ตอนที่ 142 อยากได้งั้นเหรอ? เอาหุ้นมาแลกสิ

"20,000 หยวนงั้นเหรอ?"

ซูข่านเม้มริมฝีปากของเขาและพูดอย่างเยือกเย็น

"เป๊ปซี่คิดว่าพวกเราเป็นขอทานรึยังไงวะ กล้าดียังไงมาขอซื้อเครื่องหมายการค้า 20,000 หยวน"

หวางเอ๋อประหลาดใจ

พี่สามไม่ต้องการที่จะขาย 20,000 อย่างงั้นเหรอ

แถมยังบอกว่านี่คือเงินสำหรับขอทานเท่านั้นด้วย

พระเจ้าช่วย!!

จะมีสักกี่คนที่มีเงินมากกว่า 10,000 หยวน ราคาบ้านในหนานจิงยังไม่มีหลังไหนมีราคาถึง 1,000 ด้วยซ้ำ

แล้วทางเป๊ปซี่ต้องการซื้อ 20,000 หยวน เยอะกว่าตั้ง 20 เท่า เงินขนาดนี้ต้องทำงานกี่ชาติถึงจะหามาได้ แถมพี่สามยังดูโกรธกับเงินจำนวนนี้ด้วย

หวางเอ๋อรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

"พี่สามไม่ต้องการขายชื่อนี้เหรอครับ"

ซูข่านยิ้มออกมาเล็กน้อย

"จะขายก็ได้ แต่ราคามันยังน้อยเกินไป"

"พี่สามว่า 20,000 มันยังน้อยไปใช่ไหมครับ งั้นพวกเรามาขึ้นราคากันเถอะ"

หวางเอ๋อรีบพูดอย่างรวดเร็ว มันก็จริงอย่างที่พี่สามบอก 20,000 หยวนมันก็ดูน้อยไปสำหรับพี่สาม

KFC 2 สาขาแล้วยังรายได้ที่มาจากจางเฉียงอีก 20,000 นี่ยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งด้วยซ้ำ

มันก็จริงอยู่ที่พี่สามบอกว่า 20,000 หยวนมันดูน้อย แต่มันก็เป็นแค่เพียงชื่อเอง

สงสัยต้องราคา 50,000 หยวนแน่เลยถึงจะเหมาสม

ซูข่านส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม

"มันไม่เกี่ยวกับจำนวนเงินหรอกหวางเอ๋อ"

"เงินมันคืออะไร สุดท้ายแล้วก็แค่ตัวเลขเปล่าๆ เรียกเงินเยอะเราจะเอาไว้ทำอะไร?"

"เอ่อ"

หวางเอ๋อนิ่งและจ้องไปที่ซูข่าน

เงินไม่ใช่ปัญหาของซูข่านเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ได้กลับชาติมาเกิดใหม่ เขาก็มีเงินใช้ตั้งแต่เดือนแรก

แถมตอนนี้ซูข่านยิ่งไม่ได้ขาดแคลนเงินเลยด้วยซ้ำ เขามีเงินมากมายจนสามารถซื้ออิฐมาปูแทนสนามหญ้าบ้านเขาได้ทุกหลังในหนานจิง

ตอนนี้ซูข่านได้ทำเงินกว่า 2,000 ล้านจากฟิวเจอร์น้ำมัน และที่สำคัญเงินจำนวนนี้ยังสามารถสูงขึ้นได้อีก

อาจจะสูงถึง 10,000 ล้านเลยก็เป็นไปได้

ตัวอักษรเป๊ปซี่มีเพียง 5 ตัวเท่านั้น พวกนั้นจะมาขอซื้อต่อเพียงตัวละ 4,000 อย่างงั้นเหรอ

มีเงินเป็นล้านๆต้องมีนั่งเสียดายเงินแค่ 20,000 ไหม?

มีใครบ้างที่เป็นห่วงมดในระหว่างที่เราขับรถอยู่

"พี่ไม่ได้สนใจเรื่องเงิน"

"เอ่อ"

หวางเอ๋อนิ่งไปชั่วครู่ เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อหลังจากนี้ ก่อนหน้านี้เขาเข้ามาก็โวยวายเสียงดัง แต่ตอนนี้เขากำลังตกใจกับความนิ่งสงบของพี่สาม

พี่สามดูเหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวันของเขาเลย เขาพูดอย่างกับเขาสามารถรับมือเรื่องพวกนี้ได้ทุกเรื่อง

ซูข่านก็ได้พูดขึ้นหลังจากที่เงียบไปชั่วขณะ

"ถ้าเป๊ปซี่ต้องการชื่อคืน จริงๆก็มีวิธีอยู่"

"มันคืออะไรเหรอครับ"

หวางเอ๋อถามด้วยความสงสัย

ซูข่านยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา

"แน่นอน ต้องเอาหุ้นส่วนมาแลก หากว่าพวกนั้นไม่ต้องการ การเจรจานี้ก็จบลงทันที ให้พวกนั้นไปหาชื่ออื่นใช้ซะ"

"หุ้น?"

