Ep.265 - ลูกน้องมนุษย์ปลา

1/4

Ep.265 - ลูกน้องมนุษย์ปลา

บ่ายวันนี้ฮังอวี่กับหวังเอ๋อออกล่ามอนสเตอร์ ได้รับแต้มวิญญาณ 200 - 300 แต้มผ่านดอกบัวทองรวมวิญญาณ ขณะเดียวกับเก็บเกี่ยววัสดุทั่วไปดีๆได้จำนวนมาก

คืนนี้โลกวิญญาณจะเปิดขึ้นอีกครั้ง

และครั้งนี้คือการบุกโจมตีหอคอยเขตแดน ดังนั้นต้องเตรียมตัวให้พร้อม

เนื่องจากฟ้ายังไม่มืด ฮังอวี่จึงไม่รีบร้อน และตั้งใจจะฆ่าจนตกเย็นถึงค่อยกลับบ้าน

แต่ใครจะรู้ ว่าในช่วงเวลานั้น

ฮังอวี่กลับได้รับข้อความด่วน

เขาหยุดล่าทันทีและบอกฮัสกี้ให้ตรงกลับบ้าน

เมื่อมาถึง ร่างอันทรงเสน่ห์กำลังยืนอยู่ในลานบ้าน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของฮังอวี่มากที่สุดไม่ใช่เธอ แต่เป็นอีกร่างที่อยู่ข้างหน้า

มนุษย์ปลาแสนน่าเกลียด

ดูเหมือนว่าในที่สุดชาลู่ก็ถูกปลดผนึกแล้ว มันสวาปามอาหารอย่างมูมมามเพื่อขจัดสถานะอ่อนแอขั้นรุนแรง

เวลานี้มันไม่ได้ดูดุร้ายพร้อมอาละวาดอีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่ต่อหน้า ซูหยุนปิง สีหน้าของมันแสดงออกชัดถึงความเคารพนับถือ เสมือนกำลังอยู่ต่อหน้าราชินี

เห็นภาพนี้ ฮังอวี่เผยถึงความสุขทันที “สำเร็จแล้วสินะ”

“อืม ถึงเสียเวลาไปบ้าง แต่ในที่สุดก็สำเร็จ”

ใต้ตาของซูหยุนปิงหมองคล้ำชัดกว่าเมื่อสองวันก่อน ขณะนี้เธอถือไม้เท้ากระดูกขาวของลิซ ไม้เท้าเขียวนี้ +5 พลังวิญญาณ เป็นอาวุธที่เหมาะสมสุดๆกับผู้ใช้วิญญาณ!

มนุษย์ปลาชาลู่ได้รับผลกระทบจากสถานะหลงเสน่ห์แบบถาวร

มันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่ลึกที่สุดของจิตสำนึก ไม่อาจลบเลือนได้ นับจากนี้ไป มนุษย์ปลาชาลู่จะมีความคิดว่ามันเกิดมาเพื่อเป็นทาสของมนุษย์หญิงเบื้องหน้าตน

แม้อาจารย์จะออกคำสั่งให้ฝ่าภูเขาดาบหรือทะเลเพลิงมันก็ยินยอม

นี่คือความร้ายกาจของสกิลพรสวรรค์ของซูหยุนปิง!

แน่นอน

เอฟเฟกต์หลงเสน่ห์ถาวรนั้นสร้างไม่ได้ง่ายๆ

มนุษย์ปลาชาลู่ต้องถูกทุบตีเกือบตาย อดอาหารเป็นเวลาหลายวัน ภายใต้สถานะอ่อนแอขั้นรุนแรงทั้งกายและใจ ต่อให้เป็นมอนสเตอร์ที่ใจแข็งแค่ไหนก็ต้องมีท้อกันบ้าง นี่ยังไม่กล่าวถึงสกิลผนึกของเสี่ยวไป๋อีกนะ

ทว่าแม้ในสถานการณ์เช่นนี้

ซูหยุนปิงยังต้องใช้เวลาหลายวัน จนกระทั่งเธออัพเลเวล 7 และสามารถใช้ไม้เท้าวิญญาณจึงสยบมันลงได้

“ดี!”

“ดีมาก!”

