ตอนที่ 177

ตอนที่ 177

หลังจากที่ซื้อทุกอย่างมาจนครบ เวลาก็ล่วงมาถึงห้าโมงเย็นแล้ว

มีคำเตือนจากชายชุดดำว่านายท่านกำลังรออยู่ที่บ้าน มิฉะนั้นตอนนี้หลี่เหวินซวนอาจจะยังคงช้อปปิ้งต่อไป

เธอเดินช้อปปิ้งไปหลายชั่วโมงแต่ยังไม่ได้อะไรสักอย่าง

อันที่จริงแล้วไม่ว่าของขวัญจะเป็นอะไร เขาไม่ได้สนใจ ตราบใดที่เขาพอใจและราคาถูก เขาจึงซื้อมันมา

หลิวหมิงอวี่น่าจะทำการคำนวณ หลังจากซื้อทั้งหมดแล้ว เขาใช้เงินไปมากกว่า 800,000 ดอลลาร์สหรัฐ นี่เป็นการซื่ออย่างบ้าคลั่ง เขาควรจะควบคุมงบประมาณที่ 500,000 ดอลลาร์สหรัฐ

หลิวหมิงอวี่มองดูถุงที่อยู่ในมือของทุกคนและพูดว่า “กลับโรงแรมกันเถอะ ฉันจะเชิญคุณไปทานอาหารเย็นคืนนี้”

เขาได้นำของขวัญบางส่วนเก็บไว้ในพื้นที่จัดเก็บตอนที่ไม่มีใครเห็นพวกเขา มิฉะนั้นอาจจะจะมีมากกว่านี้

หลังจากเดินเล่นไปรอบ ๆ ในตอนบ่ายหลี่เหวินซวนที่ยังมีชีวิตอยู่และสบายดีดูเหมือนมะเขือยาวที่ดื้อรั้นในเวลานี้ เธอกระสับกระส่ายและอ่อนแอและตอบว่า “ฉันจะพาคุณกลับไปที่โรงแรมก่อน ฉันต้องกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็นกับครอบครัว”

เมื่อเห็นความกระสับกระส่ายของ หลี่เหวินซวนหลิวหมิงอวี่ก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ฉันนั่งแท็กซี่กลับได้ เธอดูเหมือนจะไม่โอเค”

“ไม่เป็นไร ขับรถไปเถอะ ไม่เป็นไร ไปเถอะ ฉันจะพากลับโรงแรม” หลี่เหวินซวนโบกมือและเดินไปทางที่จอดรถก่อนพร้อมกับกระเป๋าของเธอ

เมื่อมาถึงที่จอดรถ เขาเก็บของขวัญทั้งหมดไว้ในรถ มีของขวัญมากเกินไป เฟอร์รารีของหลี่เหวินซวนมีพื้นที่จำกัด ในท้ายที่สุด เขามอบของขวัญทั้งหมดให้กับบูอิคที่ชายชุดดำขับมา

“มาดื่มเพื่อความสดชื่นกันเถอะ”

หลิวหมิงอวี่แลกเปลี่ยนขวดยาพลังงานจากห้างสรรพสินค้าและส่งให้หลี่เหวินซวนเมื่อเห็นว่าอาการของหลี่เหวินซวนไม่ค่อยดีนัก คงจะดีกว่าที่จะปลอดภัยไว้ก่อน

หลี่เหวินซวนไม่ได้ปฏิเสธ แต่ยอมรับด้วยรอยยิ้ม “คุณไปซื้อเครื่องดื่มมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เธอสงสัยว่าทำไมขวดเครื่องดื่มนี้จึงดูแปลกๆ จะมีใครใช้หลอดทดลองใส่เครื่องดื่มขาย? และปริมาณเท่านี้ก็ดูเหมือนจะน้อยเกิน

