SWO ตอนที่ 60 ห้องฝึกเสมือนจริง
(TL: ตอนที่แล้วด้วยความเบลอผมเลยแปลชื่อผิดจากฟางอวี่เป็นฟางหยูครับ)
เสียงของฟางอวี่ไม่ดัง แต่นักเรียนคนอื่นยังคงได้ยินสิ่งที่เธอพูด เป็นเหตุให้เสียงพูดคุยหยุดลงในทันที
สีหน้าของซูหลิง และนักเรียนที่เหลือเปลี่ยนไป
นักเรียนบางคนโกรธ แต่ส่วนใหญ่แล้วดูไม่สนใจ และรู้สึกว่าอีกฝ่ายพูดถูก ท้ายที่สุดพวกเขาก็เป็นคนจากเมืองหัวตง
เสียงของอาจารย์เสิ่นดังขึ้นอีกครั้ง "เงียบ"
เสียงพูดคุยหายไปทันที
“พวกเจ้าน่าจะทราบแล้วว่าส่วนสำคัญของคลาสฝึกคือการฝึกต่อสู้เสมือนจริง ด้วยเหตุนี้ข้าจึงได้นำเทคโนโลยีพิเศษจากค่ายฝึกหยานจิงมาเพื่อการนี้เป็นกรณีพิเศษ ซึ่งแน่นอนว่ามันสร้างเสร็จเป็นที่เรียบร้อย และนอกจากการฝึกต่อสู้เสมือนจริงแล้ว ทางโรงเรียนยังจะแจกจ่ายยาแก่นโลหิตสามเม็ดฟรีทุกเดือน ตลอดจนเทคนิคฝึกฝนระดับสูงที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษให้แก่นักเรียนแต่ละคนเพื่อเพิ่มทั้งความแข็งแกร่ง และแก่นโลหิต”
ทันทีที่เขาพูดจบ ดวงตาของนักเรียนหลายคนก็เป็นประกาย
ก่อนมา พวกเขาทั้งหมดรู้เพียงว่าโรงเรียนจะจัดสรรทรัพยากรให้แก่พวกเขา แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่าโรงเรียนจะใจกว้างถึงขนาดจะแจกจ่ายยาแก่นโลหิตสามเม็ดฟรีทุกเดือน!
ยิ่งกว่านั้นพวกเขายังให้เทคนิคฝึกฝนระดับสูงอีกด้วย!
ต้องรู้ว่าในตลาด เทคนิคฝึกฝนธรรมดามีราคาหลายหมื่นหยวน ขณะที่เทคนิคฝึกฝนระดับสูงมีราคาอย่างน้อยหลายแสนหยวน!
แม้แต่ซูหลิงที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ก็ยังยากมากที่จะได้รับเทคนิคฝึกฝนระดับสูง เนื่องจากเทคนิคฝึกฝนระดับสูงนั้นจะได้รับการปรับแต่งตามแต่คนที่ซื้อไป
“แน่นอน… อย่างที่พวกเจ้ารู้ ของฟรีไม่มีในโลก แม้พวกเจ้าจะเข้าร่วมคลาสฝึกแล้ว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเจ้าจะหย่อนยานได้ ในทุกวัน คลาสฝึกอบรมพิเศษจะจัดทำรายการจัดอันดับตามคะแนนที่ทำได้ขึ้นมา และทุกสิ้นเดือนจะมีการทดสอบใหญ่รอพวกเจ้าอยู่ นักเรียนสามคนที่ได้อันดับต่ำสุดจะถูกบังคับไล่ออก และแจ้งให้ทั้งโรงเรียนทราบ!” อาจารย์เสิ่นกล่าวอย่างเรียบเฉย
จากนั้นเขาก็เสริมว่า "เริ่มต้นตั้งแต่วันนี้!"
สีหน้าของนักเรียนหลายคนเปลี่ยนไปกะทันหัน
แค่ถูกตัดสิทธิ์จากคลาสฝึกก็น่าอายมากพอแล้ว หากยังต้องป่าวประกาศให้คนทั้งโรงเรียนรับรู้ด้วย ชั่วชีวิตนี้คงไม่แคล้วต้องอับอายจนเงยหน้าไม่ได้
ดังนั้น ณ เวลานี้ ทุกคนจึงตัดสินใจอย่างลับๆ ว่าต้องพยายามให้เต็มที่!
