ตอนที่ 550 : กลับสู่ธุรกิจเก่า!
ตอนที่ 550 : กลับสู่ธุรกิจเก่า!
เดิมที่เจียงเฉิงทำงานอยู่ในบริษัทหย่าอี้แต่เนื่องจากการเจรจาครั้งใหญ่ล่าสุด
ก็ทำให้งานของบริษัทหย่าอี้เงียบไป
ดังนั้นเจียงเฉินจึงตัดสินใจกลับไปทำงานเก่าของเขา
ขายอสังหาริมทรัพย์!
เจียงเฉินขับรถออกไปและกลับไปที่ร้านขายอสังหาริมทรัพย์
ผู้จัดการซวนและลูกศิษย์ของเขาโอลิเวียก็กำลังรอเขาอยู่
“เจียงเฉิน ในที่สุดนายก็กลับมา”
ผู้จัดการซวนรู้สึกประหลาดใจมาก “รู้ไหมว่าตอนนี้ฉันคิดว่านายกลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลกไปแล้วตลอดระยะเวลาที่นายอยู่ที่นี่นายก็สามารถทำการขายได้ตลอดแต่ตั้งแต่ที่นายจากไปยอดขายของเราก็ลดลงมากเลย”
เจียงเฉินยิ้ม “ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ”
โอลิเวียดูตื่นเต้นมาก “ท่านอาจารย์ เรามาเริ่มขายบ้านกันเลยดีไหม? ฉันคิดว่าการขายบ้านมันสนุกจริงๆ!”
เจียงเฉินลูบผมของโอลิเวียโดยไม่ได้ตั้งใจ “โอเค งั้นก็ไปทำงานกันเถอะ!”
…..
ไม่นานงานแรกก็มาถึง
เป็นลูกค้าผู้ชายร่างอ้วนกับผู้หญิงคนหนึ่ง พวกเขาบอกว่าพวกเขานั้นต้องการที่จะเข้ามาดูบ้าน
เจียงเฉินและโอลิเวียก็เลยพาลูกค้าไปดูบ้านทันที
ลูกค้าผู้ชายนั้นก็ดูเยอะยิ่งมากเขาพูดกับหญิงสาวตลอดทางว่า “ฉันมีเงิน ฉันสามารถซื้อบ้านหลังไหนก็ได้ สามารถซื้อได้ทุกที่ที่ฉันต้องการ!”
หญิงสาวก็ส่งเสียงแหลมออกมา “เจ้านาย คุณหล่อจริงๆ! ผู้ชายรวยๆแบบคุณหล่อที่สุดแล้ว!”
ในเวลานี้ลูกค้าผู้ชายก็ไม่พอใจมากที่เห็นเจียงเฉินเพราะสุดท้ายแล้วเจียงเฉินก็หล่อมาก หล่อกว่าเค้ามากเลยทีเดียวแถมยังมีสาวผมลอนอย่างโอลิเวียคอยติดตามเขาอยู่รอบๆมันทำให้เขารู้สึกอ มันทำให้เขารู้สึกอิจฉิจฉา
ให้ตายเถอะ!
ทำไมเด็กฝึกงานสาวถึงสวยได้ขนาดนี้ ฉันเป็นถึงเจ้านายที่ร่ำรวยแต่ทำไมถึงไม่มีหญิงสาวที่มีเสน่ห์อยู่เคียงข้างฉัน!
