อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 139 สนใจสายการบิน-ฟรี
*วันนี้มีตอนเดียว*
ตอนที่ 139 สนใจสายการบิน
หลังจากหมดสติไปหนึ่งสัปดาห์ในที่สุดเจ้าพ่อมาเฟียก็ฟื้นขึ้นมา
หลังจากการตรวจของแพทย์แล้ว เขาก็ยิ้มและพูดว่า “คุณวีโต้ คุณช่างโชคดีและฟื้นตัวได้ดีมากจริงๆ แม้จะถูกยิงด้วยกระสุนถึงห้านัดก็ตาม ส่วนตอนนี้คุณแค่พักผ่อนจิตใจให้กลับมาปกติสักหน่อยก็พอ”
"ขอบคุณคุณหมอ ฉันเชื่อว่าทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของคุณช่วยชีวิตฉันมากกว่า" เจ้าพ่อมาเฟียพูดอย่างอ่อนแรง
หมอออกไปด้วยรอยยิ้ม และครอบครัวของวีโต้ก็รีบเข้าไปในห้องผู้ป่วย
ภรรยาของเจ้าพ่อมาเฟียเป็นคนแรกที่ก้าวไปข้างหน้าและก้มหัวลงจูบสามีของเธอ “วีโต้ดีใจมากที่เห็นคุณตื่น ฉันตกใจมากเมื่อได้ยินว่าคุณถูกโจมตี”
ทันทีที่เด็กๆ มาถึงพ่อทูนหัวก็หันไปมองบุตรชายของเขาทันที
เขาได้เห็นบุตรคนโตซันนี่ บุตรชายคนรองเฟรโดและบุตรชายคนเล็กไมค์ที่ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งหมด
รวมถึงลูกสาว ลูกเขย และลูกบุญธรรมทอมก็ยืนอยู่ข้างๆ
เจ้าพ่อมาเฟียพยักหน้าอย่างโล่งอก
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็จะไม่กลัวตราบใดที่ครอบครัวของเขายังอยู่
หลังจากเยี่ยมญาติกันไปได้สักพัก เขาก็ให้ผู้หญิงในห้องออกไปก่อนและให้เหลือแต่ผู้ชายในห้อง
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่ลูกๆ ของเขาและลูกน้องบางคน พร้อมกับถามอย่างอ่อนแรงว่า "บอกฉันสิว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฉันถูกโจมตี"
"พ่อ หมออยากให้ท่านพักผ่อนมากกว่านี้ พ่อจะเริ่มทำงานเลยเหรอครับ?" ซันนี่กล่าว
เจ้าพ่อมาเฟียโบกมือเบาๆ "ฉันก็แค่นอนพักเท่านั้น มันไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงหรอก และทอมเล่าเรื่องทั้งหมดมาสิ"
ถ้าจะให้พูดก็คือทอมเป็นที่ปรึกษาทางของครอบครัวคอร์เลโอเน
สถานะของเขาในครอบครัวจึงสูงกว่าซันนี่มาก
แต่เมื่อเจ้าพ่อมาเฟียได้รับบาดเจ็บสาหัสซันนี่ก็มีสิทธิ์พูดขึ้นมาเล็กน้อย
ซึ่งตอนนี้เจ้าพ่อมาเฟียถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของครอบครัว ซันนี่และเทสซิโอก็ไม่มีสิทธิ์ตอบมากนัก
แต่ก็มีคนที่ใหญ่กว่าก็คือคลีเมนซ่า
ทอมเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา เขาเริ่มเล่าหลังจากที่พ่อทูนหัวถูกโจมตีรวมถึงการที่เขาโดนจับไปโดยโซลาสโซ่
เจ้าพ่อมาเฟียขมวดคิ้วเมื่อได้ยินว่าซันนี่ระดมพลไปฆ่าบรูโน่บุตรชายของฟิลิปแห่งตระกูลตาร์ตาลยา
ต่อมาเมื่อเขาได้ยินว่าโซลาสโซ่ต้องการเจรจาต่อรอง ไมค์ได้วางแผนฆ่าโซลาสโซ่และนายอำเภอในร้านอาหารโดยที่เขาใช้ระเบิดในการแก้ปัญหาครั้งนี้
มันทำให้เจ้าพ่อมาเฟียรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและมองไปที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆ
