ตอนที่ 092 เปิดสาขา 2

หลังจากคนอื่นๆออกไปหมดแล้ว ซูแคนก็ได้พักผ่อนกับมุมน้ำชาของเขา

ในขณะที่ตาของซูแคนกำลังจะปิด

"ปิ๊นๆ"

ทันใดนั้นก็มีแตรมอเตอร์ไซค์ก็ดังขึ้นที่หน้าบ้าน

"พี่สาม พี่สาม"

หลังจากเสียงแตรสิ้นสุดลงก็มีเสียงของหวางเอ๋อดังขึ้น ซูแคนหันไปมองก็เห็นหวางเอ๋อวิ่งมาจากด้านนอก

ซูแคนถอนหายใจและกลอกตามองบน

"นายมาคนเดียวเหรอ แล้วเสี่ยวหู่ละ?"

ซูแคนพูดแล้วมองไปด้านหลังหวางเอ๋อ

"เสี่ยวหู่ยังอยู่ที่ร้าน เขาไม่ได้มาด้วย"

หวางเอ๋อพูดด้วยรอยยิ้ม

"เป็นไงบ้าง เปิดร้านวันแรก?"

ซูแคนถามด้วยรอยยิ้ม

ดูจากหน้าตาของหวางเอ๋อเขาก็รู้แล้วว่าหวางเอ๋อมีความสุขแค่ไหน ยิ้มอย่างกับถูกหวยรางวัลที่ 1 แบบนี้

"พี่สาม ร้านนี้แม่งโคตรสุดยอด พี่คิดได้ยังไง"

หวางเอ๋อพูดด้วยความตื่นเต้น

"นั่งลงก่อนแล้วค่อยๆพูดก็ได้ ไม่ต้องรีบ"

หวางเอ๋อนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ ซูแคนเทชาให้กับหวางเอ๋อ

หวางเอ๋อหยิบชามาจิบช้าๆก่อนจะพูดว่า

"พี่สามรู้ไหมร้าน KFC ตอนนี้เป็นที่พูดคุยกันทั้งเมืองแล้ว เห็นว่าเมืองอื่นรอบๆยังอยากมากินร้านเราเลย"

"ภาพตอนที่ผมจุดประทัดเสร็จ แล้วฝูงคนจำนวนมากแห่เข้มาในร้าน ผมบอกได้เลยว่าภาพนี้ผมไม่มีทางลืมได้แน่นอน"

"ทุกคนเข้ามาในร้านต่างตกใจกับสีสันของร้านและเมนูที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน ฝูงคนมหาศาลแห่กันมาที่เคาเตอร์และตะโกนเมนูกัน โชคดีที่พวกผมยังจัดแถวให้คนเหล่านั้นได้อยู่"

"พวกเขาสั่งไก่ทอดและรีบไปนั่งเพื่อลองกิน พี่สามรู้อะไรไหมพวกเขาอยากจะสั่งไก่มากินเพิ่มแต่ต้องออกไปรอคิวใหม่จากนอกร้าน ซึ่งบางทีอาจจะต้องรอ 1-2 ชั่วโมงเลยถึงจะได้กิน"

"โชคดีที่พี่สามให้ใช้จานกระดาษกับถุงกระดาษ พวกเราเลยไม่ต้องเสียเวลาล้างจานทำให้ขายอาหารได้ต่อเนื่องเรื่อยๆ"

"พี่สามรู้อะไรไหม ตอนนี้ KFC ของเราได้ออกทีวีไปทั่วประเทศแล้วนะพี่ คนทั่วประเทศจะต้องแห่กันมากินที่ร้านของเราอย่างแน่นอน"

ซูแคนยังคงพยักหน้าให้กับหวางเอ๋อเรื่อยๆ

ซูแคนเห็นแล้วว่ามีนักข่าวมาทำข่าวร้าน KFC ของเขา โชคดีที่ไม่ติดหน้าของซูแคนเข้าไปในกล้อง

"พี่สามรู้ไหมวันนี้ขายได้เท่าไหร?"

"เท่าไหร่?"

