ตอนที่ 191

ตอนที่ 191

ในตอนเย็นหวงอวี้เดินไปรอบ ๆ ห้องด้วยความสับสน หลังจากล้างหน้าเสร็จ เธอก็พึมพัมกับตัวเอง

ฉันควรจะไปที่นั่นไหม?

แบบนี้ดูเหมือนจะน่าอายเกินไป

แต่จะไม่ไปจริงๆ หรือ?

พี่อวี่เริ่มพูดถึงเรื่องนี้ แต่ถ้าเธอปฏิเสธเขา เขาอาจจะเสียใจมาก

แม้ว่าจะไม่มีคำสารภาพอย่างเป็นทางการ แต่จริง ๆ แล้วเธอก็ชอบเขาไม่น้อย จึงได้มีความคิดริเริ่มที่จะย้ายมาที่นี่เพื่อใช้ชีวิตและช่วยหลิวหมิงอวี่จัดการบริษัท

คืนนี้พี่อวี่จงใจใช้หัวข้อนี้เรียกเธอไปคุยเรื่องนี้หรือเปล่า?

ถ้าพี่อวี่พูดตรงๆ เธอจะตอบตกลงทันที ทำไมพี่อวี่ไม่พูดให้ชัดเจน หรือเพราะกลัวโดนปฏิเสธอีก?

ที่จริงแล้วพี่อวี่ เคยพูดทำนองนี้ก่อนหน้านี้ แต่ถูกเธอปฏิเสธ

คราวนี้ เขาคงจะไม่กล้าพูดอะไรให้ชัดเจนขึ้น

“ไป”

“ไม่ไป”

หวงอวี้ หยิบดอกไม้ดึงชิ้นส่วนของมันแล้วพึมพำ

ไม่นานกลีบดอกเดียวก็ถูกทิ้งไว้

“ไม่ไป”

“ไม่ถูกต้อง ทำใหม่อีกรอบ”

หวงอวี้ ส่ายหัว หยิบดอกไม้อื่นแล้วนับอีกครั้ง

“ไม่ไป”

“ไป”

ไม่นานก็มาถึงกลีบสุดท้าย

“ไป”

“เป็นการยากที่จะละเมิดพระประสงค์ของพระเจ้า ดูเหมือนว่าฉันจะปล่อยให้ผ่านไปไม่ได้จริงๆ” หวงอวี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและจากนั้นก็รู้สึกประหม่าอีกครั้ง

เธอรวบรวมความกล้า และเดินไปที่ประตูห้องของหลิวหมิงอวี่

แต่เมื่อมาถึงที่ประตูห้อง หัวใจของหวงอวี้ก็เริ่มเต้นแรงราวกับตีกลองอีกครั้ง และมือของเธอก็อ่อนแรงจนไม่สามารถยกขึ้นมาเคาะประตูได้ ราวกับว่าความกล้าหาญที่เพิ่งถูกปลุกขึ้นมาตอนที่อยู่ในห้องหายไป ในทันใด

ในเวลานี้ น้าหลิวและคนอื่นๆ กลับบ้านไปแล้ว มีเพียงพวกเขาสองคนในวิลล่า หวงอวี้จึงไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะเห็น

ทันใดนั้น ประตูห้องของหลิวหมิงอวี่ก็ถูกเปิดออก หวงอวี้มองไปที่หลิวหมิงอวี่ด้วยท่าทางที่ตกตะลึง

หลิวหมิงอวี่ถามอย่างแปลกใจ: “อาอวี้มาทำอะไรที่นี่ มีอะไรจะถามฉันเหรอ?”

ประตูห้องไม่ได้เปิดขึ้นกะทันหัน ในความเป็นจริง ไม่นานหลังจากที่หวงอวี้เดินไปมา หลิวหมิงอวี่ได้ยินการเคลื่อนไหวของหวงอวี้แต่พบว่าหวงอวี้ยืนอยู่ที่ประตูนานกว่าสิบนาทีโดยไม่ขยับ และไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

ทันใดนั้นหลิวหมิงอวี่นึกถึงสิ่งที่เขาพูดขณะทานอาหาร อีกฝ่ายกำลังคิดจริงจังกับมันใช่ไหม?

