ตอนที่ 157

ตอนที่ 157

เมื่อมีเย่ฉิงซวนอยู่ข้างๆ ช่วยในการจัดการในหลายๆเรื่อง หลิวหมิงอวี่ก็รู้สึกว่างานของเขาไม่หนักเท่าไหร่

หลังอาหารเย็นในตอนเย็นหลิวหมิงอวี่ยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงแรม

มีลมพัดแรงในตอนกลางคืน ซึ่งนำความเย็นสบายมาแทนที่อากาศร้อนอบอ้าวในตอนกลางวัน

หลิวหมิงอวี่ลืมตาขึ้นและเห็นว่านอกจากแสงเพียงเล็กน้อยที่อยู่ไม่ไกล ส่วนที่เหลือของสถานที่นั้นมืดสนิท

มันมืดมน หดหู่มาก ราวกับว่ามีสัตว์ร้ายกินคนรออยู่ที่นั่น

มนุษย์ในโลกนี้สามารถกลับคืนสู่อารยธรรมอีกครั้งได้หรือไม่?

จุดจบของโลกมาอย่างกะทันหันจนทั้งโลกตกอยู่ในวิกฤตซอมบี้ในเวลาอันสั้น ไม่รู้ว่ามีผู้รอดชีวิตคนอื่นๆในที่อื่นอีกหรือไม่

มีผู้รอดชีวิตมากกว่าสี่แสนคนในเจียเฉิงและหางโจว เป็นไปไม่ได้ที่คนในสถานที่อื่นจะตายทั้งหมด

แล้วผู้รอดชีวิตเหล่านั้นอยู่ที่ไหนกัน?

หลิวหมิงอวี่เคยถามลู่ไห่เผิงและ ลู่ไห่เผิงกล่าวว่าเขาไม่เคยเห็นผู้รอดชีวิตในการตั้งถิ่นฐานอื่น ผู้รอดชีวิตจากเมืองอื่นควรได้รับการจัดตั้งถิ่นฐานของตนขึ้นในเขตชานเมืองที่เป็นป่า

ผ่านไปห้าปี ทำไมไม่เห็นผู้รอดชีวิตคนอื่นเลย?

ทันใดนั้นหลิวหมิงอวี่มีความคิดที่แย่มาก

บางทีอาจไม่ใช่ว่าไม่มีผู้รอดชีวิตคนอื่น แต่ผู้รอดชีวิตเหล่านั้นถูกจับเป็นทาสเมื่อเข้าไปในนิคมเจียหาง

นี่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด เหมือนตอนแรก ลู่ไห่เผิงและคนอื่น ๆ กล่าวว่าคริสตัลพลังงานทำหน้าที่เป็นสกุลเงินเท่านั้นไม่ใช่สำหรับการทำอย่างอื่น

แต่หลังจากที่ได้เห็นห้องทดลองของหลี่ไห่เฟิงในวันนี้ เขาก็ตระหนักว่าไม่ใช่ว่าไม่มีใครสามารถใช้คริสตัลพลังงานได้ แต่ระดับของลู่ไห่เผิงนั้นไม่สูงพอและเขาไม่รู้ข้อมูลลับบางอย่าง

หลิวหมิงอวี่ถอนหายใจยาว

ลืมมันไปเถอะ ปล่อยให้พวกเขาอยู่ที่นี่ไปก่อน เขาแค่ต้องดูแลตัวเอง ไม่ว่าจะมีผู้รอดชีวิตคนอื่นหรือไม่ และตอนนี้เขาก็ไม่สนใจที่จะสร้างอารยธรรมขึ้นมาใหม่

กึก กึก

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

หลิวหมิงอวี่หันกลับมาและเห็นหม่าจุนฮ่าวปรากฏขึ้นที่ทางเข้าบันได หลิวหมิงอวี่ถามเบา ๆ “มีอะไรผิดปกติ?”

หม่าจุนฮ่าวกล่าวว่า “บอสครับ เอกสารพร้อมแล้ว”

“เร็วขนาดนี้เลย?”

