STY-ตอนที่ 67 สัญญาสามปี!

เย่เฉิน ลงชื่อเข้าใช้และได้รับ รูปแบบป้องกัน - 9 มังกรศักดิ์สิทธิ์ปิดผนึกภูเขา

สำหรับ เย่เฉิน แล้ว แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ก็คือบ้านเกิดของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนจากยอดเขาอื่น เขาก็ยังคงมีแม่และศิษย์พี่หญิงทั้ง 7 คนอยู่ที่นี่

ดังนั้น เขาจึงต้องปกป้องสถานที่แห่งนี้ให้ดี

เย่เฉิน ได้มองดูแผนภาพรูปแบบป้องกันแล้วมาที่เชิงเขาของแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์

เขาเริ่มใช้หินวิญญาณเพื่อสร้างแนวป้องกันบนภูเขา

เย่เฉิน ยังคงมีหินวิญญาณและวัสดุมากมาย โดย เขาได้รับมันมาจากการลงชื่อเข้าใช้จำนวนมาก ดังนั้นแม้จะใช้จัดตั้งรูปแบบป้องกันนี้ไปแล้ว วัสดุมันก็ยังกองรวมกันเป็นภูเขาเล็ก ๆ ในแหวนมิติของเขา

ถึงแม้ว่าเขาจะมีมันจำนวนมาก แต่ เย่เฉิน ก็ค่อนข้างระวังในการใช้งาน เพราะ ไม่มีสิ่งใดที่ไม่มีวันหมดอย่างแท้จริง หากเขาใช้มันอย่างสิ้นเปลืองก่อนหน้านี้ เกรงว่าเขาคงจะไม่เหลือหินวิญญาณหรือวัสดุอื่น ๆ เอาไว้

ดังนั้น เย่เฉิน ที่มาที่ตีนเขา เขาจึงได้เริ่มจัดตั้งรูปแบบก่อตัว

การวางแนวรูปแบบป้องกัน - 9 มังกรศักดิ์สิทธิ์ปิดผนึกภูเขา ค่อนข้างซับซ้อนเป็นอย่างมาก มันไม่เหมือนกับ รูปแบบกระบี่เล็ก ๆ ที่สามารถใช้หินวิญญาณไม่กี่ก้อนและสามารถจัดตั้งได้อย่างง่ายดาย

สำหรับรูปแบบก่อตัวขนาดใหญ่เช่นนี้ จำเป็นจะต้องตั้งค่ามันอย่างแม่นยำ

นับจากนี้ไป เย่เฉิน ก็ได้ใช้เวลาไปกับการตั้งค่าแนวป้องกันบนภูเขาในทุกวัน จากนั้นเขาก็ลงชื่อเข้าใช้เพื่อฝึกฝนบนยอดเขาอวี๋เซียว

เวลาได้ผ่านไปวันแล้ววันเล่า

ในขณะนี้ เย่เฉิน ค่อนข้างหดหู่

นับตั้งแต่ที่เขาสารภาพกับ ศิษย์พี่หญิงทั้ง 7 ของเขาทีละคน ศิษย์พี่หญิงทั้ง 7 ของเขาก็พยายามที่จะหลีกเลี่ยงเขาไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ

แม้แต่ศิษย์พี่หญิงเจ็ดของเขาก็ไม่ได้มาที่ถ้ำของเขาอีกเลย

เป็นไปได้หรือไม่ว่า ศิษย์พี่หญิงทั้ง 7 ของเขาเขินอายหลังจากที่เขาสารภาพไปในครั้งสุดท้าย?

หรือว่าเป็นเพราะว่าพวกนางดูถูกเขาที่เป็นคนโลภเกินไป จึงไม่ได้ตั้งใจที่จะติดต่อกับเขา?

ไม่ถูก ตอนนี้มันควรเป็นช่วงสงครามเย็นในตำนาน!

เย่เฉิน ได้ลงชื่อเข้าใช้ ฝึกฝน และ ลงจากเขาเพื่อจัดตั้งรูปแบบก่อตัวในทุกวัน

เนื่องจากตัวตนของ เย่เฉิน ในฐานะ เย่กู่เฉิง ได้ถูกจดจำเป็นที่เรียบร้อย เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาอีกครั้งและลงจากเขาเพื่อจัดตั้งรูปแบบก่อตัว

ดังนั้น ผู้บ่มเพาะพลังที่ผ่านไปมา หลังจากเห็นศิษย์คนนี้เดินลงจากเขาในทุกวัน พวกเขาก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไร

หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไป 2 เดือน

ในที่สุด เย่เฉิน ก็จัดตั้งรูปแบบก่อตัวขนาดใหญ่สำเร็จ

ในปัจจุบัน เขาได้ยืนอยู่บนยอดเขาอวี๋เซียว

โดยเขาได้โบกมือเบา ๆ

ทันใดนั้นพลังปราณที่ ยิ่งใหญ่ของ เย่เฉิน ก็ได้ถูกชักนำไปหลอมรวมกับรูปแบบก่อตัว

กลิ่นอายพลังของ เย่เฉิน ได้สะท้อนเข้ากับรูปแบบก่อตัวขนาดใหญ่ในทันที

ด้วยรัศมีพลังเหล่านี้ เย่เฉิน จึงสามารถควบคุมรูปแบบก่อตัวขนาดใหญ่นี้ได้

อีกอย่างจะต้องรู้ว่านี่ไม่ใช่รูปแบบก่อตัวขนาดเล็ก เพราะเมื่อแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์เผชิญหน้ากับอันตราย รูปแบบก่อตัวก็จะทำงานในทันที

ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เขาอยู่ในอาณาจักรเทวะ รูปแบบก่อตัวที่เขาตั้งขึ้นสามารถป้องกันศัตรูที่สูงกว่าเขา 2 ระดับได้ กล่าวอีกนัยนึงคือ แม้แต่ ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรทันฑ์สวรรค์ก็ยังถูกขัดขวางโดยรูปแบบก่อตัวของ เย่เฉิน

หลังจากที่ เย่เฉิน ตั้งค่ารูปแบบก่อตัวเสร็จ เขาก็รู้สึกสบายใจมากยิ่งขึ้น

เย่เฉิน ได้โบกมือ

ทันใดนั้น เมฆบนท้องฟ้าก็ปั่นป่วน โดยเมฆเหล่านี้ได้กลิ้งไปมาและปกคลุมไปทั่วแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์

แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ เดิมเหมือนกับแดนสวรรค์ ในตอนนี้ มันได้กลายเป็นแดนสวรรค์มากยิ่งขึ้น

อย่างไรก็ตาม เหล่าศิษย์ของ แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ไม่สามารถสัมผัสถึงมันได้เลย

ทันทีที่พวกเขาออกจากแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ พวกเขาจะค้นพบว่า แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ทั้งหมดถูกล้อมรอบไปด้วยเมฆและหมอก และ ดูไม่มีตัวตนมากนัก

นอกจากนี้ เมฆและหมอกเหล่านี้ยังมีรูปแบบที่น่าสนใจ ภายใต้สถานการณ์ปกติ เย่เฉิน จะไม่เปิดใช้งานรูปแบบอันนี้ ดังนั้น จึงไม่มีใครที่ต้องเผชิญหน้ากับความลำบากเพราะมัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของศัตรู รูปแบบนี้จะถูกเปิดใช้งานขึ้น

ผู้ที่มีฐานการบ่มเพาะพลังต่ำจะถูกพลังของหมอกชักนำไปสู่แนวกับดักที่ เย่เฉิน ได้จัดตั้ง

เย่เฉิน มองไปที่ รูปแบบก่อตัวที่เขาตั้งเอาไว้ในแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ดังนั้น แม้ว่า กองกำลังทั้งหมดของเมืองหยุนไท่จะบุกโจมตี เขาก็สามารถหยุดพวกมันได้

เย่เฉิน ได้ยิ้มอย่างพึงพอใจ และ พร้อมที่จะลงจากภูเขา

แต่ในขณะนี้ หญิงสาวที่มีเรียวขาที่สง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นบนภูเขา

หญิงสาวคนนี้มีใบหน้าที่เย็นชา โดยนางได้สะพายกระบี่ไว้บนหลังพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง

นางยืนอย่างสงบบนยอดเขาและมองดูทิวทัศน์ด้านล่าง

เป็นศิษย์พี่หญิงรองของเขา มู่หรงชิงเสวี่ย

เย่เฉิน รู้สึกตกใจเล็กน้อย

“ศิษย์พี่ ท่านกำลังจะลงจากเขาใช่หรือไม่?”เย่เฉิน มองไปที่ มู่หรงชิงเสวี่ย และ กล่าวถาม

มู่หรงชิงเสวี่ย พยักหน้าและตอบกลับ “ใช่!”

“เพราะอะไร?”เย่เฉิน กล่าวถามด้วยความสงสัย

“เป็นเพราะข้าใช่หรือไม่?”

