ตอนที่ 29 จระเข้ลงจอด
ความรู้ใหม่!
งั้นนน ถ้าผมดูดซับคอร์ของมอนสเตอร์ตัวอื่น ผมก็จะเพิ่ม MP ของตัวเองได้ใช่ไหม?
เยี่ยมยอด!
นั่นหมายความว่าผมสามารถฝึกสกิลผันแปรมานาเพิ่มได้ แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ผมได้รับความรู้ใหม่มาเก็บใส่สมอง
ถ้าอยากเพิ่มขีดจำกัด MP ผมจะต้องดูดซับคอร์เพิ่ม
เหมือนจะต้องเสี่ยงกันอีกแล้วแฮะ เพราะมอนสเตอร์ที่มีคอร์นี้จะต้องวิวัฒนาการมาแล้วอย่างน้อย 1-2 ครั้งหรือมากกว่า
ว่ากันตามตรงก็คือพวกมันแข็งแกร่งมาก และไม่ใช่ตัวที่ผมอยากยุ่งด้วยเท่าไหร่
ครั้งนี้นับว่าโชคดีสุดๆ
ผมไม่คิดหรอกนะว่าในอนาคตจะได้มอนสเตอร์คอร์มาง่ายๆ แบบนี้
หมดเวลาคิดแล้ว! ต้องรีบตามโคตรไอ้เข้ให้ทัน!
นี่ต่อให้มันเดินช้าๆ ผมก็คงต้องวิ่งอยู่ดี
อา~ แล้วผมก็มาอยู่ใต้ร่มเงา(หาง)อันแสนปลอดภัยของมันอีกครั้ง
ไม่นานเราก็มาถึงจุดหมายของเจ้านี่
พื้นที่่่ป่าด้านหน้านั้นโดนแหวกออกจนเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน
ที่นี่คือทะเลสาบ
ปริมาณน้ำมหาศาลถูกบรรจุอยู่ในแอ่งขนาดใหญ่ และแน่นอน มันเต็มไปด้วยแสงสีฟ้า
หลังจากเดินทางมาเป็นเวลา 1 ชั่วโมง เราน่าจะอยู่ใกล้จุดศูนย์กลางของโพรงป่านี้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่บางอย่างทำให้ผมรู้สึกว่ามันอยู่ห่างไกลออกไปอีกเยอะ
ทะเลสาบนี้กว้างประมาณ 100 เมตร รอบๆ ยังมีแม่น้ำลำธารขนาดเล็กแตกแขนงออกไปอีก
ผมคิดว่าด้านล่างน่าจะมีน้ำบาดาลอยู่นะ เพราะกระแสน้ำเป็นแบบไหลขึ้นจากด้านล่างของชั้นหิน จากนั้นก็ไหลต่อไปยังแม่น้ำสายต่างๆ
สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจมากก็คือเส้นแสงสองเส้นที่กำลังหมุนวนไปมาอยู่ใต้ทะเลสาบ
จะว่าไปก็เหมือนเส้นที่เกลียวคู่กันเลยนะ แบบ DNA ไง
ดูเหมือนเส้นทั้งสองจะเชื่อมต่อกับแหล่งน้ำด้านล่าง มันก็เลยหมุนไป-
มานา!
ผมว่าผมเคยเห็นอะไรแบบนี้มาแล้วนะ จากที่โพรงแรกไง! แต่ว่ามันดูเจือจางกว่านี้มาก
ชัดเจนแล้วว่าน้ำในทะเลสาบนี้ถูกอัดแน่นไปด้วยมานา สรรพคุณก็น่าจะคล้ายๆ กันหรือรุนแรงกว่า
หากมองไปรอบๆ ก็จะเห็นว่ามีมอนสเตอร์หลากชนิดกำลังดื่มน้ำกันอย่างเอร็ดอร่อย... อร่อยก็บ้าแล้ว
บางทีหลายตัวอาจจะมีคอร์อยู่แล้ว แต่พวกมันแค่ดื่มเพื่อเติม MP ที่ขาดไปเท่านั้น
สายตาโง่ๆ ของผมพอจะมองเห็นมอนสเตอร์ทั้งหลากหลายแบบและขนาด บางตัวก็เคยเห็นมาแล้ว บ้างก็เพิ่งจะเห็นเป็นครั้งแรก
มีกลุ่มก้อนตะขาบให้เห็นเหมือนเคย ข้างในเหมือนจะมีตะขาบสีแปลกๆ ด้วยนะ แต่มองยากหน่อยเพราะไอ้ตัวธรรมดามันกลบซะมิดเลย
หรือผมอาจจะตาฝาดไปเองก็ได้...