เมื่อการประชุมสิ้นสุดลงในวันนี้ หม่าจุนฮ่าวก็เริ่มดำเนินการ เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเสร็จหลังอาหารเย็น ควรใช้เวลาน้อยกว่าห้าชั่วโมงในการคำนวณ

หม่าจุนฮ่าวพยักหน้าและพูดว่า “ข้อมูลส่วนใหญ่ไม่มีในอินเทอร์เน็ต ต้องเขียนรหัสใหม่ทั้งหมด หากเป็นก่อนหน้านี้ ถ้ามีแม่แบบ จำเป็นต้องเปลี่ยนเฉพาะส่วนสำคัญเท่านั้น ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงครับ”

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและพูดว่า “ไม่เป็นไร ไปที่ห้องประชุมก่อน และ คุณต้องเป็นคนอธิบายก่อน รบกวนด้วย”

มีห้องประชุมอยู่ที่ชั้นหนึ่งและชั้นบนสุดอีกห้องหนึ่งหลิวหมิงอวี่มาถึงห้องประชุมที่ชั้นบนสุด

หม่าจุนฮ่าวเปิดสร้อยข้อมืออัจฉริยะของเขาและคาดการณ์คำอธิบายระบบที่สร้างขึ้นใหม่

หม่าจุนฮ่าวแนะนำ “บอสครับ ตามความต้องการของคุณ ระบบการทำงานและรับค่าแรงงาน แบ่งออกเป็นสองวิธีที่จะได้รับค่าแรงงานหนึ่งคือการทำงานของตัวเองให้เสร็จทุก ๆ เดือนและรับค่าแรงคงที่ที่เป็นวัตถุดิบและอาหาร อีกหนึ่งคือการทำงานที่บอร์ดประกาศให้เสร็จสิ้น และจะได้รับเงินสมทบตามระดับความสมบูรณ์ของงาน ส่วนงานปัจจุบันว่างเปล่าและบอสจำเป็นต้องให้ข้อมูลมาก่อนครับ”

หลิวหมิงอวี่พยักหน้า นี่คือสิ่งที่เขาร้องขอ และกล่าวว่า “หลังจากนับวัตถุดิบทั้งหมดแล้วให้เฟยหยวนช่วยออกแบบวิธีการจ่ายค่าแรงที่เกี่ยวข้องด้วย”

มูลค่าผลงานต้องไม่มากเกินไปหรือน้อยเกินไป เป็นการดีที่สุดที่จะกำหนดอัตราส่วนการแลกเปลี่ยนตามสิ่งที่มีอยู่

มันเหมือนกับสกุลเงินในโลกแห่งความจริงซึ่งส่วนใหญ่ออกโดยอิงจากทองคำสำรอง หากมีการออกสกุลเงินมากเกินไปก็จะทำให้เกิดภาวะเงินเฟ้อ

เช่นเดียวกับในยุควันสิ้นโลกนี้ จ่ายค่าแรงเป็นอาหารที่ดีที่สุด คนส่วนใหญ่ต้องการแลกเปลี่ยนอาหาร

หลิวหมิงอวี่สามารถนำอาหารเข้ามาเพิ่มเติมได้ตลอดเวลาซึ่งสามารถขยายได้ในระดับหนึ่งเพื่อไม่ให้เกิดภาวะเงินเฟ้อ

หม่าจุนฮ่าวกล่าวต่อไปว่า

“สำหรับระบบแลกเปลี่ยน ตอนนี้ยังไม่มีอะไร บอสต้องตัดสินใจว่าจะแลกเปลี่ยนไอเทมใดได้บ้าง”

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและพูดว่า “ไม่มีปัญหา ฉันจะแจ้งภายหลัง ตอนนี้ให้เฟยหยวนสร้างเวอร์ชันสมบูรณ์ออกมาแล้วเริ่มใช้ในวันพรุ่งนี้”

หม่าจุนฮ่าวพยักหน้าและพูดว่า “ครับบอส”

อันที่จริง ระบบการสนับสนุนนั้นเรียบง่ายมาก เช่นเดียวกับระบบสมาชิกทั่วไป แต่มันเป็นไปตามแนวโน้มของเวลาและนำเสนอในโหมดสามมิติ

หลิวหมิงอวี่ถามอีกครั้ง “การถ่ายโอนปัญญาประดิษฐ์เบื้องต้นเป็นอย่างไร?”

