ตอนที่ 101 มองตาก็รู้ใจ
(ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อตัวเอกจาก ซูแคน เป็น ซูข่านนะครับ)
ทั้งสี่คนมานั่งที่โต๊ะ โดยยังมีจานกระดาษและเศษอาหารของคนที่กินก่อนหน้านี้อยู่บนโต๊ะ
"ขอโทษด้วยครับที่ทำความสะอาดช้า"
เสี่ยวหู่วิ่งออกมาจากเคาเตอร์ด้วยชุดเครื่องแบบพนักงาน KFC แล้วรีบทำความสะอาดโต๊ะอย่างรวดเร็ว
เอ๊ะ!! พี่สาม
เสี่ยวหู่ได้หันไปมองก็เจอกับซูข่าน
ทำไมพี่สามถึงมาที่ร้านตอนนี้ด้วยนะ พวกเราทำอะไรผิดรึเปล่า
เสี่ยวหู่ภาวนาขอให้เขาทำอะไรไม่ผิดพลาด เขากลัวที่จะโดนซูข่านดุมากๆ
หากพี่สามไม่พอใจกับร้านนี้ละก็…ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น
"เอ๊ะ"
จ้าวชิงชิงมองที่เสี่ยวหู่แล้วอุทานออกมาด้วยความตกใจ
"มีอะไรเหรอชิงชิง?"
หลี่ชิงเยว่ถามด้วยความสงสัย
"เธอรู้จักเขาด้วยเหรอ?"
หวางรุยก็ถามด้วยความสงสัยเช่นกัน
จ้าวชิงชิงส่ายหัวปฎิเสธอย่างรวดเร็วและหันหน้าไปมองที่ซูข่าน
เป็นไปได้ยังไงกัน ร้านที่กำลังเป็นข่าวอยู่ในทีวีตอนนี้ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาแน่ๆ
คนอื่นไม่รู้จักกับเสี่ยวหู่แน่ๆ แต่ฉันรู้จัก เขาเป็นคนของลู่กั๋วเฉียงที่ฉันทำงานด้วย
และแน่นอนลู่กั๋วเฉียงก็เป็นคนของชายที่ชื่อซูข่านคนนี้
พวกเขาเป็นใครกันแน่ ถึงมีส่วนเกี่ยวข้องกับร้านนี้ด้วย
เสี่ยวหู่ได้เป็นพนักงานของร้านนี้และทันทีที่ซูข่านมานั่ง เสี่ยวหู่รีบออกมาทำความสะอาดโต๊ะทันที ทั้งที่โต๊ะอื่นก็ไม่ได้ทำเร็วขนาดนี้
หัวใจของจ้าวชิงชิงเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย ขณะที่คิดถึงความสัมพันธ์ของซูข่านกับร้าน KFC
"ชิ"
จ้าวชิงชิงเชื่อว่า 70% ซูข่านต้องเกี่ยวข้องกับร้านนี้แน่นอน
ซูข่านมองที่จ้าวชิงชิงและยิ้มอย่างชื่นชม ผู้หญิงคนนี้ฉลาดจริงๆ
จ้าวชิงชิงและซูข่านได้สบตากัน ทั้งสองคนดูเหมือนจะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
"พี่สามครับ ได้แล้วครับ"
ทันใดนั้นเองซู่เฟิงก็ได้ยก KFC มาวาง 4 ชุด
"นี่ครับเซต A 3 ชุด และ เซต B 1 ชุดครับ"
จากนั้นซู่เฟิงก็ทำท่าเหมือนจะเดินออกไปนอกร้าน
"อ้าว จะรีบไปไหน ไม่กินด้วยกันเหรอ?"