แต่เธอกระหายน้ำจริงๆ จึงคลายเกลียวฝาขวดแล้วยกดื่มทันที

หลังจากดื่มสุรา ร่างกายของหลี่เหวินซวนก็ดูเหมือนจะเปี่ยวไปด้วยพลังงานที่หาที่เปรียบมิได้ในทันที เธอเบิกตากว้างและถาม “พี่อวี่ คุณซื้อเครื่องดื่มนี้มาจากไหน น่าทึ่งมาก ฉันรู้สึกมีพลังขึ้นไปทันที”

ยาพลังงานที่สามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งทางกายภาพและฟื้นฟูร่างกายเล็ก ๆ ของเธอได้ทันทีโดยไม่มีปัญหา

หลิวหมิงอวี่พูดอย่างไม่เป็นทางการ “ฉันไม่รู้ ฉันเพิ่งซื้อมันมาจากข้างถนน ทำไม? มันอร่อยเหรอ?”

หลี่เหวินซวนพยักหน้าอย่างจริงจังและกล่าวว่า “จริงๆแล้ว ฉันอยากรู้ว่าเครื่องดื่มนี้เป็นของแบรนด์ไหน”

เธอหยิบขวดขึ้นมาและต้องการดูว่าบริษัทใดผลิตน้ำขวดนี้ แต่ขวดในมือของเธอสะอาดสะอ้าน ไม่มีฉลากใดกำกับเลย

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าแต่คิดในใจ “น่าเสียดายที่เธอจะไม่สามารถดื่มเครื่องดื่มดังกล่าวได้อีกต่อไป”

หลี่เหวินซวนที่ฟื้นพลังงานเต็มที่ เป็นผู้นำเฟอร์รารีสีแดงที่ทะยานออกไปอย่างรวดเร็วเหมือนเสือชีตาห์ตัวเล็ก ๆ ที่ไล่ล่าเหยื่อ

เมื่อกลับมาที่โรงแรม ด้วยความช่วยเหลือของหลี่เหวินซวนและผู้คุ้มกันสองคนในชุดดำ ของขวัญทั้งหมดถูกส่งไปที่ห้องของหลิวหมิงอวี่

ประตูห้องถูกเปิดออก และหลิวหมิงอวี่ยิ้มและถามว่า “เธอจะไม่กินข้าวด้วยกันจริง ๆ เหรอ ฉันต้องแสดงความขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือวันนี้ จะไม่ให้โอกาสฉันเหรอ?”

หลี่เหวินซวนปฏิเสธ “ไม่ ฉันต้องกลับไปที่บ้านก่อน ถ้าฉันไม่กลับไป ฉันจะถูกดุ”

หลิวหมิงอวี่ไม่ได้บังคับเธอเช่นกัน เขาหยิบขวดยาพลังงานสองขวดจากด้านหลังแล้วพูดว่า

“ในเมื่อเธอกำลังจะกลับไปแล้ว ฉันไม่มีของของขวัญเธอเลย เครื่องดื่มสองขวดนี้ ถือซะว่าเป็นของขวัญที่ฉันจะมอบให้”

ยาพลังงานไม่ได้ถูกบรรจุด้วยสิ่งอื่นใด มันเป็นเพียงหลอดทดลองขนาดเล็กสองหลอดที่มีสีเขียวเป็นมันเงา เหมือนกับมรกตบริสุทธิ์

หลี่เหวินซวนรับยาเพิ่มพลังงานและพูดติดตลกว่า “พี่อวี่ตั้งใจซื้อเครื่องดื่มสองขวดจากข้างถนนให้ฉันด้วย ย่อมต้องเต็มใจรับอยู่แล้ว”

เธอพูดเล่นแต่เธอก็ยังมีความสุขมาก เป็นความจริงที่เธอได้รับของขวัญมากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้รับของขวัญแบบนี้ ซึ่งดูแปลกเล็กน้อย มันเป็นเครื่องดื่มที่สามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งของมนุษย์ได้อย่างรวดเร็ว

หลิวหมิงอวี่ไม่สนใจเรื่องล้อเล่นของหลี่เหวินซวนและกล่าวว่า “เธอสามารถผสมเครื่องดื่มทั้งสองนี้กับเครื่องดื่มอื่น ๆ ได้ตราบเท่าที่เธอใส่มันลงไปเล็กน้อยก็จะได้ผลเช่นเดียวกัน”

ดวงตาของหลี่เหวินซวนเป็นประกาย จากนั้นเธอก็ตอบสนองและถามว่า “พี่อวี่ นี่ไม่ใช่เครื่องดื่มธรรมดา นี่เป็นผลิตภัณฑ์อื่นของบริษัทของคุณหรือเปล่า?”

