775 - ทะลวงขั้น 

775 - ทะลวงขั้น

ท้องฟ้าที่ว่างเปล่านั้นลุกเป็นไฟ ทุกตารางนิ้วของพื้นที่เต็มไปด้วยสายฟ้า ผืนดินไหม้เกรียมเป็นสีดำ ม่านสีม่วงที่ไม่มีที่สิ้นสุด ปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด

ทะเลสายฟ้ายังคงทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีที่สิ้นสุด

มีซากศพอยู่บนพื้น ควรต้องบอกว่าเป็นรอยไหม้ที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ ไม่รู้ว่ามีคนตายที่นี่กี่คน เย่ฟ่านไม่ได้สนใจพวกเขาและยังคงไล่ฆ่าคนอื่นต่อไป

“อา...”

เสียงกรีดร้องโหยหวน ผู้สูงสุดคนนั้นไม่สามารถหวนคืนสู่ท้องฟ้าได้ อาวุธวิเศษแตกหักและถูกทำลายลงทันที

ในไม่ช้าเขาก็กลายเป็นขี้เถ้าในแสงไฟ แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือ สมบัติทั้งหมดในร่างกายของเขากลายเป็นผง และไม่มีอะไรที่รักษาไว้ได้

เย่ฟ่านเปรียบเสมือนเทพแห่งความตาย มีหม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิดอยู่เหนือศีรษะของเขา และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสว่างไสว เขาเดินไปข้างหน้าทีละก้าว ตัดหัวผู้รอดชีวิตอย่างไร้ความปราณี

ตอนนี้เขาเคลื่อนไหวแล้ว เขาไม่มีความปราณี ความตายเป็นจุดหมายปลายทางที่เขามอบให้กับคู่ต่อสู้ และไม่มีทางเลือกอื่นอีก

“เย่ฟ่าน ข้ามาจากตระกูลเฟิง… ข้าไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วมกับพวกเขา ข้าถูกพวกเขาหลอก…” เสียงที่อ่อนแอดังขึ้น ชายผู้ได้รับการปกป้องจากสมบัติลึกลับ แต่เขาทำอะไรไม่ได้

ไข่มุกตระกูลเฟิง

เย่ฟ่านประหลาดใจนี่เป็นสมบัติลับของตระกูลเฟิงและคนภายนอกไม่สามารถนำมาใช้ได้

ในเวลานี้ มีรอยแตกจำนวนมากในลูกแก้วขนาดเท่ากำปั้น แต่ก็ยังคงเปล่งแสงที่นุ่มนวล ป้องกันการโจมตีจากสายฟ้าและชายหนุ่มคนนั้นจึงยังรักษาชีวิตของตัวเองไว้ได้

แต่ทว่าในบางครั้งจะมีสายฟ้าพุ่งเข้ามา และเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำลายทั้งร่างกายและจิตใจ

“ตระกูลก็เฟิงส่งคนมาที่นี่ด้วยหรือ?” ดวงตาของเย่ฟ่านเย็นชาและเขามองลงมาที่ฝ่ายตรงข้าม

“ไม่ ข้าเป็นคนเดียวที่มาที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ ข้าเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฟิงหวงและเราเกือบจะกลายเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”

เขาต้องการคว้าฟางเส้นสุดท้ายนี้เพื่อช่วยให้ตนเองรอดพ้นความตาย

บุตรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบสามคนตายไปเกือบทั้งหมดแล้ว เขาอาจจะเป็นคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่กระดูกของคนอื่นๆ นั้นยากที่จะระบุได้ และส่วนใหญ่ก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปหมด

เย่ฟ่านชำเลืองมองฝ่ายตรงข้ามและไม่พูดอะไรอีก เขาเดินต่อไป คนผู้นี้จะมาที่นี่โดยไม่ตั้งใจได้อย่างไร

“บูม”

ไข่มุกสีขาวนวลแตกออก และบุคคลนั้นก็ส่งเสียงร้อง สายฟ้ากระทบศีรษะเขาห้าครั้งทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณของเขาไม่ให้หลงเหลือ

ดวงตาของเย่ฟ่านทอประกายลึกล้ำไปขณะที่เขาเดินอยู่ในทะเลแห่งสายฟ้า เขากำลังมองหาใครสักคน ที่เป็นเจ้าของเสียงปริศนาในตอนต้น

เป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วยาม ยกเว้นเย่ฟ่านไม่มีแม้แต่คนเดียวที่มีชีวิตอยู่ในทะเลแห่งสายฟ้า และพวกเขาทั้งหมดถูกสายฟ้าฟาดฟันจนตาย

นอกจากนี้ ในภูเขาที่อยู่ไกลออกไป มีแสงฟ้าแลบเป็นระยะๆ บางคนก็รอดชีวิตเกาะอยู่ด้านนอกของทะเลสายฟ้าต่างตะเกียกตะกายหลบหนีด้วยความกลัว

“เย่ฟ่าน อ่า...”

