643 - การแต่งงาน 

1953 - การแต่งงาน

ในระยะไกลร่างกายของมังกรแดงเปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง แสงสีแดงสดหมุนวนไปมาขณะที่มันเคลื่อนไหวร่างกายพร้อมกับตะโกนออกมาว่า

“สวรรค์ยิ่งใหญ่แผ่นดินใหญ่ แต่แม่เฒ่ายิ่งใหญ่ที่สุด!”

เห็นได้ชัดว่าการกระทำของมันในครั้งนี้ก็เพื่อที่จะล้อเลียนอาจารย์ราคาถูกของมัน

เป็นเพราะมันรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้เริ่มต้นขึ้นจากการยุยงของฉินอี้หนิง

แม้ว่าการบ่มเพาะของสือฮ่าวจะลึกซึ้งมากแต่เมื่อต้องเผชิญกับมังกรตัวนี้เขาก็ยังไม่สามารถทนได้

ในความเป็นจริงเขาไม่ได้ต้องการที่จะทนต่อมัน เท้าของเขาเตะมันออกไปเบาๆส่งผลให้มันบินขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง!

“ข้ามังกรแดงผู้ยิ่งใหญ่จะกลับมาอีกครั้งอย่างแน่นอน!” เสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชดังก้องไปทั่วท้องฟ้า

หมู่บ้านหินผาเต็มไปด้วยความคึกคักทุกบ้านต่างประดับประดาด้วยโคมไฟสีแดง

เด็กๆจากชายแดนรกร้างตอนนี้ล้วนโตเป็นผู้ใหญ่แล้วพวกเขาก็เข้าร่วมงานด้วยความสนุกสนาน

หมู่บ้านหินผาตอนนี้แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ดินแดนแห่งนี้กลายเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรด้านล่าง!

ความแข็งแกร่งของลูกหลานหมู่บ้านหินผานั้นไม่ธรรมดาแต่ว่าพวกเขาไม่อาจเทียบได้กับเด็กๆจากชายแดนรกร้าง

พวกเขาเป็นลูกหลานของราชาทั้งเจ็ดแห่งแดนรกร้าง! ตอนนี้พวกเขาเติบโตขึ้นกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังไปแล้ว

ในแง่ของความแข็งแกร่งไม่มีสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรด้านล่างสามารถต่อต้านพวกเขาได้!

มันเป็นเพียงหมู่บ้านที่ซ่อนตัวอยู่ในถิ่นทุรกันดาร แต่พลังของมันสามารถกลืนกินภูเขาและแม่น้ำได้

“น้องชายในที่สุดเจ้าก็จะแต่งงานแล้ว” ชิงเฟิงเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่จริงใจ เขาเป็นจักรพรรดิมนุษย์ของอาณาจักรหินดังนั้นตอนนี้เขาจึงมีลูกหลานมากมาย

จูเหยียนบิดหูและเกาแก้มในขณะที่คู่ต่อสู้เก่าของมันคือนกสีแดงตัวน้อยซึ่งเป็นลูกหลานของหงส์ไฟก็รีบออกจากดินแดนบรรพบุรุษของอาณาจักรไฟมาที่นี่ด้วยเช่นกัน

การแสดงออกของสิงโตทองมีความซับซ้อน มันลงมาสู่อาณาจักรที่ต่ำกว่ากับฮวงซึ่งใช้เวลาหลายปีที่นี่

เป็นธรรมดาที่มันจะเห็นความแข็งแกร่งของเขาที่ขึ้นสู่ระดับสูงสุดของอาณาจักรปลดปล่อยตนเอง

สิ่งที่ยากที่สุดที่จะอดทนได้ก็คือฮวงไม่พอใจในสิ่งที่เขาได้รับ

เขายังคงต้องการทำลายสถิติกลายเป็นผู้แข็งแกร่งอาณาจักรสูงสุดที่อายุต่ำกว่าห้าร้อยปี

ซึ่งเป็นเส้นต้องห้ามที่ไม่มีใครสามารถข้ามผ่านได้นับตั้งแต่มีประวัติศาสตร์การบ่มเพาะขึ้นมา?

ถ้าเขากลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ก่อนอายุครบร้อยปีจริงๆนี่ ... ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้มันกลัวแทบตาย!

