ตอนที่ 126 เหมาไถ 20 ตัน

"เรื่องง่ายๆ"

ซูข่านส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

"ก็แค่ไม่ต้องทำสัญญาอะไรผูกมัดกับพวกเขาตอนนี้ แต่บริจาคเงินให้มหาวิทยาลัยละ 50,000 หยวน แค่นั้นเอง"

สูเจิ้งเหมาเบิกตากว้างออก ปัญหาที่เขาคิดไม่ออกมาหลายวันถูกแก้ได้ด้วยเพียงประโยคเดียว

สูเจิ้งเหมาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจมาก

"เป็นวิธีที่ฉลาดมากครับ ตอนนี้มหาวิทยาลัยที่ติดต่อผมมาก็เพียง 10 กว่าที่เท่านั้น เท่ากับผมบริจาคเงินให้พวกเขาไม่ถึงล้าน"

จางหม่านก็พูดด้วยรอยยิ้ม

"นี่เป็นทางออกที่ฉลาดมากๆเลยค่ะเจ้านาย แม้จะเสียเงินไปบ้าง แต่ก็ยังได้เส้นสายกับมหาวิทยาลัยพวกนี้ แถมไม่ต้องโดนตามตื้ออีกด้วย"

มันก็เหมือนกับจ่ายเงินให้กับพวกขอทานที่มาตามตื้อข้างถนนนั่นแหละ แต่วิธีนี้ต้องใช้เงินมากหน่อยสำหรับพวกมหาวิทยาลัย

พวกเขาก็มีเกียรติและศักดิ์ศรีช หากได้เงินแล้วยังตามตื้อต่อก็อาจต้องพิจารณาอีกที

"เอาล่ะ ผมจะรีบไปจัดการเรื่องนี้ก่อนเลย รำคาญมาหลายวันแล้ว"

สูเจิ้งเหมาลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางที่กระตือรือร้นมาก

ตามที่คิดไว้เลยคุณซูมีวิธีแก้ปัญหาได้ทุกอย่างจริงๆ ถ้าไม่ได้คุณซูช่วยคิดละก็ป่านนี้คงนอนเครียดเป็นสัปดาห์แน่ๆ

"ฉันก็ด้วยค่ะ"

จางหม่านก็แทบรอไม่ไหวแล้วเช่นกัน

ทั้งสองคนที่มีแววตาสิ้นหวังในไม่กี่นาทีก่อน ตอนนี้กลับมีแววตามุ่งมั่นดุดันสุดๆ

ไม่กี่วันก่อนในโรงแรมที่ทั้งสองคนพักอยู่ ทันทีที่ออกจากห้องชก็จะมีคนจากมหาวิทยาลัยมารอดักพวกเขา

"เดี๋ยวก่อน"

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะเดินออกไป ซูข่านก็ได้เรียกพวกเขา

"มีอะไรเหรอคะเจ้านาย?"

จางหม่านถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอกระพริบตาที่กลมโตของเธอ

"คุณซูมีอะไรให้ผมทำอีกเหรอครับ ผมจะรีบไปทำเดี๋ยวนี้เลย"

สูเจิ้งเหมาก็พูดอย่างรวดเร็ว

"มีอยู่อย่างหนึ่ง"

ซูข่านมองไปที่ทั้งสองคน เขาหายใจเข้าลึกๆ และครุ่นคิดเล็กน้อย

ตัวของเขาตอนนี้ยังไม่สามารถจะทำอย่างนี้ได้ในตอนนี้

การที่เขาจะทำสิ่งนี้ลงไป ด้วยเงินจำนวนมหาศาลที่ต้องใช้ มันจะต้องทำให้ผู้คนในระแวกนี้แตกตื่นอย่างแน่นอน

ทั้งสองคนนี้มาจากเซียงเจียง แถมยังมีตำแห่งเป็นประธานบริษัทอีก ถึงแม้เบื้องหลังจะเป็นซูข่านก็ตาม

"คุณซูครับ?"

สูเจิ้งเหมาเรียกซูข่านอีกครั้ง

ซูข่านยิ้มให้กับทั้งสองคนและพูดว่า

"เรื่องง่ายๆ ฉันต้องการสั่งเหล้ามาเก็บไว้ ฉันอยากให้พวกคุณทั้งสองคนซื้อเหล้าให้หน่อย"

"ต้องการเหล้าอย่างงั้นเหรอครับ?"

สูเจิ้งเหมายิ้มและหัวเราะเบาๆ

"คุณซูอยากได้เหล้าแบบไหนละครับ หรือต้องการแบบเป็นไวน์ชั้นดีก็ได้ เดี๋ยวผมส่งคนไปจัดการซื้อมาให้เอง"

"นั่นสินะคะ"

จางหม่านก็พยักหน้าเห็นด้วย

เธอก็สามารถทำได้แบบที่สูเจิ้งเหมาทำ

ซูข่านยิ้มให้กับทั้งสองคน และพูดอย่างช้าๆว่า

"ฉันไม่ได้ต้องการเหล้าจากต่างประเทศหรือในตลาดเซียงเจียงหรอก"

"ฉันต้องการเหล้าเหมาไถ"

