ตอนที่ 129 การจดทะเบียน

ไม่ว่าจะเป็นงานแต่ง งานศพ งานมงคล วันและเวลาที่ดี สิ่งเหล่านี้แล้วเฒ่าหลี่จะรู้ฤกษ์ดีๆทั้งหมด

เขาเป็นคนที่ศึกษาในเรื่องของฮวงจุ้ยมาก่อน เฒ่าหลี่เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมาก

ไม่แปลกที่เขาจะมีความรู้ทางด้านนี้ด้วย ซึ่งมันก็เข้ากันได้ดีกับความรู้เรื่องของเก่าของเขา

"ร้านสาขาแรกเฒ่าหลี่ได้เป็นคนที่เลือกวันและเวลาเปิดร้าน ตอนนี้ที่ร้านขายดีทุกวัน"

หวางเอ๋อพูดด้วยรอยยิ้ม

"นอกจากนี้ ร้านอาหารวังหลวงของเฒ่าจาง ในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาถึงแม้ว่าคนจะไม่ได้เต็มร้าน แต่ก็มีคนเข้าเยอะไม่ขาดช่วง เฒ่าจางก็ดูมีความสุขดีที่ได้ทำอาหาร และแน่นอนเฒ่าหลี่ก็เป็นคนเลือกวันเปิดร้านให้"

สองร้านที่เปิด เฒ่าหลี่ก็เป็นคนที่ดูฤกษ์ให้ ธุรกิจของทั้งสองร้านเป็นไปด้วยดี ไม่สิดีมากซะด้วยซ้ำ

ซูข่านยิ้มเล็กน้อย ร้านอาหารวังหลวงของเขาก็เป็นไปได้อย่างดี ตอนนี้เฒ่าจางได้เก็บข้าวของและย้ายไปอยู่ใกล้กับร้านแล้ว

ซูข่านไม่มีทางเลือก เขาได้ให้บ้านหลังใกล้ๆไว้ให้กับเฒ่าจาง

ตอนที่เฒ่าจางได้รับกุญแจไป เขาดูดีใจมาก และอวยพรซะยกใหญ่

"อย่าอิจฉาเฒ่าจางเลย"

"ตอนนี้ร้านของเฒ่าจางถึงคนจะเยอะ แต่ผลประกอบการร้าน KFC ของนายดีกว่ามาก"

"แหะๆ"

หวางเอ๋อยิ้มอย่างเขินอาย

มันเป็นเรื่องจริง ร้าน KFC มียอดขายเยอะกว่าร้านวังหลวงหลายเท่าตัว

เนื่องจากมันเป็นอาหารฟาสต์ฟู้ต ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นอาหารจานด่วน อาหารใช้เวลาทำไม่นาน สามารถสั่งกลับบ้านได้ด้วย

ผู้คนเลยมีจำนวนเข้าออกต่อวันเยอะกว่าร้านอาหารวังหลวงอย่างมาก ต่างจากอาหารของร้านวังหลวงที่ต้องใช้ความปราณีตในการทำ

ดังนั้นก็ไม่แปลกที่ร้าน KFC จะมียอดขายเยอะกว่าหลายเท่า

แต่ซูข่านก็ไม่ได้กดดันร้านอาหารวังหลวง เขาวางแผนจะทำให้สถานที่แถวนั้นกลายเป็นแลนด์มาร์คอยู่แล้ว

"เสี่ยวผิง"

ซูข่านตะโกนเข้าไปในบ้าน

ไม่นานเสี่ยวผิงก็วิ่งเอาร่างเล็กๆของเธอออกมาอย่างรวดเร็ว

"คะพี่สาม"

"เธอไปตามเฒ่าหลี่มาให้หน่อย"

"ได้ค่ะ"

เสี่ยวผิงหยักหน้า เธอหันไปมองหวางเอ๋อก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในบ้าน

ไม่นานเฒ่าหลี่ก็ได้เดินออกมา เขามองไปที่หวางเอ๋อและหันมามองซูข่าน

หวางเอ๋อเห็นเฒ่าหลี่เลยพูดขึ้นมา

"เฒ่าหลี่ เป็นเพราะเฒ่าหลี่เลือกวันเปิดร้าน KFC ให้กับผม ตอนนี้ที่ร้านคนแน่นทุกวันเลย"

หลังจากได้ยินคำชม เฒ่าหลี่ก็มีสีหน้าที่ดีขึ้นเล็กน้อย

"ตอนนี้ผมกำลังจะเปิดร้านอีกสาขาหนึ่ง เฒ่าหลี่ช่วยเลือกวันให้ผมหน่อย"

หวางเอ๋อพูดด้วยรอยยิ้ม

เฒ่าหลี่ได้หรี่ตาของเขาลงเล็กน้อย และขยับปากเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่ ไม่นานเขาก็พูดขึ้นมา

"ห้าวันต่อจากนี้ เวลาสิบโมงเช้า นี่คือวันและเวลาที่เหมาสมในการเปิดร้าน"

