ตอนที่แล้วตอนที่ 120 สนับสนุนมหาวิทยาลัย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 122 Maserati ในปี 1979

ตอนที่ 121 ถนนคนเดิน


ประกอบกับมหาวิทยาลัยใหญ่ๆต่างต้องการเงินทุนสำหรับหมุนเวียน ยังไงพวกเขาก็ต้องตอบรับข้อเสนอของซูข่านอย่างแน่นอน

ซูข่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขารู้สึกได้ทันทีว่าอนาคตที่กำลังจะมาถึงจะต้องสดใสยิ่งกว่าบริษัทฮัวเซี่ยแน่นอน

ไม่ว่าจะเป็นอุตสาหกรรมหรือผลิตภัณฑ์อะไรก็แล้วแต่ ส่วนใหญ่แล้วจะมีโรงงานในประเทศจีนทั้งสิ้น

กระบวนการผลิตส่วนใหญ่แล้วจะตกไปอยู่ในมือของประเทศจีน หากรวมเข้ากับมหาวิทยาลัยที่มีโครงการวิจัยต่างๆได้ออกมาแล้วละก็

แค่ซูข่านคิดเขาก็รู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้ว

"การที่มีโรงงานที่สามารถผลิตของที่วิจัยเสร็จออกมาได้ปริมาณเยอะๆ"

แค่คิดก็สนุกแล้ว

อย่างไรก็ตามของพวกนี้ย่อมมีค่าใช้จ่ายมหาศาล

แต่ถ้าคำนวนกับต้นทุนที่ถูกแล้วขายสิ่งที่วิจัยออกไปได้ละก็ มูลค่าอาจจะสูงถึงล้านล้านหยวนเลยก็ได้

"แต่ถ้าทำการวิจัยแล้วส่วนใหญ่ต้องใช้สารเคมีหรือไม่ก็ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์พิเศษอีก"

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เสร็จ ซูข่านคิดว่าเป็นการที่ดีจะต้องเริ่มต้นแผนการในตอนนี้

ดวงตาของเขากระพริบเล็กน้อยๆ แผนการต่างๆในเกิดขึ้นมากมายในหัวของเขา

จากนั้นซูข่านก็ได้เดินไปที่หน้าบ้าน

"ซู่เฟิง"

ทันทีที่ออกมานอกประตู ซูข่านก็ตะโกนเรียกซู่เฟิง

ทันใดนั้นเองร่างของซู่เฟิงก็โผล่ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ซูข่านมองไปที่ซู่เฟิงและพูดว่า

"ไปที่ชิงเต่าและเชิญจ้าวชิงชิงกับเพื่อนของเธอ มาที่ร้านวังหลวงพรุ่งนี้"

ซูข่านได้ตกลงที่จะเลี้ยงอาหารพวกเธอหลังจากที่ได้กิน KFC ร่วมกันในกี่วันก่อน

อาหารยุคนี้ส่วนใหญ่จะกินเพื่อมีชีวิตไปวันๆเท่านั้น ส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกอาหารแห้ง เนื้อสัตว์ก็มีไม่เยอะ มีแต่เมนูซ้ำๆเดิมๆ

ดังนั้นตอนที่สาวๆได้กิน KFC ไก่ทอดที่หมักไปด้วยเครื่องเทศ พวกเธอเลยคิดว่านี่เป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในประเทศจีนแล้ว

ซูข่านนึกถึงก็ยิ้มที่มุมปากของเขา

อาหารจีนไม่ใช่ว่าจะสู้อาหารจากที่อื่นไม่ได้

ในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า ความหลากหลายและรสชาติของอาหารจีนจะดึงดูดให้กับผู้คนทั่วทั้งโลกต้องเดินทางมาที่จีนเพื่อลิ้มรสความอร่อย

ในชาติที่แล้วซูข่านได้เห็นบล็อคเกอร์และยูทูปเบอร์ชาวต่างชาติ ได้อ้างตัวบอกว่าพวกเขาได้กินอาหารทั่วทั้งหมดในมณฑลเสฉวนแล้วในเวลา 3 ปี

แต่พวกเขาไม่รู้อะไรเลย ที่พวกเขากินเป็นเพียงอาหารเสฉวนเท่านั้น ยังมีอาหารจีนอีกมากมายในประเทศที่คนภายนอกไม่รู้จัก

ยกตัวอย่างเช่นอาหารจีนสูตรจักรพรรดิของเฒ่าจาง นี่คือเกณฑ์มาตรฐานของอาหารจีนสมัยก่อน

ซูข่านจำได้ว่าแถวถนนไทเซียนเหมินยังมีบ้านอีก 2 หลังที่เป็นของเขา

"ให้จางเฉียงซื้อบ้านแถวนั้นไว้ด้วยดีกว่า"

ซูข่านวางแผนว่าจะให้จางเฉียงซื้อที่ดินแถวนั้นให้หมด บ้านแถวนั้นถ้าเป็นเจ้าของต่อๆกันละก็

บางทีอาจจะสร้างถนนคนเดินที่ทั้งเส้นถนนเต็มไปด้วยร้านอาหารที่อร่อยและหรูหราที่สุดในจีนก็ได้

นอกจากร้านอาหารวังหลวงแล้วต้องมีร้านอาหารอื่นๆอีกที่จะต้องมาเปิด การที่ร้านอาหารที่ตกแต่งสวยงามและหรูหราอยู่ติดๆกันละก็….