“หรือว่าเป็นเพราะว่าข้าบอกชอบท่านทุกคน ทำให้ท่านต้องการจะหนีจากข้าและทิ้งข้าไปใช่มั้ย?”เย่เฉิน มองไปที่ศิษย์พี่หญิงรองของเขาและกล่าวถาม

“ไม่ใช่!”ในเวลานี้ ศิษย์พี่หญิงรองที่สงบนิ่ง ก็กลายเป็นกังวลเล็กน้อย

นางรีบอธิบาย “เฉินน้อย ข้าคิดเกี่ยวกับมันดีแล้ว ข้าได้เผชิญหน้ากับคอขวดแห่งการบ่มเพาะพลังเป็นเวลานาน ภายในพื้นที่แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ มันไม่สามารถทำให้ข้าทะลวงด่านพลังไปได้ ดังนั้น ข้าก็เลยอยากจะออกไปผจญโลกภายนอก”

ในขณะนี้ เย่เฉิน มองไปที่ มู่หรงชิงเสวี่ย และ กล่าวพูดอย่างไม่เต็มใจ “ศิษย์พี่ ท่านรอข้าสัก 3 ปีจะได้หรือไม่ เมื่อข้าอายุ 16 ปี ข้าจะพาท่านไปผจญภัย ต่อให้ข้ามแม่น้ำหลายพันสายข้ามภูเขาหลายพันลูก กระทั่งดูดวงอาทิตย์ตกดินข้าก็จะพาท่านไปดู!”

อย่างไรก็ตาม มู่หรงชิงเสวี่ย ก็ได้สั่นศีรษะ นางได้เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ เย่เฉิน “เฉินน้อย ในวันนั้น ตอนที่เจ้าบอกชอบพวกเรา อันที่จริง ข้ามีความสุขมาก”

“ใช่แล้ว ข้ามีความสุขมากจริง ๆ!”

“อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ข้ามีความสุข ข้าก็กังวลมากเช่นเดียวกัน เนื่องเพราะเจ้าโดดเด่นเกินไป จึงไม่มีใครสามารถตามเจ้าทันได้ ดังนั้น แม้ว่าเจ้าจะอยู่เคียงข้างเรา แต่หลังจากผ่านไป 10 ปี 100 ปี หรือมากกว่านั้น เจ้าจะสามารถอยู่เคียงข้าพวกเราได้ตลอดไปงั้นหรือไม่?”

“ตอนนี้เจ้าอาจจะสามารถปกป้องพวกเราได้ก็จริง แต่พวกเราก็ต้องอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเจ้าตลอดไปงั้นหรือไม่?

“เฉินน้อย อันที่จริงข้าอยากจะอยู่กับเจ้าตลอดไป แต่สิ่งที่ข้าต้องการก็คือการยืนเคียงข้างเจ้าไม่ใช่การหลบซ่อนตัวอยู่ข้างหลังของเจ้า ดังนั้นข้าจึงอยากจะแข็งแกร่งขึ้น แม้ว่าข้าจะไล่ตามเจ้าไม่ทัน แต่อย่างน้อยข้าก็อยากจะยืนอยู่เคียงข้างเจ้าอย่างสง่าผ่าเผย”

“สิ่งที่ข้าต้องการก็คือการแบ่งเบาภาระของเจ้า ไม่ใช่การอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเจ้าตลอดไป เฉินน้อย เจ้าเข้าใจสิ่งที่ข้าจะสื่อหรือไม่?”มู่หรงชิงเสวี่ย มองไปที่ เย่เฉิน และกล่าวออกมา

นี่เป็นคำพูดที่เย่เฉินได้ยินมากที่สุดที่ออกมาจากปากของศิษย์พี่หญิงรองของเขา

ไม่ใช่ว่า เย่เฉิน ไม่เข้าใจสิ่งที่ศิษย์พี่หญิงรองของเขาพูด

เพราะที่นี่คือโลกแห่งการบ่มเพาะพลัง

บางทีหลังจากหมื่นปีผ่านไป เขาที่กลายเป็นผู้อมตะ คงต้องออกเดินทางไกล

ในเวลานั้น ถ้าศิษย์พี่ของเขาไม่สามารถกลายเป็นผู้อมตะได้ พวกนางก็อาจจะสลายกลายเป็นเถ้ากระดูก

เย่เฉิน พยักหน้าและไม่ได้หยุดศิษย์พี่หญิงรองของเขา

“ศิษย์พี่ ข้าเข้าใจท่าน”

“อย่างไรก็ตาม ข้าขอให้ท่านให้สัญญากับข้า!”เย่เฉิน มองไปที่ ศิษย์พี่หญิงรองของเขาและกล่าวอย่างจริงจัง

“สัญญาอะไร?”

“ข้อกำหนดของพวกเราก็คือระยะเวลา 3 ปี เพราะอีก 3 ปี ข้าก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่ เมื่อถึงตอนนั้นหากท่านไม่กลับมา ข้าก็จะออกตามหาท่าน ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน ข้าก็จะไปหาท่าน!”เย่เฉิน มองไปที่ ศิษย์พี่หญิงรองและกล่าวพูดอย่างจริงจัง

มู่หรงชิงเสวี่ย พยักหน้าและกล่าวพูดออกมา “ข้าตกลง!”