ตอนที่ 23 บุกรุก
ผมสวาปามอย่างไวและพยายามเก็บเกี่ยวไบโอแมสให้ได้มากที่สุด
[กลืนกินไบโอแมสแหล่งใหม่: ลูปัสดราโคคับ, ได้รับ 1 ไบโอแมส]
[ปลดล็อคข้อมูลพื้นฐานของลูปัสดราโคคับ]
[ลูปัสดราโคคับ: ลูกหมาป่ามังกร หมาป่ามังกรที่มีอายุยังน้อย มีคุณสมบัติต้านทานไฟสูงมาก
รอบนี้ข้อมูลใช้ได้ สรุปคือพวกมันยังเป็นเด็กๆ อยู่เลยสินะ? เด็กยังไงวะ? โคตรโหด
รีบกินต่อดีกว่า!
เสียงนั่นใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว สายตาของผมยังไม่เห็นอะไรนะ แต่รู้สึกได้เลยว่าบางอย่างที่คุณก็รู้ว่าใครกำลังจะมาถึง
ถ้ามีเวลาอีกสักชั่วโมง ไม่สิ แค่ 10 นาทีก็พอแล้ว! ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว ยัดอย่างเดียว!
[ได้รับ 1 ไบโอแมส]
ต้อง
กิน
ไปเรื่อยๆ
[ได้รับ 1 ไบโอแมส]
ซวยแล้ว เริ่มอิ่มละเนี่ย ตอนนี้ผมส่งลูกหมาป่ามังกรลงกระเพาะไปแล้ว 1 ตัวเต็มๆ
ท้องจะแตก!
เดี๋ยวก่อนนะ! เพิ่งนึกอะไรน่าขยะแขยงดีๆ ออก... เป็นสิ่งที่ผมได้เรียนรู้มาจากการเลี้ยงโคโลนี่มดที่บ้าน
มดมีกระเพาะสองอัน... มดลาดตระเวนกับมดงานจะไม่ได้แบกเหยื่อกลับรังเสมอไป บางครั้งพวกมันก็กลืนเหยื่อลงไปใน ‘กระเพาะพิเศษ’ จากนั้นจึงเดินกลับรังและขย้อนอาหารออกมาให้มดตัวอื่นกินต่อ
ถ้าจำไม่ผิด สายพันธุ์มดน้ำผึ้งนั้นทำยิ่งกว่านี้อีก
พวกมดงานบางตัวจะเปลี่ยนตัวเองเป็น ‘แหล่งบรรจุอาหาร’
ส่วนท้องของมันจะขยายใหญ่ออกจนมีขนาดประมาณเท่าเล็บหัวนิ้วก้อยเลยทีเดียว
ถ้ากระเพาะปกติของผมเต็มแล้ว...
งั้นเอามาเก็บไว้ใน ‘กระเพาะเพื่อนฝูง’ ก่อนละกัน!
ยัดต่อได้!
ผมไปจัดการพวกตะขาบต่อและสวาปามทุกอย่างให้เร็วที่สุด
เสียงยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผมต้องทำงานแข่งกับเวลา
ตอนนี้มีเสียงอื่นมาเพิ่มด้วยสิ ทั้งเสียงดาบและเสียงตูมตามจากเวทมนตร์ อ้อ เสียงกรีดร้องของมอนสเตอร์ด้วย
แค่ไบโอแมสอีกแต้มเดียวแล้วผมก็จะเผ่นแน่บทันที
เร็วเข้าเซ่!
เร็วเข้า!
[ได้รับ 1 ไบโอแมส]
สักที! แต้งกิ้วแกนดาล์ฟ!
โกโกโกโกโกโก~ ผมต้องถอยกลับรังนอน ต่อด้วยการเผ่นลงรูลึกแบบด่วนๆ
แต่พอจะเร่งฝีเท้าเท่านั้นแหละ เอื้อออออก ตูดหนักเกิน ไบโอแมสแม่งเยอะจนท้องลากไปกับพื้น
ม่ายยยยย ไม่เอาแบบนี้!
ผมใส่แรงที่ขาแบบเต็มที่ ทั้งยันและดึงตัวเองไปที่ผนังและเริ่มปีนขึ้น
ตัวหนักชิบ!
