บทที่ 311 ลูกพี่ไม่เชื่อใจข้า
บทที่ 311 ลูกพี่ไม่เชื่อใจข้า “อะไรกัน สิ่งนี้ไม่เพียงพอรึ” เจียงหยวนถามออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง “พะพอ เกินพอขอรับ” เมื่อจางอุนได้ยินแบบนี้แล้วเขารีบคุกเข่าลงกับพื้นและพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพศรัทธาประดุจว่าต่อให้เจียงหยวนส่งเขาไปขึ้นภูเขากระบี่ลงไปว่ายในทะเลลาวาก็พร้อมที่จะทำ “ถ้าอย่างนั้นก็อย่าทำให้ข้...