ฮังอวี่พอใจกับผลลัพธ์นี้ เขาเริ่มสังเกตสภาพของชาลู่

ชาลู่ถูกจับเป็น หิวโหยมาหลายวัน

ฮังอวี่ไม่ปล่อยให้มันได้กินอะไรเลย ต่อให้เป็นสิ่งมีชีวิตจากโลกวิญญาณที่ทรงพลัง หากไม่ได้รับพลังงานเป็นเวลานาน พลังงานวิญญาณสะสมที่อยู่ในร่างกายจะค่อยๆถดถอย และหมดลง สุดท้ายเข้าสู่สภาวะอ่อนแอขั้นรุนแรง ค่าคุณสมบัติทั้งหมดดิ่งลง

สถานะจุดอ่อนเล็กน้อยค่าคุณสมบัติจะลดลง 30%

แต่เมื่อไหร่ที่เข้าสู่สถานะอ่อนแออย่างรุนแรง ค่าคุณสมบัติจะลดลง 90%

ซึ่งหากอยู่ในสภาวะอ่อนแออย่างรุนแรงเป็นเวลานาน มันจะเริ่มทำให้เกิดการสูญเสียแต้มวิญญาณในร่างกาย และเมื่อแต้มวิญญาณลดต่ำลงจนลดลงไม่ได้อีก เมื่อนั้นก็ถึงเวลาเข้าสู่ความตาย

โชคยังดี

ในตอนที่ฮังอวี่จับเป็นชาลู่

อีกฝ่ายอยู่ในเลเวล 6 ที่สะสมแต้มวิญญาณเอาไว้เต็มเปี่ยม

ดังนั้น ในช่วงที่ผ่านมา แม้มันจะสูญเสียแต้มวิญญาณสะสมไปบ้าง แต่ก็ยังไม่ลดเลเวลลงไปขั้น 5 ซึ่งนั่นหมายความว่า นับจากนี้ไป ฮังอวี่จะมีมอนสเตอร์ระดับเจ้าถิ่นเลเวล 6 คอยรับฟังคำสั่งเพิ่มอีกตนหนึ่ง!

เดิมซูหยุนปิงไม่ได้อ่อนแออยู่แล้ว

หากได้เจ้าหมอนี่มาช่วย

เธอจะกลายเป็นยอดฝีมือชั้นหนึ่งอย่างแท้จริง

แน่นอน คุณค่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการสยบชาลู่ไม่ใช่ในด้านพลังรบ

เมื่อเทียบกับมูลค่าที่มันสามารถสร้างได้แล้ว

ในแง่ของพลังรบไม่คุ้มค่าให้กล่าวถึง

“ฉันไม่รู้ภาษาโลกวิญญาณ เพราะงั้นทำได้แค่ออกคำสั่งง่ายๆ ถ้าเป็นคำสั่งที่เจาะจงหรือซับซ้อนเกินไป ไม่สามารถทำได้” ซูหยุนปิงพูดกับฮังอวี่ “ยังไงก็ตาม ฉันควบคุมเขาไว้แล้ว และสั่งให้ปฏิบัติตามคำสั่งของนาย”

ฮังอวี่พูดกับมนุษย์ปลาระดับสูงว่า “ไงชาลู่ ฉันคือเจ้านายของนายหญิงของนาย ดังนั้นต่อไปนายต้องฟังฉัน เข้าใจไหม?”

ชาลู่ได้รับผลกระทบจากเอฟเฟกต์หลงเสน่ห์ถาวร

แม้ตกอยู่ในสถานะนี้ แต่สติปัญญาของมันไม่ได้เสียหาย เพียงแต่กระบวนการคิดต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หากกล่าวได้เป็นคนละคนกับในตอนแรก ไม่ใช่เรื่องเกินจริง

เมื่อชาลู่ได้ยินคำพูดฮังอวี่ มันไม่แสดงท่าทีว่าโกรธเคือง แต่กล่าวอย่างสงบว่า “ข้าเชื่อฟังคำสั่งเจ้านาย ในเมื่อเจ้านายขอให้ข้าเชื่อฟังเจ้า ดังนั้นข้าก็จะเชื่อฟังคำสั่งเจ้า”

เรื่องนี้ช่วยไม่ได้

ก็ฮังอวี่ไม่ใช่เจ้านายของชาลู่

เพราะงั้นเขาเลยทำได้แค่ควบคุมมันทางอ้อมผ่านซูหยุนปิงอีกทีเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ฮังอวี่ไม่สนใจเรื่องนี้ เขาไม่ได้มีความปรารถนาที่จะยึดครองมันเป็นของตัวเองจริงๆอยู่แล้ว

“ดีมาก” ฮังอวี่เอ่ยถามชาลู่ “ตอนนี้นายสามารถควบคุมมนุษย์ปลาระดับล่างได้ไหม?”

