การปรากฏตัวของพี่หาน คาดว่าเราจะสามารถติดตามความคืบหน้าในการพัฒนาเกมได้ด้วย”

หลังจากนั้นไม่นานหานหยวนฮั่วก็ออกมาจากห้องพัฒนาเกมและเห็นหลิวหมิงอวี่อยู่ข้างๆหม่าจุนฮ่าว เขาจึงทักทายเขาอย่างรวดเร็ว “สวัสดีครับบอส”

หลิวหมิงอวี่พ๔ดถึงสิ่งที่เพิ่งคุยกับหม่าจุนฮ่าวให้เขาฟังทันที

หานหยวนฮั่วพยักหน้าและพูดว่า: “ครับบอส ไม่มีปัญหาในการออกแบบหมวกเสมือนจริงแบบใหม่ แต่ถ้าเพียงเพื่อให้เข้ากับเกมเสมือนจริงรุ่นที่สอง หมวกเสมือนจริงในปัจจุบันก็สามารถใช้ได้เช่นกันครับ”

เมื่อได้ยินว่าหมวกเสมือนจริงที่มีอยู่สามารถใช้ได้หลิวหมิงอวี่ก็รู้สึกตัวและถามอย่างรวดเร็วว่า “หมวกเสมือนจริงในปัจจุบันมีภาพวาดการออกแบบหรือไม่? สามารถผลิตด้วยอุปกรณ์เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนได้หรือไม่?”

ภานร่างอย่างเดียวไม่พอ พวกเขาจะต้องผลิตออกมาให้ได้ หากไม่สามารถผลิตได้ การออกแบบก็จะไร้ประโยชน์

หานหยวนฮั่วสงสัยว่าทำไมบอสถึงจะใช้อุปกรณ์เมื่อร้อยปีก่อนเพื่อทำหมวกเสมือนจริง เป็นไปได้ไหมที่จะใช้อุปกรณ์ที่มีอยู่? ตอนนี้เป็นวันสิ้นโลกแล้ว สามารถสร้างหมวกเหล่านี้ได้โดยการหาอุปกรณ์จากโรงงานที่ถูกปล่อยทิ้งก็ได้

เขาไม่คิดอะไรมาก หยุดคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: “บอสครับ ไผมมีวัสดุเหล่านี้อยู่ในบ้าน ดังนั้นผมจะนำมันออกมาทอสอบดูก่อน ส่วนจะผลิตด้วยอุปกรณ์เมื่อร้อยปีที่แล้วได้หรือไม่ ผมไม่รู้ เพราะผมไม่รู้ว่าคุณภาพวัสดุได้มาถึงถึงระดับไหนเมื่อร้อยปีที่แล้ว”

หลิวหมิงอวี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันจะหาเวลาเอาคอมพิวเตอร์ไปที่บ้านของคุณ ในตอนนี้ คุณยังคงต้องออกแบบหมวกกันน็อคเสมือนจริงที่ใช้ได้ง่ายๆ รวดเร็ว และง่ายต่อการผลิตตามระดับของเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่สองแต่มีสิ่งหนึ่งที่ต้องมั่นใจ คือต้องรับประกันความปลอดภัย”

หานหยวนฮั่วยิ้มและกล่าวว่า “บอสสามารถวางใจได้ มันจะปลอดภัยแน่นอน แม้ว่าจะเป็นหมวกที่มีเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่สอง แต่ก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของผู้ใช้ได้ครับ”

หม่าจุนฮ่าวพูดข้างๆ “สิ่งที่บอสจะพูดคือป้องกันไม่ให้คนอื่นแอบดูโครงสร้างใช่ไหม?”

เขามีประสบการณ์ เมื่อครั้งถ่ายโอนปัญญาประดิษฐ์รุ่นแรก บอสเคยกล่าวว่าต้องใช้มาตรการรักษาความปลอดภัยเพื่อไม่ให้ใครสามารถถอดรหัสได้

แม้ว่าหลิวหมิงอวี่รู้สึกว่าเป็นเรื่องยากมากสำหรับคนที่จะถอดรหัสปัญญาประดิษฐ์ขั้นพื้นฐานในโลกแห่งความเป็นจริง แต่ก็ไม่ควรประมาท มีอัจฉริยะมากมายในโลกนี้ พวกเขาสามารถลอกเลียนแบบได้

ดังนั้นหลิวหมิงอวี่จึงขอให้หม่าจุนฮ่าวเพิ่มมาตรการป้องกันความปลอดภัยให้กับผู้ช่วยปัญญาประดิษฐ์

ในฐานะแฮ็กเกอร์อันดับสามของจีน หม่าจุนฮ่าวเป็นหนึ่งในแฮ็กเกอร์อันดับต้น ๆ ของโลก เขาไม่เพียงทำลาย แต่ยังปกป้อง

