(ฟรี)ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 119 ใช้งานแพ็คเกจขยายร้านค้าครั้งที่ 2

ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 119 ใช้งานแพ็คเกจขยายร้านค้าครั้งที่ 2 (ฟรี)

ลู่ซูหลันและขานเย่ยังคงนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด ทุกสิ่งทุกอย่างที่จิ่วเซินบอกพวกเขานั้นช่างน่าเหลือเชื่อเกินไปน อย่างไรก็ตาม ความกระหายในการไต่เต้าไปยังขอบเขตที่สูงขั้นของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก พวกเขาต้องการเห็นผู้ที่ถูกขนานนามว่าอัจฉริยะสูงสุดแห่งอาณาจักรเทพบรรพกาลด้วยตาตนเอง แต่ทั้งคู่ก็รู้ดีว่ามันยังเร็วเกินไปที่พวกเขาจะทำเช่นนั้น

ขณะที่ศิษย์สองคนของเขากำลังครุ่นคิด จิ่วเซินกำลังนึกถึงได้ถึงแพ็คเกจขยายร้านค้าที่เขาได้รับเป็นรางวัลจากระบบ

“ระบบ ใช้งานแพ็คเกจขยายร้าน พรุ่งนี้ข้าต้องมอบบัตรวีไอพีให้เอลิกตามที่ตกลงกันไว้”

- ติ๊ง!

- เริ่มการขยายร้าน!

- โฮสต์ กรุณารอสักครู่

เสียงอันซ้ำซากของระบบดังก้องอยู่ในหัวของเขา หลังจากที่เสียงของระบบเงียบลง ทั้งร้านก็ถูกห่อหุ้มด้วยออร่าที่กว้างใหญ่และลึกซึ้งเป็นอย่างยิ่งซึ่งทำให้คนผู้อื่นต้องการยอมจำนนและกราบในการสักการะในทันที จิ่วเซินโบกมือขวาป้องกันลู่ซูหลันและขานเย่ด้วยแก่นแท้ของเขา ซึ่งช่วยลดแรงกดดันที่แผ่ออกมาได้อย่างมาก อย่างไรก็ตาม ทั้งสองยังคงรู้สึกถึงออร่าที่ท่วมท้นอยู่ภายในร้าน ทำให้ทั้งคู่ต่างสับสนและสงสัยในเวลาเดียวกัน

“ศิษย์พี่ลู่ เกิดอะไรขึ้นหรือ” ขานเย่ถามด้วยความงุนงง

ลู่ซูหลันส่ายหัวและตอบ “ศิษย์น้อง ข้าก็ไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน แต่ดูจากท่าทีของท่านอาจารย์แล้ว เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเขาอย่างแน่นอน อยู่เงียบ ๆ และอย่ารบกวนท่านอาจารย์”

ขานเย่ไม่พูดอะไรอีก และมองยไปยังแผ่นหลังท่านอาจารย์ของเขาด้วยความเกรงกลัวและเคารพ

ลวดลายสีทองได้ปกคลุมไปทั่วทั้งร้าน และทุกสิ่งภายในค่อย ๆ เปลี่ยนไปราวกับว่าลวดลายสีทองนั้นได้ส่งผลบางอย่าง

ลู่ซูหลันและขานเย่ยืนขึ้นพร้อม ๆ กัน ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของร้านพร้อมกับกรามที่เกือบจะหลุด

‘เขาเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งในช่วงเวลาสั้น ๆ ได้อย่างไรกัน?’

ลู่ซูหลันและขานเย่ครุ่นคิดกับตัวเอง

ทั้งสองยังรู้สึกว่าพื้นที่ภายในร้านขยายใหญ่ขึ้น และตอนนี้ภายในร้านก็กว้างเป็นสองเท่าจากแต่ก่อน!

เก้าอี้ไม้และโต๊ะไม้ได้ปรากฏออกมาจากอากาศ แต่เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ไม่ได้ดูธรรมดาอีก่ตอไป มีลวดลายมังกรและนกฟีนิกซ์ถูกวาดลงบนผิวของพวกมัน ทำให้ดูสง่างามเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะยังคงทำมาจากไม้สักศักดิ์สิทธิ์เช่นเดิม แต่งานฝีมือก็ดูดีกว่าหลายเท่าเมื่อเทียบกับอันเดิม ราวกับว่าอันเดิมทำด้วยความเร่งรีบและหยาบกร้าน แต่ตอนนี้ ราวกับว่าพวกมันถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยช่างฝีมือชั้นยอด! การออกแบบที่สะดุดตา พื้นผิวที่โฉบเฉี่ยว ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสมบูรณ์แบบเป็นอย่างยิ่ง!

“เอ๊ะ? ศิษย์พี่ ดูนี่สิ!” ขานเย่ชี้ไปทิศหนึ่งในขณะที่เขาตะโกนออกมาอย่างประหลาดใจ

ลู่ซูหลันเดินไปตามทางที่ขานเย่ชี้และตะลึงกับสิ่งที่นางเห็น นางเห็นต้นไม้วิญญาณต้นเล็ก ๆ ที่ปล่อยอากาศอันเย็นเยียบออกมา ลำตัวของมันบางราวกับแขนของทารก ในขณะที่ใบไม้สีฟ้าเย็นยะเยือกเกาะอยู่บนกิ่งเล็ก ๆ สามกิ่ง ซึ่งมีรูปร่างราวกับดาบ แม้ว่าลู่ซูหลันและขานเย่ไม่รู้ว่ามันคือพืชวิญญาณชนิดใด แต่พวกเขารู้ว่ามันมีค่าเทียบเท่ากับต้นมังกรกำเนิดปฐพีอย่างแน่นอนเมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ที่โดดเด่นเพียงอย่างเดียว!

