ตอนที่ 45 ธงรบ
หลิงอี้กด‘+’ในช่องด้านซ้ายก่อน
หน้าจอกระเป๋าเป้ของเขาปรากฏขึ้นทันที
หลังจากเลือก[พายุคร่ำครวญ]ในกระเป๋าเป้แล้ว สกิลนี้ก็ปรากฏในช่องด้านซ้าย
จากนั้นเขาก็ทำเหมือนเดิมและวาง[ร่างมอนสเตอร์ไฟคลั่ง]ในช่องด้านขวา
และกดปุ่มผสมที่อยู่ด้านล่าง
[การผสมสกิลต้องใช้100เหรียญทอง ต้องการดำเนินการต่อหรือไม่?]
“ทำต่อ...เดี๋ยว...”
หลิงอี้นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้
ถ้าคนอื่นใช้6ดาวกับ7ดาวผสมกัน มีโอกาสสูงมากที่จะได้สกิล6ดาว
แต่เขามี[ย้อนกลับความน่าจะเป็น] การได้สกิล7ดาวจากการผสมคงไม่ใช่ปัญหา
แต่!
เขารับประกันไม่ได้ว่าสกิล7ดาวที่ได้มาจะดีหรือมีประโยชน์กับเขาหรือเปล่า?!
ต้องรู้ว่า[พายุคร่ำครวญ]กับ[ร่างมอนสเตอร์ไฟคลั่ง]เป็นสกิลเฉพาะของบอส
ซึ่งมันหายากมาก!
ถ้าสองสกิลนี้รวมกันแล้วได้สกิลธรรมดา เขาคงกระอักเลือด!
“เฮ้อ...อยากเอาสกิลที่ย่อยไปมาใช้จัง…”
หลิงอี้จับคางและขมวดคิ้ว เขาจ้องด้านหน้าแล้วไตร่ตรอง “จะเอายังไงดีนะ?”
สกิลบางอย่างหายากและมีค่ามาก
แม้จะไม่เกี่ยวข้องความแข็งแกร่งเลยก็ตาม
ในเมื่อใช้สกิล7ดาวธรรมดาผสมเอาก็ได้ แล้วทำไมเขาต้องใช้สกิลของบอสด้วย?
หลิงอี้แอบยินดีอยู่ในใจ
โชคดีที่เสินลู่เตือนขึ้นมาก่อน ไม่อย่างนั้นเขาคงทำอะไรโง่ๆแล้ว
เขาเคยคิดว่าฟังก์ชันเตือนความจำนั้นไม่จำเป็น แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่ามันเป็นฟังก์ชันที่ดีมาก
“ถ้าอย่างนั้นเก็บสองสกิลนี้ไม่ทีหลัง”
หลังพูดจบหลิงอี้ปิดหน้าจอผสมสกิล
เขาสกิลบอสสองอันนี้ยังไม่ดีพอสำหรับเขา ทำได้แค่เก็บสกิลเอาไว้ก่อนถ้าไม่ได้เอาไปรีไซเคิลหรือขายให้คนอื่น
บางทีมันอาจมีประโยชน์ในสักวันหนึ่ง
จากนั้นเขาเปิดกระเป๋าเป้และตั้งเป้าหมายไปที่ธงรบ
ไอเทมระดับEที่หลินชิงอวี่ขายให้เขานอนเงียบๆอยู่ในประเป๋า
ดวงตาของหลิงอี้เลื่อนลงมาดูมัน
[ธงรบ - ศักยภาพการกลายพันธุ์: สูง]
“ไหนดูสิว่ามีค่าความรู้สึกเท่าไหร่”
เขาเปิดอินเตอร์เฟซของ‘ระบบกลายพันธุ์ขั้นสุดยอด’และตรวจสอบค่าความรู้สึกที่มีอยู่
[คะแนนความรู้สึก:103,027,คะแนนกลายพันธุ์:1620]
หลังจากแปลตัวเลขแล้ว—
[ค่คะแนนความรู้สึก:103,027,คะแนนกลายพันธุ์:2650]
2650คะแนนกลายพันธุ์!
หลิงอี้มองตัวเลขด้วยความพอใจและเริ่มกลายพันธุ์
[คุณยืนยันว่าจะกลายพันธุ์ธงรบ(ไอเทมระดับE)หรือไม่ (ต้องใช้33คะแนนกลายพันธุ์)]
“ยืนยัน”
ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็พูดออกมาด้วยเสียงหัวเราะ “ใช้คะแนนกลายพันธุ์ได้ช้ากว่าที่รับมา มันมีแต่จะเพิ่มขึ้นด้วย”
อา~
ปัญหาของความสุข
ผ่านไปครู่หนึ่ง เมื่อธงรบเริ่มชัดเจนขึ้นเขาก็รีบเปิดดูอย่างรวดเร็ว
[ธงรบ(E)]: หลังจากยืนยันเจ้าของจะแสดงผล
1: เพิ่ม10แต้มคุณสมบัติให้พันธมิตรทั้งหมดในระยะหนึ่งกิโลเมตร
2: เจ้าของสามารถเรียกคืนได้ทุกเมื่อ
3: ไม่สามารถทำลายได้
ดูแวบแรกก็ดูธรรมดา
พอดูอีกที...
"อืม...”
