677 - ยังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม 

1987 - ยังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม

“ไม่จำเป็นต้องกังวล เนื่องจากข้ากล้าที่จะปรากฏตัวก็ไม่มีอะไรที่ต้องหวั่นไหว ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเคยมีด้วยหรือที่คนของตระกูลหวังต้องหวาดกลัว ผู้ใดสามารถทำอันตรายเราได้?

เขาเป็นคนรุ่นอาวุโส แต่เขากำลังดำเนินการโดยไม่คำนึงถึงสถานะของตัวเองด้วยเหตุนี้เขาจะต้องจ่ายด้วยเลือด! หวังปากล่าว

ยิ่งกว่านั้น เขายังดึงกระจกที่สร้างจากกระดูกออกมาจากความว่างเปล่าและกล่าวว่า

“ขอข้าดูหน่อย ดูสิว่าเจ้าเป็นใครกันแน่”

กระจกนั้นส่องประกาย กลายเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ แผดเผาสวรรค์และปฐพี มันกระตุ้นคลื่นของรัศมีของพุทธะบนภูเขาซูมี่ที่แตกสลาย ภาพลวงตาทั้งหมดจะกระจัดกระจาย

มีเด็กคนหนึ่งอยู่ข้างหน้า ในเวลานี้เขาเผยรอยยิ้มจางๆพร้อมกับยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความมั่นใจ

“อะไรนะ เจ้า…” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังเกือบจะปล่อยกระจกร่วงหลุดมือ ร่างกายของเขาสั่นไหวอารมณ์ก็พลุ่งพล่านอย่างถึงที่สุด

"อา!" ชิงยี่ซึ่งอยู่ไม่ไกลก็ร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก เดิมทีนางสงวนท่าทีอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้นางมึนงงไปหมดแล้ว

“สวรรค์!” มดเขาสวรรค์ร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

ดวงตาของหวังสือเบิกกว้างขึ้นทันที ตอนแรกเขามึนงงจากนั้นเขาก็ตกใจก่อนจะกระอักเลือดออกมานี่คือสิ่งที่เรียกว่า… ผู้อาวุโส

หวังสืออาเจียนเป็นเลือดอีกครั้ง ไม่ใช่จากอาการบาดเจ็บแต่มาจากความโกรธโดยสิ้นเชิง!

เมื่อเขาเห็นว่าคนๆนี้เป็นใคร สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากสีเขียวเป็นสีขาวและกระอักเลือดออกมา เปลวไฟโหมกระหน่ำภายในหน้าอกของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว

นี่ใคร? รูปร่างและรูปลักษณ์นั้นคุ้นเคยเกินไป!

แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของฮวง แต่หวังสือก็เคยเห็นรูปเหมือนของเขามาก่อน ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลหวังเขาจะไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับฮวงได้อย่างไร?

“มันคือเจ้าจริงๆ!” หวังสือกรีดร้องออกมา

ใบหน้าของเขาแดงก่ำรู้สึกเหมือนถูกเผาไหม้ เขารู้สึกอับอาย แต่ก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาไม่สามารถทำอะไรได้มีเพียงกรีดร้องออกมาเท่านั้น

เขารู้สึกว่าครั้งนี้มันน่าขายหน้าเกินไป ก่อนหน้านี้เขายังเรียกฝ่ายตรงข้ามว่าผู้อาวุโสเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียด

ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนผู้นี้มีรอยยิ้มแปลกๆบนใบหน้าในตอนนั้น

ตอนนี้ทุกอย่างสมเหตุสมผลแล้ว เป็นเพราะเขาคือฮวงเขาหัวเราะอย่างสนุกสนานเมื่อถูกเรียกว่าผู้อาวุโส รอยยิ้มของเขาก็ดูแปลกๆยิ่งกว่านั้นก็ตอบรับคำขอของเขาในทันที

หวังสือโกรธแค้นด้วยความอัปยศ สำหรับเขาไม่เคยรู้สึกละอายใจเหมือนกับวันนี้มาก่อน

เขาเป็นคนที่รุ่งโรจน์ หวังสือผู้ครองโลกไม่พ่ายแพ้ในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมา เขาคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้ผู้สูงสุด!

