ตอนที่ 071 ช้อปปิ้ง 1 ล้าน
"ท่านคะ นี่เสื้อผ้าของคุณค่ะ"
เสี่ยวเยว่ยื่นถุงกระดาษคุณภาพดีให้กับซูแคน
ซูแคนพยักหน้าเล็กน้อย หวงเสี่ยวเว่ยก็หยิบถุงกระดาษมาถือ
ซูแคนมองไปที่เสี่ยวเยว์และพูดต่อว่า
"เสี่ยวเยว์"
"ฉันอยากให้เธอพาฉันไปร้านที่ขายนาฬิกาหน่อย"
"อะไรนะคะ"
เสี่ยวเยว์ถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
"ที่นี่มีร้านขายนาฬิกาไหม ฉันอยากซื้อไปเป็นของฝากสักหน่อย"
ซูแคนถามเสี่ยวเยว์ด้วยความสงสัย
คนรุ่นเดียวกับพ่อซูแคน มองว่าคนที่สะสมนาฬิกาคือคนที่ร่ำรวยมาก พอๆกับสะสมรถยนตร์สปอร์ตหรูๆเลย
"มีค่ะ เดี๋ยวฉันพาไปเองค่ะ"
เสี่ยวเยส์พยักหน้าและรีบตอบอย่างรวดเร็ว
ผู้ชายคนนี้ต้องการซื้อนาฬิกาเป็นของฝากอย่างงั้นเหรอ
แสดงว่าเราอาจจะต้องพาเขาไปร้านอย่าง Rolex
แต่ราคาถูกสุดก็หลายหมื่นแล้วนะ..ช่างมัน พาเขาไปดีกว่า
"ไปกันเถอะ"
ซูแคนยิ้มจาง ๆ แล้วเดินออกจากร้าน
จากนั้นเสี่ยวเยว์ก็วิ่งไปบอกกันพนักงานในร้าน ก่อนจะวิ่งออกมาและเดินตามซูแคน พนักงานในร้านต่างมองเสี่ยวเยว์ด้วยความอิจฉา
"เสี่ยวเยว์มันทำบุญด้วยอะไรกัน ถึงได้โชคดีขนาดนี้นะ"
"วันนั้นฉันไม่น่าไปดูถูกพวกเขาเลย ดูสิพวกเขาเพิ่งซื้อเสื้อไปอีกเกือบ 60,000"
"ห๊า..เกือบ 60,000 เลยอย่างงั้นเหรอ"
"ใช่ เสี่ยวเยว์จะได้โบนัสอีกแน่ๆเลย ทำยอดได้ขนาดนี้"
พนักงานในร้านต่างซุบซิบนินทราเสี่ยวเยว์ด้วยความอิจฉา
"ฉันมีไรจะบอกพวกเธอด้วยแหละ"
พนักงานที่คิดเงินให้กับซูแคนได้เดินมาร่วมวงสนทนา
พนักงานคิดเงินได้เม้มปากและพูดด้วยรอยยิ้มว่า
"ตะกี้ฉันเห็นยอดคงเหลือในบัตร ของลูกค้าเสี่ยวเยว์ รู้ไหมว่าเท่าไหร่?"
"เท่าไหร?"
"มีกี่ล้าน?"
"ฉันว่าต้องหลายล้านแน่ๆ"
พนักงานต่างมองพนักงานคิดเงินด้วยความสงสัย
"ผิดหมดจ๊ะ"
"ถ้าฉันนับศูนย์ไม่ผิด ก็ 50 ล้านล่ะ"
"ห๊าาาาาาาา!!!"