ซูแคนถามด้วยความสงสัย

หวางเอ๋อยิ้มกว้างก่อนจะตอบว่า

"นับก่อนที่ผมจะออกมาจากร้านนะพี่ ยังไม่รวมกับที่ต่อแถวซื้ออยู่ตอนนี้"

"ประมาณ 1,000 หยวน"

หวางเอ๋อพูดไปก็ทำท่าทางปลื้มกับเงินที่สามารถหามาได้

ถ้าขายได้วันละ 1,000 แสดงว่าเดือนนี้ก็น่าจะได้ยอดที่ประมาณ 30,000 หยวน

"ใช้ได้ หวางเอ๋อ"

ซูแคนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่ารายได้ของ KFC จะสูงมากขนาดนี้

รายได้ 1,000 หยวน

รายได้นี้แทบเท่ากับรายได้คนธรรมดาที่ทำงานมาถึง 1 ปีเต็ม

แม้ว่ารายได้ 1,000 หยวนจะเป็นรายได้รวม แต่ซูแคนก็รู้ว่ากำไรที่เขาจะได้อยู่ที่ประมาณเท่าไหร่

นี่เป็นการเริ่มต้นที่ดีมาก

ถึงแม้ว่าจะได้กำไรไม่เยอะเท่ากับการเล่นหุ้น

แต่ก็เป็นการที่ดีที่ทำให้ KFC เป็นที่รู้จักก่อนที่จะมีคนนำเข้าแฟรนไซส์นี้มาขายในจีน

ใครเริ่มก่อนย่อมได้เปรียบอยู่แล้ว

ซูแคนยิ้มและพูดว่า

"เดี๋ยวรอผ่านไปสัก 2-3 วัน แล้วค่อยมาคำนวนกำไรกันอีกทีว่าจะได้เยอะขนาดไหน อาจจะซื้ออาคารที่ร้านเช่าอยู่ตอนนี้ก็ได้"

"อ๊ะพี่สาม พี่จะซื้ออาคารหลังนั้นเหรอ?"

หวางเอ๋อถามด้วยความสงสัย

ซูแคนเลยตอบด้วยรอยยิ้มว่า

"ถ้าจะซื้อตอนนี้เลยก็ซื้อได้ แต่อย่าลืมสิว่าจะต้องเปิดอีกหลายร้าน"

"อะไรนะ"

หวางเอ๋ออุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ

"พี่สามจะเปิดอีกร้านอย่างงั้นเหรอ ตอนนี้ที่ร้านก็ยุ่งมากแล้วนะพี่"

ซูแคนกลอกตามองบนและพูดว่า

"ตอนนี้คนที่หนานจิงแห่ไปที่ร้านของนาย นายคิดว่าจะขายให้พวกเขาทั้งหมดได้ไหม ไม่แน่นอน"

"เพราะนายมีพื้นที่กำจัด พนักงานที่ร้านอีกต่างหาก ถ้าเปิดร้านสาขา 2 อาจจะแบ่งคนจากร้านนายไปก็ได้"

"ถ้าร้านสาขา 2 แล้วมีคนเท่ากับสาขาแรก นายคิดดูว่าถ้าได้เงินวันละ 1,000  2 สาขาจะเป็นยังไง

หลังซูแคนพูดจบหวางเอ๋อก็เบิกตากว้างเหมือนคิดอะไรออก

"พี่สามผมเข้าใจแล้วพี่ เดี๋ยวผมจะรีบไปคุยเสี่ยวหู่เพื่อที่จะหาทำเลเปิดร้านสาขา 2 ให้เร็วที่สุด ไม่สิ เปิดอีก 2 สาขาเลยดีกว่า จะได้มี 3 ร้าน"

หวางเอ๋อพูดอย่างตื่นเต้น

เมื่อเห็นหวางเอ๋อคิดออก ซูแคนก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

หวางเอ๋อรีบออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว

ซูแคนยิ้มขณะมองที่หวางเอ๋อเดินออกจากบ้าน

ตอนนี้ KFC ของเราก็ไปได้สวยแล้ว ทำไมบางทีเราไม่ลองอะไรอย่างอื่นดูบ้างล่ะ

เช่น… แมคโดนัลด์