ลูกชายคนเล็กคนนี้รังเกียจธุรกิจของครอบครัวมากและเกลียดการใช้พวกอันธพาลในการแก้ปัญหา
แต่ครั้งนี้เขากลับทำสิ่งดังกล่าว…
แถมทอมยังบอกว่าไมค์ได้ให้ข้อเสนอแนะหลังจากที่กลับมาจากการพูดคุยด้วย เช่นการตีพิมพ์บนหนังสือพิมพ์ที่จะเปิดโปงตัวตนของพ่อค้ายาเสพติดโซลาสโซ่ พร้อมกับเปิดโปงว่านายอำเภอรับสินบนจากพ่อค้ายาเสพติด
ไมค์ก็ยังขอให้ซันนี่และทอมโทรหาครอบครัวอื่นๆ เพื่อรักษาเสถียรภาพของครอบครัวคอร์เลโอเนไว้ชั่วคราว
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่ลูกชายคนเล็กมากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำให้ครอบครัว
เห็นได้ชัด
หลังจากเหตุการณ์นั้นซันนี่ลูกชายคนโตก็เริ่มแก้แค้นและฆ่า เขามองไม่เห็นว่าวิกฤตครอบครัวกำลังใกล้เข้ามาและเขาก็ไม่มีสมองที่จะแก้ปัญหา
ลูกชายคนที่สองเฟรโดอ่อนแอและขี้กลัวเกินกว่าจะอยู่ในโลกใต้ดิน
กลับเป็นลูกชายคนเล็กที่ต่อต้านสิ่งที่ครอบครัวทำมากที่สุด และตัวเขาเองก็ไม่มีอะไรเลย
แต่เขากลับยืนหยัดและแก้ปัญหาวิกฤตของครอบครัวได้อย่างชาญฉลาด
ที่สำคัญกว่านั้นคือเขาทำให้ตัวเองไม่มีความผิดติดตัวเลยสักนิด
หลังจากที่ทอมพูดจบเจ้าพ่อมาเฟียก็หลับตาลงและทุกคนในห้องไม่กล้าที่จะรบกวนและยืนรออยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ
ไม่นานในที่สุดเจ้าพ่อมาเฟียก็ลืมตาขึ้นพูดอย่างอ่อนแรงและหนักแน่น "ซันนี่ ลูกต้องซ่อนตัว พ่อรู้จักฟิลิปเป็นอย่างดีว่าเขาเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นแค่ไหน และเจ้าก็สั่งให้คนไปฆ่าลูกชายของเขา มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะต้องตอบโต้"
"ลูกต้องกลับไปที่ซิซิลีและใช้ชีวิตอยู่ที่นั้นสักพัก รอจนกว่าเรื่องที่นี่จะได้รับการแก้ไขอย่างสมบูรณ์และถ้าพ่อบอกให้ลูกกลับมา ลูกก็ค่อยกลับมาที่นี่อีกครั้ง"
ซันนี่ไม่เต็มใจ
นิวยอร์กเป็นโลกแห่งดอกไม้ที่มีสีสันเมื่อเทียบกับซิซิลีซึ่งเป็นชนบทที่สกปรก
เขาอาจจะหายใจไม่ออกจนตายเมื่อเขาอาศัยอยู่ในซิซิลี
และยังมีลูกน้องที่เขารวบรวมไว้ ถ้าเขาจากไปพวกเขาก็น่าจะค่อยๆ หายไปอย่างแน่นอน
"ท่านพ่อ..."
พ่อทูนหัวมองไปที่ซันนี่ ด้วยดวงตาแข็งกร้าว “ซันนี่เจ้าเป็นลูกพ่อ ข้าไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ดังนั้นเจ้าต้องไป”
ซันนี่รู้ว่าพ่อของเขาไม่มีทางเปลี่ยนใจได้ เขาจึงไม่กล้าขัดขืนและก้มหน้าพูดว่า "ครับพ่อ ผมจะกลับไปที่ซิซิลิ"
เจ้าพ่อมาเฟียพยักหน้า “ดีแล้ว ตอนนี้พ่อเหนื่อยแล้ว ออกไปข้างกันก่อนเถอะ”
ทุกคนออกไปข้างนอก
ทันใดนั้นเจ้าพ่อมาเฟียก็เรียกให้ไมค์หยุด "ไมค์ อยู่ที่นี่ก่อนพ่อมีอะไรจะถามสักสองสามคำ"
คนอื่นๆ ออกไปเหลือเพียงเจ้าพ่อมาเฟียและไมค์ในห้องของเขา
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่ลูกชายคนเล็กอย่างเอ็นดูและถามว่า "ไมค์ ลูกปิดบังอะไรบางอย่างจากพ่อหรือไม่?"