ชาลู่ยังคงสงบ ตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ถึงข้าจะเป็นทาสของเจ้านาย แต่ข้ายังคงเป็นผู้เบิกทางแห่งชนเผ่าวายุคลั่ง ตราบใดที่เป็นมนุษย์ปลาระดับล่างของชนเผ่าวายุคลั่ง ข้าสามารถสั่งการพวกมันได้ตามต้องการ”

“ดีล่ะ ในเมื่อนายยืนยันแบบนั้น งั้นไปที่ทางเลียบแม่น้ำกัน”

ฮังอวี่พาซูหยุนปิง หวังเอ๋อ และชาลู่ ไปยังพื้นที่ริมแม่น้ำ

พื้นที่ดังกล่าวอยู่ภายใต้กฏอัยการสึกของสกายเน็ต คนที่พักอาศัยอยู่ในบริเวณนี้ถูกอพยพออกไปหมดแล้ว

แม้ยังมีหลายคนเข้ามาที่นี่ แต่ทุกคนมาเพื่อต่อสู้และหาวัสดุอุปกรณ์ ตอนนี้มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะเต็มใจพักอาศัยอยู่ที่นี่!

สกายเน็ตยึดหมู่บ้านเจียงซินเพื่อสร้างเป็นสำนักงานใหญ่

แต่นั่นทำได้แค่ชะลออันตรายที่ซ่อนอยู่ของมนุษย์ปลาที่กำลังพยายามพัฒนาเป็นขุมกำลังเท่านั้น

ยังมีมอนสเตอร์มนุษย์ปลาอีกจำนวนมากอยู่ในแม่น้ำ และพวกมันมักขึ้นฝั่งเป็นครั้งคราวเพื่อรวบรวมวัสดุในบริเวณใกล้เคียง ตราบใดที่พบมนุษย์ พวกมันจะโจมตีทันที

“ฮ่ง เจ้านาย เปิ่นหวังเจอแล้ว!” ฮัสกี้วิ่งหายเข้าไปในหมอก “มีค่ายมนุษย์ปลาอยู่ตรงนั้น แต่ขนาดของมันเล็กมาก คิดว่าน่าจะพึ่งสร้างเสร็จ”

ฮังอวี่ ซูหยุนปิงมองหน้ากันแล้วพูดกับหวังเอ๋อ “พาพวกเราไปที่นั่น”

มนุษย์ปลาชาลู่ถือคทาและสวมเสื้อคลุมดำตัวใหญ่ มันเดินตามทั้งสองอย่างว่าง่าย ราวกับเป็นองครักษ์ผู้ซื่อสัตย์คอยคุ้มกัน

เค้าโครงของค่ายมนุษย์ปลาค่อยๆปรากฏขึ้นท่ามกลางหมอกละออง

พวกมนุษย์ปลาสร้างค่ายถัดจากถนนทรุดโทรม ซึ่งน่าจะพึ่งสร้างเสร็จเมื่อไม่กี่วันก่อน ขนาดค่อนข้างเล็ก แต่มีมนุษย์ปลาอยู่หลักร้อยตัว พวกมันส่วนใหญ่เป็นคนงานมนุษย์ปลา มีพลรบมนุษย์ปลาอยู่นิดหน่อย และมนุษย์ปลานักล่าที่เป็นชนชั้นยอดราวๆ 2 3 ตัว

มอนสเตอร์มนุษย์ปลาแผดเสียงขู่คำราม

ขณะที่พวกมันกำลังจะโจมตี

มนุษย์ปลาระดับสูงชาลู่ได้ก้าวออกมา เอ่ยประโยคหนึ่งกับพวกมัน “ชนชั้นต่ำต้อย จงหยุดและถอยออกไปเสีย!”

