665 -  เริ่มต้นอพยพ

1975 -  เริ่มต้นอพยพ

สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจมากที่สุดก็คือเมื่อโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง

ทันใดนั้นดาบเล่มหนึ่งก็จะออกมาจากความว่างเปล่าทำลายพลังชีวิตของพวกเขาอย่างไม่สามารถสัมผัสได้!

นี่คืออาณัติแห่งสวรรค์ที่มองไม่เห็นแต่มีอยู่จริง มันคือพลังของจักรวาล ตอนนี้อายุขัยส่วนหนึ่งของทุกคนถูกตัดทอนลงไปแล้ว!

สือฮ่าวนั่งอยู่ที่นั่นกำลังตรวจทานถึงสถานการณ์ของตัวเอง โดยไม่รู้สึกถึงอารมณ์ใดๆเขาสงบจิตใจตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดขึ้นในร่างกายของเขา

อาณัติแห่งสวรรค์ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ในฐานะสมาชิกของสวรรค์และปฐพีนี้เขาไม่สามารถหลีกหนีจากมัน

“เราควรหาวิธีเข้าสู่ดินแดนเซียนหรือไม่” เฉาอวี่เซิ่งกล่าว พวกเขาไม่สามารถอยู่ในที่แห่งนี้ได้อีกต่อไป นี่จะเป็นยุคที่เลวร้ายที่สุด

“ใช่ เราโชคร้ายจริงๆที่เกิดมาในยุคนี้ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่ผลลัพธ์สุดท้าย แต่เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นซึ่งต้องสัมผัสด้วยตัวเอง” เจ้าหมาน้อยวิเคราะห์และตรวจสอบทุกอย่างจนได้ข้อสรุปประเภทนี้

“อาณาจักรเซียนแม้ว่าจะเป็นสถานที่ที่หลบภัยได้แต่ข้าไม่อาจไปที่นั่น!” สุนัขตัวน้อยกล่าวออกมาตรงๆ

ตอนนี้สถานที่แห่งนั้นคือถ้ำเสือวังมังกรศัตรูของมันอยู่ที่นั่นเต็มไปหมด

มันทำให้หลายคนขุ่นเคืองใจเกินไป

ไม่ต้องกล่าวถึงคนอื่นเพียงมันเรียกบรรพบุรุษโบราณของตระกูลหงว่าสัตว์เลี้ยงมนุษย์ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขามาตามล่ามัน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าขอเพียงมันก้าวเท้าเข้าสู่อาณาจักรเซียนคนเหล่านี้จะสามารถสัมผัสได้ถึงมันทันที

“เจ้าทำเรื่องเลวร้ายมาแค่ไหนกัน?” แม้แต่สือฮ่าวก็อดไม่ได้ที่จะถาม เป็นไปได้ไหมที่มันไม่มีเพื่อนสักคน?

“เจ้าอย่าได้สบประมาทข้า สหายของข้ามีมากมายตัวข้าไม่เคยทำผิดต่อสหายพวกเราร่วมกันต่อสู้ในชายแดนรกร้าง ท้ายที่สุดพวกเขาก็ร่วงหล่นลงหมดแล้ว” เจ้าหมาน้อยถอนหายใจ

“ตระกูลของเจ้าไม่มีใครอีกหรือ แล้วคู่บำเพ็ญของเจ้าไปไหน?” เฉาอวี่เซิ่งเยาะเย้ยมัน

“ ในตอนที่ข้าเกิดมาเป็นเพียงลูกสุนัขธรรมดาเท่านั้น ข้าบรรลุผลลัพธ์ที่ไม่มีใครเทียบได้จากร่างกายที่มีเนื้อหนังธรรมดาครอบครัวที่แท้จริงของข้าจึงตายไปหมดแล้ว

เมื่อตอนที่ข้าอยู่ในอาณาจักรเซียนมีเซียนสตรีคนหนึ่งเคยให้ความสนใจแก่ข้า ข้าพยายามไล่ตามนางต้องการจะรับนางเป็นสัตว์เลี้ยงมนุษย์

นางเป็นสตรีที่มีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริงครั้งหนึ่งเคยต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตายกับราชาอมตะไร้สิ้นสุดด้วยซ้ำ” เมื่อสุนัขตัวน้อยพูดถึงตรงนี้มันก็หดคอไม่กล้าพูดอะไรอีก

เฉาอวี่เซิ่งจ้องเขม็งเป็นเวลานาน และหลังจากนั้นเขาก็พูดว่า

“เจ้าเป็นสุนัขที่ชั่วช้าจริงๆความสามารถของเจ้าไม่มีอะไรเพียงอาศัยชื่อเสียงของราชาอมตะไร้สิ้นสุดรังแกคนอื่น! แม้แต่ผู้หญิงคนเดียวเจ้าก็จัดการไม่ได้”

"ฮ่อง! เจ้าจะรู้อะไร!” เจ้าหมาน้อยแยกเขี้ยวเขี้ยวเห่า

แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็กเพียงเท่าฝ่ามือแต่มันก็กระโดดขึ้นไปและใช้เท้าเหยียบไปหน้าของเฉาอวี่เซิ่งโดยตรง

“ข้าไม่ได้พูดความจริงเหรอ?”

“ความจริงอะไร! นั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษของอาณาจักรเซียนเจ้าคิดว่านางเป็นผู้หญิงธรรมดาอย่างนั้นเหรอ? ตัวข้าที่สง่างามไม่จำเป็นต้องใช้อำนาจของราชาอมตะไร้สิ้นสุดบังคับใคร!” เจ้าหมาน้อยกล่าวด้วยผยอง

สถานการณ์ตอนนี้ของเก้าสวรรค์เบื้องบนเต็มไปด้วยความปั่นป่วนวุ่นวาย ยุคที่ปราศจากการบ่มเพาะกำลังมาถึงใครจะไม่ตกใจ?

ตอนนี้แม้แต่ตระกูลอมตะมากมายก็ยังต้องการหลบหนีออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเขาสามารถอยู่ได้

เพื่อให้บรรลุสิ่งนี้ พวกเขาไม่ลังเลที่จะทำทุกอย่างเพื่อแลกกับความโปรดปรานของอาณาจักรเซียน

ตัวอย่างเช่นมีตระกูลอมตตระกูลหนึ่งที่ยอมให้สตรีศักดิ์สิทธิ์ประจำตระกูลแต่งงานกับทายาทของตระกูลอมตะของอาณาจักรเซียน

สตรีศักดิ์สิทธิ์ล้วนเป็นที่ทราบดีว่าพวกนางจะถึงครองความบริสุทธิ์ไม่แต่งงานช่วงชีวิต

แต่เมื่อสถานการณ์นี้มาถึงทางตระกูลต้นสังกัดถึงกลับบังคับให้พวกนางเสียสละตัวเอง

…………….

เป้าหมายแรกของสือฮ่าวคือตระกูลจิน

หลังจากเดินเตร่ไปทั่วสถานที่แห่งนี้เป็นเวลาสองหรือสามวัน เขาก็เข้าใจสถานการณ์บางอย่างแล้ว

ปัจจุบันตระกูลจินพยายามค้นหาบรรพบุรุษของตัวเองที่อยู่ในอาณาจักรเซียนแต่ว่าผลตอบรับไม่ดีนัก

ก่อนหน้านี้มีเงื่อนงำบางอย่าง แต่ล่าสุดการเชื่อมต่อก็ขาดลงอีกครั้ง

ตอนนี้พวกเขามีความต้องการที่จะใช้คัมภีร์โบราณของตระกูลเพื่อแลกเปลี่ยนกับการเข้าสู่อาณาจักรเซียน

นอกจากนี้พวกเขายังพยายามติดต่อกับสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดเพื่อเป็นแผนสำรอง

“จินไท่จุน นางเฒ่านั่นออกมาแล้ว!”

สือฮ่าวได้ปิดบังรัศมีพลังของตัวเองไว้เมื่อมาถึงที่นี่ ประกายแสงแวบผ่านดวงตาของเขา

หลังจากนั้นไม่กี่วันในที่สุดเขาก็รู้สึกได้ว่าจินไท่จุนกำลังเคลื่อนไหวและจะออกจากตระกูลจิน

ก่อนหน้านี้เขายังคิดว่านางเข้าสู่อาณาจักรเซียนแล้ว แต่ท้ายที่สุดนางก็ยังคงอยู่ที่นี่คอยบัญชาการความเคลื่อนไหวของตระกูล

โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ลงมือจู่โจมโดยตรง แม้ว่าเขาจะไม่ได้หวาดกลัวจินไท่จุนแต่หากนางเปิดค่ายกลป้องกันตระกูลมันจะเป็นหายนะครั้งใหญ่ของเขาอย่างแน่นอน

รถม้าวิ่งออกมาจากตระกูลจิน เคลื่อนตัวช้าๆเต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหลจนมืดมนและไม่ชัดเจน

นกหลวนทั้งเก้ากำลังลากรถม้า รูปร่างภายนอกของมันมีความคล้ายคลึงกับหงส์เพลิงที่แท้จริงเป็นอย่างมาก

รถม้าถูกหล่อจากทองแดง ให้ความรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของยุคเซียนโบราณ

ค่ายกลโบราณสองชนิดถูกสลักไว้บนตัวรถ นี่คือรถศึกของหนึ่งในราชาอมตะเมื่อครั้งอดีต!

นอกจากนี้นกหลวนทั้งเก้ายังมีความแข็งแกร่งมาก ขนของพวกมันเปล่งประกายแวววาวดุจโลหะ ทรงพลัง เยือกเย็น และน่าเกรงขาม

พวกมันล้วนแล้วแต่เป็นผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองขั้นสูงสุดทั้งนั้น นี่เป็นความฟุ่มเฟือยมากมายขนาดไหน!

เราสามารถเห็นได้ว่าแม้แต่ผู้ฝึกตนของอาณาจักรปลดปล่อยตนเองก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว แม้แต่บุคคลที่ทรงอำนาจก็ไม่สามารถทนกับแรงกดดันที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากรถศึกคันนี้

สำหรับคนอื่นๆไม่จำเป็นต้องพูดถึงพวกเขาทั้งหมดนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นด้วยความหวาดกลัว

สือฮ่าวรู้สึกตกตะลึง ในบรรดาสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เป็นคนอ่อนแอ

การที่จะมาถึงระดับนี้ทุกคนล้วนแล้วแต่ผ่านทะเลโลหิตและภูเขาซากศพมาอย่างมากมาย

การที่จะสามารถบรรลุเต๋าได้พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลที่โดดเด่นมาตั้งแต่ยุคโบราณ

“เราสามารถทำลายค่ายกลประจำตระกูลได้หรือไม่” สือฮ่าวถามสุนัขตัวน้อย

“มันค่อนข้างยุ่งยากอยู่บ้างเพราะนี่คือค่ายกลระดับเต๋าอมตะ แม้ว่าจะยังไม่สมบูรณ์แต่จิตวิญญาณของมันก็ยังคงอยู่

ความทรงจำมากมายของข้าถูกลบออกไปจึงไม่สามารถเข้าใจวิธีทำลายมันได้ แต่หากเราบุกเข้าไปตรงๆมีโอกาสเป็นอย่างมากที่จะพบกับความสูญเสีย” สุนัขตัวน้อยตอบกลับ

แผนก่อนหน้านี้ของพวกเขาคือเมื่อจินไท่จุนออกจากดินแดนบรรพบุรุษพวกเขาก็จะบุกเข้าไปเพื่อกวาดล้างสวนยาเซียนของตระกูลจินอย่างรวดเร็วพร้อมกับถอนตัวออกมา

อย่างไรก็ตามตอนนี้แผนการของพวกเขาต้องเป็นหมันลง ค่ายกลปกป้องตระกูลของตระกูลจินนั้นแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคาดไว้!

ดวงตาของสือฮ่าวเปล่งประกายด้วยรัศมีอันศักดิ์สิทธิ์

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ควรจัดการสตรีชรานางนั้นก่อน!”

ตระกูลจินตระกูลเฟิงและคนอื่นๆ ต่างก็พยายามติดต่อกับสิ่งมีชีวิตแห่งความมืด

นี่คือสิ่งที่สือฮ่าวรู้มาอย่างลับๆดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกผิดในการทำเช่นนี้

“เราลองดูก็ได้!” ดวงตาของสุนัขตัวน้อยสาดประกายแวววาว

รถม้ามุ่งไปข้างหน้าพลังแห่งความโกลาหลหมุนวนไปมา นี่คือรถศึกของสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดซึ่งบรรทุกจินไท่จุนออกเดินทาง มันถูกลากดึงโดยนกหลวนเก้าตัว

เป็นการแสดงความฟุ่มเฟือยอย่างถึงที่สุด!