“เฮ้สิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดที่อายุต่ำกว่าร้อยปีจะปรากฏตัวจริงๆหรือ? ดูเหมือนข้าต้องรีบฝึกฝนวิชาหมัดเต่าดำให้ถึงระดับสูงสุดให้ได้!”

เจ้าดำสามยื่นหัวออกไปมองไปรอบๆใบหน้าของมันมีสีหน้าอนาถใจ

“หมัดเต่าดำอันยิ่งใหญ่อะไรของเจ้า” นกสีแดงตัวใหญ่มีสีหน้าดูหมิ่นเหยียดหยามก่อนจะสะบัดปีกกระแทกเต่าดำออกไปด้านข้าง

สิงโตเก้าหัวองค์หญิงเฉียนเฉียนและคนอื่นๆทั้งหมดก็มาแล้ว แม้กระทั่งกลุ่มสหายจากศาลาเสริมฟ้าในอดีตก็มาพร้อมกัน

ตอนนี้ที่ตั้งของหมู่บ้านหินผาไม่ได้เป็นความลับอีกต่อไป ยังมีใครในโลกที่สามารถโจมตีหมู่บ้านนี้ได้?

โดยเฉพาะเมื่อเด็กๆโตขึ้นมาพวกเขาก็ยิ่งมีความแข็งแกร่งที่น่าเหลือเชื่อ!

แม่ว่าหลังจากนี้สือฮ่าวจะกลับไปยังอาณาจักรที่สูงกว่า แต่ความแข็งแกร่งของเด็กๆเหล่านี้ก็เพียงพอจะปกครองโลกได้แล้ว!

“ปล่อยวางทุกอย่าไม่หมกมุ่นกับสิ่งใดๆอีกต่อไปแล้วข้าจะกลายเป็นผู้สูงสุดได้หรือไม่” สือฮ่าวถามตัวเอง

เวลาไม่คอยท่าอีกแล้ว หากเขาไม่สามารถผงาดขึ้นอย่างรวดเร็วท้ายที่สุดแล้วมันก็จะไม่มีประโยชน์อีกต่อไป!

ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถทนได้ ต้องหาวิธีทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้สูงสุดให้ได้

อย่างไรก็ตามการปล่อยให้ความคิดดำเนินไปจะทำให้คนๆหนึ่งกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ได้จริงๆหรือ?

เขาจะปล่อยวางทุกอย่างได้จริงๆ?

สือฮ่าวกำลังนั่งสมาธิเพื่อลืมเลือนทุกอย่าง แม้กระทั่งวิชาที่เขาฝึกฝนเขาก็ยังเริ่มลืมเลือนมันไปแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานจิตใจของเขาก็สงบ เขากำลังไตร่ตรองคิดกับตัวเอง ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกชี้ให้เห็นว่าเขาหมกมุ่นกับเรื่องต่างๆมากเกินไปเขาจำเป็นต้องปล่อยวางทุกสิ่ง?

ตอนนี้นี่คือสิ่งที่เขากำลังทำอยู่แม้กระทั่งอารมณ์ของตัวเองเขาก็ตัดทิ้งไปแล้ว

เขารู้สึกเหมือนกำลังกระจายความคิดของเขาอยู่ในขณะนี้ ญาณวิเศษลับและวิชาอันยอดเยี่ยมทั้งหมดของเขาเริ่มสูญหายไปจากจิตใจ

อย่างไรก็ตามยังคงมีความขมขื่นอยู่ในส่วนลึกของหัวใจอย่างชัดเจน!

“นั่นคือชิงยี่”

ในส่วนลึกของหัวใจของเขามีร่างที่ปรากฏขึ้น เขาจะลืมไปได้ยังไง?!

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำให้มันกระจัดกระจายอีกครั้งอย่างไร้ความปรานี เขาอยากจะลืมมันทั้งหมดกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่

ไม่มีเวลามากพอเขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นโดยไม่อาจเสียเวลาได้

บางทีหากเขามีเวลาอีกสักพันปีเขาคงไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ อย่างไรก็ตามกระบวนการนี้ค่อนข้างซับซ้อนและอันตรายมาก

เขาลืมไปและตัดความคิดส่วนใหญ่ออกไป แต่ภายในลึกๆเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ไม่ชัดเจน

สือฮ่าวเข้าใจมีบางสิ่งที่ยากที่จะตัดขาด

หลังจากนั้นไม่นานร่างของหญิงสาวตระกูลไฟก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง

เมื่อความคิดหนึ่งปรากฏขึ้นอีกความคิดหนึ่งก็กระจัดกระจายและจากนั้นความทรงจำอีกอย่างก็ปรากฏขึ้น

หลังจากทำลายความคิดเดิมที่เขามีอยู่แล้วเขาก็จะฝังความคิดอื่นให้ลึกลงไปแทน

แต่ถึงกระนั้นดอกหม่อนไฟและเงาร่างของหญิงสาวคนนั้นก็ยังคงชัดเจนอยู่ในใจของเขา

“ลบ!”