ปีนๆๆๆ ปีนขึ้นสิวะไอ้มดอ้วนนน!
ไม่นานผมก็ทำสำเร็จและเคลื่อนที่กลับรังนอน เสียงของมอนสเตอร์ด้านล่างดังสนั่นไปหมด พวกมันกำลังประชันกับทหารมนุษย์อย่างกล้าหาญ... แต่ก็แพ้ยับเยิน
รังอยู่ข้างหน้านั่นแล้ว อีก 10 เมตร!
ข้างล่างนั่นมัน!? ตรงนี้ก็มีทหารอยู่ด้วย!
อำพรางตัวขั้นสูง! อย่าแป้กตอนนี้นะโว้ยยย!
ฮึดๆ หน่อยแอนโธนี่ บินปายยยย!
ทหารเคลื่อนที่ออกมาจากอุโมงค์มากขึ้นเรื่อยๆ
พวกมันจัดกลุ่มกันอย่างเป็นระเบียบและสังหารมอนสเตอร์ทุกตัวที่พบ
มีบางกลุ่มเคลื่อนไปยังส่วนผนังและคอยยิงธนูกับเวทมนตร์อย่างต่อเนื่อง
จากนั้นเหล่าทหารราบก็จะวิ่งไปเก็บพวกที่ยังไม่ตายอีกต่อ
ฆ่าล้างผลาญกันเห็นๆ!
ในที่สุดผมก็มาถึงอุโมงค์และรีบไต่ไปที่รูทันที
ผมพุ่งทะยานเข้าไปในนั้นจนกระทั้งรู้ตัว... ว่าเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียว!
ส่วนท้องมันใหญ่เกิน เข้ารูไม่ได้!?
แม่งเอ้ย! นี่เราจะมาตายเพราะความโลภเหรอเนี่ย!? ใครก็ได้ไปเอาแหวนแลนเทิร์นส้มมาให้ใส่หน่อยซิ!
ยันตัวเข้าปายยย
ผมใช้ขาทั้ง 4 ข้างที่เข้ามาแล้วยันปากหลุมสุดชีวิต
เสียง ‘ป๊อบ’ เบาๆ ดังขึ้นเพื่อเป็นการบอกว่าทำสำเร็จ แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมพุ่งลงมาและเอาหน้าถากไปกับพื้น
โอเคตอนนี้คงปลอดภัยชั่วคราว ต้องรีบใช้ไบโอแมสแล้วก็หนีลงข้างล่างทันทีเลย
[ต้องการซื้อ ตา +1 และขา +1? จำเป็นต้องใช้ 4 ไบโอแมส]
ลุยยยย!
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งก็ไม่ชินสักทีแฮะ โดยเฉพาะต่อมกรดนี่สุดจริงขอบอก แต่ผมไม่มีเวลามานั่งเล่นอยู่ตรงนี้แล้ว พวกทหารอาจทำลายม่านดินเมื่อไหร่ก็ได้
ผมตะเกียกตะกายมาที่หลุมดำมืดและเริ่มไต่ลงไปข้างล่างทันที
รอบนี้น้ำหนักตัวเปลี่ยน จุดศูนย์ถ่วงก็เปลี่ยนไปด้วย หากเดินไม่ระวังก็คงแค่ตกตายสถานเดียว!
หวังว่าขา +1 จะรับน้ำหนักตัวไหวและทำให้มันปลอดภัยขึ้นนะ
พอลงมาได้ประมาณครึ่งทางก็ได้ยินเสียงตูมตามสะท้อนลงมาจากด้านบน ตามมาด้วยเศษดินที่ตกลงมา
เห็นแบบนี้ก็คิดได้อย่างเดียว
พวกมันระเบิดม่านดินเข้ามาแล้ว! อีกเดี๋ยวคงเดินผ่านรังนอนแล้วก็มาที่ปากหลุมนี่!
ผมพยามเร่งฝีเท้าขึ้นอีก เล็บเริ่มเกาะผนังไว้ไม่ค่อยจะอยู่ แต่ถึงคราวเสี่ยงมันก็ต้องเสี่ยงอ่ะนะ
ในที่สุดผมก็ลงมาถึงด้านล่างอย่างปลอดภัย แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกปลอดภัยเลยวะ?
