ตอนที่ 161 หวางหมันหยูนอนไม่หลับ

"พี่สามครับ ผมเอง"

ระหว่างที่กำลังเปิดประตู เสียงของซงหมิงเจียงก็ได้ดังขึ้นมา

"มีอะไร"

ซูข่านเปิดประตูเสร็จก็เห็นว่าใบหน้าของซงหมิงเจียงดูหนักใจอะไรบางอย่างอยู่ ซูข่านไม่ได้สนใจแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง

ซงหมิงเจียงรีบเดินตามเข้ามาแล้วปิดประตู สีหน้าของเขายังดูเป็นกังวลอะไรบางอย่าง

"พี่สาม มีคนตามพวกเรามา"

ซงหมิงเจียงได้พูดกับซูข่านด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"ห้ะ"

ซูข่านขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองไปที่ซงหมิงเจียงและถามว่า

"นายแน่ใจเหรอ?"

ซงหมิงเจียงเลยตอบอย่างรวดเร็ว

"ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ครับ ตอนแรกดูเหมือนว่ามันได้ตามคุณจาง แต่ตอนนี้คุณจางได้กลับไปแล้ว แต่คนพวกนั้นก็ยังอยู่"

"ตอนนี้รถคันนั้นจอดอยู่ข้างล่างครับ"

ซูข่านได้ยินคำพูดของซงหมิงเจียง เขาก็ได้เดินไปที่หน้าต่างและมองลงไปยังด้านล่าง ตอนนี้เขาอยู่ชั้นบนสุด ภาพที่เห็นจะเป็นเพียงแค่เล็กๆเท่านั้น

"ด้านซ้ายของถนน มีรถสีแดงจอดอยู่"

ซงหมิงเจียงได้พูดอธิบาย

ซูข่านได้มองตามคำพูดของซงหมิงเจียง แล้วเขาก็พบกับรถคันดังกล่าว

เขาพยายามมองเข้าไปในตัวรถ ก็เห็นคนที่นั่งอยู่ข้างใน

ซูข่านได้ส่ายหัวและกลับไปนั่งที่โซฟา

"พี่สาม ให้ผมไปจัดการพวกนั้นเลยไหมครับ? พวกคนทางใต้ดูอ่อนแอกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก"

"ไม่เกิน 5 นาทีผมสามารถจัดการได้ทั้งรถเลย"

ซูข่านส่ายหัว

"ฉันรู้ว่าพวกนั้นคือใคร วางใจได้"

"พวกเขาไม่มีอันตรายหรอก"

"เอ่อ"

ซงหมิงเจียงดูตกใจเล็กน้อยที่เห็นซูข่านรู้จักคนพวกนี้

ซูข่านยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย คนพวกนี้ต้องเป็นคนจาก HSBC ที่ตามจางหม่านมาแน่ๆ

ตั้งแต่ราคาน้ำมันพุ่งสูงขึ้นแบบนี้ แม้แต่นักวิเคราะห์ของ HSBC ก็ไม่สามารถคาดเดาได้

และตอนนี้ดูเหมือนว่าซูข่านก็ไม่ยอมให้ขายฟิวเจอร์น้ำมัน ซึ่งมันน่าจะทำให้ทาง HSBC เป็นกังวลไม่ใช่น้อย

แถมพวกเขาไม่สามารถติดตามข่าวสารของซูข่านได้เลย จึงมีเพียงจางหม่านเท่านั้นที่พวกเขาสามารถจับตาดูได้

วันนี้หลังจากได้ตามจางหม่านแล้วได้พบกับซูข่าน พวกเขาก็ได้เปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเขา

"หวางหมันหยู"

ภาพของหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูเจ้าเล่ห์ได้ปรากฏขึ้นในหัวของซูข่านทันที ผู้หญิงคนนี้ต้องอยู่เบื้องหลังทั้งหมด

ฉลาดมาก ฉลาดจริงๆ

"นายไปพักผ่อนต่อเถอะ ถ้าพวกนายหิวละก็ มีห้องอาหารของโรงแรมนี้อยู่ที่ชั้นล่าง สามารถลงไปกินได้เลย"

ซูข่านหันไปพูดกับซงหมิงเจียง

"ครับพี่สาม ขอโทษที่ทำให้กังวลครับ"

หลังจากที่ซงหมิงเจียงออกไป ซูข่านก็ได้ลุกขึ้นและบิดตัวไปมา เขาเหนื่อยกับการเดินทางด้วยรถไฟมาหลายวัน แถมยังต้องต่อรถไปที่เผิงเฉิงอีก

ตั้งแต่ข้ามมาที่เซียงเจียง ตลอดทั้งบ่ายก็ได้คุยกับจางหม่านต่อจนถึงเย็น

ซูข่านส่ายหัวและกระโดดไปที่เตียงของเขาและผล็อยหลับทันที

เขาต้องการนอนเพิ่มพลังงานของเขา พรุ่งนี้ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องทำ

สำหรับหวางหมันหยู เธอได้ส่งคนมาจับตาดูการเคลื่อนไหวของเราแล้ว เธอน่าจะรู้ถึงการที่เราเดินทางมาที่เซียงเจียงครั้งนี้ ไม่นานเดี๋ยวเธอต้องมาหาเราแน่