เมื่อได้ยินพนักงานก็อุทานออกมาพร้อมกัน พร้อมเบิกตากว้างและอ้าปากค้าง
อีกด้านหนึ่ง
เสี่ยวเยว์พาซูแคนมาร้านนาฬิการ้านหนึ่งซึ่งเป็นแบรนด์ชั้นนำระดับโลก Rolex
ทุกคนที่อยู่ในวงการสะสมนาฬิกาต่างยอมรับว่า Rolex นั้นคือสุดยอดของสะสมสำหรับพวกเขา
ราคาของ Rolex นั้นแทบไม่เคยตกเลย มีแต่จะสูงขึ้นเรื่อยๆ
ในบางประเทศที่ไม่ได้เจริญมากนัก สำหรับมาเฟียที่ค้าขายยาเสพติด พวกเขามักจะเลือก Rolex เป็นค่าตอบแทนมากกว่าเงินสดของประเทศนั้นซะอีก
เพราะเมื่อพวกเขาถูกจับ จนต้องย้ายไปต่างประเทศ Rolex พวกนี่แหละที่จะสามารถนำไปขายหรือเปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์สหรัฐได้ หรือจะนำไปซื้ออาวุธกับบางประเทศก็ยังทำได้
"คุณซูคะ ถึงแล้วค่ะ"
ซูแคนได้แนะนำตัวหลังเดินมาด้วยกัน แต่เธอเลือกเรียกซูแคนว่าคุณซู
เสี่ยวเยว์กวาดมองนาฬิกาในร้าน
เธอเห็นว่าราคาถูกสุดในร้านคือ 120,000
ซูแคนเห็นเสี่ยวเยว์จ้องไปที่นาฬิกาเรือนหนึ่ง เขาเห็นว่านาฬิกาเรือนนั้นมันดูเหมาะกับเด็กซะมากกว่า
ซูแคนเห็นนาฬิกาเรือคลาสสิคอยู่หลายสิบเรือน เขารู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นนาฬิกาพวกนี้ที่ชาติก่อนของเขา
นาฬิกาพวกนี้มีชื่อเสียงมากในอนาคต
เสี่ยวเยว์มองตามที่ซูแคนมอง เธอก็ตะลึงกับราคาของมัน
"400,000 !! ราคานาฬิกาเรือนเดียวพอๆกับราคาบ้านเลย"
ซูแคนเห็นเสี่ยวเยว์ทำหน้าตกใจก็เลยพูดเบาๆ
"ไม่แพงหรอก"
"นี่เป็นนาฬิกาคลาสสิก หน้าปัดและตัวนาฬิกาถูกทำด้วยมือทั้งหมด มีแค่ไม่กี่เรือนบนโลกใบนี้"
ซูแคนได้ซื้อนาฬิกาเรือนนั้น และเลือกนาฬิกาสำหรับผู้หญิงอีกในราคาไล่เลี่ยกัน
เสี่ยวเยว์ก็ตกใจยิ่งกว่าเดิม
ชายคนนี้ซื้อนาฬิกาเรือนละ 400,000 2 เรือน
นี่มัน..สามารถซื้อบ้านได้ตั้ง 2 หลังแล้วนะ
นอกจากนี้ซูแคนยังขอให้เสี่ยวเยว์ช่วยเลือกเครื่องสำอางสำหรับผู้หญิงให้เขาด้วย
ซูแคนได้จ่ายเงินค่าเครื่องสำอางไปอีกกว่า 20,000 ซึ่งเป็นแบรนด์ต่างประเทศทั้งหมด
ไม่นานหลังจากที่ซูแคนซื้อเครื่องสำอางอยู่ ข่าวการซื้อนาฬิกาก็กระจายไปทั่วทั้งห้าง
พนักงานในร้านเสื้อผ้าได้ยินก็ตกใจยิ่งกว่าเดิม และจับกลุ่มสนทนาอีกครั้ง
"เธอรู้ไหม ลูกค้าคนเมื่อกี้ได้ซื้อนาฬิกาไป 1 ล้าน"
"อะไรนะ เขาซื้อเสื้อผ้าไป 60,000 แล้วยังซื้อนาฬิกาอีก 1 ล้านอีกเหรอ"
"ยังไม่พอนะเธอ เขาซื้อเครื่องสำอางอีก 20,000"
"เขารวยมากจากไหนกัน ใครกันนะที่จะได้เป็นภรรยาของเขา"
"วันนั้นไม่น่าไปดูถูกเขาเลยว่าไหม"
พนักงานในร้านต่างสำนึกผิด บรรยากาศในห้างหลังรู้ว่ามีคนรวยมาซื้อของ พนักงานร้านต่างๆก็พากันขยันบริการลูกค้าดุจดั่งพระเจ้า
ห้างแห่งนี้เลยได้เปลี่ยนไป เพราะแค่ซูแคนมาซื้อของเท่านั้น!!
หลังจากซื้อของที่ต้องการเสร็จซูแคนและคนอื่นก็นั่งรถกลับไปยังโรงแรมของเขา
เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น หลังซูแคนเข้าห้องพักได้ไม่นาน
"เจ้านายคะ"
เสียงปลายสายเป็นเสียงของจางหม่าน
"ฉันเซ็นสัญญากับทาง HSBC เรียบร้อยแล้วค่ะ"
จางหม่านแจ้งข่าวแก่ซูแคนด้วยน้ำเสียงที่ดูตื่นเต้น