เขาถูกเรียกว่ามังกรที่แท้จริงท่ามกลางมังกรของตระกูลหวัง เป็นคนที่ถูกกำหนดให้บรรลุความเป็นอมตะ ความแข็งแกร่งของเขาเป็นที่รู้กันว่าไม่มีใครเทียบได้และหาที่เปรียบมิได้

หลายคนรู้สึกต่างบอกว่าเขาคือเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์สูงที่สุดเท่าที่เคยมีมา!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงหลังทุกคนต่างเรียกเขาว่าราชาอมตะน้อย

แต่วันนี้หวังสือโค้งคำนับศัตรูของตระกูลจริงๆ เมื่อเขาได้รับโอกาสในการต่อสู้ในระดับเดียวกัน เขายังรู้สึกขอบคุณฝ่ายตรงข้ามด้วยความจริงใจ ซึ่งท้ายที่สุดเขาก็ต้องพบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ในอาณาจักรปลดปล่อยตนเอง!

“อา อา อา…” หวังสือกรีดร้องออกมาอีกครั้งก่อนจะกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ ความรู้สึกอัปยศนี้ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าหน้าอกของเขาถูกบดขยี้โดยตรง

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นคนรุ่นเดียวกัน มีระยะเวลาการบ่มเพาะใกล้เคียงกัน แต่เขากลับถูกคนผู้นี้ปราบลง ถูกสากอันล้ำค่าทุบทำลายกระบี่ที่ถูกสร้างมาจากวิญญาณดั้งเดิมของเขา!

หวังสือพ่ายแพ้คนในรุ่นเดียวกัน บุคคลผู้นี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของ ตระกูลหวัง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเรียกบุคคลนี้ว่าผู้อาวุโสด้วยความปรารถนาที่จะต่อสู้ในระดับเดียวกัน

เขาไม่เคยประสบกับความพ่ายแพ้เช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนถูกคนอื่นโกง จากนั้นเขาก็ช่วยคนโกงนับเงินด้วย

หวังสือไม่โกรธแค้นจนต้องกระอักเลือดออกมาเขายังจะทำอะไรได้?

“น้องสิบ ใจเย็นๆเหตุผลที่เจ้าแพ้ก็เพราะเขาได้รับร่างกายที่สูงส่งมานานแล้ว แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะถูกระงับแต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้บ่มเพาะขอบเขตปลดปล่อยตนเองสามารถเปรียบเทียบได้

ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่เป็นเพราะสถานการณ์มันไม่ยุติธรรม ไม่มีใครในอาณาจักรปลดปล่อยตนเองที่จะต่อสู้กับเขาได้อย่างแน่นอน!” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังพยายามปลอบโยนน้องชาย

ในความเป็นจริง เขาตกใจยิ่งกว่าหวังสือเสียอีก เป็นไปได้อย่างไรที่เด็กคนนี้จะเป็นผู้สูงสุด?

เขาพบว่าสิ่งนี้เข้าใจได้ยากจริงๆ เขาปรารถนาให้คนผู้นี้ตายอยู่ตลอดเวลาแต่ท้ายที่สุดเขากลับผงาดขึ้นถึงขนาดนี้แล้ว!

นี่คือฮวง! เขาฝึกฝนมากี่ปี? ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ได้พิการจากคำสาปทำลายอมตะหรือ? ย้อนกลับไปในตอนนั้นเขาถูกจัดการโดยผู้อมตะจริงๆนี่คือสิ่งที่ทุกคนในโลกรับรู้

ทุกคนคิดว่าเขาพิการไปแล้ว ตอนนี้เขาน่าจะกลายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งไม่มีโอกาสผงาดขึ้นมาในเก้าสวรรค์อีกแล้ว

อย่างไรก็ตามฮวงผู้นี้ยังคงสามารถทำให้พวกเขา‘ประหลาดใจได้เสมอ' เหมือนกับตอนที่เขาสร้างความมหัศจรรย์ในเมืองจักรพรรดิ์!

และครั้งนี้เขาก็สามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้อีก แต่ปาฏิหาริย์ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องที่ตระกูลหวังต้องยินดี อย่างน้อยที่สุดในเวลานี้พวกเขาก็แทบจะคุ้มคลั่งแล้ว

ฮู้!

เมื่อหวังสือได้ยินคำพูดของพี่ชาย ไม่เพียงแต่เขาไม่สงบลงเท่านั้น แต่เขากลับรู้สึกอับอายยิ่งกว่าเดิม

ระยะการบ่มเพาะของพวกเขานั้นใกล้เคียงกัน เป็นคนรุ่นเดียวกันและเขาก็รู้ดีว่าความแข็งแกร่งของตัวเองนั้นโดดเด่นมากที่สุดมาตลอด

แต่ในท้ายที่สุด มันก็ยังคงเป็นศัตรูของตระกูลหวังที่ประสบความสำเร็จในเต๋าหนึ่งก้าวต่อหน้าเขา!