อาจกล่าวได้ว่าเป็นการยากที่จะหาคนที่มีอำนาจมากกว่าเขาในโลกนี้ เขาค่อนข้างมั่นใจในความสามารถในการป้องกันที่เขาสร้างขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการรวมปัญญาประดิษฐ์เบื้องต้น ระบบป้องกันทั้งหมดกลับมีชีวิต และคนอื่น ๆ ได้ทดสอบโจมตีโดยพื้นฐานแล้ว ไม่มีใครสามารถทำลายการป้องกันของผู้ช่วยปัญญาประดิษฐ์ได้

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ เมื่อออกแบบหมวกเสมือนจริง คุณต้องพิจารณาถึงปัญหาการมาตรการความปลอดภัยในการรักษาความลับ”

หานหยวนฮั่วแสดงความเข้าใจของเขาและพูดว่า “อันที่จริง บอสไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปครับ การตั้งค่านี้ไม่ใช่ครั้งแรก ก่อนหน้านี้จำได้ว่าเมื่อบริษัท เปิดตัวเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่สองครั้งแรก การตั้งค่าเช่นนี้เป็นการป้องกันไม่ให้ผู้อื่นคัดลอกได้อยู่แล้ว”

หม่าจุนฮ่าวยังกล่าวอีกว่า “ถ้าบอสไม่สบายใจ เราสามารถเพิ่มชั้นของความสามารถในการป้องกันซอฟต์แวร์ให้กับขั้วของหมวกเสมือนจริงได้ เพื่อที่ว่าแม้ว่าใครจะได้หมวกเสมือนจริงนี้ไป ก็จะไม่สามารถคัดลอกได้ แม้จะเพิ่มฟังก์ชันได้ แต่ถ้ามีคนพยายามแฮก มันจะระเบิดอิเล็กตรอนภายในโดยตรง”

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมบอสถึงต้องการป้องกันไม่ให้คนอื่นคัดลอก ใครจะอยากได้หมวกระดับต่ำแบบนี้ แต่เขาก็ยังซื่อสัตย์มากที่จะเสนอความคิดของตัวเอง

ไม่สำคัญว่าทำไมคุณถึงไม่รู้ คุณเพียงแค่ต้องรู้วิธีที่จะทำให้สำเร็จตามที่เจ้านายสั่ง

หลิวหมิงอวี่ตอบว่า “ใช่ นี่เป็นความคิดที่ดีที่สุด ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าโครงสร้างภายในคืออะไร”

หลังจากกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง หมวกเสมือนจริงจะไม่ถูกผลิตในที่เดียวอย่างแน่นอน แต่จะถูกผลิตในหลายส่วน

เช่นเดียวกับผู้ผลิตโทรศัพท์มือถือหลายๆ ราย พวกเขาปล่อยให้โรงงานอื่นๆ ผลิตชิ้นส่วนต่างๆ และมีหน้าที่ประกอบเข้าด้วยกันแล้วขายให้กับผู้บริโภค

แม้แต่ผู้ผลิตโทรศัพท์มือถือบางรายก็ประกอบขึ้นในโรงงานอื่น ๆ แต่ใส่แบรนด์ไว้เท่านั้น

แน่นอนว่านี่คือโทรศัพท์มือถือที่พวกเขาออกแบบ และโรงงานแปรรูปอื่นๆ ก็ผลิตตามแบบการออกแบบที่ผู้ผลิตโทรศัพท์มือถือจัดเตรียมไว้ให้

หลิวหมิงอวี่สามารถส่งมอบชิ้นส่วนทั้งหมดให้กับโรงงานอื่น ๆ หรือแม้แต่ประกอบชิ้นส่วนได้ เช่นเดียวกับผู้ผลิตโทรศัพท์มือถือบางราย

ตราบใดที่คุณเชี่ยวชาญเทคโนโลยี อย่างอื่นก็ไม่มีปัญหา

แต่หลักฐานของทั้งหมดนี้คือ หม่าจุนฮ่าวและหานหยวนฮั่วสามารถใช้หมวกกันน็อคเทคโนโลยีเสมือนจริงรุ่นที่สองที่เขาต้องการได้

หานหยวนฮั่วกล่าวว่าหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สี่ ก็ยังสามารถใช้ได้ เขาไม่กล้าที่จะคาดหวัง ไม่ต้องพูดถึงว่าจะหาเจอหรือไม่ ยังคงเป็นคำถามที่ว่าจะสร้างในโลกแห่งความเป็นจริงได้หรือไม่เท่านั้น

การผลิตในระดับห้องปฏิบัติการอาจเป็นไปได้เพียงเล็กน้อย แต่ระดับอุตสาหกรรมอาจเป็นไปได้ยาก