ลูกหมาป่ามังกรที่วิวัฒนาการแล้วก็อยู่ที่นี่เช่นกัน มันดูตัวใหญ่และน่าเกรงขามกว่าเดิมมาก ส่วนที่เพิ่มขึ้นมาก็คือขนแผงคอซึ่งคล้ายกับของสิงโตตัวผู้
สาบานได้เลยนะว่าตาของมันเหมือนจะ ‘ติดไฟ’ อยู่ คล้ายกับว่ามีความร้อนแผ่ออกมามากจนอากาศข้างหน้าถูกบิดเบือน
เห้อ~ ช่วงนี้ตาฝาดบ่อยเหลือเกินนะเรา
ยังมีตัวแปลกๆ ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนด้วยนะ ทั้งตัวที่เหมือนกอลิล่าแต่แขนล่ำกว่า แถมมีหน้าเหมือนค้างคาว ตรงส่วนขาก็มีลูกลิงตัวเล็กๆ วิ่งเล่นอยู่เต็มไปหมด
มีมอนสเตอร์ที่เหมือนกับการ์กอยล์ยักษ์รวมอยู่ด้วย นี่แหละคือไอ้พวกอสูรเวหาที่ผมเห็นตอนมาใหม่ๆ
ถัดจากนั้นไปก็เป็นกิ้งก่าหนามที่วิวัฒนาการแล้ว ตัวของมันดูไม่ใหญ่กว่าแต่ก่อนเท่าไหร่ แต่ร่างกายของมันอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ส่วนหนามที่หลังก็ดูน่ากลัวสุดๆ
ตัวต่อมาน่าจะเป็นวัวกระทิงหุ้มเกราะล่ะมั้ง ขาของมันค่อนข้างสั้น ทว่าส่วนหัวและตัวนั้นประดับไปด้วยเกราะป้องกันหนาทึบ
ยิ่งพยายามมองมากเท่าไหร่ ความหลากหลายของพวกมันก็ทำให้ผมรู้สึกตาลายมากขึ้น
ข้างล่างนี่มีมอนสเตอร์อยู่กี่สายพันธุ์กันนะ?
ถ้าต้องมาไล่จำทุกตัวก็ตายพอดี!
น่าเสียดายที่ผมคงสู้กับพวกมันแทบไม่ได้เลย สงสัยต้องพึ่งดวงอีกแล้วสิ
พอเห็นโคตรไอ้เข้เดินมาที่ขอบทะเลสาบ มอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ๆ ก็แหวกทางให้มันเป็นการใหญ่
พี่ยักษ์ของเราลงไปนอนตรงส่วนที่เป็นโคลน นี่คือจุดที่มันสามารถเหยียดแข้งขาและแช่น้ำไปด้วยได้อย่างสบายอารมณ์
เป็นเจ้าที่มันดีอย่างนี้นี่เอง!
จากมอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆ ไม่มีตัวไหนเลยที่สามารถเทียบเคียงมันได้
การ์ราโลชนี่เจ๋งดีนะ มีลูกมีหลานออกมาก็เจ๋งไปหมด!
ตรงนี้น่าจะมี ‘สนธิสัญญาสงบศึก’ เหมือนกับโพรงแรก งั้นขอไปชิมน้ำหน่อยละกัน
แซ่บบบบบบบ!
โอ้ว!
แผละๆ!
ยังแสบถึงทรวงไม่เปลี่ยน ที่ต่างจากเดิมก็คือพลังในน้ำถูกดูดมาไว้ในคอร์ของผมแทน ยังดีที่ไม่ต้องรู้สึกแสบยันลำไส้เหมือนแต่ก่อนแล้ว
พอดูค่าสถานะก็พบว่าได้ MP กลับมา 2 แต้ม
ได้การละ!