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาถูกห้อมล้อมด้วยรัศมีศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่ชื่นชมจากผู้คนในโลกนี้

ในขณะเดียวกันฮวงถูกมองว่าเป็นคนพิการมาโดยตลอด ถูกเนรเทศไปยังดินแดนที่แห้งแล้งของอาณาจักรล่าง ไม่สามารถฝึกฝนเต๋าได้อีกต่อไป

แต่ในท้ายที่สุด ความเป็นจริงก็พุ่งเข้าใส่หน้าเขาแบบนั้น!

คนพิการคนนั้นพุ่งตรงไปที่สวรรค์ เหมือนปลาคุนที่กระโดดผ่านประตูสวรรค์ทั้งเก้า ในเวลาเพียงไม่กี่ทศวรรษ เขาได้บรรลุเต๋า ทำลายตำนานเกินประวัติศาสตร์ด้วยรัศมีสีทองเจิดจ้า สูงขึ้นไปด้านบน!

ในขณะเดียวกันหวังสือก็ช่างน่าหัวเราะ อัจฉริยภาพแห่งสวรรค์ ที่พิเศษและไม่มีใครเทียบได้ กลายเป็นหินรองเท้าของคนอื่น

เขาเต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร?

“อ้า อ้า อ้า…” กระต่ายหยกจันทราตะโกน กระโดดขึ้นไปในอากาศ ดึงหู 'สุนัขกระต่าย' อย่างตื่นเต้นนางวิ่งเข้าหาสือฮ่าว

เจ้าหมาน้อยโกรธจัดจนแยกเขี้ยวของมันออกมา หูของมันถูกดึงจนเกือบขาด และจากนั้นมันก็ถูกเด็กหญิงตัวเล็กๆขว้างลงไปที่พื้น

กระต่ายหยกจันทรารีบวิ่งออกไปและกรีดร้อง

“เจ้าคนเลว เจ้าไม่เป็นไร แต่กลับทำให้พวกเราทุกคนกังวล!”

“สือฮ่าว!” มดเขาสวรรค์ก็บินไปเช่นกัน

เส้นผมสีทองของเขาเต้นระรัว ตื่นเต้นอย่างไม่น่าเชื่อ เขารีบวิ่งไปทันที ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงก่ำด้วยความยินดี

หางตาของฉางกงเหยียนก็ชื้นเล็กน้อย ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่พี่น้องยังมีชีวิตอยู่

“ฮ่าฮ่า…” ทัวปาอู่หลงคำรามด้วยเสียงหัวเราะ รู้สึกปลอดโปร่งอย่างไม่น่าเชื่อ เขาไม่เคยคิดเลยจริงๆว่าจะยังคงมีวันนี้ สามารถพบกับฮวงที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้อีกครั้ง!

“อัยยะ ปาฏิหาริย์!” หงส์เพลิงที่เหลือของตระกูลเว่ยต่างก็กรีดร้อง

ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ในอดีตเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูด้วยกันในแดนรกร้างศิลาน้อยผู้รุ่งโรจน์และกล้าหาญนั้นจะรอดชีวิตกลับมาได้

“เป็นเขาได้ยังไง!” หลายคนตกตะลึงตะลึงงัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าจะได้เห็นฉากนี้!

ฮวงท้าทายสวรรค์หวนกลับมาเปลี่ยนจากร่างง่อยตามคำเล่าลือกลายเป็นผู้ที่ประสบผลสำเร็จในเต๋ามนุษย์ สามารถเหยียบย่ำสวรรค์ทั้งเก้าอีกครั้ง!

นี่ทำให้หลายคนสั่นสะท้าน ตระกูลจิน ตระกูลหวัง ตระกูลเฟิงและคนอื่นๆที่สนับสนุนพวกเขาต่างก็ขนลุกด้วยความหวาดกลัว

สวรรค์! หลายคนกรีดร้องจากภายใน เจ้าหนูคนนี้ร้ายกาจเกินไปแล้ว เขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ยิ่งกว่านั้นยังกลายเป็นผู้สูงสุด? นี่มันไม่สมเหตุผลเลย!

“ข้าเพิ่งรู้ว่าเขาไม่เคยใช้เส้นทางปกติ มันมักจะมีสิ่งที่ไม่คาดฝันอยู่เสมอ แน่นอนว่าเขาได้ปรากฏตัวอีกครั้งแล้ว!” คำพูดของเซียนสาวนิกายแยกฟ้ากล่าวแทนคำพูดในจิตใจของทุกคน