ตอนที่ 21 ขึ้นเป็นเลเวล10และอนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่
แต่งานของคนเหล่านี้หนักกว่า
พวกเขาไม่สามารถล้มเลิกได้เหมือนคนอื่นๆ
พอพวกเขามองซ้ายขวาและเห็นว่ามีคนเหลืออยู่แค่200กว่าคน ทุกคนเลยถอนหายใจอยู่ในใจ
“มาเถอะ ตายตอนนี้ยังไม่มีบทลงโทษ เราแค่ต้องผ่านที่นี่ไปโดยไม่ต้องต่อสู้กับพวกมัน ยังพอมีหวังที่จะผ่านไปได้”
มีคนพยายามสร้างกำลังใจให้ทุกคน
แต่ทุกคนรู้ดีว่านี่เป็นแค่คำพูดให้กำลังใจ พวกเขายังแสดงสีหน้าหดหู่เหมือนเคย
จากนั้นไม่นาน
ผลไม้คริมสันพุ่งเข้าใส่ทันทีเมื่อเห็นพวกเขา พวกมันรีบพุ่งเข้าหาเพื่อสู้กับพวกเขา
ในเวลานี้
ผู้เล่นเลเวล2ที่เรียนรู้สกิล[สมรรถภาพทางกาย]และเพิ่มแต้มลงความว่องไวทั้งหมดพยายามวิ่งฝ่าผลไม้คริมสันด้วยความว่องไว15แต้ม
แต่เขาโดนผลไม้คริมสันที่มีความว่องไวมากกว่าตามทันและจบลงด้วยความตาย
“เป็นไปไม่ได้เลยที่จะวิ่งทางตรงด้วยความว่องไวแค่นี้!”
ผู้เล่นที่คาดการณ์เรื่องนี้ไว้ไม่ได้แปลกใจมากนัก
ช่วงต้นปีแรกหลังจากเสินลู่ปรากฏขึ้น ผู้เล่นได้ไขความลับของคุณสมบัติของมอนสเตอร์
คุณสมบัติอ่อนแอ คุณสมบัติปกติ และคุณสมบัติพิเศษ
ทั้งสามอย่างจะแบ่งเป็นสัดส่วน
ระดับ: คุณสมบัติอ่อนแอ = 1:1
ระดับ: คุณสมบัติปกติ =1:2
ระดับ: คุณสมบัติพิเศษ= 1:3
หากมีมอนสเตอร์เลเวล10ที่มีคุณสมบัติพิเศษคือความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งของมันคือ30คะแนน
และนั่นเป็นแค่การเปรียบเทียบ
ในความเป็นจริงอาจมีเหตุผลอย่างอื่นด้วยเช่นสกิลและคุณสมบัติของมอนสเตอร์ที่อาจเปลี่ยนแปลง
แต่การตัดสินแบบนั้นก็ไม่ใช่ปัญหา
คุณสมบัติพิเศษของผลไม้คริมสันคือความว่องไว ดังนั้นความว่องไวของผลไม้คริมสันเลเวล6จึงสูงกว่าความว่องไวของผู้เล่น
ถ้าเข้าไปลึกว่านี้ก็จะเจอกับผลไม้คริมสันเลเวล8-9หรือแม้แต่เลเวล10 ซึ่งจะผ่านตรงนี้ไปไม่ได้เลยถ้าความว่องไวมีน้อยกว่า30แต้ม
“มาเร็วทุกคน! อย่าเพิ่งยอมแพ้! เรามาไกลกว่าห้าสิบเมตรแล้ว!”
“ถึงจะสู้พวกมันไม่ได้ แต่พวกมันก็ฆ่าเราไม่ได้เหมือนกัน! เรายังพอมีหวัง!”