สือฮ่าวตะโกนออกมาเบาๆลบล้างความคิดทั้งหมด เขาทำตามขั้นตอนนั้นอย่างแน่วแน่และปรารถนาที่จะเดินไปข้างหน้า

ในขณะเดียวกันในช่วงเวลาสุดท้ายก่อนที่เขาจะทำสิ่งนี้เขาสาบานว่าถ้าเขาทำไม่สำเร็จไม่สามารถทำตามขั้นตอนนั้นได้เขาจะสู้กับเต๋าให้ตายกันไปข้าง!

นั่นคือสิ่งที่เรียกว่าการต่อต้านเต๋า หาความทรงจำของเขาไม่สามารถลบออกไปเขาก็จะต่อสู้กับมันแทน!

เส้นทางนั้นคือการทำลายสิ่งกีดขวางทั้งหมดอย่างแม่นยำแม้ในขณะที่แบกรับอารมณ์เหล่านั้นจะไม่สามารถทำให้เขากลายเป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดได้แต่เขาก็ไม่สน!

เขาจะตัดผ่านหมื่นเต๋าและกลายเป็นผู้สูงสุดเส้นทางใหม่ให้ได้!

นี่เป็นทางเลือกสุดท้ายของเขา

ในขณะเดียวกันตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะบรรลุขั้นตอนที่เขาต้องการทำแล้ว

การแสดงออกในสายตาของเขาสงบสุขขณะที่เขาเฝ้าดูหมู่บ้านหินที่กำลังเต็มไปด้วยความรื่นเริง เขาเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่กำลังรอเขาอยู่

วันนั้นสือฮ่าวได้แต่งงานในที่สุด มีแขกจำนวนมากที่มาหมู่บ้านมันทำให้ทุกคนมีชีวิตชีวา รอยยิ้มของทุกคนล้วนสดใสเบิกบานมีความสุข

มีแขกจำนวนมากจากโลกภายนอกแม้แต่สิ่งมีชีวิตในทะเลก็ยังมาร่วมงานในวันนี้

“มันคือ…นกตัวนั้นจริงๆ!” สิงโตทองโกรธมาก มันเห็นสิ่งมีชีวิตตัวนั้นที่ทิ้งอุจจาระแห้งไว้บนจมูกของมัน นกกระจอกห้าสีขนาดเท่าฝ่ามือปรากฏตัวขึ้น

นี่เป็นนกที่แปลกประหลาด มีหม้อขนาดเล็กที่มีสีขาวบริสุทธิ์เหมือนหยกถูกมันคาบมา หลังจากที่มันโยนหม้อลงไปในหมู่บ้านหินผามันก็หายตัวไปอีกครั้ง!

หลายคนสับสนไม่รู้ว่าทำไมสิงโตทองถึงโกรธมาก

มีเพียงคนของหมู่บ้านหินผาเท่านั้นที่เข้าใจว่านกตัวนั้นแปลกแค่ไหน พวกเขาทั้งหมดตื่นตระหนก

สือฮ่าวจ้องไปที่หม้อขนาดเล็กที่อยู่บนพื้น

เขาจำได้อย่างชัดเจนในวันนั้นเมื่อเทพทั้งเจ็ดลงมาในอาณาจักรที่ต่ำกว่าเขาไปต่อสู้กับพวกมันโดยนำหม้อจากหมู่บ้านไปด้วย

อย่างไรก็ตามในที่สุดหม้อก็แตกออกเผยให้เห็นหม้อสีขาวบริสุทธิ์ภายใน ...

ในที่สุดหม้อสีขาวนั้นก็หายไปในความว่างเปล่า

ใครจะคิดว่านกกระจอกห้าสีจะนำมันกลับมา