ความจริงคล้ายกับการเดาของหลิวหมิงอวี่แต่หวงอวี้ไม่ได้มาหาเขาเพราะเรื่องความอ้วน

ทันใดนั้น เมื่อเห็นหลิวหมิงอวี่ปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาหวงอวี้โดยไม่พูดอะไรเลยเอื้อมมือออกไปและผลักหลิวหมิงอวี่ออกไปและเดินเข้าไปในห้องของเขา

หลิวหมิงอวี่ยิ้มและถามว่า “อาอวี้เธออยากได้เคล็ดลับการกินโดยไม่อ้วนใช่ไหม?”

หลังจากที่หวงอวี้เข้ามา เธอนั่งลงบนเตียง รู้สึกไม่สบายใจในใจ เธอกำลังคิดว่าจะการสนทนาอย่างไร แต่จู่ๆ ก็ได้ยินหลิวหมิงอวี่ถามมีความเรื่องที่เคยคุยกันไว้ เธอจึงพูดด้วยความประหลาดใจว่า “พี่อวี่ ล้อเล่นหรือเปล่า?”

หลิวหมิงอวี่ยิ้ม หยิบขวดของเหลวสีฟ้าออกจากกระเป๋าในมือ แล้วพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องตลก ฉันพูดจริง นี่คือของขวัญจากฉัน เธอแค่ดื่มมัน มันจะช่วยได้”

หวงอวี้มองไปที่ขวดสีฟ้าอย่างสงสัย

เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “พี่อวี่ อย่าโกหกฉัน ฉันรู้ว่าสิ่งนี้ไม่มีในโลกนี้ ฉันแค่ล้อเล่น แต่ของเหลวสีฟ้านี่คืออะไร บริษัทไหนผลิตเครื่องดื่มแปลกๆ แบบนี้ ไม่มีแม้แต่โลโก้”

หลิวหมิงอวี่พูดไม่ออก นี่คือน้ำยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมบริสุทธิ์ ระดับหนึ่ง ที่เขาแลกจากร้านค้าระบบด้วยคะแนน 100 คะแนน แม้ว่าจะไม่รู้ว่าหวงอวี้สามารถมีความสามารถที่คล้ายกันได้หรือไม่ แต่ยานี้เป็นสิ่งที่ดีอย่างแน่นอน

เขาแค่อยากนำสิ่งที่ดีมาแบ่งปันกับเธอ แต่เธอคิดว่ายาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมในมือของเขานั้นเป็นผลิตภัณฑ์ไม่ได้มาตรฐาน

แต่ลองพิจารณาให้ละเอียดยิ่งขึ้น ยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมนี้ แท้จริงแล้วเหมือนกับยาเถื่อน โดยมีเพียงหลอดทดลองที่โปร่งใสอยู่ในนั้น ดูเหมือนขวดของเหลวที่ไม่รู้จักในหลอดทดลองที่ผสมสีตามใจชอบ ถ้าเขาไม่ได้ใช้น้ำยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมด้วยตัวเอง และถ้าไม่ใช่เพราะยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมนี้ถูกผลิตขึ้นโดยระบบ เขาคงไม่กล้าให้ยานี้แก่หวงอวี้จริงๆ

หลิวหมิงอวี่จับไหล่หวงอวี้ ด้วยมือทั้งสองข้าง มองหวงอวี้อย่างจริงจังและกล่าวว่า “อาอวี้นี่เป็นเรื่องจริง ฉันไม่ได้โกหก นี่คือยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมที่พัฒนาโดยบริษัทของฉัน หลังจากทานแล้วก็สามารถ มีร่างกายแข็งแรง มีสุขภาพดีขึ้นมาก แต่มีผลข้างเคียง คือ จะเจ็บมากในระหว่างใช้”

หวงอวี้มองไปที่หลิวหมิงอวี่อย่างสงสัยและถามว่า “พี่ชายอวี่เปิดบริษัทใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่? ยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรม เป็นบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพหรือเปล่า?”