ไมค์รู้ว่าพ่อเขาถามอะไร
ไมค์ส่ายหัว
"ผมไม่ได้ซ่อนอะไรจากพ่อ หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมก็รู้สึกถึงวิกฤตที่จะตามมา ผมจึงโทรหาฮาร์ดี้จากลอสแอนเจลิสให้มาช่วยผม"
เมื่อได้ยินชื่อของฮาร์ดี้ เจ้าพ่อมาเฟียก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว
สำหรับสิ่งที่ไมค์ทำมันต้องมีคนช่วยเขาอย่างแน่นอน และต้องไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวของเขาเอง
มันต้องเป็นคนนอกและถ้าเป็นฮาร์ดี้มันก็สมเหตุสมผล
"เมื่อพ่ออยู่ในอาการโคม่า พ่อได้ยินเสียงใครบางคนพูดกับพ่อด้วย ตอนนั้นพ่อก็รู้สึกว่ามันเป็นเสียงทุกคุ้นเคย ในที่สุดพ่อก็จำมันได้มันคือเสียงของฮาร์ดี้นั่นเอง"
ไมค์พยักหน้า
"ผมโทรไปขอความช่วยเหลือจากฮาร์ดี้ และเขาก็เช่าเครื่องบินสองลำจากลอสแอนเจลิสและพาคน 70 คนมาในวันที่ผมโทรไป พร้อมกับที่มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นหลังจากนั้น ซึ่งฮาร์ดี้ได้วิเคราะห์สถานการณ์ให้ผมและหามาตรการตอบโต้ผลลัพธ์ที่ตามมาด้วย ผมก็แค่เป็นคนลงมือตามสิ่งที่เขาบอก เหมือนกับที่คาซัคสถานเพื่อนของผมชื่อดีที่ช่วยผมคิดหาทาง"
เจ้าพ่อมาเฟียพยักหน้าเบาๆ
"ไมค์ ลูกโชคดีมากที่ได้พบกับเพื่อนแท้และลูกต้องรู้วิธีที่จะรักษาเพื่อนแบบนี้ไว้ เข้าใจใช่ไหม?"
"ครับพ่อ ผมเข้าใจแล้วว่ามิตรแท้นั้นหาได้ยากแค่ไหน"
......
สองวันต่อมา
ซันนี่ไปซิซิลีและอาศัยอยู่ในบ้านของหัวหน้าแก๊งค์ท้องถิ่นที่ที่เขาควรจะปลอดภัย
ผ่านไปอีกสองวัน
เฟรโดก็ถูกส่งไปลาสเวกัส
เพราะตอนนี้มีคาสิโนมากกว่า 30 แห่งในลาสเวกัสและครอบครัวคอร์เลโอเนก็ยังมีคาสิโนในลาสเวกัส
มันมีขนาดใกล้เคียงกับคาสิโนอื่นๆ ที่มีโต๊ะเกมไม่กี่ร้อยตารางเมตร
มันเทียบไม่ได้กับคาสิโนฟลามิงโก้
เฟรโดมีนิสัยขี้ขลาดและไม่เหมาะสำหรับการต่อสู้กับแก๊งจริงๆ มันจะดีกว่าที่จะปล่อยให้เขาออกไปก่อนเวลาและได้รับธุรกิจคาสิโนไปดูแล
ตอนนี้เจ้าพ่อมาเฟียเหลือแค่ไมค์คนเดียว และไมค์ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับครอบครัวมาตลอด
......
วันนี้
ไมค์พาฮาร์ดี้ไปที่วอร์ดของพ่อเขา
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่ฮาร์ดี้และยิ้ม "ฮาร์ดี้ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเธอ ต่อครอบครัวคอร์เลโอเน"
หลังจากการพักผ่อนสองสามวันจิตใจของเจ้าพ่อมาเฟียก็ดีขึ้นกว่าก่อนหน้านี้มาก
ครั้งนี้ฮาร์ดี้ช่วยครอบครัวคอร์เลโอเนผ่านวิกฤติไปได้ แถมยังส่งคนมาปกป้องความปลอดภัยของเขา และช่วยไมค์ในการฆ่าโซลาสโซ่ วางแผนสร้างความปั่นป่วนให้กับอีกสี่ครอบครัวเพื่อให้ครอบครัวคอร์เลโอเนสามารถผ่านช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดนี้ไปได้
“คุณสุภาพเกินไป ผมเป็นเพื่อนของไมค์และสิ่งเหล่านี้มันก็คือสิ่งที่ผมควรทำ” ฮาร์ดี้ยิ้ม
หลังจากพูดคุยกันสองสามคำฮาร์ดี้ก็จำอะไรบางอย่างได้และถามว่า "คุณวีโต้ ผมสงสัยว่าคุณรู้จักใครบางคนในแผนกโลจิสติกส์ของทหารหรือไม่?"