หลิงอี้จ้องเอฟเฟกต์ทั้งสามนี้แล้วรู้สึกแปลกๆ
การใช้ธงนี้อย่างถูกต้องคือการปักไว้บนพื้น และผู้เล่นต้องสู้ในขอบเขตของธง
เอฟเฟกต์สามข้อนี้เป็นเหตุผลในการดำรงอยู่ของมัน
ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
แต่ว่า...
“ถ้ามองข้ามเอฟเฟกต์ข้อแรก นี่ก็เป็นไอเทมที่ไม่มีวันถูกทำลายและสามารถเรียกคืนได้ทุกเมื่อไม่ใช่เหรอ?”
หลิงอี้แตะคางและคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะใช้ธงนี้อาวุธ
แน่นอนเขาไม่ได้ใช้มันเป็นอาวุธจริงๆ แค่อยากดูว่าไอเทมที่‘ทำลายไม่ได้’นี้สามารถใช้เป็นอาวุธได้หรือเปล่า
เขาอยากรู้ว่ามันติดสกิลดาบธาตุได้ไหม
“ถ้าทำแบบนั้นได้จริง ไอเทมอื่นที่เอาไปกลายพันธุ์แล้วสามารถใช้เป็นอาวุธได้เหมือนกันหรือเปล่า?”
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอยากลอง หลิงอี้ลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตื่นเต้นและหยิบธงออกมาจากกระเป๋าเป้
ธงนี้ยาวประมาณ2.3เมตร ประกอบด้วยเสาธงหนาสีดำ ธงยาว96ซม.กว้าง64ซม.พื้นหลังดีสำและมีลายไฟบนนั้น
สรุปได้คำสั้นๆว่า เสาดำ ใบดำ ไฟสีแดง
“โอ้? ไม่เลวเลย”
หลิงอี้ลองโบกธงสองครั้งและพบว่าเมื่อโบกธง เปลวไฟสีเลือดบนธงจะ‘มีชีวิต’และเริ่มเผาไหม้บนธง
ราวกับลูกไฟที่โบยบินบนท้องฟ้ายามราตรี
ลึกลับและน่าหลงใหล
แม้ว่าตอนโบกไปมาธงจะปลิวไปตามลมจนเกิดเสียง’พึบพึบ’ แต่หลิงอี้ที่โบกธงไม่รู้สึกแรงต้านลมแม้แต่น้อย
มันไม่ต่างอะไรจากการถือไม้เท้า
“ถ้างั้นลองติดดาบธาตุดู ถ้าได้ผล...”
หลิงอี้ไม่พูดต่อแต่มองธงด้วยสายตาคาดหวัง
“ดาบธาตุ!”
เขาพูดด้วยเสียงต่ำและจินตนาการเลียนแบบธงตรงหน้าในอัตรา1:1 จนกระทั่งแสงเริ่มรวมตัวกันเป็นธง
จากนั้น เขาก็จับธงแสงวางไว้ในธงรบ
ภายใต้การจ้องมองของเขา ธงและเสาสีดำเริ่มส่องแสงอย่างเห็นได้ชัด หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีธงก็ส่องแสงเจิดจ้าออกมา
นอกจากลายไฟที่อยู่บนธง ส่วนอื่นของธงก็แทบดูไม่เหมือนเดิมเลย
เมื่อหลิงอี้ยื่นมือออกไปจับ
ไฟลุกโชนอันน่าสะพรึงได้ปะทุจากตำแหน่งที่เขาถือเสาธงด้วยมือทั้งสองข้าง ในชั่วพริบตาเปลวไฟสีแดงส้มก็เริ่มเผาไหม้ธงทั้งอัน
ในเวลาเดียวกันธงที่แผดเผาด้วยไฟสีแดงส้มได้ฉายแสงระยิบระยับไปรอบๆ
“อ๊ะ มันติดสกิลดาบธาตุได้จริงด้วย...ได้จริงด้วย”
หลิงอี้ถือมันโบกไปมาสองสามครั้งและพบว่าเอฟเฟกต์พิเศษของดาบธาตุยังมีอยู่
เมื่อโบกธง มันจะส่องแสงระยิบระยับลอยไปบนอากาศและค่อยๆหายไปโดยเห็นได้ยากมาก
“สิ่งที่คิดไว้เบื้องต้นสำเร็จแล้ว แทบจะใช้เป็นอาวุธไม่ได้เลย คงได้แต่เอาออกมาเล่นทีหลัง”
หลังจากตรวจสอบแล้วว่าไอเทมสามารถติดดาบธาตุได้
หลิงอี้ก็เก็บธงกลับไป
“ต่อไปก็...”
เขาเดินไปนั่งที่โต๊ะและเปิดฟอรัมเสินลู่เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับสกิลตรวจสอบ...
...
เช้าตรู่
ช่วงเวลาตีห้า ดวงอาทิตย์ที่ขึ้นจากทิศตะวันออกได้ส่องแสงบนแผ่นดินเสินเซี่ยแล้ว
คนตื่นเช้าก็เริ่มกิจกรรมของวันนี้
บางคนออกไปวิ่งตอนเช้าบนภูเขาที่เต็มไปด้วยสัตว์ป่า บางคนกลั้นหายใจใต้ทะเลสาบที่เต็มไปด้วยจระเข้ บางคนออกกำลังกายในสวนสาธารณะชุมชน