หลิวหมิงอวี่ค้นพบในเวลานี้ว่าหวงอวี้กำลังสวมชุดนอนสายเดี่ยวและมือของเขาก็วางอยู่บนไหล่ของเธอ รูปร่างเพรียวบางของเธอทำให้เขารู้สึกเขินอายแปลกๆ

เขาเบนสายตาของเขาไปที่ใบหน้าของหวงอี้ ใครจะไปรู้ เมื่อมองดูแบบนี้ ใบหน้าที่แดงก่ำของหวงอวี้ทำให้ใจของเขาสับสน

เขาปล่อยมือ หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “ยังไม่เปิดอย่างเป็นทางการ แต่ในอนาคตฉันจะเปิดบริษัทที่คล้ายคลึงกัน นี่เป็นผลิตภัณฑ์ในห้องปฏิบัติการ แต่ฉันรับประกันได้ว่าจะได้ผล แต่ระหว่างกระบวนการมันค่อนข้างเจ็บปวด”

หลังจากพูดจบ เขาก็หยุดชั่วครู่และกล่าวเสริมว่า “ไม่ต้องห่วง ฉันหวังดีกับเธอเสมอ ไม่มีเจตนาอื่นใดแอบแฝง”

ในความเป็นจริงหวงอวี้ถูกหลิวหมิงอวี่จับไหล่ หัวใจของเธอก็สับสนเช่นกัน เธอไม่ได้ยินสิ่งที่หลิวหมิงอวี่พูดเลย เอาแต่คิดในใจว่า ถ้าเขากดตัวเธอลงบนเตียง เธอจะปฏิเสธ หรือเต็มใจ

เมื่อเห็นหวงอวี้นั่งบนเตียงอย่างโง่เขลาหลิวหมิงอวี่คิดว่าเธอกำลังดิ้นรนกับความเจ็บปวด จึงปลอบโยนเธอ “ไม่ต้องกังวลความเจ็บปวดเป็นเพียงเรื่องชั่วคราว คิดเดูว่า เธอสามารถกินอะไรก็ได้ที่ต้องการในอนาคตและจะยังคงมีร่างกายที่เพรียวบาง”

หวงอวี้ ฟื้นตัวและพูดอย่างหนักแน่นว่า “เอาสิ”

เธอรับยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมมา เปิดฝา เงยศีรษะขึ้นและดื่มมัน

รสชาติดีมาก “พี่ชายอวี่นี่เป็นแค่เครื่องดื่ม ฉันรู้ว่าพี่กำลังโกหกฉัน”

ทันทีที่เสียงลดลงหวงอวี้ก็รู้สึกถึงพลังงานร้อนที่แผ่ออกมาจากท้องของเธอหวงอวี้ตกใจและพูดว่า “พี่อวี่มันแปลกนิดหน่อยไม่เจ็บ แต่สบายมาก”

หลิวหมิงอวี่เตือนที่ด้านข้าง “มันจะมาเร็ว ๆ นี้”

เขาเป็นคนที่เคยลองแล้วและรู้สถานการณ์ปัจจุบันของหวงอวี้ดี

แน่นอนว่าหวงอวี้แค่ต้องการพูดคุย ความเจ็บปวดที่แผ่กระจายไปทั่วศีรษะของเธอกำลังจะระเบิดศีรษะของเธอ

“อะไร”

หวงอวี้ กำลังกลิ้งอยู่บนเตียงด้วยความเจ็บปวด พลิกตัวไปมา

หลิวหมิงอวี่ไม่สามารถทำอะไรได้ เขารู้ว่านี่เป็นผลข้างเคียงของยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรม เขาไม่สามารถช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้ นี่คือการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐาน