(ฟรีตามปกติ) บทที่ 240 จุดเริ่มต้นของสงครามระหว่างสองดินแดน ความทะเยอทะยานของราชันอมตะ!
"แดนทมิฬ….."
ฉินมู่ยืนอยู่บนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ ก้าวไปข้างหน้าโดยสังเกตและได้เข้าใจทุกอย่างในแดนทมิฬ
สถานที่แห่งนี้กว้างใหญ่หาจุดสิ้นสุดได้ยากคล้ายกับแดนนิรันดร์ แม้จะเป็นราชันอมตะก็คงต้องใช้เวลานานในการสำรวจพื้นที่ให้ครบทั้งสี่ทิศ
และหมื่นวิถีของดินแดนนี้ มีความชัดเจนและสมบูรณ์มากกว่าแดนนิรันดร์
ราชันผู้กำแหงที่มีพรสวรรค์เหมือนกัน หากพวกเขาฝึกฝนในแดนนิรันดร์และแดนทมิฬ พลังการต่อสู้ของราชันผู้กำแหงที่ฝึกฝนในแดนทมิฬจะเหนือกว่าในแดนนิรันดร์อย่างแน่นอน
และเมื่อเวลาผ่านไป ช่องว่างนี้จะชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยเหตุผลนี้เองที่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมปริมาณและคุณภาพของราชันผู้กำแหงแห่งแดนทมิฬถึงสูงกว่าแดนนิรันดร์
เนื่องจากพลังฟ้าดินที่นี่มีความสมบูรณ์กว่า การฝึกวิชาจึงง่ายกว่ามาก และด้วยจํานวนราชันผู้กำแหงและยอดฝีมือที่เกิดสะสมตลอดปีอันไร้ที่สิ้นสุดนั้นเป็นปกติที่จะมีมากกว่าแดนนิรันดร์
ความแตกต่างระหว่างพลังต่อสู้ระดับสูงในดินแดนทั้งสอง ก็สะท้อนให้เห็นในเรื่องนี้เช่นกัน
นอกจากนั้น สถานที่แห่งนี้ก็ไม่ต่างจากแดนนิรันดร์เลยจริงๆ
กระแสพลังแห่งฟ้าดินนั้นยอดเยี่ยมเปี่ยมไปด้วยสมบัติอันล้ำค่า และสามารถมองเห็นสิ่งมีชีวิตในแดนทมิฬได้ทุกหนทุกแห่ง
ส่วนใหญ่มันจะเหมือนกับสิ่งมีชีวิตทั่วไปของแดนนิรันดร์ มีความแข็งแกร่งที่ต่ำ แต่เนื่องจากพลังแห่งฟ้าดินนั้นมีความอุดมสมบูรณ์ มันจึงมีช่วงชีวิตที่ยาวนาน
ฉินมู่ก้าวไปข้างหน้า หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ไปถึงส่วนลึกของแดนทมิฬ และมาถึงวิหารบูชายัญโบราณที่ซึ่งมีราชันอมตะอาศัยอยู่
นี่คือสถานที่ซึ่งลึกและเงียบสงบที่สุดในแดนทมิฬ มีเพียงวิหารโบราณเท่านั้นที่อยู่ที่นี่และปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำซึ่งคงอยู่ตลอดไป
เมื่อนับดูดีๆ แล้ว ที่นี่มีวิหารโบราณหลายสิบแห่ง!
วิหารโบราณทุกแห่งมีกระแสพลังแสดงถึงตัวตนของราชันอมตะ!
แต่ทว่า ไม่ใช่ทุกวิหารที่มีกระแสพลังของราชันอมตะเล็ดลอดออกมา
วิหารบูชายัญโบราณที่ตั้งอยู่ที่นี่ สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีราชันอมตะถือกำเนิดขึ้น และยังมีราชันอมตะอยู่บ้าง และร่างที่แท้จริงของพวกเขาไม่ได้อยู่ภายในวิหารโบราณนี้ แต่กำลังหลับไหลอยู่ที่อื่น
นอกจากนี้ยังมีราชันอมตะบางคนที่ได้ตกลงไปในแม่น้ำสายยาวแห่งประวัติศาสตร์แล้ว แต่วิหารที่นี่ยังไม่ได้ถูกลบออกไป
ดังนั้น จำนวนของราชันอมตะแห่งแดนทมิฬที่เหลืออยู่ยังคงเป็นปริศนา
แต่ถึงกระนั้น รากฐานของแดนทมิฬก็ยังคงแข็งแกร่งมากจนสามารถบดขยี้แดนนิรันดร์ได้
"ค่อนข้างแปลก ราชันอมตะมากมายขนาดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?"