เมื่อผู้คนที่ออกจากการโจมตีของสายฟ้าพ้นเห็นเย่ฟ่านกำลังไล่ล่าพวกเขาด้วยทะเลสายฟ้าที่ไม่สิ้นสุด พวกเขากรีดร้องด้วยความสยดสยอง หวาดกลัวอย่างยิ่ง แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย

ในบริเวณรอบนอกนี้ เย่ฟ่านยังคงเดินมาเรื่อยๆ เดินไปพร้อมกับทะเลสายฟ้าที่กว้างใหญ่ จมทุกสิ่งไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน เขาสังหารผู้คนเกือบร้อย แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นท่าทางของเขาก็ไม่เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด

“เย่ฟ่าน” เมื่อผู้อาวุโสสูงสุดคนสุดท้ายถูกเย่ฟ่านจ้องมอง เขาก็หมดหวัง

“ปัง!”

เย่ฟ่านชี้นิ้วแทงทะลุหน้าผากของเขา แสงสีฟ้าส่องประกาย และสายฟ้าแห่งสวรรค์ก็ตกลงมาบดขยี้กระดูกและเลือดเนื้อของฝ่ายตรงข้ามอย่างยับเยิน

ไม่มีสายฟ้าชุดที่สี่หลงเหลืออีกต่อไปและภูเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะที่ไม่มีที่สิ้นสุดถูกปกคลุมไปด้วยความมืด มีเพียงทะเลแห่งสายฟ้าที่กำลังวุ่นวาย

ในขณะนั้นสายฟ้าชุดที่ห้าและความทุกข์ยากอื่นๆ ก็ตามมา นี่เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวราวกับว่าโลกกำลังจะพลิกกลับ

ลมพัดพาความว่างเปล่า ผืนดินพลิก ขึ้น ไฟลุกลามไปทั่ว สิ่งเหล่านี้เป็นบทลงโทษแห่งสวรรค์ห้าประการ และสายฟ้าก็ดำรงอยู่อย่างนั้นไปอีกเก้าวัน

ดิน ไฟ ลม และน้ำ หมุนไป เปิดช่องว่าง ก่อตัวเป็นโลกเล็กๆ ที่พัฒนาไปสู่หายนะที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เย่ฟ่านถูกผนึกไว้ตรงกลาง และหมอกแห่งความโกลาหลก็เริ่มปั่นป่วน ก่อตัวขึ้นสู่สรวงสวรรค์ และแสงแห่งการทำลายล้างราวกับมหาสมุทรก็พุ่งออกมา

“เย่ฟ่านเป็นคนที่ชั่วร้ายที่สุด เขาสมควรแล้วที่จะถูกสวรรค์ลงโทษ”

ในระยะไกล สุนัขสีดำตัวใหญ่ถูกปกคลุมไปด้วยควันดำ แม้แต่หูและปากของมันก็ไม่มีข้อยกเว้น

จักรพรรดิดำแบกอี้อี้ไว้บนหลังและถือราชโองการจักรพรรดิอมตะอยู่ในมือ เมื่อมันไอมันจะพ่นประกายไฟด้วยความขุ่นเคือง

แต่ประโยชน์ที่มันได้รับก็มหาศาลเช่นกัน มันประสบความสำเร็จในการเอาชีวิตรอดจากภัยพิบัติจากสายฟ้าและพลังการต่อสู้ของมันก็พัฒนาขึ้นอย่างมาก

เย่ฟ่านเริ่มนั่งสมาธิและทำให้ร่างกายของเขาสงบ

เขาอ้าปากและสูดลมหายใจเข้า สายฟ้านับพันพุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับแม่น้ำแห่งแสงสว่าง ซึ่งทั้งหมดรวมอยู่ในร่างกายของเขา สะท้อนถึงกระดูก อวัยวะ เนื้อและเลือดของเขา

“บูม”

สายฟ้ายังคงเคลื่อนไหวเป็นเวลาเก้าวันไม่มีที่สิ้นสุดเขานั่งสมาธิอยู่ตรงกลางคงที่ในความว่างเปล่าไม่เคลื่อนไหว สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ดับร่างกายของเขาและการลงโทษจากสวรรค์ก็รวมกันที่นี่