ผมลงไปจิบน้ำอีกครั้งเพื่อเติม MP จนเต็ม จากนั้นก็นั่งรอให้ความปวดแสบปวดร้อนหายไป
---------------
สนับสนุนผลงานอย่างถูกต้องได้ที่ MyNovel และ Thai-Novel
---------------
เพราะสามารถเติม MP ที่นี่ได้เรื่อยๆ มันจึงเป็นสถานที่เหมาะสมสำหรับการฝึกสกิลผันแปรมานา
ผมสามารถฝึกสกิลสลับกับกินน้ำไปเรื่อยๆ ได้
ทำแบบนี้จนกว่าจะหิวแล้วค่อยออกไปล่าเหยื่ออีกครั้ง!
ผมเริ่มหาที่สร้างรังนอนแห่งใหม่ โครงสร้างที่คิดไว้ก็ง่ายๆ เหมือนเดิม จากนั้นจึงเริ่มลงมือขุดทันที
ตำแหน่งที่ผมเลือกนั้นอยู่ใกล้กับพื้นที่ส่วนตัวของโคตรไอ้เข้ มั่นใจได้เลยว่าไม่มีนักล่าตัวไหนกล้าเข้ามาใกล้จุดนี้แน่นอน
พอได้ที่ดีแล้วผมก็เริ่มฝึกสกิลต่อทันที นำ MP ออกมาจากคอร์แล้วก็ *ฟู่วววว*
แหม่ ถ้าถือบ้องอยู่ด้วยนี่คือชัดเจนเลย
เห้ออ!
ทำกี่ครั้งก็ยากอยู่ดีนะ ผมต้องใช้สมาธิแบบสุดๆ พอทำต่อไปอีก 3 ครั้ง แกนดาล์ฟก็เริ่มรู้สึกเห็นใจ
[ผันแปรมานา เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 2]
เย่!!!!
คำนี้แหละที่รอคอย!
ผมเริ่มฝึกต่ออีกครั้ง โดยร่วมแล้วมันก็ง่ายขึ้นนิดนึง แต่แค่นิดเดียวจริงๆ...
คิดว่าแค่เลเวลเดียวคงจะไม่ค่อยเห็นผลเท่าไหร่
อย่างน้อยๆ รอบนี้ก็ทำได้ครบทั้ง 6 ครั้งโดยที่สมาธิไม่แตกก่อน
พอ MP หมดแล้วผมก็ลากตัวเองออกไปข้างนอกเพื่อดื่มน้ำต่อ
สิ่งที่ผมรู้สึกผิดหวังมากในตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องที่เดินมากับพี่เข้เกือบทั้งวันแล้ว แต่กลับไม่พบร่องรอยฟีโรโมนเลยสักจุด
ไม่มีเลยแม้แต่จุดเดียว
ผมได้แต่คิดเรื่องนี้ซ้ำไปมาขณะดื่มน้ำ
...
เดี๋ยวก่อนนะ!
ถ้ามอนสเตอร์จากแทบทุกพื้นที่มาดื่มน้ำที่นี่ งั้นสมาชิกจากโคโลนี่ของผมก็น่าจะทำแบบเดียวกันสิ!
ไม่มีทางเลยที่มดลาดตระเวนจะเดินผ่านแหล่งน้ำที่อุดมไปด้วยมานาไปเฉยๆ
อย่างน้อยๆ มันก็ต้องทิ้งฟีโรโมนไว้ให้มดตัวอื่นบ้างแหละ!
มาถูกทางแล้ว!
พอ MP กลับมาเต็มอีกครั้ง ผมก็รีบวิ่งไปรอบๆ ทะเลสาบ พยายามเอาเสาอากาศ (ข้างที่ขาดงอกกลับมาประมาณ 50% แล้ว) แตะนู่นนี่ไปเรื่อยเพื่อหากลิ่นอันคุ้นเคย
มอนสเตอร์ตัวอื่นๆ มองมาด้วยความสงสัย แต่ผมไม่มีเวลามาสนใจพวกมันหรอ- อ้ะ! เดินสะดุดหางของหมาป่ามังกร!
ดีนะที่มันแค่ชะงักนิดๆ ก่อนจะทำท่าลังเลและลงไปดื่มน้ำต่อ
ฟู่วว~ รอดตัวไป
พอผมเดินมาได้ครึ่งสระ เสาอากาศก็สั่นเป็นการใหญ่เพราะเจออะไรเข้าแล้ว
อยู่นี่เอง!
---------------
ติดตามแฟนเพจนักแปล: EP:IC Translation