"ขอบคุณเฒ่าหลี่"

หวางเอ๋อก้มหัวขอบคุณเฒ่าหลี่ เขาหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข

"เดี๋ยวการอบรมพนักงานใหม่จะเริ่มขึ้นในอีกสองวัน ทุกอย่างต้องเป็นเหมือนกับร้านแรก"

"เดี๋ยวผมต้องขอตัวก่อนนะพี่สาม คิดๆดูแล้วยังมีงานอีกเยอะที่ผมต้องไปทำ"

หวางเอ๋อกล่าวลาและกำลังจะเดินออก

"เดี๋ยวก่อน"

ซูข่านได้หยุดหวางเอ๋อที่กำลังออกตัวเดิน

เขามีบางอย่างที่จะต้องไปทำ แต่คิดไปคิดมาเขาเลยจะให้หวางเอ๋อไปทำแทน

ตอนนี้ซูข่านรู้สึกขี้เกียจที่จะออกจากบ้าน

หวางเอ๋อหันมาและกระพริบตาอย่างใสซื่อ

"พี่สามมีอะไรอีกเหรอครับ?"

ซูข่านไม่ได้ตอบ เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปในบ้าน ตรงไปยังห้องของเขา

เขาเปิดตู้เสื้อผ้าออก มีลิ้นชักอยู่ข้างล่าง ซูข่านเปิดลิ้นชักออกก็เห็นเอกสารมากมายอยู่

ซูข่านหยิบเอกสารของเขาขึ้นมาและเปิดดู

"ร้านแมคโดนัลด์ พิซซ่าฮัท"

ระหว่างที่อ่านชื่อร้านที่คุ้นเคยในชาติก่อนของเขา ดวงตาของซูข่านก็เป็นประกายเล็กน้อย และยิ้มอย่างชั่วร้าย

มันจะดูแปลกเกินไปไหมนะ…

"ฮ่าๆๆๆ"

ระหว่างที่คิดซู่านก็ได้หัวเราะออกมา

เดิมทีเขาไม่ได้ต้องการให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นเร็วอย่างนี้ ที่จริงแล้วเขาว่าจะให้หวางเอ๋อไปจัดการเรื่องทุกอย่างในปีหน้า

ตอนนี้ KFC ได้เปิดสาขาที่ 2 แล้ว ซูข่านเลยคิดว่ารีบเตรียมตัวไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย

เขาหยิบเอกสารขึ้นมาแล้วปิดลิ้นชัก ก่อนจะเดินออกมาที่หน้าบ้าน

"พี่สาม?"

หวางเอ๋อมองดูซูข่านที่ถือกองกระดาษออกมาด้วยความประหลาดใจ บนกระดาษพวกนั้นมีอักษรภาษาต่างประเทศที่เขาไม่รู้จึกอยู่

"ถือไว้"

ซูข่านยื่นให้กับหวางเอ๋อ

หวางเอ๋อหยิบมันขึ้นมาด้วยท่าทางงงๆ เขาเปิดอ่านข้อความบนนั้น

เขารู้สึกคุ้นๆ แต่ก็ไม่คุ้นในคราวเดียวกัน

หัวของหวางเอ๋อขาวโพลนไปหมด เขาพูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ

"พี่สาม ชื่อพวกนี้ไม่กับ KFC ของเราเลย"

มีบางตัวเท่านั้นที่เหมือน นอกจากนี้เลยหวางเอ๋อก็ดูไม่คุ้นกับตัวอักษรข้างหน้าเขา

"ใช่ มันก็คล้ายๆกันนั่นแหละ"

ซูข่านพูดด้วยรอยยิ้ม

"พี่จะให้นายเอาชื่อพวกนี้ไปลงทะเบียนให้พี่"

"อะไรนะ?"

หวางเอ๋ออ้าปากค้างและถามด้วยความตกใจ

"พี่สาม เยอะขนาดนี้จะให้ผมลงหมดเลยเหรอ?"

"ก็แค่ลงทะเบียนเอง ไม่ได้วุ่นวายอะไรเลย"

ซูข่านขมวดคิ้วและจ้องเขม็งไปที่หวางเอ๋อ

หวางเอ๋อก็เป็นซะแบบนี้ ไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวายกระจุกกระจิก เขาเติบโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างสบาย

ซูข่านได้พูดอย่างเสียงแข็งใส่หวางเอ๋อ เปรียบเสมือนได้ดุหวางเอ๋อไปในตัว

เขาไม่ได้คิดว่าหวางเอ๋อจะเห็นมุมนี้จากเขา

"ได้เลยพี่"

หวางเอ๋อกลับแสดงรอยยิ้มออกมาให้กับซูข่าน

เขาหยักหน้าอย่างเร็วและพูดด้วยความมั่นใจ

"เดี่ยวผมจะรีบไปจัดการให้พี่สามเดี๋ยวนี้เลย พี่สามไม่ต้องห่วง"