652 - ประสบผลสำเร็จหรือไม่ยากจะคาดเดา

1962 - ประสบผลสำเร็จหรือไม่ยากจะคาดเดา

ครั้งแล้วครั้งเล่าสือฮ่าวพุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

ในท้ายที่สุดเขาก็เหนื่อยล้าความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเขาลดลง พลังแก่นแท้ของเขาถูกเผาไหม้จนหมดเกลี้ยง

แม้ว่าญาณวิเศษของหงส์เพลิงที่แท้จริงจะท้าทายสวรรค์ แต่มันก็มีขีดจำกัดอยู่เช่นเดียวกัน

บนท้องฟ้าเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ได้หมุนวนและพร่ามัว ในที่สุดมันก็ค่อยๆหายไป

เกิดอะไรขึ้น?

สือฮ่าวรู้สึกมึนงง แต่เขาก็ไม่รอช้ารีบดึงพลังเฮือกสุดท้ายออกมาก่อนจะตะเกียกตะกายข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของหน้าผา

เขาทำสำเร็จแล้วใช่หรือไม่?

อย่างไรก็ตามไม่มีความสว่างอันเป็นมงคลไม่มีพลังงานสูงสุดที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนที่ตำนานเคยกล่าวไว้

“แปลกจริงๆ!” สือฮ่าวกล่าว

สือฮ่าวนั่งลงที่นี่ดูดกลืนพลังชีวิตทั้งหมดในสวรรค์และปฐพีเพื่อเติมเต็มความต้องการของเขา กระดูกเซียนที่ถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งของเขาถูกหลอมใหม่เนื้อหนังสุกใสพร่างพราว เขาฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

ที่ขอบเขตการบ่มเพาะของเขาเขาสามารถฟื้นขึ้นมาจากเลือดเพียงหยดเดียวนับประสาอะไรกับร่างกายที่พังทลายไม่หมดสิ้น

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมผู้สูงสุดของต่างมิติที่ต่อสู้กับผู้อาวุโสใหญ่ถึงได้ตายยากตายเย็นขนาดนั้น

สือฮ่าวออกจากพื้นที่แห่งความโกลาหลปรากฏในชายแดนรกร้าง เขารู้สึกได้ว่าเขามีพลังมากกว่าที่เคยเป็นมาก่อน!

เกิดอะไรขึ้น? เขากลายเป็นผู้สูงสุดขั้นต้นแล้วจริงๆหรือ?

ในตอนนี้สือฮ่าวยังคงรู้สึกลังเลอยู่เล็กน้อยในตอนนี้ ทำไมเต๋าที่จับต้องได้ในตอนท้ายจึงหายไป?

ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ได้รับพรจากเต๋าสวรรค์ไม่ได้มีสิ่งพิเศษอันเป็นมงคล

การที่เขาผ่านความทุกข์ยากครั้งใหญ่จนแทบจะเสียชีวิตนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย? นี่มันเรื่องไร้สาระชัดๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามดังมาจากระยะไกล

ในเวลาเดียวกันสิงห์โตทองก็บินข้ามผ่านสวรรค์พุ่งเข้ามาทางนี้อย่างรวดเร็ว

ร่างสิงโตขนาดใหญ่ทำให้แม้แต่ดวงดาวบนท้องฟ้ายังสั่นสะท้าน

แก้มของสิงโตสีทองเต็มไปด้วยน้ำตามันส่งเสียงโหยหวนจากการปรากฏตัวของสือฮ่าว พวกเขาสนิทกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

“ขอบคุณสวรรค์ที่เจ้ายังไม่ตาย ข้าไม่ต้องติดตามเจ้าไปโลกหน้าแล้ว”

เมื่อสือฮ่าวได้ยินดังนั้นเขาก็เข้าใจทันที เป็นเพราะพวกเขามีข้อตกลงตามสัญญา มันกลัวว่าเมื่อเขาตายไปแล้วมันก็จะตายไปพร้อมกับเขาด้วย

"เกิดอะไรขึ้น? เจ้าล้มเหลว?" สิงโตทองถาม

“เจ้าล้มเหลวแต่เจ้ายังไม่ตาย เจ้านี่ช่างท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง!”

มันรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยกับความอยุติธรรมนี้

"เจ้าพยายามจะพูดอะไร?" สือฮ่าวจ้องไปที่มัน

จากนั้นเขาก็แสดงพลังของเขาออกมาเล็กน้อยปลดปล่อยรัศมีอันน้อยนิดออกมา ในทันใดนั้นสวรรค์และปฐพีของโลกนี้ก็เริ่มสั่นสะเทือน

ภูเขาและแม่น้ำสั่นไหวดวงอาทิตย์และดวงจันทร์พร่ามัวราวกับว่าทุกอย่างจะพังทลายลง

สิงโตสีทองตกใจกลัวขนทั้งหมดในร่างกายของมันตั้งตรง มันไม่สามารถรับได้อีกต่อไปร่างกายของมันสั่นสะท้าน

ในท้ายที่สุดมันก็ผิดหวังและล้มลงไปกับพื้นอย่างอ่อนแรง

สิ่งนี้อยู่เหนือการควบคุม นี่เป็นแรงกดดันประเภทหนึ่งที่เกิดจากจิตวิญญาณแม้แต่ศีรษะของมันก็ยังไม่กล้าเงยขึ้นจากพื้น

มันน่ากลัวเกินไป

อย่างไรก็ตามมีบางอย่างไม่ถูกต้อง? ทำไมเสียเวลามากนัก มันจำได้ว่าเมื่อคนอื่นบรรลุเต๋าไม่มีทางที่จะใช้เวลานานขนาดนี้ นี่ไม่ใช่เรื่องปกติเลย!