เธออาจจะต้องหาข้ออ้างอะไรบางอย่าง เพื่อมาพบกับเราเและคุยเกี่ยวกับเรื่องฟิวเจอร์น้ำมัน

บางทีแผนการของซูข่านอาจจะต้องรั่วไหลไปถึงหูของผู้จัดการหวางไม่ช้าก็เร็ว

ระหว่างที่คิดเรื่องพวกนี้อยู่ ซูข่านก็ได้เผลอหลับไป

ผนังของโรงแรมแห่งนี้มีฉนวดกันเสียงที่ดีมาก เตียงก็นุ่มสบาย ซูข่านได้หลับสนิทตลอดคืน

…

ในตอนกลางคืนที่อพาร์ตเมน์ระดับไฮเอนต์แห่งหนึ่ง

ที่นี่สามารถมองเห็นแม่น้ำในเซียงเจียงได้ ถึงแม้ว่าจะมองได้ไม่ดีเท่ากับโรงแรมเพนนินซูล่าก็เถอะ

หวางหมันหยูที่อาศัยอยู่ที่ชั้นบนสุดของอพาร์ตเมน์แห่งนี้ เธอกำลังนั่งอยู่ในห้องของเธอ

"เขามาที่เซียงเจียงอย่างงั้นเหรอ"

หวางหมันหยูพร้อมกับแก้วไวน์สีแดงในมือ เธอได้สวมชุดนอนผ้าไหมที่ที่เห็นส่วนเว้าโค้งในตัวเธอ มันทำให้ตัวเธอดูน่าค้นหาไม่น้อยไปกว่าชุดพนักงานออฟฟิศ

เธอขมวดคิ้วและมองออกไปที่หน้าต่างบานใหญ่ในห้องนั่งเล่นของเธอ ทิวทัศน์ของเมืองเซียงเจียงในยามค่ำคืนช่างสวยงามมากหากว่ามองจากมุมนี้

ถึงแม้จะดึกมากแล้ว แต่หวางหมันหยูก็ยังไม่ได้คิดที่จะไปนอน

"คุณซูได้มาที่เซียงเจียงแล้ว จางหม่านได้พาเขาไปพักที่โรงแรมเพนนินซูล่า"

หวางหมันหยูได้บีบแก้วไวน์ในมือเธอแน่นขึ้นเล็กน้อย

"คุณซู!!"

เธอจิบไวน์แดงสองจิบแล้วถอนหายใจออกมา

"ตอนนี้เป็นช่วงที่ราคาน้ำมันโลกได้ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดแล้ว ทำไมเขายังไม่ขายอีก"

หวางหมันหยูกำลังคาดเดาถึงจุดประสงค์ในการมาที่เซียงเจียงของซูข่าน ต้องเป็นเรื่องฟิวเจอร์น้ำมันแน่ๆ เขาถึงได้มาที่นี่

ถ้าเขาจะมาเพื่อเรื่องอื่นก็ไม่น่าจะเป็นไปได้

"แต่ทำไมคุณซูถึงไม่บอกฉันหน่อย"

หวางหมันหยูได้คิดเรื่องนี้อยู่ถึง 2-3 ครั้ง แต่ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมซูข่านถึงไม่ติดต่อเธอมาเลย

หลังจากที่ได้ลงนามสัญญากับบริษัทว่านเซี่ยง ตอนนี้มูลค่าได้เติบโตไปถึง 2 เท่าแล้ว

ถึงแม้ต้องแบ่งกำไรให้กับคุณซู แต่ทาง HSBC ก็ยังได้กำไรมากกว่าเดิมอยู่ถึงหลายเท่า

"เป็นไปได้ไหม ที่เขารู้ว่านี่ยังไม่ใช่จุดสูงสุด"

ไม่อย่างงั้นคุณซูก็ต้องติดต่อเรามาแล้ว

หรือว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่?

ภายในใจของหวางหมันหยูเกิดความคิดแปลกๆขึ้นอีกครั้ง และเธอได้นึกถึงคืนวันที่เธอได้ขอไปดื่มชาที่ห้องของซูข่าน

ระหว่างที่คิดหน้าของเธอได้แดงขึ้นมา แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้โกรธแบบครั้งก่อน

"ไม่ๆๆๆๆๆๆ"

เธอรีบส่ายหน้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ทำไมเราต้องคิดถึงเรื่องคืนนั้นด้วย มันไม่เกี่ยวกับอะไรกับเรื่องนี้เลย

"คุณซูเขาเป็นสุภาพบุรุษจะตาย"

หวางหมันหยูส่ายหัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ

"พรุ่งนี้ฉันต้องหาคำตอบเรื่องนี้ให้ได้"

หวางหมันหยูพูดอย่างมั่นใจ ดูเหมือนว่าเธอจะเมาไวน์แดงเล็กน้อย

ในค่ำคืนที่คนส่วนมากได้นอนหลับพักผ่อน หวางหมันหยูก็ได้คิดอะไรบางอย่างอยู่ในห้องของเธอ

ไม่นานเธอก็ได้เผลอหลับไป เธอได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น