ในบรรดานักเรียนทั้งหมด มีเพียงห้าคนที่ย้ายใหม่ และโจวเฮาเท่านั้นที่ยังทำตัวผ่อนคลาย
"ตามข้ามา"
ขณะที่อาจารย์เสิ่นกล่าว เขาออกจากห้องเรียนก่อนหันหลังเดินขึ้นไปชั้นบน
นักเรียนที่เหลือตามเขาไปติด ๆ อย่างไรก็ตามเวลานี้พวกเขาไม่หลงเหลือความตื่นเต้นเหมือนก่อนหน้าอีกต่อไป มีแต่เพียงความประหม่าเท่านั้นที่ยังคงอยู่
ณ ห้องฝึกเสมือนจริงบนชั้นเจ็ด
ทันทีที่โจวเฮา และคนอื่น ๆ เข้ามา พวกเขารู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในอนาคต ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์ไฮเทค ขณะที่เพดานดูราวท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
หยวนเฉิง หยุนหยาน และฟางอวี่ที่คุ้นเคยกับห้องฝึกเสมือนจริงอยู่แล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปในเครื่องรูปไข่ที่คล้ายกับกระท่อมโภชนา1
อาจารย์เสิ่นใช้โอกาสนี้กล่าวขึ้น “กระท่อมเสมือนจริงเหล่านี้เป็นอุปกรณ์สำหรับการฝึกของพวกเจ้า ตราบใดที่เจ้าอยู่ในนั้น อุปกรณ์จะสแกนคลื่นจิตของพวกเจ้าโดยอัตโนมัติ และเชื่อมต่อไปยังเครือข่ายเสมือน”
เขาปรบมือขณะกล่าวต่อ “เอาล่ะ เข้าไปให้ไว ข้าจะให้เวลาพวกเจ้าปรับตัวสักครู่หนึ่ง ดังนั้นการฝึกต่อสู้จะเริ่มในอีกครึ่งชั่วโมง! ผลลัพธ์ของเจ้าจะถูกนับเป็นคะแนนรวม”
ฟุบ! ฟุบ!
เมื่อเหล่านักเรียนได้ยินดังนั้น พวกเขาก็รีบเข้าไปในกระท่อมเสมือนจริงทันที
โจวเฮาซึ่งรั้งท้ายเดินไปยังห้องที่เหลืออยู่ตรงมุม
อย่างที่อาจารย์เสิ่นกล่าว ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องฝึกเสมือนจริง สภาพแวดล้อมโดยรอบก็เปลี่ยนไปทันที
โจวเฮาพบว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในพื้นที่รกร้างนอกเมืองหัวตง ถัดจากเขาคือ ซูหลิง จางอี้ และนักเรียนคนอื่น ๆ พวกเขามองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัยปนประหม่า มีเพียงหยวนเฉิง หยุนหยาน และพวกเท่านั้นที่ยังดูสงบอยู่เช่นเดิม
“พวกมือใหม่ แค่ยืนข้างพวกเขา ข้าก็สัมผัสได้ถึงความกระจอก!”
“หึ หึ พวกเขาคงไม่เคยเผชิญแม้แต่นักรบอสูรระดับต่ำจากเผ่าพันธุ์ภายนอกด้วยซ้ำ เป็นแค่นักเรียนที่ไม่เคยสัมผัสการต่อสู้ที่แท้จริง!”
“ข้าพนันได้เลยว่าเมื่อการฝึกเริ่มต้น มือใหม่พวกนี้ต้องกลัวจนฉี่ราดแน่!”
“ฮ่าฮ่า พวกเขาต้องกลัวจนก้าวขาไม่ออกแน่นอน!”
“จิ จิ มาสนุกกับการแสดงกันเถอะ”
ฟางอวี่ และพวกหัวเราะขณะที่พวกเขาเยาะเย้ยนักเรียนคนอื่น
หยวนเฉิง และหยุนหยานมองไปที่นักเรียนโดยรอบ และอดส่ายหัวไม่ได้ คนกลุ่มนี้ดูจะพึ่งพาไม่ได้เลยจริง ๆ
ในหมู่พวกเขา ซูหลิงเป็นคนที่สงบที่สุด ถึงอย่างไรเธอก็เคยเข้าร่วมในการฝึกร่วมของโรงเรียนอื่น และเคยต่อสู้กับสัตว์กลายพันธุ์ และเผ่าพันธุ์ภายนอกในพื้นที่รกร้างมาก่อน
“ดูเหมือนจะเป็นพื้นที่รกร้างนอกสถานีทางใต้” ซูหลิงอดกล่าวไม่ได้ ขณะมองไปรอบ ๆ
“อืม มันคือสถานีทางใต้” โจวเฮาตอบโดยไม่รู้ตัว เขาได้เข้าร่วมการทำความสะอาดในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทำให้เขาค่อนข้างคุ้นเคยกับพื้นที่รกร้าง
ซูหลิงอดเหลือบมองโจวเฮาไม่ได้ "เจ้ารู้ได้ยังไง?"
โจวเฮากล่าวหน้าตาย “ข้าเดา”
ซูหลิงกลอกตา
วูบ
ทันใดนั้นได้มีลำแสงตกลงมาจากฟ้าก่อนปกคลุมซูหลิง และนักเรียนคนอื่น ๆ
เสื้อผ้าของพวกเขากลายเป็นชุดรัดรูปทันที
นักเรียนหญิงหลายคน รวมทั้งหยุนหยาน ฟางอวี่ และซูหลิงได้เปิดเผยรูปร่างอันสมบูรณ์แบบของพวกเธอ..
...............
กระท่อมโภชนา1 เป็นประมาณแคปซูลรูปไข่ที่มีระบบหลอดสารอาหารเหมือนนิยายแนวเกมออนไลน์ที่เข้าไปอยู่ในเกม น่าจะพอนึกภาพกันออก
TL: ช่วงนี้พายุเข้าครับไฟเลยดับทำให้เมื่อวานไม่ได้แปลเลยครับ