649 - ซากศพมากมายตามเส้นทางของผู้สูงสุด

1959 - ซากศพมากมายตามเส้นทางของผู้สูงสุด

แสงที่ร้อนแรงปกคลุมไปทั่วสวรรค์ทำให้ทุกอย่างพร่ามัว

สถานที่แห่งนี้น่ากลัวอย่างยิ่งราวกับว่ามีคบเพลิงอันใหญ่ที่ไม่มีวันดับชั่วนิรันดร์คอยปราบปรามสถานที่แห่งนี้เผาผลาญความชั่วร้ายทั้งหมดของโลก

ในที่สุดแสงอันร้อนแรงก็ถูกลบออกไปทั้งหมด ในขี้เถ้าที่หลงเหลืออยู่ราวกับมีก้อนทองคำซุกซ่อนไว้นี่คือกระดูกในร่างกายของสือฮ่าวที่หลงเหลืออยู่

สือฮ่าวสะบัดร่างกายอย่างรุนแรง ขี้เถ้าถูกกำจัดออกไปร่างกายที่เหี่ยวเฉาของเขาฟื้นพลังชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง

แสงสีทองหมุนวนไปทั่วร่างกายของเขาราวกับว่าร่างกายสีทองที่ยังไม่ตายกำลังถูกหลอมขึ้นมาใหม่

รัศมีพลังแห่งความสูงส่งพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา!

สือฮ่าวตรวจสอบตัวเองอย่างรอบคอบ ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากและเหนือล้ำไปกว่าระดับปลดปล่อยตนเองขั้นสมบูรณ์ชนิดที่เทียบกันไม่ติด

มีเพียงวันนี้เท่านั้นที่เขาเข้าใจอย่างแท้จริงว่าสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดนั้นสามารถปกครองทุกสิ่งทุกอย่างในเต๋ามนุษย์ได้อย่างไร

ด้วยระดับบ่มเพาะในปัจจุบันของเขาเพียงปลดปล่อยรัศมีพลังออกมาก็สามารถทำให้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตในระดับบ่มเพาะที่ต่ำกว่าสลายไปจนหมดสิ้น

เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้การปกครองแบบสัมบูรณ์จากความรู้สึกของเขานั้นสูงขึ้นอย่างที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยจินตนาการถึง

เพียงแค่โลหิตหยดเดียวจากเขาก็สามารถทำลายนิกายอันยิ่งใหญ่ซึ่งปกครองด้วยผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปลดปล่อยตนเองขั้นสูงสุดได้อย่างง่ายดาย

เพียงเขาปลดปล่อยไอสังหารออกมาก็สามารถบดขยี้ผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองนับร้อยได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ

การเติบโตอย่างรวดเร็วของพลังประเภทนี้ก่อให้เกิดคลื่นใหญ่ในจิตใจของสือฮ่าว

“คูเมืองแห่งสวรรค์แม้ว่าจะเล็กแต่ก็ไม่สามารถปีนข้ามมาได้” เขารู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก

แม้ว่าอาณาจักรปลดปล่อยตนเองจะเป็นระดับการฝึกฝนที่ต่ำกว่าสิ่งมีชีวิตสูงสุดเพียงแค่ระดับเดียว แต่ความแตกต่างนั้นยิ่งใหญ่ไม่สามารถเทียบกันได้

มันเป็นท้องฟ้าที่ไม่อาจข้ามผ่านได้ตลอดกาล เขาเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นใหญ่สูงสุดเช่นนั้นหรือ? สือฮ่าวหวั่นไหว

เขาจำได้ว่าหลังจากที่เขาตัดขาดความคิดมากมายและจ่ายด้วยราคามหาศาลแล้วเขาก็ก้าวขึ้นสู่เส้นทางนี้

ตอนนี้เขาประสบความสำเร็จแล้วหรือ?

อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไป แม้ว่าจะมีความยากลำบากและอันตรายต่อชีวิตของเขา

แต่เมื่อพูดถึงเชิงเปรียบเทียบเส้นทางแห่งความเป็นสุดยอดนี้ก็ไม่ได้เป็นไปไม่ได้อย่างที่เขาคิด

“มีบางอย่างผิดปกติทักษะเต๋าของข้าไม่คงที่พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของข้าเกิดความไม่เสถียรเนื้อหนังและวิญญาณไม่สมบูรณ์”

สือฮ่าวตรวจสอบตัวเองและตรวจสอบข้อบกพร่องอย่างใจเย็น เขาเงยหน้าขึ้นสู่สวรรค์ ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสุดท้ายมันเป็นเพียงแค่ริ้วแสงที่มาทดสอบเขาจริงๆหรือ?