"โอ้ ทำไมเหรอ?"
"ผมได้ยินข่าวมาว่าเมื่อสองสามวันก่อนว่าสงครามจบลงแล้ว และทหารตั้งใจจะขายเครื่องบินที่ล้าสมัยชุดหนึ่งในราคาที่น่าจะถูกมาก ผมเลยอยากจะซื้อสักสองสามลำ" ฮาร์ดี้กล่าว
"ไปได้ยินข่าวมาจากไหน?"
"จากเพื่อนของผม และผมก็รู้ว่าทหารไม่ได้เปิดเผยข่าวนี้ต่อสาธารณชน พวกเขาไม่อยากเปิดเผยเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว ดังนั้นผมจึงอยากรู้ว่าคุณวีโต้มีเส้นสายอยู่ในแผนกโลจิสติกส์หรือไม่..." ฮาร์ดี้กล่าว
เฮนรี่ได้หาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องเครื่องบินแล้ว
ในช่วงสงครามสหรัฐอเมริกาได้ผลิตเครื่องบินเป็นจำนวนมาก ซึ่งมันมีจำนวนมากกว่า 200,000 ลำ
ซึ่งตอนนี้สงครามก็จบลงแล้ว และเครื่องบินจำนวนมากก็ถูกทิ้งไม่ได้ใช้งาน
เมื่อเร็วๆ นี้กองทัพได้ตัดสินใจที่จะขายเครื่องบินเหล่านี้บางส่วนให้กับต่างประเทศ แต่ก็มีบางส่วนที่ค้างอยู่ในคลังและบางส่วนก็ถูกขายออกไป และถ้ามันเหลือเยอะเกินไปพวกเขาก็จะเอามันไปรื้อและทิ้งมันไว้
ตอนที่ฮาร์ดี้มานิวยอร์ค เขาก็ถูกเฮนรี่ล่อลวงให้ซื้อเครื่องบินโดยสารสองสามลำเพื่อใช้เอง
และเมื่อเขาถามเกี่ยวกับราคา เฮนรี่ก็ยกตัวอย่างเช่นเครื่องบิน C -47 ลำใหม่มีราคาประมาณ 200,000 ดอลลาร์สหรัฐ แต่ราคาของเครื่องบินมือสองจะต่ำกว่าราคานี้มาก ซึ่งเครื่องบินมือสองมันก็ไม่จำต้องรอการผลิตขึ้นมาอีก
เขาสามารถนำมาใช้ได้เลยเพียงแค่ปรับเปลี่ยนบางอย่างนิดหน่อย
…
หลังจากที่ได้ดักฟังโทรศัพท์ของผู้อาวุโสสูงสุดบาซินี่และได้หาข้อมูลเพิ่มเติมแล้ว ฮาร์ดี้ก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับเครื่องบินของสหรัฐฯ ที่พวกเขาจะกำจัดเครื่องบินเหล่านี้ เพราะประสิทธิภาพของเครื่องบินเหล่านี้มันไม่เลวเลย
ซึ่งเครื่องบิน C-47 ยังคงเห็นการใช้งานจนถึงศตวรรษที่ 21
เจ้าพ่อมาเฟียยิ้มและพูดว่า "ฉันก็มีเพื่อนในสำนักการจัดการโลจิสติกส์จริงๆ เธอจะให้ฉันโทรไปหาเขาและให้เขาคุยกับเธอดีไหม?"
"ครับ! ขอบคุณมาก"
เจ้าพ่อมาเฟียส่ายหัว "ไม่ต้องมาขอบคุณกันหรอก"
ประโยคนี้เหมือนกับที่ฮาร์ดี้พูดก่อนหน้านี้ทุกประการจากนั้นเจ้าพ่อมาเฟียและฮาร์ดี้ก็หัวเราะขึ้นมา
ต่อหน้าฮาร์ดี้เจ้าพ่อมาเฟียโทรศัพท์ออกไปและอีกฝั่งก็ประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากเจ้าพ่อมาเฟีย "วีโต้ ฉันได้อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์และรู้ว่านายถูกลอบสังหารใช่ไหม? แต่ตอนนี้นายโทรมาหาฉันได้แล้วแสดงว่านายก็ดีขึ้นแล้วสินะ"
"ใช่ ตอนนี้ฉันยังตายไม่ได้หรอก" เจ้าพ่อมาเฟียยิ้ม
"แล้วนายโทรมาหาฉันมีอะไรหรือเปล่า?"