เป็นไปได้ว่าพวกทหารอาจปีนลงมาและสำรวจที่นี่ด้วย นั่นหมายความว่าจะมัวนั่งพักตรงนี้ไม่ได้
ผมมุ่งหน้าต่อไปยังอุโมงค์แคบๆ ที่มีเส้นทางคดเคี้ยว
แต่ก่อนจะออกไปที่ป่านั้นยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำก่อน หวังว่ามันจะไม่กินเวลานานเกินไปนะ
[ต้องการใช้เมนูวิวัฒนาการหรือไม่?]
ต้องการด่วนๆ!
[ขอแสดงความยินดีด้วยที่มาถึงเลเวลสูงสุดของสปีชีส์ปัจจุบัน
ผลจากการวิวัฒนาการ มอนสเตอร์จะเปลี่ยนรูปร่างและได้รับค่าสถานะมากมาย
คำเตือน: การวิวัฒนาการจะทำให้ได้รับค่าประสบการณ์และไบโอแมสยากขึ้น โดยเฉพาะจากมอนสเตอร์ที่มีระดับวิวัฒนาการต่ำกว่า
ตัวเลือกวิวัฒนาการ:
• มดงานโตเต็มวัย (ฟอร์มิก้า)
• บีบอัดมอนสเตอร์คอร์]
โอ้โห! ตัวเลือกสองอย่างงั้นเหรอ?
...
นี่ไม่ใช่เวลามาอมพะนำนะแกนดาล์ฟ ขอรายละเอียดหน่อย!
[มดงานโตเต็มวัย - พัฒนามาจากตัวอ่อนมดงาน ค่าสถานะจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ปลดล็อคสกิลใหม่
บีบอัดมอนสเตอร์คอร์ – บีบอัดมานาที่ได้รับเข้าไปในมอนสเตอร์คอร์
คอร์ ทำให้มอนสเตอร์สามารถกักเก็บและใช้ MP ได้ สามารถนำไปใช้เพิ่มพลังวิวัฒนาการในครั้งถัดไปได้ ปริมาณมานาที่มี: 100% ครบแล้ว]
โอเคคคคค
คร่าวๆ คือ ถ้าอยากเพิ่มค่าสถานะตอนนี้เลย ผมก็ต้องเลื่อนขั้นเป็นมดงานโตเต็มวัยในสายพันธุ์ฟอร์มิก้า
มาดูอีกอันกันบ้าง
ตัวเลือกที่สองนี่ดูลึกลับอยู่นะ งั้นในโลกนี้ก็มีมอนสเตอร์คอร์อยู่จริงน่ะสิ! แถมมันยังทำให้ผมกักเก็บ MP ได้ด้วย!
ถ้าเก็บ MP ได้ งั้นต่อไปผมก็จะใช้เวทมนต์ได้สิ! ตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจ!
เอ่อ เมื่อกี้แกนดาลฟ์บอกว่าได้มานาครบ 100% นี่คือไม่ต้องไปหามาเพิ่มแล้วใช่ไหม?
แล้วผมไปได้มาตอนไหนวะ? อาจจะเดินไปแล้วมันเข้าตัวเอง หรือจะเป็นไอ้น้ำในสระนั่น? ที่แสบร้อนแทบตายนั่นคือร่างกายรับมานาเข้าไปหรอกเหรอ?
ถ้าอยากเพิ่มเปอร์เซ็นต์เอาชีวิตรอด แน่นอนว่ามดงานโตเต็มวัยจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า แต่การบีบอัดคอร์จะเป็นกุญแจเบิกทางสู่การใช้เวทมนตร์ อันนี้ก็น่าสนอยู่นะ!
มันอาจไม่ช่วยเพิ่มเปอร์เซ็นต์เอาชีวิตรอด แต่ผลลัพธ์ในระยะยาวน่าจะออกมาดีกว่า!
แบบนี้คงเหมือนกับพวกที่เก่งตอนท้ายเกมไงล่ะ!
[ในการวิวัฒนาการครั้งนี้ ต้องการเลือกบีบอัดมอนสเตอร์คอร์ใช่หรือไม่?]
.... ใช่!
แล้วทุกอย่างก็ดับวูบลง...
---------------
ติดตามแฟนเพจนักแปล: EP:IC Translation