เขาให้ความสำคัญกับประเด็นหลักของปัญญาประดิษฐ์มากกว่าระบบสนับสนุน

หม่าจุนฮ่าวตอบว่า “ด้วยความช่วยเหลือของเฟยหยวนความคืบหน้าทั้งหมดเร็วขึ้นมาก มันได้รับการโยกย้ายทั้งหมดแล้ว แต่ก็ไม่เสถียรนัก มีข้อบกพร่องมากมาย คาดว่าเวอร์ชันอย่างเป็นทางการจะออกมาในวันรุ่งขึ้นของพรุ่งนี้ครับ”

“โอเค ตราบใดที่มือถือพวกนั้นยังใช้งานได้ก็ทำไปเรื่อยๆ” หลิวหมิงอวี่พยักหน้า คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ถ้าเป็นบั๊กเล็ก ๆ ที่ไม่ส่งผลต่อการทำงานก็ไม่เป็นไร”

“ก็ได้ครับบอส” หม่าจุนฮ่าวตอบกลับ และขณะนี้มีข้อบกพร่องที่สำคัญค่อนข้างมากที่ส่งผลต่อการทำงานของระบบ

ไม่มีทางที่ปัญญาประดิษฐ์รุ่นเก่าจะใช้ภาษาคอมพิวเตอร์รุ่นล่าสุดได้ แม้ว่าจะสามารถเข้ากันได้แบบย้อนหลัง แต่ก็ยังยากที่จะเข้ากันได้กับภาษาเมื่อหลายร้อยปีก่อน

แต่หม่าจุนฮ่าวมีความมั่นใจมากและเชื่อว่าปัญหาเหล่านี้สามารถกำจัดได้ภายในสองวัน

หลิวหมิงอวี่ถามอีกครั้ง “เริ่มทำแบบศึกษาไปหรือยัง? สามารถชะลอไว้ก่อนก็ได้”

บ่ายนี้ หม่าจุนฮ่าวกำลังทำงานเกี่ยวกับระบบการสนับสนุน และเขาจะต้องไม่มีเวลาจัดตัวอย่างให้หลิวหมิงอวี่ แต่เขาไม่มีปัญหาในการนำบทเรียนเหล่านี้กลับมาเรียนรู้

หม่าจุนฮ่าวพยักหน้า “พร้อมแล้วครับ ทั้งหมดอยู่ในหมวกเสมือนจริงใบนี้”

จากนั้นเขาก็มอบหมวกเสมือนจริงใบใหม่ให้หลิวหมิงอวี่

แน่นอนว่าธุระของบอสมีความสำคัญเป็นอันดับแรก หม่าจุนฮ่าวจัดบทเรียนเป็นหมวกเสมือนจริงทันทีที่เขากลับมา ยังต้องใช้เวลามากในการจัดระเบียบบทเรียน แต่ด้วยความช่วยเหลือของหยุนใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น

เมื่อพูดถึงการเรียนรู้ความรู้ใหม่จะง่ายกว่าที่จะเรียนรู้ในโลกเสมือนจริง

ในโลกที่ล่มสลายซึ่งครั้งหนึ่งเทคโนโลยีเสมือนจริงเคยเป็นที่นิยม วิธีการสอนได้เปลี่ยนจากวิธีการสอนแบบเดิมๆ มาเป็นการเรียนรู้ในโลกเสมือนจริงมานานแล้ว และสามารถเรียนรู้ทุกสิ่งที่ต้องการจะเรียนรู้ได้ที่บ้าน

หลิวหมิงอวี่สวมหมวกเสมือนจริงและพูดว่า “พี่หม่าขอบคุณมาก”

“ยินดีครับ”

ในตอนเย็นห้องชุด

หลังจากอาบน้ำหลิวหมิงอวี่สวมหมวกเสมือนจริงที่หม่าจุนฮ่าวมอบให้ นอนเงียบ ๆ บนเตียงและเข้าสู่ความฝันแห่งการเรียนรู้

การใช้หมวกเสมือนจริงเวลานอนตอนกลางคืนไม่ส่งผลต่อคุณภาพการนอนหลับในวันรุ่งขึ้น เช่นเดียวกับการฝัน แต่ความฝันนี้ควบคุมได้โดยมนุษย์

คนเราฝันทุกคืน แต่การฝันจะส่งผลต่อคุณภาพการนอนหลับในวันรุ่งขึ้นหรือไม่?

ส่วนใหญ่ก็ไม่ส่งผลอะไร มีเพียงฝันร้ายบางอย่างเท่านั้นที่ส่งผลต่อการนอนหลับ

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เทคโนโลยีเสมือนจริงได้รับความนิยมอย่างมาก ซึ่งประหยัดเวลาได้ดี