เมื่อได้ยินคำพูดของซูข่าน จางหม่านก็ทำหน้าตะลึงและถามด้วยความสงสัย

"เจ้านาย เหล้าเหมาไถนี่เป็นเหล้าอะไรกันคะ? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน"

"เหล้าเหมาไถอย่างงั้นเหรอ"

สูเจิ้งเหมาก็พูดด้วยความประหลาดใจ

"ใช่เหล้าที่พวกเราได้กินกันในวันที่เปิดร้านอาหารวังหลวงเปล่าครับ? เหล้าอันนี้เป็นที่นิยมมากในประเทศจีน ผมเห็นมีคนกินเหล้าเหมาไถเป็นจำนวนมาก"

"เดี๋ยวฉันให้คนซื้อให้เจ้านายสัก 2-3 ลังแล้วส่งมาที่นี่ละกันนะคะ"

จางหม่านพูดด้วยรอยยิ้ม

แต่เธอก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย ทำไมเจ้านายของเธอถึงไม่สามารถซื้อเหล้าเหมาไถได้ในหนานจิง คนระดับเจ้านายเนี่ยนะ

หรือว่าเจ้านายต้องการที่จะทดสอบอะไรบางอย่างกับเรา

"ฮ่าฮ่า! l "

ซูข่านหัวเราะออกมา

"ฉันไม่ได้ต้องการเหล้าเหมาไถแค่ 2-3 ลังหรอก มันน้อยเกินไปสำหรับฉัน"

ซูข่านยิ้มอย่างมีเสน่ห์นัยก่อนจะพูดต่อว่า

"ฉันต้องการ 20 ตัน"

"ห๊าา"

จางหม่านอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ เธออ้าปากค้าง

พระเจ้าช่วย…เหล้า 20 ตัน

เจ้านายจะเอาไว้อาบเล่นหรือยังไงกัน

แม้ว่าจางหม่านจะอ้าปากค้างแต่เธอก็ยังดูสวยงามอยู่ดี

"คุณซู…"

สูเจิ้งเหมาก็ตกตะลึงกับ 20 ตันของซูข่าน

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ดื่มเครื่องดื่มพวกนี้ แต่การที่เหล้า 20 ตัน ต้องใช้เวลาสักกี่ปีถึงจะกินหมด

"ตอนนี้พวกคุณทั้งสองคือนักลงทุนที่มาจากเซียงเจียง มันคงจะน่าสนใจไม่น้อยหากว่าพวกคุณได้ลงทุนซื้อเหล้าพวกนี้ 20 ตัน"

ซูข่านพูดช้าๆ

"การบริจาคเงินให้กับมหาวิทยาลัยถูกทำเป็นข่าวตีไปทั่วประเทศแล้ว หากว่าพวกคุณทั้งสองได้แลกเงินเป็นของต่างประเทศและซื้อเหล้าเหมาไถ 20 ล้าน ประเทศคงจะมีเงินหมุนเวียนเยอะขึ้นอย่างแน่นอน"

เหล้าพวกนี้หลังจากนี้ 20-30 ปี มูลค่าของมันจะมากขึ้น อาจเยอะกว่าหมื่นล้านเลยก็ได้

นี่เป็นหัวใจหลักในการซื้อเหล้าเหมาไถเลยแหละ

น่าเสียดายที่ตอนนี้ไวน์ลาฟิตยังไม่ได้เปิดโรงงาน ไม่อย่างงั้นละก็….

จางหม่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

"ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะรีบไปดำเนินการให้"

ซูข่านพยักหน้า

"ถ้าเธอต้องการซื้อ ไปติดต่อที่โรงกลั่นเหมาไถได้เลย ที่นั่นเธอจะสามารถสั่งเหล้าปริมาณเยอะๆได้ ให้พวกเขาทำเครื่องหมายเหมือนเหล้าปกติที่ขายทั่วไปได้เลยนะ"

"ค่ะเจ้านาย"

จางหม่านตอบอย่างสุภาพ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเจ้านายของเธอถึงได้ซื้อเหล้าเหมาไถเยอะขนาดนี้ แต่เจ้านายของเธอสั่งมาแล้ว เธอมีเพียงหน้าที่แค่ทำตามเท่านั้น

"เมื่อถึงเวลาเดี๋ยวฉันให้พวกเขามาส่งที่หนานจิงนะคะ"

จางหม่านพูดช้าๆ

หลังจากที่ซูข่านเดินไปส่งจางหม่านกับสูเจิ้งเหมาแล้ว เขาก็กลับมานั่งคิดถึงเหล้าเหมาไถ 20 ตัน

ราคาในตลาดของเหล้าชนิดนี้สูงมาก มากกว่าที่ซื้อหลายเท่า

บางทีอาจจะได้เงินหลายพันล้านจากเหล้าเหมาไถ

"ไม่สิ เยอะกว่านั้น"

บางทีเหล้าเหมาไถ 20 ตันอาจมีมูลค่าเป็นหมื่นล้านเลยก็ได้

"แล้วถ้ายิ่งเก็บนานเท่าไหร่ มูลค่าก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีก"

ลองคิดดูสิในอนาคต ผู้คนตามหาเหล้าเหมาไถปีเก่าๆก็เยอะแค่ไหน