"ฉันได้ยินมาว่าแผนกโลจิสติกส์จะขายเครื่องบินชุดหนึ่ง และมันใช่เรื่องจริงใช่ไหม?" เจ้าพ่อมาเฟียถาม
"ใช่ นายได้รับข้อมูลมาเร็วเหมือนกันนี้ อย่างไรก็ตามสภาคองเกรสยังไม่ได้อนุมัติปริมาณที่เฉพาะเจาะจงมาว่าจะต้องการขายกี่ลำ ส่วนราคาก็ยังไม่แน่นอนเหมือนกัน นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการปฏิรูปแผนกการจัดการโลจิสติกส์และการควบรวมกิจการของแผนกต่างๆ เข้าด้วยกันอีก"
"ว่าแต่ทำไมนายต้องการเครื่องบินล่ะ?" อีกฝ่ายถามด้วยความสงสัย
"มันเป็นเพื่อนสนิทของฉันที่ต้องการมัน ดาร์เรลฉันจะให้เขาเข้าไปคุยกับนายได้ไหม?" เจ้าพ่อมาเฟียกล่าว
"ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไร ให้เขาติดต่อมาเถอะ"
หลังจากวางสายเจ้าพ่อมาเฟียก็พูดกับฮาร์ดี้ว่า "ฉันเรียกเขาว่าดาร์เรลวิลเลียมส์ ตอนนี้เขามียศพลตรีและเป็นหนึ่งในบุคคลที่ทรงพลังที่สุดในฝ่ายบริหารโลจิสติกส์"
"ฝ่ายบริหารโลจิสติกส์อยู่ที่ฟอร์ตเบย์เวอร์หรือก็คือที่เวอร์จิเนีย คุณไปที่นั่นเพื่อหาเขาได้เลยและเขาจะบอกคุณเกี่ยวกับสถานการณ์ที่คุณต้องทำเอง"
"ถ้าเขาขายให้ผม ผมจะต้องมาตอบแทนคุณอย่างแน่นอน" ฮาร์ดี้กล่าว
….
ฮาร์ดี้ได้รับข้อมูลการติดต่อแล้ว เขาจึงบอกลาเจ้าพ่อมาเฟียและออกจากโรงพยาบาล
ไมค์และฮาร์ดี้ขึ้นรถมาด้วยกันและไมค์ก็ถามว่า "นายวางแผนที่จะซื้อกี่ลำ?"
"อย่างน้อยก็ 2 ลำ แต่ถ้ามันราคาถูกฉันก็จะซื้อเท่าที่มีกำลังซื้อ"
ไมค์รู้สึกแปลกใจ "นายมีแผนจะเปิดสายการบินเหรอ?"
"มันก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้"
ถ้ามีเครื่องบินมากพอ ฮาร์ดี้ก็ตั้งใจจะซื้อสายการบินสักที่
เพราะยังไงก็ตามเขาต้องหาคนที่ขับเครื่องบินเครื่องบินสองลำนี้ก่อน
ส่วนถ้ามีเครื่องบินมากเกินไป…มันก็ดีที่จะทำสายการบิน
แม้ว่าจะไม่มีผู้โดยสารแต่การส่งสินค้าก็เป็นธุรกิจที่ดี
ซึ่งตอนนี้สินค้าทางอากาศมีราคาน้อยกว่ารถบรรทุกและความเร็วก็เร็วกว่ามาก
มันจะเป็นอนาคตของการขนส่งสินค้าอย่างแน่นอน
มีอะไรอีก?
ไม่เข้าใจการดำเนินงานของเขาหรือ?
มันก็แค่เรื่องง่ายๆ เพราะตอนนี้มันมีสายการบินมากมายในสหรัฐอเมริกา
แค่ไปซื้อมาสักที่ใช้ทรัพยากรทั้งหมดของสายการบินเดิมและพนักงานกับทีมบริหารก็ไม่ต้องไล่เขาออก แค่เพิ่มการลงทุนของเขาเข้ามาเท่านั้น
แค่นี้มันก็จะพัฒนาขึ้นไปได้ดีกว่าเดิมแล้ว