ในเวลานี้เองลูกค้าชายก็เริ่มโอ้อวดใส่เจียงเฉินและโอลิเวียร์ “ใช่แล้ว งานขายคงยากมากเลยสินะ? พวกเธอสองคนมีเงินเดือนเท่าไหร่กันหรอ? หรือว่าได้แต่ค่าคอมมิสชั่นล่ะ? คนอย่างพวกนายคงไม่มีเงินมากสินะ แต่ว่าฉันนั้นหายเงินได้~~”
แม้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจะดูมีความเห็นอกเห็นใจแต่อันที่จริงนั้นกลับเต็มไปด้วยความเสียดสีว่าเจียงเฉินนั้นไม่มีเงิน
เจียงเฉิงฮัมเพลงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ลูกค้าชายยังคงเริ่มเยาะเย้ยต่อไป “ฉันขอบอกเลยนะว่านายก็ดูดีไม่น้อยเลยส่วนเด็กฝึกงานของนายกสวยมาก อย่าเข้ามาทำงานในบริษัทของฉันไหมล่ะ? ฉันสัญญาว่าฉันจะให้เงินเดือนของพวกนายมากกว่าเงินเดือนในตอนนี้ของพวกนายหลายเท่า! ฮ่าๆๆๆ! ถ้าหากว่าพวกไม่เชื่อฉันก็ถามเธอได้เลย….”
เขาพูดออกมาด้วยความเย่อหยิ่งและชี้ไปที่หญิงสาว
หญิงสาวพูดออกมา “ใช่แล้ว ท่านประธานหลิว รวยมาก! ถ้าหากว่าพวกนายมาทำงานที่นี่พวกมันจะได้เงินเดือนอย่างน้อยหนึ่งแสนหยวนต่อเดือนซึ่งมากกว่าที่นี่อย่างแน่นอน….”
ลูกค้าชายชี้มาที่ตัวเอง “ฉันอยู่ในอุตสาหกรรมไอที พวกนายเข้าใจใช่ไหม? สินค้าไฮเทค! จำหน่ายสินค้าให้กับบริษัทฮัวเหลียน พวกนายรู้หรือเปล่าว่าโทรศัพท์มือถือของบริษัทฮัวเหลียนสามารถทำเงินได้กี่ร้อยล้านดอลลาร์?!”
ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกภาคภูมิใจ!
แม้ว่าเขาจะโอ้อวดเกินจริงเรื่องรายได้ต่อเดือนไปถึงสิบเท่า แต่หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างก็ทำเป็นไม่สนใจและกระดิกหางเลียแข้งเลียขาเขา “ว้าว! ที่รัก! คุณยอดเยี่ยมมาก ฉันไม่เคยเห็นใครที่ยิ่งใหญ่แบบคุณมาก่อนเลย!”
“หึๆ มันเป็นเรื่องปกติ~~”
ชายร่างใหญ่โบกมือและแกล้งทำเป็นว่าเขานั้นกำลังเจียมเนื้อเจียมตัว
ในเวลานี้เอง~~
โทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินก็ดังขึ้น
เจียงเฉินรับมัน
เสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของบอสหม่าก็ดังออกมา “เจียงเฉิน นายอยู่ที่ไหน?”
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างแปลกใจ “ผมกำลังขายบ้านอยู่! มีอะไรงั้นเหรอ?”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ก็ได้ยินเสียงดังกระแทกพื้น
ชายร่างใหญ่ล้มลงกับพื้น
ใช้เวลานานกว่าที่จะลุกขึ้นมาได้และปาดเหงื่อเย็น “ตอนนี้นายทำงานเสร็จหรือยัง?”
เจียงเฉินพูดอย่างจริงจัง “แล้วคุณคิดว่าผมที่เป็นลูกจ้างจะมีเวลาว่างงั้นหรอ?”
บอสหม่า “…..”
ให้ตายเถอะ!
นายเป็นคนที่สามารถพัฒนาชิปโฟโตนิกส์ที่ทำให้ทั้งโลกตะลึงได้ แต่นายกลับยืนกรานที่จะนำไปทำงานแบบนั้นทุกวัน! เป็นเพียงแค่พนักงานขายธรรมดา!
ฉันไม่เข้าใจเลย นี่เป็นเหตุผลแบบไหนกัน?
บอสหม่าถึงกับยอมจำนนต่อเจียงเฉิน!
เจียงเฉินนายของจริง!
ให้ตายเถอะ!
ฉันชื่นชมนายจริงๆ!
บอสหม่าพูดไม่ออกเป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็เริ่มชื่นชมเจียงเฉินจากก้นบึ้งของหัวใจ “เจียงเฉินฉันหม่าเฟยหยุน ชื่นชมนายมากจริงๆ!”
ในเวลานี้เอง เสียงโทรศัพท์ของเจียงเฉินนั้นก็เข้าไปถึงหูของลูกค้าชาย!
“หม่า หม่าเฟยหยุน?”
“นี่เรื่องจริงหรือหลอก?”
เขาอึ้งไปแล้ว!
เพราะคนที่กำลังคุยโทรศัพท์กับพนักงานขายคนนี้อ้างว่าตัวเองหม่าเฟยหยุน....
พระเจ้า!
ถ้าหากว่านี้เป็นเรื่องจริงมันต้องน่าขำแค่ไหนที่เขามายืนอยู่ต่อหน้าเจียงเฉินแล้วคุยโวโอ้อวดว่าตัวเองนั้นเป็นเจ้านายของบริษัทไอที!
พนักงานขายคนนี้กำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับบอสหม่าเฟยหยุน!
ให้ตายเถอะ!
ไม่สิ!!
นี่มันจะต้องเป็นของปลอม!
ลูกค้าชายตะโกนในใจ….
เขาไม่เชื่อว่าคนที่สามารถคุยโทรศัพท์กับคนอย่างบอสหม่าได้และยังทำให้บอสหม่าปฏิบัติกับเขาอย่างสุภาพจะเป็นเพียงแค่ตัวแทนขายอสังหาริมทรัพย์ทั่วไป?
มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?
ใครจะไปเชื่อ?
ลูกค้าชายเยาะเย้ยออกมา
ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะมาเจอคนแกล้งทำเป็นรู้จักกับคนใหญ่คนโตแบบนี้?
เขาพูดออกมาอย่างเสียงดัง “ทุกวันนี้มันมีพวกคนโกหกเยอะเกินไปแล้วจริงๆ คิดว่าคนอย่างตัวเองสามารถคุยกับบอสหม่าได้งั้นหรอ?”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงอื่นที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉิน
“น้องเจียง ฉันหม่าเสี่ยวเกอ เองนะยินดีด้วย! โทรศัพท์มือถือที่ใส่ชิปของนายนั้นขายดีไปทั่วโลกแล้วมันประสบความสำเร็จอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน! ยอดขายของ [แบล็คโกลด์] กำลังทะยานขึ้นฟ้าอย่างบ้าคลั่ง! นายเห็นมันหรือเปล่า?”
จู่ๆลูกค้าชายก็ตกตะลึง…..
หญิงสาวที่อยู่ข้างๆก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “ฮ่าๆๆๆ แบบนี้ก็ได้ด้วยงั้นหรอ พอถูกจับได้ก็เลยให้บอสหม่าอีกคนมาปรากฏตัว! ทุกวันนี้มีคนโกหกเยอะเกินไปแล้วจริงๆ ไม่มีความสร้างสรรค์เอาเสียเลย! คนระดับนั้นเหรอจะมาติดต่อกับคนอย่างนาย....”
ในเวลานี้เองเหงื่อเย็นก็ผุดออกมาเต็มหน้าผาของลูกค้าชาย
เพราะเขานั้นเคยพบกับบอสหม่าเสี่ยวเกอด้วยตัวเองมาแล้วครั้งนึง และเขาก็เคยได้ยินบอสหม่าพูดคุยกับคนอื่น
ลักษณะคำพูดของบอสหม่าเสี่ยวเกินั้นมีบางอย่างที่เฉพาะตัวซึ่งคนอื่นจะเลียนแบบได้ยาก
เขานั้นสามารถจำสำเนียงของอีกฝ่ายได้
“บอสหม่าเสี่ยวเกอ” ที่อยู่ปลายสายของโทรศัพท์ของเจียงเฉินก็มีสิ่งนี้!
ทั้งน้ำเสียงและวิธีการพูดก็เหมือนกันกับที่เขานั้นเคยสัมผัส!
ลูกค้าชายหลั่งเหงื่อเย็นออกมาเต็มตัว….
ในตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเจียงเฉินนั้นแค่แกล้งทำจริงหรือเปล่า?