ทั้งสองมองไปรอบ ๆ และตระหนักได้ว่ามีพืชวิญญาณใหม่สี่ต้นปรากฏอยู่ภายในร้าน รวมทั้งต้นมังกรต้นกำเนิดปฐพีอีกสี่ต้น ตอนนี้มีพืชวิญญาณแปดต้นอยู่ภายในร้าน!

- โฮสต์ ตอนนี้ร้านมีทั้งหมดสามชั้น ชั้นบนสุดมีทั้งหมด 5 ห้อง รวมห้องนอนใหญ่อยู่ตรงกลาง ชั้นสองเป็นส่วนขยายของพื้นที่รับประทานอาหารและเตรียมพร้อมสำหรับการรับลูกค้าเพิ่ม สุดท้าย เกาะป้งอกันของร้านก็ถูกแก้ไขโดยระบบด้วยเช่นกัน

ระบบพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้อารมณ์

“ระบบ ข้าจะรับบัตรวีไอพีที่เจ้าพูดถึงได้จากที่ไหน” จิ่วเซินถามทันที

- ติ๊ง!

- กำลังประมวลผลบัตรวีไอพี!

- โฮสต์ กรุณารอสักครู่

จิ่วเซินยืนนิ่งอยู่นานกว่าสิบวินาทีก่อนที่เขาจะเห็นบัตรใบเล็กสองใบวางอยู่ข้างหน้าเขา บัตรมีความยาวสี่นิ้วและกว้างสองนิ้วครึ่ง ทั้งคู่มีสีดำที่มีรัศมีสีทองเปล่งออกมาพร้อมกับชื่อร้านเขียนที่ถูกด้วยตัวอักษรสีทองตัวเอียง ร้านไวน์เทพเซียน

จิ่วเซินคว้าบัตรวีไอพีทั้งสองใบและรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับพื้นผิวที่ราบเรียบของมัน

“ข้าสามารถให้บัตรวีไอพีได้เพียงสองใบ? แม้จะเป็นเช่นนั้น ข้าก็ไม่คิดจะมอบมันให้กับคนอื่นนอกจากเอลิก” จิ่วเซินพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขาเก็บบัตรวีไอพีไว้ในต่างหูมิติของเขา

‘ระบบกล่าวว่าร้านมีทั้งหมดสามชั้น ข้าควรไปตรวจสอบสองชั้นที่เหลือ’ เขาคิดกับตัวเองขณะเดินไปยังบันไดที่นำไปสู่ชั้นสอง

ลู่ซูหลันและขานเย่ยังคงตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น เมื่อเห็นว่าจิ่วเซินกำลังเดินไปที่บันได พวกเขาก็เดินตามหลังเขาไปอย่างสงสัย

“ท่านอาจารย์ เกิดอะไรขึ้นกับร้านหรือ ท่านใช้พลังท่านเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี่ด้วยตัวเองหรือ?” ลู่ซูหลันถามด้วยดวงตาเป็นประกายขณะที่นางมองดูท่านอาจารย์ของนางด้วยความหลงไหล

จิ่วเซินเหลือบมองนางอย่างรวดเร็วและพยักหน้าอย่างสงบ “เช่นนั้น”

เขาไม่ต้องการเปิดเผยการมีอยู่ของระบบ เพราะระบบเป็นสิ่งที่ลึกลับเกินไปสำหรับคนอย่างเขา แม้ว่าเขาจะไว้วางใจเหล่าลูกศิษย์ แต่มันก็คงดีกว่ามากกว่าที่จะเก็บความลับไว้กับตัว

ลู่ซูหลันเต็มไปด้วยเคารพบูชาหลังจากได้ยินคำตอบของจิ่วเซิน และแม้กระทั่งขานเย่ก็ยังมองจิ่วเซินด้วยสีหน้าแบบเดียวกับศิษย์พี่ของเขา

พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าจะมีใครสามารถเสกของออกมาจากอากาศได้ บางทีมีเพียงอาจารย์ของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถทำเช่นนี้ได้!

“ท่านอาจารย์ พืชวิญญาณชนิดใหม่ทั้งสี่ต้นที่อยู่ด้านล่างคืออะไรหรือ?” ขานเย่ถามขณะมองที่จิ่วเซิน

จิ่วเซินตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบ “มันก็แค่พืชวิญญาณระดับ 9 อีกต้นหนึ่งเท่านั้น ต้นดาบเยือกแข็งหัวใจที่แท้จริง”

เสียงที่ไม่แยแสของ จิ่วเซินแฝงไปด้วยร่องรอยของการดูหมิ่นในขณะที่เขาพูดคำเหล่านั้นออกมา ทำให้ศิษย์สองคนของเขาต่างยิ้มด้วยความบิดเบี้ยว

[TL: ช่วงนี้จะลง 2 ตอนนะครับ แค่เรียนก็เหนื่อยมากแล้ว แต่หลังจากนี้จิ่วเซินจะก่อตั้งนิกายแล้วนะครับ รับรองฝึกทาสทั้ง 100 คน โหดมาก!]