บททดสอบแห่งสวรรค์และปฐพีไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เขาคิด

โลกมืดครึ้มกำแพงปฐมแห่งความโกลาหลสร้างความหายนะต่อบททดสอบแห่งสวรรค์ที่จู่โจมลงมา สือฮ่าวสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง?

เขารู้สึกลังเล เขาเดินออกจากกำแพงปฐมแห่งความโกลาหลและต้องการเข้าสู่เขตรกร้าง ขณะเคลื่อนไหวเขารู้สึกหนาวสั่น มันเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบและจางหายไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวก็ตัวแข็งทันที เป็นเพราะในตอนนั้นร่างกายของเขาเย็นเฉียบหัวใจของเขาเต้นระรัวด้วยความกลัว!

ในช่วงเวลานั้นจิตใจที่อยู่ในระดับผู้สูงสุดของเขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย มีเส้นทางดำมืดขวางอยู่ด้านหน้าของเขาไม่ใช่เส้นทางที่จะกลับไปหมู่บ้านหินผา

หลังจากลังเลเล็กน้อยสือฮ่าวยังคงเดินไปข้างหน้า เขาอยากจะเห็นว่าเส้นทางนี้นำไปสู่ที่ใดกันแน่

โลกเริ่มมืดครึ้มปฐมแห่งความโกลาหลเริ่มกระจัดกระจาย มีเพียงความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุดมืดทึบจนทำให้จิตใจของผู้พบเห็นรู้สึกขุ่นมัว

ยิ่งสือฮ่าวเดินไปข้างหน้าเขาก็ยิ่งตกใจมากขึ้น เขาเริ่มหายใจไม่สะดวกคล้ายกับมีบางอย่างติดขัดอยู่?

เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาไม่หยุดยังคงมุ่งหน้าต่อไป

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เห็นเส้นทางพิเศษที่ทำจากหินสีดำ เขามุ่งหน้าเข้าไปสัมผัสมันโดยตรง เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิดดูเหมือนว่าจะชุ่มไปด้วยเลือดเป็นสีแดงเข้ม

“ศพ!”

มีศพมากมายอยู่บนเส้นทางนี้

ซากศพเหล่านี้แปลกประหลาดและพิเศษอย่างยิ่ง พวกเขาทั้งหมดปลดปล่อยความตั้งใจในการต่อสู้ที่น่าอัศจรรย์และรัศมีที่หลงเหลืออยู่ในซากศพนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

แม้ว่าพวกเขาจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังมีรอยประทับที่ไม่เสื่อมคลายปรากฏอยู่

“ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นผู้สูงสุด!”

สือฮ่าวผงะ เส้นทางที่ถูกซ่อนอยู่ในกำแพงปฐมแห่งความโกลาหลนี้แปลกมาก ที่ด้านข้างของเส้นทางหินเป็นร่างกายที่วิญญาณสูญสลายไปแล้วของผู้สูงสุด

“ซากศพมากมายตามเส้นทางของผู้สูงสุด”

ในขณะนี้เขาเห็นรูปปั้นที่หักอยู่ข้างถนน มีอักขระสองสามตัวถูกสลักไว้บนพื้นผิวของมันหยดเลือดและมีคลื่นแห่งความตั้งใจในการฆ่า!

สือฮ่าวตกใจ แม้แต่คนที่มีพลังพอๆกับเขาก็ยังรู้สึกหนาวสั่นร่างกายของเขาก็ตึงเครียดรู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างมาก

สุดทางเป็นหน้าผา ไกลออกไปเป็นพื้นที่สีดำสนิทไม่มีสิ่งใดที่สามารถมองเห็นได้ นี่เป็นเหวที่ไม่มีที่สิ้นสุด!

เส้นทางแห่งความยิ่งใหญ่!

มีเพียงสามตัวอักษรบนพื้นซึ่งเขียนด้วยเลือดเป็นสีแดงสดและแวววาว เลือดนี้ดูเหมือนจะปลดปล่อยความร้อนออกมาท่ามกลางอากาศหนาวเย็น

มันคือใคร? ใครกันที่ทิ้งมันไว้ที่นั่น?

สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นไม่ขยับไปไหนและก้มหน้าคิดกับตัวเองเงียบๆ

เส้นทางแห่งความเป็นสูงสุดหนทางข้างหน้าพังทลายลงเหวที่ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่ต่อหน้าเขา

นี่หมายความว่าถ้าเขาเดินทางไปต่อเขาอาจตกอยู่ในคำสาปของความมืดไปตลอดกาล?