ถ้าหากว่ามันเป็นเรื่องจริง….
ไม่สิ! มันเป็นไปไม่ได้!
มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?
พนักงานขายกับคนใหญ่คนโตระดับนั้นจะคุ้นเคยกันแบบนี้ได้ยังไงกัน?
สิ่งนี้ทำให้เขานั้นตัดสินใจที่จะไม่เชื่อ
มันจะต้องไม่ใช่เรื่องจริงอย่างแน่นอน!
อีกฝ่ายกำลังหลอกลวงฉัน!
ฉันต้องห้ามหลงกลอย่างเด็ดขาด!
ลูกค้าชายหัวเราะเยาะออกมา
คิดจะหลอกฉันงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!
ในเวลานี้เอง~~
เจียงเฉินก็ยิ้มแล้วพูดออกมาว่า “พวกคุณโทรหาผมด้วยความตื่นเต้นขนาดนี้มันคงจะไม่ใช่เพียงแค่การแสดงความยินดีกับการประสบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของชิปเราใช่มั้ย?”
“ใช่แล้ว นายเดาถูกจริงๆด้วย”
บอสหม่าเสี่ยวเกอพูดอย่างเขินอาย “จริงๆแล้ว นอกจากการประสบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของชิปของเราแล้ว บอสเหรินเองก็ตื่นเต้นมาก!”
“บอสเหริน?”
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างแปลกใจ “เกิดอะไรขึ้นกับบอสเหรินงั้นหรอ?”
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็สังเกตเห็นว่าลูกค้าชายนั้นกำลังแอบฟังเขาดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนวิธีการถือโทรศัพท์มือถือเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน
เพราะท้ายที่สุดแล้วเจียงเฉินนั้นก็ต้องการที่จะปิดบังเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับ เพื่อให้เขานั้นได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระอย่างเต็มอิ่มเขาจึงไม่ต้องการที่จะสร้างปัญหาให้กับตัวเอง
“บอสเหรินมาขอร้องพวกเรา และขอให้พวกเราบอกว่าใครคือเจ้านายที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลัง [บริษัทเจียงชิป] แม้ว่าพวกเราจะปฏิเสธอย่างเด็ดขาดไปแล้วและบอกกับเขาว่าเรื่องนี้เป็นความลับแต่บอสเหรินก็ยังไม่ยอมแพ้ เขายังคงส่งข้อความเสียงมาหาพวกเราและขอให้พวกเราส่งข้อความนี้ต่อไปให้เพื่อแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ”
เมื่อลูกค้าชายไม่ได้ยินเสียงเขาก็พยายามขยับตัวเข้าใกล้
ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินก็ได้รับข้อความเสียง
เจียงเฉินเปิดมันทันที
ในเวลานี้เองเสี่ยงจากข้อความเสียงก็ดังขึ้น
“บอสเจียง! ฮ่าๆๆ จนถึงตอนนี้ผมก็รู้เพียงแค่แซ่ของคุณคือแซ่เจียงจากการคาดเดาของผม แต่อย่างไรก็ตามบอสเจียงผมต้องขอบคุณคุณจริงๆที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาชิปโฟโตนิกส์ที่อยู่ในโทรศัพท์มือถือแบล็คโกลด์ตอนนี้! ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าชิบโฟโตนิกส์นั้นจะเป็นแบบนี้ มันเป็นครั้งแรกที่ประเทศของเราสามารถพัฒนามันขึ้นมาได้ด้วยตัวเองและผมไม่เคยคิดแล้วว่ามันจะเข้ามาช่วยชีวิตบริษัทฮัวเหลียนของผมด้วย บริษัทฮัวเหลียนของผมมีพนักงานกว่าสองแสนคนและผมขอขอบคุณคุณอย่างจริงใจ คุณคือผู้ช่วยชีวิตของบริษัทเรา!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
บอสเหรินแม้จะไม่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขาแต่ก็ยังขอร้องให้บอสหม่าส่งข้อความเสี่ยงนี้มาให้เขา.....