ไม่ว่าจะเป็นร่างกายของเขาหรือหม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิด การเปลี่ยนแปลงกำลังเกิดขึ้น ซึ่งเป็นวิวัฒนาการของเต๋า

สำหรับรอยประทับสีทองที่ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขานั้นช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก

เย่ฟ่านพุ่งเข้าหาสายฟ้าที่อยู่ด้านบนด้วยความตื่นเต้น นั่นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเขา แต่มันเป็นวิญญาณที่อยู่ในทะเลสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ตรงกลางหน้าผาก

จิตวิญญาณของเย่ฟ่านที่เป็นร่างมนุษย์ เดินท่ามกลางโลกเล็ก ๆ ที่เปิดออก กลืนสายฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด ดูดซับแหล่งกำเนิดของสวรรค์

ร่างกายสีทองนั้นไร้ที่ติและงดงาม แม้ว่าเขาจะถูกสายฟ้าผ่าลงมาหลายครั้ง แต่เขายังรอดชีวิต เขาได้รับการชำระล้างอย่างคาดไม่ถึง

ร่างกายของเย่ฟ่าน หม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิด และชายร่างเล็กที่เป็นวิญญาณสีทองค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเป็นวงจรระหว่างทั้งสาม

ไม่นานหลังจากนั้นนักพรตมังกรแดง ราชานกยูง นักพรตอีกาและผู้อาวุโสของทะเลสาบหยกหลายคนก็มาถึงสถานที่แห่งนี้ และพวกเขาต่างก็ตะลึงเมื่อเห็นฉากที่อยู่ตรงหน้า

“คนพวกนั้น...ตายกันหมดแล้ว”

“ซากศพอยู่บนพื้น ทั้งหมดเป็นการโจมตีจากภัยพิบัติทะเลสายฟ้า”

“คาดไม่ถึงจริงๆ”

มีเหตุการณ์เช่นนี้ การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ที่นี่ นักพรตมังกรแดงและคนอื่นๆ อยู่ห่างออกไปหลายวัน แม้ว่าพวกเขาจะรีบมาที่นี่ด้วยความเร็วสูงสุดแล้วแต่ก็ยังยากที่จะช่วยเหลือเย่ฟ่านได้

หลายคนรู้สึกกลัว สะดุ้ง อึ้ง บางคนพูดอะไรไม่ออก

“นี่มันสัตว์ประหลาด!” ผ่านไปนานนักพรตอีกาก็พึมพำ

อีกชั่วยามต่อมาสายฟ้าที่วุ่นวายแปดสิบเอ็ดสายก็ฟาดลงมาอีกรอบ นี่ไม่ใช่สายฟ้าธรรมดา แต่เป็นการลงโทษขั้นสูงสุด

ในระยะไกล ราชาปีศาจทั้งสาม นักพรตมังกรแดง นักพรตอีกา และราชานกยูง ต่างเปลี่ยนสีหน้า ใครๆ ก็นึกภาพออกว่าภัยพิบัตินี้จะน่ากลัวขนาดไหน

“เข้ามา ..”

หม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิดแทบจะแยกออกจากกัน และเย่ฟ่านก็กระอักเลือดออกจากปากของเขา เขาได้รับบาดเจ็บทั้งภายในและภายนอกและร่างกายสีทองก็แทบจะแตกสลาย

เย่ฟ่านกัดฟันแน่นและยืนกรานจะรับภัยพิบัตินี้ต่อไป กระดูกของเขาแตกหลายจุด เลือดสีทองกระเซ็นไปทั่วทุกหนทุกแห่ง และร่างวิญญาณสีทองกำลังดิ้นรนอยู่ในทะเลสายฟ้า

“บูม”

ทุกๆ การโจมตี แผ่นดินก็สั่นสะเทือน ในที่สุดความอดทนของเย่ฟ่านก็บรรลุผล สายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัวที่สุดแปดสิบเอ็ดสายหยุดลง ร่างกายของเขาได้รับการจัดระเบียบใหม่

สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาแข็งแกร่งมาก หลังจากชำระล้างด้วยสายฟ้าแห่งสวรรค์ มันอยู่ในระดับเดียวกับผู้สูงสุดแล้ว

สำหรับหม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิดนั้น ในขั้นต้นมันสร้างกฎของตัวเองและเริ่มวิวัฒนาการของเต๋า โดยเฉพาะอย่างยิ่งลำแสงของสายฟ้าทั้งแปดสิบเอ็ดสายอันซึ่งมีตราประทับเต๋าอันน่าอัศจรรย์และไม่มีทางลบหายไปได้