หากผลิตภัณฑ์ใดมีผลในการฟื้นฟูความแข็งแกร่งจริง ๆ มันจะได้รับความนิยมอย่างมาก

เธอจำได้ว่าไม่มีเครื่องหมายบนขวด เธอหยิบขวดขึ้นมาดูอย่างระมัดระวัง และพบว่าขวดเครื่องดื่มนั้นดูคล้ายกับหลอดทดลอง ซึ่งทำให้เธอยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่านี่ไม่ใช่เครื่องดื่มที่ซื้อมาจากข้างถนน

เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายสังเกตเห็นว่านี่ไม่ใช่เครื่องดื่มธรรมดาหลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “ใช่แล้ว นี่คือผลิตภัณฑ์ของบริษัทเรา แต่ยังไม่ได้เปิดตัว”

หลี่เหวินซวนกล่าวด้วยความประหลาดใจ “มันยังไม่ออกสู่ตลาด มันเป็นผลิตภัณฑ์ทดลองไม่ใช่หรือ? ฉันจะไม่เป็นไรใช่ไหมถ้าฉันดื่มมัน?”

ขณะที่เธอพูด เธอก็โก่งคอพยายามล้วงเครื่องดื่มที่เธอเคยดื่มไปก่อนหน้านี้

ได้ยินเพียงแต่เสียงแหบแห้ง และเธอก็ไม่สามารถอาเจียนอะไรออกมาได้

หลิวหมิงอวี่พูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง สิ่งที่ผลิตโดยระบบจะด้อยกว่าได้อย่างไร?

เพื่อป้องกันไม่ให้หลี่เหวินซวนกังวลหลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องกังวลแม้ว่าจะไม่อยู่ในรายการ แต่ก็ไม่มีปัญหากับเรื่องนี้ หากมีปัญหา ก็สามารถกู้คืนความแข็งแกร่งของร่างกายได้”

โชคดีที่เขาหยุดเธอไว้ได้ มิฉะนั้น แทนที่จะคายเครื่องดื่มออกมา มันจะเป็นสเต็กที่เธอกินเข้าไปตอนเที่ยงออกมาแทน

หลี่เหวินซวนน่ารักมาก เธอแลบลิ้น ยิ้มสดใสและพูดว่า “ขอบคุณพี่อวี่ หากมีเครื่องดื่มนี้วางขายในอนาคต บอกเลยว่าฉันจะอุดหนุนแน่นอน”

หลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “แน่นอน”

กล่าวได้ว่าสร้อยข้อมืออัจฉริยะมีความเป็นไปได้ แต่ยาพลังงานนี้ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะผลิตออกมาขาย หากแลกเปลี่ยนยาพลังงานแล้วนำมาผสมกับเครื่องดื่มอื่น ๆ ขาย

กี่แต้มถึงจะเพียงพอ กำไรควไม่คุ้มกับทุน

หลี่เหวินซวนยิ้มและกล่าวคำอำลากับหลิวหมิงอวี่ “พี่ชายอวี่ถ้าอย่างนั้นฉันจะกลับแล้วและมีช่วงเวลาที่ดีในวันนี้ ถ้าฉันออกมาในครั้งต่อไปและคุณยังอยู่ที่นิวยอร์ก ออกมาเที่ยวเล่นกันอีกครั้งเถอะ”

หลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะเธอสามารถโทรหาฉันได้หากต้องการ”

หลี่เหวินซวนเดินออกจากห้อง ในเวลานี้ หูจื่อที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า “คุณหนูครับ นายท่านสั่งไว้ว่าให้นายน้อยคนนี้กลับไปด้วยเหมือนกันครับ”