ในเวลานี้เองลูกค้าชายก็หวาดกลัวจนแทบจะตายอยู่แล้ว!
เขาน่ะไม่ได้ยินส่วนสำคัญแต่รู้เพียงข่าวว่าเจียงเฉินนั้นเป็น หัวหน้าที่อยู่เบื้องหลังการวิจัยและพัฒนาชิปที่ถูกติดตั้งในโทรศัพท์แบล็คโกลด์และเขาก็ได้ยินเสียงของบอสเหริน!
เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว!
ในฐานะซัพพลายเออร์เขานั้นเคยได้พบกับบอสเหรินอย่างใกล้ชิดมาหลายครั้ง!
ดังนั้นเขาจึงสามารถจำเสียงของบอสเหรินได้อย่างขึ้นใจ!
มันไม่ใช่เสียงปลอมอย่างแน่นอน!
มันเป็นเสียงของบอสเหรินจริงๆ!
พนักงานขายธรรมดาๆคนนี้รู้จักกับบอสเหรินจริงๆ?
พระเจ้า!
แข้งขาอ่อนลงทันทีและเขาก็ต้องคุกเข่าให้กับจียงฉัน!
เจียงเฉิน “???”
หญิงสาวที่ตามมา “???”
โอลิเวีย “???”
หญิงสาวที่ตามลูกค้าชายมาก็หน้าซีดด้วยความตกใจและรีบวิ่งเข้าไปช่วยเขา “ที่รัก เกิดอะไรขึ้นกับคุณทำไมคุณถึงคุกเข่าลงแบบนี้? คุณคุกเข่าให้กับพนักงานขายตัวเล็กๆคนนี้ได้ยังไงกัน? มันน่าอับอายนะ!”
แต่ใครจะไปคิด~~
เขากลับยินดีที่จะตบหน้าของหญิงสาวทันที!
“ไปให้พ้น! นังบ้า! เธอกำลังด่าใคร?!”
หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่าการที่เธอต่อว่าเจียงเฉินมันจะทำให้เธอถูกเจ้านายของเธอทุบตี เธอปิดตาของเธอและไม่กล้าพูดอะไรออกมา
ลูกค้าชายยืนขึ้นและยอมจำนนต่อเจียงเฉินด้วยความจริงใจเขาพูดออกมาด้วยความหวาดกลัว “คุณเจียง ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะซ่อนตัวอยู่อย่างนี้แท้จริงแล้วคุณรู้จักกับบอสเหริน บอสหม่าเสี่ยวเกอและบอสหม่าหยุนเฟิง เป็นผมเองที่ไม่สุภาพกับคุณ!”
เจียงเฉินยิ้มออกมาเล็กน้อยและพูดว่า “ผมแค่รู้จักกับพวกเขาโดยบังเอิญเท่านั้น ไม่ต้องมาพูดถึงเรื่องสถานะอะไรหรอก ฮ่าๆๆ ผมก็เป็นเพียงแค่พนักงานขายเท่านั้น”
“ใช่แล้ว!”
หญิงสาวรู้ที่เปิดหน้าของเธออยู่ก็พูดออกมาด้วยความไม่พอใจ “ถ้าหากว่าเขารู้จักกับคนใหญ่คนโตมากมายขนาดนั้นจริงเขาจะยังมาขายบ้านที่นี่ได้ยังไงกัน มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณคะที่รัก?”
“ฉันบอกให้หุบปาก!”
ลูกค้าชายคำรามออกมา “ไม่อย่างนั้นฉันจะตบเธออีกที!”
เขาพูดกับเจียงเฉินด้วยความเคารพ “แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ผมโวยวายเกินไปทำให้ขุ่นเคือง ดังนั้นได้โปรดให้ผมแสดงความขอโทษต่อคุณด้วยการซื้อบ้านสองหลังนะครับ!”
เขาทุ่มเงินจำนวนยี่สิบล้านหยวนเพื่อซื้อบ้านสองหลังจากเชียงเฉินทันที!
โอลิเวียที่อยู่ด้านข้างเจียงเฉินก็ตกตะลึง?
มันมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?