สือฮ่าวยับยั้งพลังของเขาไว้ไม่ปล่อยให้รั่วไหลออกมา

เขาต้องระวังให้มากขึ้นเขาไม่สามารถปล่อยให้ความผันผวนของเขารั่วไหลออกไปข้างนอกได้ เขาต้องเก็บรัศมีพลังของตัวเองไว้ไม่งั้นจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่

ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้ทุกชีวิตในอาณาจักรด้านล่างต้องพังพินาศ

เมื่อสิงโตทองกลับมาเป็นปกติมันถามอย่างระมัดระวังและจริงจังว่า

“ในช่วงสองสามสัปดาห์นี้เจ้าทำอะไรอยู่?”

“บรรลุเต๋าเผชิญหน้ากับเต๋าสวรรค์อันยิ่งใหญ่ของโลก” สือฮ่าวตอบ

"อะไร?!"

สิงโตทองไม่สามารถสงบนิ่งได้อีกต่อไป มันตกใจจนอ้าปากค้าง เรื่องนี้จะเป็นไปได้อย่างไร?

ก่อนหน้านี้ทุกคนที่เคยผ่านขั้นตอนนี้ล้วนเกิดขึ้นภายในหนึ่งหรือสองวัน?

แม้แต่ในประวัติศาสตร์ก็ไม่เคยมีใครต้องเผชิญหน้ากับบททดสอบแห่งสวรรค์ยาวนานกว่าสิบวันด้วยซ้ำ!

ตามปกติแล้วทุกคนล้วนต้องเผชิญหน้ากับเต๋าอันยิ่งใหญ่เพียงวันหรือสองวัน!

“สถานการณ์ปัจจุบันของเจ้าเป็นอย่างไร” สิงโตทองไม่เชื่อ

สือฮ่าวมองไปที่มัน เขาไม่ได้ซ่อนอะไรเลยเพราะเขารู้ว่าสิงโตตัวนี้มาจากอีกฝั่งประสบการณ์ของมันมากมาย

ผู้เชี่ยวชาญจากฝั่งของมันมีมากพอๆกับเมฆบนท้องฟ้าดังนั้นมันจึงรู้ความลับมากมายเกี่ยวกับการเป็นผู้สูงสุดในเต๋ามนุษย์

เมื่อสิงโตทองฟังทุกอย่างมันก็มึนงงไปหมด

“ไม่ได้รับพรจากสวรรค์และปฐพีไม่ได้รับอะไรเลย เจ้าถึงขนาดต้องดูดกลืนพลังแก่นแท้จากสวรรค์และปฐพีมาบำรุงตัวเองเพื่อฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ? นี่…”

สิงโตทองรู้สึกว่ามันแปลกมากไม่ว่ามันจะคิดอย่างไรก็ค้นหาคำตอบไม่เจอ ในท้ายที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า

“นี่นับเป็นการบรรลุเต๋าจริงๆหรือ? โดยพื้นฐานแล้วในเมื่อเจ้าสามารถผ่านมันไปได้เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่น่าจะสร้างปัญหาให้กับเจ้า!”

มันกำลังแสดงความคิดเห็นถากถางสือฮ่าวในขณะที่ตกใจ นี่เป็นเรื่องที่นึกไม่ถึงจริงๆ!

ฮวงอยู่ในสถานะแบบไหน? เขาไม่ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังเหนียวแน่นไม่ประสบความหายนะเหมือนกับแมลงสาปที่ไม่มีวันตาย?

นี่ยังนับเป็นการบรรลุเต๋าด้วยหรือ? มันไม่แน่ใจ

หลังจากได้ยินสิ่งที่มันพูดแม้แต่สือฮ่าวก็พูดไม่ออก

เมื่อเขาไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนเขาก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ประสบผลสำเร็จ แต่ก็ไม่ล้มเหลวเช่นเดียวกัน เขาไม่รู้ว่าเขาทำสำเร็จหรือไม่?

“พรที่ยิ่งใหญ่ของเต๋าที่มีต่อสิ่งมีชีวิตสูงสุดมันจะก่อให้เกิดผลกระทบในหลายสิ่งหลายอย่าง ในเมื่อเจ้าไม่ได้รับสิ่งเหล่านี้แล้วเจ้าจะเป็นผู้สูงสุดได้หรือ แต่พลังของเจ้าไม่ต้องสงสัยเลยว่าอยู่ในระดับผู้สูงสุดแล้ว?” สิงโตทองรู้สึกสับสน

สือฮ่าวก็คิดกับตัวเองเช่นกัน ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนจนถึงระดับที่น่ากลัว

เขาเชื่อว่าถ้าเขาได้พบกับจินไท่จุน หรือบรรพบุรุษตระกูลเฟิง เขาย่อมสามารถจัดการทั้งสองคนได้แน่นอน

บางทีเขาอาจจะแข็งแกร่งเกือบเทียบเท่าผู้อาวุโสใหญ่แล้ว การโจมตีจินไทจุนให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่น่าจะเป็นเรื่องยากลำบากอะไร

หมู่บ้านหินผาดูเหมือนอยู่ไกล แต่สำหรับสือฮ่าวแล้วสามารถเดินทางกลับมาได้ในพริบตา

ใต้เท้าของเขาปรากฏเส้นทางสีทองอันยิ่งใหญ่ที่ทอดยาวไปทั่วภูมิภาค เขาเดินเพียงก้าวเดียวก็มาถึงหมู่บ้านหินผาแล้ว

เสียงโห่ร้องของชาวบ้านดังขึ้นทันที

เมื่อพวกเขาเห็นสือฮ่าวกลับมาอย่างสมบูรณ์แข็งแรงย่อมไม่มีความหมายอื่นนอกจากประสบผลสำเร็จ