หลี่ชิงเยว่ถามซู่เฟิงด้วยใบหน้าที่กลมของเธอ
"ไม่กินครับ ผมมีอย่างอื่นต้องไปทำ ขอตัวก่อนนะครับ"
ซู่เฟิงพูดจบก็เดินออกไปจากร้าน KFC ทันที
พี่สามของเขากำลังคุยกับบรรดาสาวๆอยู่ ตัวเขาไม่อยากนั่งเป็นก้างขวางคอให้พี่สามแน่ๆ
ถ้านั่งต่อจะโดนอะไรหลังจากนี้บ้างก็ไม่รู้
ซู่เฟิงหลังจากที่ออกจากร้านก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"โชคดีจังที่เรารีบออกมา ไม่งั้นพี่สามต้องดุเราแน่ๆ"
เขาหันกลับไปมองก็เห็นซูข่านและคนอื่นๆกำลังจะเริ่มกิน KFC
"เอาล่ะกินกันเถอะ"
ซูข่านยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาหยิบไก่ทอดขึ้นมาหนึ่งชิ้นและกัดลงไปหนึ่งครั้ง
รวมถึงรสชาติของ KFC ได้เข้ามาอยู่ทั่วทั้งปากของซูข่าน
"อร่อยจัง"
หลี่ชิงเยว่หยิบไก่มากินตามซูข่านแล้วพูดขึ้นมาด้วยความอร่อย พร้อมทั้งยิ้มอย่างมีความสุข
หวางรุยไม่รอช้าก็หยิบไก่ทอดขึ้นมากินแล้วกระพริบตาด้วยความตื้นตัน
"จริงด้วย ไม่คิดเลยว่าของที่หน้าตาแปลกๆจะอร่อยอย่างนี้ ฉันได้ยินมาว่าพวกฝรั่งได้กินแบบนี้ทุกวันเลยนะ น่าอิจฉาจริงๆ ได้แต่ของแบบนี้ทุกวัน"
"ใช่ๆ น่าอิจฉาชะมัด"
หลี่ชิงเยว่พูดขณะที่กินไก่ทอดไปด้วย
จ้าวชิงชิงหลังจากที่กินแล้วก็พูดออกมาว่า
"มันก็อร่อยแหละ แต่ฉันคิดว่าของในประเทศเราอร่อยกว่านี้อีก"
"ไม่"
หวางรุยส่ายหัว
"ฉันคิดว่า KFC นี่อร่อยที่สุดเท่าที่ฉันเคยกินมาแล้วนะ รสชาตินี้ฉันไม่เคยกินที่ไหนมาก่อน"
ซูข่านได้ยินก็ส่ายหัวและยิ้มเล็กน้อย
ไม่รู้จะในอดีตหรือปัจจุบัน ผู้คนในประเทศจีนล้วนคิดว่าสิ่งที่พวกเขาเจอในประเทศคือสิ่งที่ทั่วทั้งโลกมีเหมือนพวกเขา
น้อยคนมากที่จะได้ออกไปเจอโลกกว้างและได้เห็นว่าโลกภายนอกมีอะไรบ้าง
พวกเขาไม่รู้ว่าประเทศจีนเพิ่งเริ่มพัฒนาได้ไม่กี่ปีในขณะที่ประเทศอื่นเขาเริ่มพัฒนากันมาหลายร้อยปีแล้ว
ขนาดแค่ในฮ่องกงพวกเขายังไม่รู้เลยว่าที่นั่นเจริญขนาดไหนแล้ว
"ที่จริงในประเทศก็มีของอร่อยแบบนี้เยอะนะ"
"พวกเธอพอจะมีวันว่างสัก 1 วันไหมล่ะ เดี๋ยวจะพาไปร้านอาหารร้านหนึ่ง เป็นอาหารจีนฉบับดั่งเดิม รสชาตินี่ระดับเสิร์ฟให้กับฮ่องเต้เชียวนะ"
ซูข่านนึกถึงร้านอาหารที่กำลังจะเปิดโดยเฒ่าจาง แต่ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนการตกแต่งอยู่ น่าจะใกล้เสร็จเร็วๆนี้
"อาหารจีนฉบับดั่งเดิม มีแบบนี้ด้วยเหรอ?"
หลี่ชิงเยว่ถามด้วยความสงสัย
"แถวไหนเหรอ?"
หวางรุยรู้สึกสงสัยเล็กน้อย เธอมองที่ซูข่านแล้วคิดว่าเขามีนิสัยที่ดูโดดเด่นกว่าคนธรรมดามาก
รวมกับลักษณะและท่าทางของเขา
ทำให้หัวใจของหวางรุยเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย
หากเธอแสดงปฏิกิริยามากเกินไปกับซูข่าน บางทีจ้าวชิงชิงอาจจะมองเธอเป็นศัตรูก็ได้
"เอ๊ะ"
หวางรุยส่ายหัวและสลัดความคิดของเธอออก
ทำไมฉันต้องคิดอะไรแบบนี้ด้วยนะ
จ้าวชิงชิงยังไม่ได้เป็นอะไรกับชายคนนี้สักหน่อย
ซูข่านยิ้มขณะมองไปที่หลี่ชิงเยว่และหวางรุย
"ตอนนี้ร้านยังทำไม่เสร็จ แต่เร็วๆนี้น่าจะพร้อมเปิดแล้วหล่ะ"
จ้าวชิงชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า
"พี่สาม เดี๋ยวคราวหน้าพวกฉันจะเลี้ยงพี่เอง คราวนี้พี่เลี้ยง KFC พวกฉันแล้ว"
"ไม่ต้องหรอก"
ซูข่านส่ายหัว
จ้าวชิงชิงมองว่าเขาขาดเงินจนต้องเลี้ยงอาหารเขาเลยงั้นเหรอ