ฉินมู่ควบคุมร่างกายของเขาไม่ให้รบกวนราชันอมตะใดๆ เขายืนอยู่ท่ามกลางวิหารโบราณ ด้วยแววตาที่สงสัยของเขา
แม้ว่าวิถีของแดนทมิฬจะสมบูรณ์กว่าหมื่นวิถีในแดนนิรันดร์ และจำนวนราชันผู้กำแหงและยอดฝีมือที่ถือกำเนิดขึ้นก็มีมากกว่าด้วยนั้น แต่สิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวตนที่มีเขตแดนราชันอมตะ
ราชันอมตะ เป็นตัวแทนของจุดสูงสุดของเขตแดนดังกล่าว และแม้กระทั่งในหลายยุคสมัยก็ยังไม่เคยถือกําเนิดขึ้น
การถือกำเนิดของราชันอมตะใดๆ ต้องใช้ความสามารถอันยิ่งใหญ่ ความอุตสาหะและโอกาสที่ดี! ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้!
และสิ่งนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับจํานวนราชันผู้กำแหงมากนัก
เพราะมีเพียงราชันผู้กำแหงอันดับต้นๆ พร้อมกับโอกาสที่ท้าทายสวรรค์มากที่สุด เมื่อนั้นราชันอมตะถึงจะถือกำเนิดได้
กล่าวคือ แม้ว่าจะมีช่องว่างในพลังการต่อสู้ระดับสูงสุดระหว่างแดนทมิฬและแดนนิรันดร์ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีช่องว่างมากขนาดนี้
และคำถามนี้ แม้แต่เขตแดนกึ่งจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์ของฉินมู่ ก็ยังคงสับสนและไม่สามารถหาคำตอบได้
"อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่า ข้าพอจะเข้าใจได้ว่าทำไมราชันอมตะแห่งแดนทมิฬเหล่านี้จึงยืนกรานและต้องการจะบุกรุกแดนนิรันดร์"
ดวงตาของฉินมู่เปล่งประกายเจิดจ้า เมื่อเขามองไปยังวิหารโบราณด้วยแววตาที่ดูโล่งใจ
"หมื่นวิถีของแดนทมิฬนั้นสมบูรณ์กว่าแดนนิรันดร์ แต่ก็มีความแตกต่างระหว่างวิถีของสองดินแดนเสมอ การบุกรุกแดนนิรันดร์ เพื่อรวมสองดินแดนให้เป็นหนึ่งเดียว ทำให้วิถีแห่งฟ้าดินสมบูรณ์และเติมเต็มวิถีข้างหน้า โดยหวังว่าพวกเขาจะสามารถก้าวไปถึงเขตแดนที่สูงขึ้นได้ นี่คือแผนของราชันอมตะอย่างงั้นรึ?"
ตามหลักแล้ว วิถีแห่งฟ้าดินของแดนทมิฬนั้นสมบูรณ์ยิ่งกว่าแดนนิรันดร์ และดินแดนนี้กว้างใหญ่อย่างไร้ที่สิ้นสุด ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องบุกรุกแดนนิรันดร์
เป็นเหตุผลที่ว่า เมื่อก้าวไปสู่เขตแดนราชันอมตะ ควรดำเนินการตามขั้นตอนและควรได้รับการพัฒนาในขั้นตอนที่เกี่ยวข้อง
แต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ราชันอมตะรุ่นต่อรุ่นไม่เคยละทิ้งความทะเยอทะยานที่จะบุกแดนนิรันดร์
ตอนนี้ ฉินมู่เข้าใจความคิดของพวกเขาโดยสังเกตจากรูปปั้นของราชันอมตะที่นี่
เห็นได้ชัดว่าวิถีแห่งฟ้าดินที่นี่มีความสมบูรณ์กว่ากว่าสถานที่อื่นๆ ในแดนทมิฬ
วิถีแห่งฟ้าดินที่สมบูรณ์กว่านี้ มันค่อนข้างคล้ายกับหมื่นวิถีของแดนนิรันดร์!
เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นผลมาจากการที่ราชันอมตะอนุมานตามวิถีของแดนนิรันดร์ แล้วทําตามวิถีแห่งฟ้าดินในพื้นที่แห่งนี้
ความจริงที่แท้จริงอาจจะเป็นเช่นนั้น
เป็นเวลาหลายร้อยล้านปีที่ราชันอมตะแห่งแดนทมิฬไม่เคยก้าวข้ามเหนือเขตแดนราชันอมตะได้
ในมุมมองของพวกเขา อาจไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาขาดกำลัง แต่เป็นเพราะวิถีแห่งฟ้าดินที่ไม่สมบูรณ์
หากแดนทมิฬสามารถรวมกับแดนนิรันดร์จนเป็นหนึ่งเดียวกันได้ มันจะช่วยเสริมวิถีแห่งฟ้าดินให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
และด้วยวิธีนี้ บางทีพลังของฟ้าดินอาจช่วยให้พวกเขาก้าวข้ามไปสู่เขตแดนที่สูงขึ้นได้!
นี่คือเหตุผลที่ เมื่อหลายพันล้านปีก่อนราชันอมตะหลายชั่วอายุต่างก็หมกมุ่นอยู่กับแดนนิรันดร์และไม่เคยยอมแพ้ในการผนวกแดนนิรันดร์!