ซูข่านคิดว่ามันคงเป็นสถานที่ที่สุดยอดมากๆแน่ แม้ว่าจะต้องใช้เงินลงทุนในจำนวนมาก แต่ซูข่านก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร

ยิ่งคิดซูข่านก็ยิ่งรู้สึกว่ามันยิ่งเป็นไปได้ หากมันเกิดขึ้นจริงสถานที่แห่งนี้จะเป็นจุดชมวิวที่มีชื่อเสียงมากในหนานจิง ผู้คนทั่วประเทศจะต้องแห่กันมาสถานที่แห่งนี้

"ให้เฒ่าจางทำป้ายร้านอาหารวังหลวงให้มีไฟด้วยดีกว่า"

ซูข่านพูดด้วยรอยยิ้ม

หากเฒ่าจางรู้แผนการนี้ของซูข่านละก็ เฒ่าจางจะต้องตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ 3 วัน 3 คืนแน่ๆ

ปรมาจารย์ด้านอาหารอย่างเฒ่าจาง ถ้ารู้ว่าจะมีร้านอาหารเปิดติดๆกันโดยให้ร้านของเขาเป็นเรือธงละก็ บางทีเขาอาจจะดีใจจนช็อคตายแน่ๆ

แล้วถ้าหากสถานที่นี่เป็นจริงขึ้นมาละก็ จะต้องมีร้านอาหารชื่อดังมาเปิดจนมีเม็ดเงินหมุนเวียนต่อวันเป็นล้านหยวนแน่ๆ

ร้านอาหารชื่อดังส่วนใหญ่มักจะดึงดูดผู้ที่ชื่นชอบอาหารจากทั่วทั้งโลกอยู่แล้ว

สถานที่แห่งนี้คงจะเป็นสถานที่รวมเซฟระดับโลก

ยังไม่หมดเท่านี้ หากว่ามีการให้คะแนนของมิชลินละก็ สถานที่แห่งนี้ต้องได้รับดาวแน่นอน

มาตรฐานของมิชลินคือ 3 ดาว หากได้รับละก็ ผู้คนจะต้องแห่กันมากิน และถ้าร้านอาหารพวกนั้นได้รับดาวจากมิชลินทั้งหมด ไม่อยากจะคิดว่าคนที่ถนนแห่งนี้จะเยอะขนาดไหน

ผู้คนจำนวนมากจะต้องแห่กันซื้อตั๋วเครื่องบินเพื่อมาตะเวณกินอาหารที่นี่แน่นอน

จากนั้นก็มีเสียงดังขึ้น

"เอ๊ะ เฒ่าหลี่กำลังจะทำอะไรกับแจกัน"

ซูข่านเห็นว่าเฒ่าหลี่กำลังจะยกแจกันขนาดใหญ่สูงกว่า 1 เมตรสีฟ้าอยู่

ซูข่านรีบเดินไปช่วยเฒ่าหลี่ยกอย่างรวดเร็ว

"เฒ่าจางกำลังหาของตกแต่งร้านอยู่ วันนี้ผมออกไปเจอแจกันพวกนี้ แม้ว่าจะไม่ใช่ของเก่าที่มีมูลค่า แต่มันกลับมีคุณภาพที่ดี"

เฒ่าหลี่หันหน้าไปยังกองแจกัน

ซูข่านมองไปที่ด้านหลังของเขาก็เห็นว่ามีแจกันวางอยู่ในสวนหลังบ้าน มีทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก มีประมาณอย่างน้อย 1 โหล

ในบรรดาแจกันพวกนั้นมีเพียงแจกันขนาดใหญ่กว่า 1 เมตรสีฟ้า 2 อันที่ดูเด่นกว่าใครเพื่อน

"แจกันสองตัวนี้หายากมาก ผมหามันมาเป็นเวลานานแล้ว ในที่สุดผมก็เจอ"

เฒ่าหลี่พูดอย่างภาคภูมิใจ

ซูข่านมองดูแจกันที่สูงหนึ่งเมตรอันนี้ และหันไปมองอีกหนึ่งอันที่

แจกันสีเดียวกัน ขนาดเดียวกันวางอยู่คู่กัน หากผ่านไป 20-30 ปี แจกันคู่พวกนี้จะหาได้ยากอย่างยิ่งในประเทศจีน บางทีอาจมีมูลค่าสูงก็เป็นไปได้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด