บทที่ 36: วิชาหลอมกาย
เย่เซิงส่ายหัว “ใครจะไปอยากให้คนอย่างเจ้ามาให้การยอมรับไอ้เรื่องโง่ ๆ แบบนั้นกันว้า~” ไอ้กล้ามโตถึงกับขมวดคิ้ว เปลือกตามันกระตุกยิก ๆ เหมือนจะของขึ้น มันอดรนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว “ไอ้ลูกคณิกานี่! งั้นเจ้าก็เอาหมัดนี่ไปกินก่อนเลยไป๊!” ตู้ม! ไอ้หลี่อิ้งมันปล่อยหมัดที่ดูทรงพลังอย่างล้นเหลือเกินจะเชื่อได...