บทที่ 184 อดจะคิดถึงเจ้าไม่ได้
บทที่ 184 อดจะคิดถึงเจ้าไม่ได้ “ไม่สำคัญว่าจะเป็นฝันหรือเรื่องจริง ขอเพียงท่านรู้สึกมีความสุขก็พอแล้ว” เซียวเหวินไฉยิ้มบาง เขาแทบจำไม่ได้ว่าตนไม่ได้ดื่มด่ำกับคำว่า “สบายใจ” มานานเท่าไรแล้ว เซียวหลีเห็นท่าทางกระอักกระอ่วนของเขา บางทีเขาอาจยังฝังใจเรื่องของเซียวอิงอิง ถึงอย่างไรเขาก็เป็นพ่อของลูก ด้วย...