หงหลง!

ระหว่างสวรรค์และปฐพีเสียงดังก้องไม่รู้จักจบสิ้นราวกับว่ามีการกระเพื่อมของเต๋าอันยิ่งใหญ่ออกไปข้างนอกสะท้อนถึงการฟื้นขึ้นจากความตาย

สือฮ่าวเงยหน้าขึ้น บนท้องฟ้ามืดครึ้มสอดแทรกด้วยสายฟ้าทำให้เกิดความสดใสเล็กน้อย หัวใจของเขาเกิดปฏิกิริยาคล้ายกับว่ามีโอกาสอะไรบางอย่างซุกซ่อนอยู่ในความสดใสนั้น

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นรอยประทับที่ถูกทิ้งไว้หลังของสิ่งมีชีวิตโบราณผ่านกาลเวลาไม่รู้จบ

เส้นทางของผู้สูงสุดนี้ถูกสลักไว้ด้วยเต๋าอันยิ่งใหญ่ที่อนุญาตให้เพียงสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดเท่านั้นจึงจะสามารถศึกษาได้

ไม่น่าแปลกใจที่มีตัวอักขระเลือดที่ใครบางคนเขียนไว้เช่นนั้น!

นี่เป็นเส้นทางอันยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้จำนวนผู้ที่พยายามจะก้าวเข้าสู่ระดับสูงสุดนั้นมีอยู่ไม่น้อย แต่ในที่สุดเก้าสิบในร้อยของบุคคลเหล่านั้นก็เสียชีวิตทั้งหมด

ทุกคนที่อยู่บนเส้นทางนี้ล้วนเป็นผู้ที่ล้มเหลว!

สือฮ่าวยังไม่ได้ก้าวสู่เส้นทางแห่งความเป็นสูงสุดอย่างแท้จริง ถ้าเขาล้มเหลวเขาก็จะกลายเป็นหนึ่งในนั้น

อเวจีสีดำบ่งบอกจุดจบของผู้ที่ไม่สามารถผ่านไปได้

สวรรค์และปฐพีเงียบสงบความสดใสทั้งหมดหายไป ความรู้สึกต่างๆก็จางหายไปเช่นกัน

สือฮ่าวหยุดเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เดินหน้าต่อไปอย่างตรงไปตรงมาและไม่หวาดกลัว เมื่อมาถึงขั้นตอนนี้เขาจำเป็นต้องก้าวไปข้างหน้าเท่านั้นถึงจะมีโอกาสเป็นผู้สูงสุดได้

เส้นทางนี้มีไว้ให้สำหรับสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุด ในแต่ละก้าวที่สือฮ่าวเดินไปจะเต็มไปด้วยซากศพของสิ่งมีชีวิตที่ต้องการเข้าสู่ระดับนั้น!

ยิ่งเดินไปไกลมากเท่าไหร่ซากศพของพวกเขายิ่งน้อยลง

สือฮ่าวปลดปล่อยศักยภาพทั้งหมดของเขาและอดทนต่อทุกสิ่ง เขาต้องการที่จะผงาดไปให้ถึงสวรรค์ แต่คลื่นแห่งความกดดันที่ไร้ขอบเขตได้บดขยี้เขาร่างกายของเขาให้แหลกเละ

เขาต้องการปีนป่ายขึ้นสู่สวรรค์แต่ร่างกายของเขากลับถูกกดลงกับพื้นไม่อนุญาตให้บินขึ้นท้องฟ้าได้

เขาไม่รู้ว่าจะต้องก้าวไปอีกไกลแค่ไหนและไม่รู้ว่าตัวเองจะร่วงลงไปหรือไม่ เส้นทางข้างหน้าดำมืดอย่างถึงที่สุดแม้แต่ดวงตาสวรรค์ก็ไม่สามารถมองเห็น

ในช่วงสุดท้ายเท้าของสือฮ่าวก็ดูเหมือนจะสัมผัสกับบางสิ่งบางอย่าง ในขณะที่เขาก้มศีรษะลงความหนาวเย็นก็แล่นผ่านความคิดของเขา นี่คือก้นเหวและมีซากศพมากมายนับล้านกองอยู่ที่นี่

มีผู้คนมากมายเสียชีวิตจากการก้าวเข้าสู่เส้นทางของผู้สูงสุด? พวกเขาล้วนเป็นคนที่ล้มเหลว!