หวางเอ๋อคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

"พี่สามต้องการหุ้นเหรอ?"

"แน่นอน ต่อให้จะเสนอซื้อด้วยเงินหลายแสนหรือล้านพี่ก็ไม่ขาย พี่ต้องการหุ้นเท่านั้น"

"ห้ะ"

หวางเอ๋อตะโกนออกมาเสียงดัง

"หนึ่งล้านพี่ก็ไม่ขายงั้นเหรอ?"

ซูข่านพยักหน้าและเอนหลังไปพิงเก้าอี้

ถ้าเป๊ปซี่ต้องการชื่อนี้จริงๆ ต่อให้ซื้อด้วยเงินหลายสิบล้านซูข่านก็ไม่ขาย

สำหรับซูข่านมันก็เป็นเพียงชื่อเท่านั้น

สิ่งที่ซูข่านต้องการคือหุ้นของบริษัทเป๊ปซี่ที่อยู่ในจีน ไม่ใช่หุ้นของบริษัทจากอเมริกา

ข้อกำหนดนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเป๊ปซี่เลย พวกเขาเพิ่งเข้าสู่ตลาดในประเทศจีน พวกเขาต้องการร่วมมือกับบริษัทภายในประเทศอยู่แล้ว เพื่อทำการตลาด

ซูข่านไม่ได้ต้องการถือหุ้นจำนวนมากจนควบคุมเป๊ปซี่ได้

บริษัทเป๊ปซี่มีเรื่องการจัดการที่ค่อนข้างวุ่นวาย ซูข่านไม่ได้ต้องการที่จะไปยุ่งเกี่ยวกับบริษัทหรือโรงงานของพวกเขาเลย

เขาต้องการเพียงผลประโยชน์ในการถือหุ้นของเป๊ปซี่เพียงเท่านั้น

"ใช่ พี่ต้องการหุ้นเท่านั้น"

ซูข่านพยักหน้าของเขา

หวางเอ๋อถามด้วยความสงสัย

"พี่สามต้องการหุ้นเท่าไหร่เหรอครับ?"

ซูข่านตอบว่า

"ก็ไม่มากเกินไป สัก 6% นี่แหละกำลังดี"

ซูข่านรู้ว่ามันยากที่จะได้หุ้นมา 6% ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ

"ได้ครับ เดี๋ยวผมจะไปบอกว่าต้องการหุ้น 6% และกับเครื่องหมายการค้า"

"เจ้าโง่"

ซูข่านตะโกนด่าหวางเอ๋อเสียงดังและจ้องไปที่เขา

หวางเอ๋อทำหน้าสับสบและพูดขึ้นมาว่า

"พี่สามต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?"

ซูข่านไม่ได้โกรธ เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงปกติ

"ถ้านายขอ 6% ตรงๆ นายคิดว่าพวกเขาจะขอลดข้อเสนอตรงนี้ไหม? พี่ว่าถ้านายขอ 6% เต็มที่เลยนายได้ไม่ถึง 5% แน่นอน"

"จริงด้วยแฮะ"

หวางเอ่อลูบหัวของเขา ทันใดนั้นเองดวงตาของเขาก็เป็นประกายและพูดขึ้นมา

"ผมเข้าใจแล้วครับพี่ เดี๋ยวผมจะขอหุ้น 10%"

"ดีมาก"

ซูข่านพยักหน้าของเขา

โคคา-โคล่าหรือโค้กได้ทำการตลาดในประเทศจีนแล้ว ในฐานะคู่แข่งของเป๊ปซี่พวกเขาสามารถใช้ชื่อ โคคา-โคล่าได้โดยไม่เปลี่ยน เป๊ปซี่ก็จะทำแบบนั้นเช่นกัน

เงื่อนไขของซูข่านไม่ได้ยากอะไรเลย อยากได้ชื่อของเป๊ปซี่ ก็เพียงเอาหุ้น 6% มาแลกเท่านั้น

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถึง 100% แต่ซูข่านก็รู้สึกว่ามันไม่ได้สำคัญว่าได้มากหรือได้น้อย

ในอนาคตบริษัทเป๊ปซี่จะเป็นยักษ์ใหญ่ในประเทศจีน ผลิตภัณฑ์ใหม่ๆของเขาก็จะถูกตีตราว่าเป็นของเป๊ปซี่ทั้งหมด พวกเขาจะตีตลาดภายในจีนแตกได้เวลาเพียงไม่กี่ปี

มูลค่าทางการตลาดของเป๊ปซี่อาจจะสูงถึง 1 แสนล้าน หากว่าตอนนี้ซูข่านได้หุ้น 6% ในอนาคตมูลค่าหุ้นของเขาในบริษัทก็อาจจะมีสูงถึงหลายหมื่นล้าน

"พวกเขาจะต้องตอบตกลงแน่นอน ผมรับประกัน"

หวางเอ๋อตอบซูข่านด้วยความมั่นใจ