กลุ่มนี้มีคนมากกว่า200คน พวกเขาพยายามบุกเข้าไปภายใต้การปิพดล้อมของผลไม้คริมสันนับพันตัว
พวกเขาสู้และวิ่งหนี ทุกครั้งที่พวกเขาก้าวไป ความหวังของทุกคนก็เพิ่มขึ้น
“ด้วยความเร็วแบบนี้อย่างมากสุดเราคงไปถึงที่นั่นภายในสองชั่วโมง พอถึงตอนนั้นเราจะได้รู้ว่าใครเป็นคนเรียกดาวเพลิง!”
“แล้วถ้าช่วงเวลานั้นเขาออกไปก่อนละ?”
“เขาจะไปไหนได้? หรือว่าเขาจะไปพื้นที่แผ่นดินแผดเผา? อย่าเพิ่งคิดไปเองน่า มอนสเตอร์พื้นที่นั้นมีเลเวล10ขึ้นไปเลยนะ...”
......
[ยินดีด้วย ค่าประสบการณ์ของคุณเพียงพอแล้ว คุณเลื่อนเป็นเลเวล10!]
[คุณได้แต้มคุณสมบัติอิสระ 5 แต้ม!]
“เลเวล10แล้ว! ในที่สุดก็เลเวล10สักที!”
หลิงอี้กำหมัดด้วยความตื่นเต้นและยิ้มออกมา
คู่มือสำหรับมือใหม่ที่เขาเห็นในฟอรัมพูดถึงความสำคัญของ‘เลเวล10’หลายครั้ง
แทบจะทุกคนที่บอกว่าต้องเป็นเลเวล10เท่านั้นถึงจะกลายเป็นผู้เล่นอย่างแท้จริง
เพราะฟังก์ชันมากมายของเสินลู่มีแค่ในเลเวล10เท่านั้น!
[ยินดีด้วยที่ทำลายสถิติเดิม‘6วัน2ชั่วโมง15นาที17วินาที’และก้าวสู่เลเวล10ใน‘1วัน 22นาที 1 วินาที’!]
[รางวัลพิเศษ[ตั๋วอัญเชิญระดับสูง]×1, เหรียญทอง×10000!]
[ความสำเร็จของคุณจะถูกบันทึกไว้ใน‘อนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่’!]
เป็นอย่างที่คิด!
หลิงอี้ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นข้อมูลนี้
แต่‘อนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่’คืออะไร?
[แจ้งเตือน: คุณเลื่อนถึงเลเวล10 คุณสามารถใช้การสนับสนุนได้!]
[แจ้งเตือน: คุณเลื่อนถึงเลเวล10 คุณสามารถสวมใส่สมบัติได้!]
[แจ้งเตือน: คุณเลื่อนถึงเลเวล10 คุณสามารถสวมใส่อาวุธได้!]
[แจ้งเตือน: คุณเสียผลประโยชน์สำหรับมือใหม่!]
ข้อมูลสองสามอันสุดท้ายไหลลื่นราวกับคลื่นยักษ์
“ฟังก์ชันกับรางวัลเมื่อกี้ค่อยเอาไว้ดูทีหลัง”
หลิงอี้ขมวดคิ้วและพูดกับตัวเองด้วยความสงสัย “แต่อนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่คืออะไร? ไว้บันทึกเหตุการณ์ยิ่งใหญ่ของเสินลู่?”
“แล้วดูได้ที่ไหน?”
ไม่มีสิ่งใดขวางการประสานงานของเสินลู่ได้
ทุกสิ่งที่ผู้เล่นมองเห็นเป็นเหมือนกับโลกแห่งความจริง
ถ้าต้องการใช้ฟังก์ชันต่างๆเช่นกระเป๋าเป้และร้านค้า คุณต้องเรียกใช้ฟังก์ชันเหล่านี้เอง
หลิงอี้จึงพยายามเรียก‘อนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่’
ตามที่คิดเอาไว้
พอพูดจบเขาก็เห็นประตูสีขาวสว่างปรากฏขึ้นตรงหน้า
หลิงอี้แปลใจเล็กน้อยและเดินเข้าไป
หลังจากเขาเข้าไปข้างใน ประตูสีขาวก็หายไปด้วย
......