ร่างของชาลู่แผ่กลิ่นอายมนุษย์ปลาชั้นสูง

มอนสเตอร์เหล่านั้นสัมผัสได้ถึงสถานะของชาลู่

พวกมันระบุได้ทันทีว่าเป็นชนเผ่าเดียวกัน

จริงๆแล้วพวกสายพันธ์ย่อยนั้นยังมีสติปัญญาในระดับหนึ่ง เพียงแต่ระดับหนึ่งที่ว่ามันเท่ากับเด็กมนุษย์เท่านั้น

สิ่งที่พวกมันขาดไปคือความทะเยอทะยานในตัวเอง ดังนั้นเมื่อโดนผู้ที่ใหญ่กว่าออกคำสั่ง จึงก้มหน้าเชื่อฟังทันที เฉกเช่นเดียวกับมอนสเตอร์ตัวน้อยในพื้นที่เดียวกันเชื่อฟังคำสั่ง BOSS

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า

เรื่องมหัศจรรย์ตรงหน้าจึงบังเกิดขึ้น!

ฝูงมนุษย์ปลาแสนดุร้ายซึ่งเห็นคนเป็นต้องกระโจนเข้าสู้

เวลานี้พวกมันเชื่อฟังชาลู่ และหยุดความปรารถนาที่จะโจมตีทันที ยังไงก็ตาม เห็นได้ชัดว่าทุกตนยังคงแสดงความเกลียดชังต่อฮังอวี่และซูหยุนปิง หากพวกเขาเข้าไปใกล้มันมากเกินไป ก็อาจถูกโจมตีเอาได้

ชาลู่พึ่งมาถึง

มันเลยทำได้แค่กดดันมนุษย์ปลาไว้ชั่วคราวด้วยกลิ่นอายที่เหนือกว่าของชนเผ่าเดียวกัน

ตอนนี้ความภักดีของมนุษย์ปลาระดับต่ำยังไม่สูงนัก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมให้เชื่อฟังอย่างสมบูรณ์

ชาลู่ต้องอยู่กับมนุษย์ปลาเหล่านี้ เมื่อเวลาผ่านไป พวกมันถึงจะค่อยๆเพิ่มความภักดีและสามารถควบคุมได้ง่ายขึ้น กระบวนการนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป

ไม่สามารถควบคุมมนุษย์ปลาฝูงใหญ่ได้ตั้งแต่ครั้งแรก

ฮังอวี่ขอให้ซูหยุนปิงกับหวังเอ๋ออยู่นอกค่าย จะได้ไม่กระตุ้นให้พวกมนุษย์ปลารู้สึกหงุดหงิดเกินจำเป็น ส่วนเขาเดินตามชาลู่เข้าไปในค่าย รวบรวมวัสดุระดับสามัญหลายร้อยชนิดและวัสดุคุณภาพสูงมากกว่า 20 ชนิดออกมา

อาหารก็มี

วัสดุในการกลั่นโพชั่นก็มี

วัสดุในการหลอมอาวุธก็มี

นอกจากนี้ยังเจอปะการังบางส่วนที่สามารถนำไปใช้กลั่นโพชั่นลับแต้มวิญญาณได้อีกด้วย

ซูหยุนปิงไม่คิดเลยว่ามันจะง่ายดายขนาดนี้ “ต่อไปถ้าเรามีชาลู่ พวกเราก็สามารถปล้นวัสดุทุกชนิดจากมนุษย์ปลาได้โดยไม่เกิดการนองเลือด”

ฮัสกี้ประหลาดใจเช่นกัน “ฮ่ง โชคหล่นทับแท้ๆ”

ฮังอวี่ไม่ค่อยสนใจเรื่องการเก็บเกี่ยววัสดุ

“ค่ายเล็กระดับต่ำแบบนี้ไม่มีใครกล้าขัดขืนชาลู่ก็จริง แต่ถ้าเป็นค่ายใหญ่ การนำพวกมันออกไปทั้งหมดในคราวเดียวคงยาก เพราะยังไงซะ มนุษย์ปลาบางตัวยังพอมีสติปัญญาอยู่บ้าง การนำอาหารทั้งหมดของมันจากไป เป็นไปได้ว่าอาจบังคับมันให้ลงมือโจมตี”

“อันที่จริง นี่ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีที่สุด”

“รู้ไหมว่ามนุษย์ปลาระดับต่ำพวกนี้มีสกิลสายผลิต เช่นเทคนิครวบรวมหรือแม้แต่กลั่นโพชั่น  สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้ก็คือใช้แรงงานของพวกมันให้เป็นประโยชน์ เพื่อสร้างผลกำไรให้มากขึ้น เอาพวกมันมาใช้แรงงานฟรี!”