แสงที่นุ่มนวลและสว่างไสวถูกฉายจากเบื้องบน
มันยิงตรงไปยังทุ่งหญ้าทรงกลมที่มีพื้นที่หนึ่งพันตารางเมตร
ใจกลางของทุ่งหญ้าวงกลมนี้มีแผ่นหินโบราณสูงสิบเมตรตั้งตระหง่านอยู่
ผู้เล่นจากเขตอื่นกำลังสื่อสารและตรวจสอบอยู่รอบๆ
หลังจากหลิงอี้มาที่นี่ เขาก็สังเกตสภาพแวดล้อมก่อนแล้วค่อยเดินไปที่ฝูงชน
“นี่เป็นพื้นที่เล็กๆสำหรับเก็บอนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่”
เมื่อหลิงอี้เดินเข้ามา เขาเห็นลุงวัย40ปีกำลังคุยกับชายหนุ่มและหญิงสาวหลายสิบคน ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเข้าไปฟังใกล้ๆ
ลุงเหลือบมองเขาแล้วพูดต่อ “อย่างที่เธอเห็น ที่นี่มีพื้นที่หนึ่งพันตารางเมตรเท่านั้น และไม่สามารถรองรับผู้เล่นหลายร้อยล้านคนได้ เมื่อพื้นที่นี้เต็มจะไม่มีใครเข้ามาได้อีก”
“เพื่อความสะดวกของพวกเราทุกคนจึงมีข้อตกลงในโลกคือ'ห้ามเข้าถ้าไม่จำ’”
ชายหญิงหลายสิบคนที่ได้ยินเรื่องนี้ก็ตระหนักได้ทันใด “โอ้”
“แบบนี้เอง” อีกคนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด
เมื่อเห็นแบบนั้นลุงจึงพยักหน้าเล็กน้อยโดยเอามือไว้ด้านหลังแล้วพูดว่า “ที่จริงคือพวกนายไม่จำเป็นต้องเข้ามา”
“อนุสรณ์ประวัติศาสตร์เสินลู่จะไม่อัปเดตจนถึงเดือนมกราคมของทุกปี ทุกครั้งที่มีการอัปเดต จะมีคนเข้ามาบันทึกและประกาศอย่างตรงเวลา”
“ครั้งนี้ฉันให้เป็นข้อยกเว้นและพาพวกเธอเข้ามา เพราะพวกเธอทุกคนเป็นอัจฉริยะของเสินเซี่ย...”
หลิงอี้ที่อยู่ข้างหลังไม่ได้ยินอีกต่อไป
พอได้ยินว่าอนุสรณ์นี้‘อัปเดตทุกเดือนมกราคม’เขาก็เดินไปรอบๆอนุสรณ์
หลังจากสำรวจอนุสรณ์นี้แล้ว เขาพบว่าอันดับล่าสุดเป็นของเดือน12ในปีที่แล้วเหมือนกัน
ในปีนี้ยังไม่มีบันทึกแม้แต่อันเดียว
“เฮ้อ~”
หลิงอี้ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกโดย
อนุสรณ์นี้จะไม่อัปเดตจนกว่าเดือนมกราคมปีหน้า หมายความว่าถ้าเขาไม่พูดเรื่องทำลายสถิติ คนอื่นก็จะไม่มีรู้จนกว่าจะถึงเวลา
เขากังวลว่าสถิติ‘1วัน22นาที1วินาที’ของเขาจะน่าตกใจเกินไปจนทำให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดมากเกินไป
“กว่าคนอื่นจะรู้ก็อีกตั้งครึ่งปี ฉันไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว”
หลิงอี้ไม่รู้ว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นมากแค่ไหนหลังจากผ่านไปครึ่งปี และเขาจะอยู่ในอันดับไหนในโลกปัจจุบัน
แต่เขามั่นใจ
ด้วยระบบกลายพันธ์ขั้นสุดยอดนี้ เขาต้องเติบโตไปสู่เลเวลที่สูงขึ้นในครึ่งปีแน่นอน!
“บางทีตอนนั้นฉันอาจอยู่เลเวล50-60แล้ว…”
......